Σάββατο 17 Αυγούστου 2013

Η πτώση των αξιών του Υπουργού Συγκοινωνιών Τ. Μητσόπουλου

Κάλεσαν τον κ. Μητσόπουλο στο φεστιβάλ της Παναγιάς στις 15/8/2013. Και μίλησε ο άνθρωπος.Τι είπε;
Έκανε ένα κήρυγμα ηθικής: «η ηθική πτώση και η πνευματική μας παρακμή προηγήθηκε της οικονομικής χρεοκοπίας".Ο κ. Μητσόπουλος οφείλει στον εαυτό του μια ενδοσκόπηση.
Όταν σε καλούν ως πολιτικό πρόσωπο να μιλήσεις κάπου, πρέπει να σέβεσαι τον εαυτό σου, δηλαδή να μιλάς ως πολιτικός και όχι ως αρχιεπίσκοπος.
Όταν σε καλούν ως πολιτικό πρόσωπο να μιλήσεις κάπου και συ επιλέγεις την ηθικολογία, τότε αυτό υποδηλώνει το αυτονόητο, ότι δεν έχεις καμία απολύτως πολιτική πρόταση για ένα πρόβλημα.
Όταν σε καλούν να μιλήσεις ως πολιτικό πρόσωπο και ηθικολογώντας χρησιμοποιείς το α΄πληθυντικό πρόσωπο, τότε προσπαθείς ανήθικα να ενοχοποιήσεις το ακροατήριό σου – «όλοι φταίμε».
Όταν ως πολιτικός ηθικολογείς, ουσιαστικά κενολογείς. Και  αυτοκαταργείσαι, γιατί η πολιτική είναι η ρυθμιστική λειτουργία της συνολικής κοινωνίας, ενώ η ηθική εκλαμβάνεται ως ατομική συνείδηση και ως προϊόν ατομικής υποχρέωσης για αυτοδέσμευση του καθενός στον ηθικό κανόνα. Αυτή η προσέγγιση σκόπιμα αγνοεί ότι η ηθική συμπεριφορά εντάσσεται κάθε φορά σε ένα κανονιστικό πλαίσιο.
Γι αυτό ακριβώς και ο κ. Μητσόπουλος, όταν ηθικολογεί προσπαθώτας να ενοχοποιήσει όλους για να αθωώσει τον εαυτό του, καλό είναι να μας πει:
-Ποια είναι η ηθική βάση της ασυλίας των πολιτικών, δηλαδή της ατιμωρησίας;
-Ποια είναι η ηθική βάση  της παρανομίας, στην οποία και ο ίδιος συμμετείχε με τους παράνομους διορισμούς συμβούλων των Υπουργών, όπως κατήγγειλε δημόσια ο Γενικός Εισαγγελέας;
-Ποια είναι η ηθική βάση τα δικά σου λάθη ως πολιτικός να τα χρεώνεις στην κοινωνία, η οποία δεν ευθύνεται για τίποτε;
-Ποια είναι η ηθική βάση εσύ προσωπικά να συντηρείσαι από μια κοινωνία σε φτωχοποίηση με ετήσια δαπάνη 114.000 ευρώ;
-Ποια είναι η ηθική βάση να συμμετέχεις στην καταλήστευση του δημόσιου ταμείου για να υπάρχεις ως βουλευτής, ως υπουργός και ως κομματικός;
-Ποια είναι η ηθική βάση της εξώφθαλμης και κατά συρροήν εξαπάτησης της κοινωνίας από το κόμμα σου, δηλαδή ποια είναι η ηθική βάση του ψέματος σου;
Λοιπόν,«η ηθική πτώση και η πνευματική μας παρακμή προηγήθηκε της οικονομικής χρεοκοπίας». Ως πολιτικός δεν μπορεί να γίνεσαι εκ των υστέρων προφήτης. Όταν η διαδικασία της ηθικής πτώσης λάμβανε χώρα, εσύ το αντελήφθηκες; Και γιατί δεν ύψωσες το ηθικό σου ανάστημα; Ή επικεντρώθηκες  - όπως όλοι οι ολιγαρχικοί -  στην απόκτηση πλούτου, προνομίων και εξουσίας σε βάρος του λαού; Γιατί υποτίθεται ότι ο πολιτικός είναι αυτό που εκτιμά αντικειμενικά την κοινωνική πραγματικότητα και έχει προτάσεις για το μέλλον της. Πες μας, κύριε Μητσόπουλε, έστω και μια ηθική λέξη που αρθρώσατε έγκαιρα;
Ή λιβανίζατε τη λεγόμενη φιλελευθεροποίηση , γιατί έτσι σας είπαν. Και τώρα, όπως τον χαμαιλέοντα προσαρμοστήκατε στην κρατικοποίηση! Ή μας λέτε: «Συγνώμη, λάθος, δεν υπολόγισα την ηθική διάσταση του προβλήματος», όπως ο θείος σου ο Άλαν Γκρίσπαν  που μας είπε: « Είχα την άποψη πως το συμφέρον των πιστωτικών ιδρυμάτων υπαγόρευε την προστασία του μετοχικού κεφαλαίου». Και έπεσε έξω πανηγυρικά!!!
Τέλος πάντων, ποιο είναι το ηθικό σου σχέδιο κύριε Μητσόπουλε;
Έστω και τώρα, που ηθικά αποφάσισες να επανέλθεις στο σωστό δρόμο, πες μας ξεκάθαρα: ποια η σχέση σου με το ψέμα, την ατιμωρησία, τη διαπλοκή, τη λεηλασία, την παρανομία, τη διαφθορά, την εθελοδουλεία . Δε θα πεις κύριε Μητσόπουλε. Γιατί την επομένη θα πρέπει να πας στο σπίτι σου.
Αυτά για τις ηθικές αρλουμπολογίες και πνευματικές συσκοτίσεις του κάθε αδίστακτου ολιγαρχικού που μηχανεύεται τρόπους για να εξαπατά την κοινωνία.

ΥΓ. Δν ξέρω αν ο κ. Υπουργός στην Παναγιά έδωσε και τη συνηθισμένη επιταγή από τον κρατικό προϋπολογισμό (περίπου 800.000 ηθικά ευρωπουλάκια), τα γνωστά τσιεκκούθκια του Χριστόφια. Δεν ξέρω επίσης αν ο κ. Μητσόπουλος είχε κάποια ηθική αναστολή με το «τσιεκκούιν».

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η κοινωνία στην ολότητα της σχεδόν, κατείχε στο πάρτυ του νεοπλουτισμού, του ρουσφετιού,της διαφθοράς, της άθλιας συναλλαγής, της σπατάλης και της επίδειξης γενικότερα με δανεικά λεφτά πρώτο τραπέζι πίστα.

andreas f.stavrou είπε...

Όλοι, λες, μετείχαν στο πάρτι, αλλά κατά ένα παράξενο τρόπο κάποιοι σήμερα συνεχίζουν το πάρτι, ενώ κάποιοι άλλοι δεν έχουν φαγητό.
Υποστηρίζεις κατά ένα τρόπο πως "όλοι φταίμε"΄ή κατά το παγκαλέικο "μαζί τα φάγαμε", αλλά είναι πολύ συγκεκριμένοι αυτοί που αποφάσιζαν τους όρους του παιγνιδιού και δεν έτρωγαν όλοι κατά το ίσον.
Προσωπικά δε συμμετείχα σε κανένα πάρτι, αλλά τώρα καλούμαι να πληρώσω τα δικά σου έξοδα και των ομοίων σου για το "πρώτο τραπέζι πίστα".
Αν πάλι, η θέση σου είναι σωστή πως όλοι τρώγαμε, τότε θα ανέμενα από σένα να προτείνεις ο καθένας να πληρώσει σύμφωνα με όσα έφαγε.Τουλάχιστον θα ήσουν δίκαιος.

Anef_Oriwn είπε...

Κύριε Andrea F.Stavrou,
ΣΑΣ χαιρετώ!

Καιρό περάσω από το blog ΣΑΣ ή/και ν’ αφήσω σχόλιο. Ως γνωστό οι τρόποι που οι δύο μας προσεγγίζουμε κι αναλύουμε τα διάφορα πολιτικοκοινωνικά γεγονότα και τις εξελίξεις απέχουν έτη φωτός μεταξύ τους. Εδώ με τράβηξε ο τίτλος της ανάρτησης ΣΟΥ κι οφείλω να παραδεχτώ ότι δεν διαφωνώ ποσώς με το πρώτο μέρος του κειμένου ΣΟΥ: Δεν μπορεί ένας πολιτικός [στην προκείμενη περίπτωση ο Μητσόπουλος] να ηθικολογεί δίκην παπά, θεολόγου, η ιεραπόστολου. Αν μην τι άλλο, θα πρέπει ως πολιτικός να κάμει πολιτική ανάλυση [όπως ο ίδιος αντιλαμβάνεται τα γεγονότα] και να προτείνει λύσεις πολιτικές.
Αλλά πέραν τού ότι η θέση ότι «η ηθική πτώση και η πνευματική μας παρακμή προηγήθηκε της οικονομικής χρεοκοπίας» είναι άκρως καλογερίστικη και ότι ο κος Μητσόπουλος λειτουργεί ως «εκ των υστέρων προφηήτης», είναι κι αντιφατική σε σχέση με το οικονομικό θαύμα που πετύχάμε ως (ελληνο)κύπριοι [και για το οποίο κορδώναμε]... Αν μάλιστα αποδεχόμαστε ότι ο άνθρωπος είναι κοινωνικά διαμορφωμένο ον [στη βάση και της ρήσης «εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω»], τότε η όποια «ηθική πτώση και πνευματική μας παρακμή», δεν είναι αποτέλεσμα ενός παρακμάζοντος συστήματος; [Μόνο που ΕΣΥ το ονομάζεις «ολιγαρχικό» κι ΕΓΩ γενικότερα καπιταλιστικό]...

andreas f.stavrou είπε...

@Anef
Τπ λεγόμενο οικονομικό θαύμα μετά το 1974 πρέπει να αναλυθεί. Προσωπικά δεν πιστεύω στα οικονομικά θαύματα.
Σίγουρα ο άνθρωπος είναι κοινωνικό - εγώ το προεκτείνω και λέγω πολιτικό ον. Η ονοματοδοσία του συστήματος έχει τη σημασία της. Σε κάθε περίπτωση ο καπιταλισμός είναι οικονομική ολιγαρχία και αυτό που εσύ ονομάζεις αστική δημοκρατία, εγώ το ονομάζω πολιτική ολιγαρχία γιατί είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα.Νοηματικά η φράση αστική δημοκρατία, δεν έχει λογική βάση και παραπλανεί.
Ναι, το υφιστάμενο σύστημα παρακμάζει και ήδη μεταμορφώνεται προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση από τους παρακμιακούς. Άρα, οι παρηκμασμένοι θεωρούν ότι έχουν δικαίωμα να παρουσιάζονται και ως εκσυγχρονιστές!
Το ζήτημα είναι πως η κοινωνία είναι εκτός, άρα χαμένη προκαταβολικά.

Ανώνυμος είπε...

Ο καθένας έχει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί. Είτε σου αρέσει είτε όχι όλοι έχουμε ευθύνη για την ηθική- πολιτική - οικονομική και άλλως πως παρακμή της χώρας μας που δεν είναι σημερινό φαινόμενο αλλά χρονίζων που απλώς βγήκε τώρα στην επιφάνεια. Ας μην εγκλωβιζώμαστε σε αντιδραστικές αριστερίστικες να μου επιτρέψεις λογικές στις οποίες για τα πάντα φταίει το διεφθερμένο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένος σαν πως και οι άνθρωποι αυτοί δεν ήταν ο "ανθός" της κυπριακής κοινωνίας αλλά κάποιοι ουρανοκατέβατοι εξωγίηνοι που έκαναν του κεφαλιού τους πίσω από την πλάτη του κόσμου.
Αυτά είναι παραμύθια της χαλιμάς. Μπορείς να κατακρίνεις οποιοδήποτε πολιτικό ή αρχιερέα γουστάρεις για εκ των υστέρων ηθικολογίες αλλά δεν μπορείς να αρνηθείς την ουσία των λεγομένων του. Βέβαια σε καιρούς οικονομικής κατάρρευσης μιας χώρας δεν μπορείς τόσο εύκολα να κάνεις διαχωρισμό στο ποιοί έφταιγαν περισσότερο και ποιοι λιγότερο και να ζητήσεις να πληρώσουν τον λογαριασμό καθώς προέχει η σωτηρίας της χώρας που κινδυνεύει. Βέβαια αυτό ίσως σημαίνει και απάλειψη με τον καιρό των εγκλημάτων ορισμένων μεγαλοκαρχαριών, αλλά αυτό είναι ελάττωμα ολόκληρου του πολιτεύματος που έχουμε, δυστηχώς ο άνθρωπος δεν έχει καταφέρει να επινοήσει ένα πιο δίκαιο σύστημα τύπου "παράδεισος" που θα έθετε τον καθένα αντιμέτωπο καταναλογίαν με τις πράξεις του.

andreas f.stavrou είπε...

Η αναφορά σου " ο καθένας έχει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί", δε λέει κάτι. Δηλαδή, τι ευθύνη έχουν αυτοί που κούρεψαν τις καταθέσεις τους;Με την ίδια λογική εξισώνεις θύτες και θύματα σε κάθε περίπτωση, κάτι που είναι επικίνδυνο.
Δεν γνωρίζω ποιοι είναι ο ανθός της κυπριακής κοινωνίας στην οποία αναφέρεσαι. Αν εννοείς ότι ανθός είναι οι πολιτικοί, θα το δεχτώ αν επιχειρηματολογήσεις και με πείσεις.
Το ό,τι ενεργούν πίσω από την πλάτη του κόσμου είναι γεγονός και υπάρχουν άπειρα παραδείγματα. Ακόμα και ο νυν Πρόεδρος μίλησε για την ανάγκη διαφάνειας!
Η αναφορά σου "προέχει η σωτηρία της χώρας" και πάλι δε σημαίνει κάτι. Δηλαδή, ποιοι θα σωθούν και ποιοι όχι; Οι αναφορές περί σωτηρίας της χώρας, της Κύπρου, του έθνους κλπ., είναι κενολογίες.
Πιο δίκαιο σύστημα βεβαίως και έχουν επινοήσει και εφαρμόσει οι άνθρωποι. Τούτο έλειψε, να θεωρούμε το υφιστάμενο μετα-φεουδαρχικό σύστημα ως την κορύφωση της ανθρώπινης εξέλιξης!
Με τον κ. Μητσόπουλο διαφωνώ πλήρως και εξηγώ το γιατί.

Ανώνυμος είπε...

Τα παραδείγματα για την βαριά ευθύνη της κοινωνίας για την σημερινή κατάντια (που δεν είναι σημερινή) είναι αναρίθμητα και θα ήταν χάσιμο χρόνου να τα απαριθμήσω ένα προς ένα. Από την συνδιαλλαγή με τους πολιτικούς, τους τραπεζοδικηγοροκαρχαρίες, τα μμε και τους μεγαλόσχημους του δημοσίου, μέχρι τις κλεψιές εις βάρος των ξένων τουριστών και αγοραστών των περιουσιών μας, από το στήσιμο αυτής της σαθρής οικονομίας που όλοι θέλουν να κάθονται σε ένα γραφείο σε μια τράπεζα ή στο δημόσιο και να πληρώνονται και να μην παράγουν, από τον ωχαδελφισμό σε όλους τους τομείς της κοινωνίας, από τον υπερκαταναλωτισμό μας και την λαϊφσταϊλ λαγνεία μας, και όλα τα άλλα αναρίθμητα κακά που συνέβαλαν εξίσου ίσως και περισσότερο με τις εγκληματικές αποφάσεις κάποιων που δρούσαν φυσικά με την ανοχή και την επιδοκιμασία της κοινωνίας. Δεν θα αναφερθώ εκτενώς στον ανθό της κυπριακής κοινωνίας -ολιγαρχίας, δυσύ -δηκο - ακελ , που δρά με την φανατική υποστήριξη που τους παρέχουν χιλιάδες άκριτα σκευπτόμενων οπαδών που θα θεωρήσουν κάθε διαμαρτυρία εναντίων των κομμάτων τους ως συνωμοσία εναντίων των ιδίων αφού ταυτίζονται με τόσο φανατισμό μαζί τους. Αυτό οι πολιτικοί - τραπεζικόι -δημόσιοι υπάλληλοι κ.λ.π που εγώ αποκαλώ ειρωνικά "ανθός" της κυπριακής κοινωνίας, έχουν εκλεγεί αφού έχουν πάρει χιλλιάδες σταυρούς προτίμησης σε εκλογικές αναμετρήσεις, έχουν κάνει άπειρες συναλλαγές με όλους μας και τον καθένα ξεχωριστά και έχουν πάρει την σιωπηλή ή και φανερή υποστήριξη του μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας μας. Και να είσαι σίγουρος ότι η υπάρχουσα κατάστηση ευνοεί πάρα πολλούς και γιαυτό δεν πρόκειτε να αλλάξει τίποτε δραστικά. Εκτός βέβαια και αν μας αναγκάσουν οι ξένοι να αλλάξουμε.

Όπως εξήγησα και πιο πάνω, χωρίς καμιά διάθεση καταφυγής σε εθνικιστικά συνθήματα, κάποιος έπρεπε να πληρώσει τα σπασμένα για να μπορέσει το κράτος να σταθεί στα πόδια του μετά την καταστροφή. Αφού οι ξένοι δεν είχαν διάθεση να μας δώσουν τα λεφτά τους για να συνεχίσουμε να ζούμε με τα λεφτά των ρώσων, των ουκρανών και των άλλων ξένων καταθετών, (οι οποίοι είναι και οι μόνοι που δεν φταιν σε τίποτε απολύτως και πλήρωσαν μεγαλύτερο τίμημα μέχρι στιγμής από τους κυπρίους) έπρεπε να πληρώσουμε εμείς τα σπασμένα. Με τα συνθήματα και τα τραγουδάκια που κάποιοι επιχείρησαν να ξεγελάσουν τον λαό δεν βγήκαμε πουθενά. Η βουλή προσπάθησε να αντισταθεί αλλά έπεσε αμαχητί και εμείς μαζί της. Διότι δεν υπήρχε άλλη αξιόπιστη επιλογή. Με τα ωραία συνθήματα του τύπου να πληρώσουν οι κλέφτες, δεν οδηγούμαστε στη λύση των προβλημάτων μας, παρά μόνο ικανοποιείτε το περί δικαίου αίσθημα του λαού, για λίγο τουλάχιστον μέχρις ώτου ξυπνήσουμε και δούμε ότι ουρανοκατέβατες λύσεις δεν υπάρχουν. Αν βουλιάξουν οι τράπεζες δεν θα βουλιάξουν μόνο οι κεφαλαιοκράτες όπως θέλει να μας πείσει η στείρα αντικαπιταλιστική (άλογη) λογική, αλλά ολόκληρη η πολιτεία, οι καταθέσεις του κόσμου και θα πάει ολόκληρη η χώρα χρόνια πίσω σε εποχές που η επιβίωση εξαρτιώταν από τις καιρικές συνθήκες και τη γεωργία. Δεν ξέρω γιατί στέκομαι σε αυτό το σημείο, αφού οι συνέπειες είναι γνωστές σε όλους αν και ορισμένοι συνεχίζουν να "παίζουν πελλό".

Όσο για το πολιτικό σύστημα που υπάρχει σήμερα της πολιτικόμιντιακής ολιγαρχίας ζεί και αναπνέει με την ανοχή και μαζική συμμετοχή της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Αν ο λαός ήθελε ειλικρινά να παίρνει αποφάσεις για τον ευατό του, θα γκρέμιζε αυτό το σύστημα με τις επιλογές τους στις εκλογές, με την δημιουργία νέων σχηματισμών και με πολλούς άλλους τρόπους. Δεν ξέρω αν έχεις σκευτεί ότι το να βαζιζόμαστε σε 2-3 κόμματα και ορισμένους άλλους για να παίρνουν τις αποφάσεις για μας, είναι συνειδητή επιλογή μας και δεν θέλουμε να αλλάξει.

andreas f.stavrou είπε...

Για την περιγραφή των φαινομένων δε διαφωνώ. Διαφωνώ στο θέμα της ευθύνης.Η πολιτική ευθύνη ανήκει σε αυτόν που με βάση το σύνταγμα έχει το δικαίωμα να αποφασίζει.
Ας πούμε ότι εγώ ζητώ ρουσφέτι.Δεν έχω τη δυνατότητα να το υλοποιήσω, μόνο ο πολιτικός έχει αυτή τη δυνατότητα και έχει και την ευθύνη. Μπορεί να με χαρακτηρίσεις για την επιλογή μου, η ευθύνη όμως ανήκει στον πολιτικό.Μπορείς να με πεις διεφθαρμένο ή ανήθικο ή συνένοχο αλλά όχι υπεύθυνο για τη συγκεκριμένη πολιτική πράξη. Εγώ μπορώ να ζητώ ό,τι θέλω, μπορώ να πιέζω αλλά αν δεν ενεργήσει ο πολιτικός τίποτε δε γίνεται. Αντίθετα, αν οι πολιτικοί αρνούνταν το ρουσφέι, ότι και να ζητούσα δε θα γινόταν τίποτε. Η πολιτική ευθύνη ανήκει στους πολιτικούς.Η διοικητική ευθύνη είναι άλλη και η ατομική ηθική είναι άλλη.
Συμφωνώ μαζί σου πως η πλειονότης της κοινωνίας συναινεί, ανέχεται,υποστηρίζει το υπαρκτό πολιτικό σύστημα για ποικίλους λόγους.

Ανώνυμος είπε...

Το θέμα είναι φίλε μου ότι στην Κύπρο το ρουσφέτι είναι προϋπόθεση για να εκλεγεί κάποιος σε ένα δημόσιο αξίωμα. Και αν δεν ικανοποιήσεις τον όρο αυτό των πολιτών προεκλογικά δεν έχεις πιθανότητες εκλογής παρά ελάχιστες.
Άρα οι πολιτικοί είναι δέσμιοι των προεκλογικών τους ρουσφεττουποσχέσεων που έδωσαν - απαραίτητη προϋπόθεση για να εκλεγούν- με ελάχιστες πιθανότητες αλλαγής πλεύσης μετεκλογικά.