Μετανάστευση και κομματικές μεθοδεύσεις ή για τα ληστρικά επιδόματα (1)

Η ενασχόληση με την μετανάστευση στις μέρες μας στη νήσο Κύπρο δεν είναι εύκολο εγχείρημα. Γι αυτό και θα προσπεράσω πολλά που για πολλούς είναι αυτονόητες παραδοχές. Δηλαδή δεν θα επικεντρωθώ:

1. Στην αναγόρευση σε κυρίαρχο θέμα από τα ΜΜΕ, κάποια κόμματα και πολιτικούς των επιδομάτων που χορηγούνται στους μετανάστες/πρόσφυγες από το δημόσιο ταμείο. Όχι γιατί η επιδοματική πολιτική είναι σωστή, αλλά γιατί απεχθάνομαι την υποκρισία των κομμάτων και των πολιτικών. Το να φωνασκούν οι πολιτικοί για τα επιδόματα των μεταναστών συνιστά μια εσκεμμένη προσπάθεια αποπροσανατολισμού των πολιτών από το γεγονός ότι οι κατεξοχήν επιδοτούμενοι σε αυτό τον τόπο και με όρους μάλιστα οικονομικής λεηλασίας του δημόσιου πλούτου είναι τα κόμματα και οι πολιτικο.Και αν ο οικονομικός μετανάστης ή ο πολιτικός πρόσφυγας επιδοτούνται και σε κάποιο βαθμό ικανοποιούν πραγματικές υλικές ανάγκες, η επιδότηση των κομμάτων και των πολιτικών συνιστά κυριολεκτικά κλοπή από το δημόσιο ταμείο. (Γιατί σιωπούν όλοι – πολιτικοί και οργανώσεις - γι αυτό το επιχείρημα; Δεν συμφέρει ή λέμε μόνο ότι μας συμφέρει;)

Επίσης τα επιδόματα που χορηγούνται στους Κύπριους πολίτες και με τα οποία γελά ο καθένας – σε αρκετές περιπτώσεις – λογικά θα έπρεπε να προκαλούν εξίσου οργή. Γιατί και στην περίπτωση των επιδομάτων σε Κύπριους πολίτες, η εξαπάτηση του κράτους και η κατασπατάληση των πόρων του δημόσιου ταμείου δεν είναι λιγότερο προκλητική. Δηλαδή, χορηγούνται επιδόματα τα οποία δεν καλύπτουν πραγματικές ανάγκες των πολιτών.

2.Στην απόφαση της κομματικής ολιγαρχίας να αναγορεύσει σε κυρίαρχο πολιτικό ζήτημα το μεταναστευτικό. Οι κομματικές προσεγγίσεις είναι λαϊκιστικές, βρίθουν αρλουμπολογιών και εντάσσονται σε μια λογική αποκόμισης κομματικού οφέλους εν όψει βουλευτικών εκλογών.

Ούτε και στις ποικίλες οργανώσεις ένθεν και ένθεν που ανέλαβαν να λειτουργήσουν ως φερέφωνα των κομματικών επιταγών με συνθήματα για την λαθρομετανάστευση, την ανεργία, το ρατσισμό και την ξενοφοβία ή τον εθνικισμό και το φασισμό.

Η κομματικοποίηση του μεταναστευτικού , όπου επιχειρήθηκε, είχε μόνο ένα αποτέλεσμα, τη θυματοποίηση των μεταναστών. Όντας η πιο αδύναμη κοινωνικά ομάδα θα κληθεί να πληρώσει τα «σπασμένα» της κομματικής αντιπαράθεσης.

3.Στις εκδηλώσεις βίας στο Γραφείο Ευημερίας και σε κάποιο λύκειο της Λάρνακας. Σε κάποιο βαθμό είναι απότοκος κομματικών επιλογών, δράσεων οργανωσεων – φερεφώνων, λειτουργίας ΜΜΕ. Τώρα αν εκ των υστέρων όλοι καταδικάζουν, συνιστά απύθμενη πολιτική υποκρισία. Ή διαφορετικά, η πολιτική «της αγάπης και του μίσους» που συστηματικά καλλιεργήθηκε, έδωσε αποτελέσματα και στο επίπεδο της πράξης.

Ούτε κάποιος μπορεί να ασχοληθεί σοβαρά με αναφορές του τύπου:

Της Υπουργού Εργασίας η οποία με αφέλεια διερωτήθηκε γιατί οι μετανάστες δεν απευθύνθηκαν στα κόμματα για τα επιδόματά τους(!!!).

Του κυβερνητικού εκπροσώπου ο οποίος με κάθε σοβαρότητα αναφέρθηκε στα στερεότυπα περί παραβίάσης των νόμων με «απαράδεκτες και παράνομες ενέργειες και συμπεριφορές». Γιατί αυτοί που θέτουν τον εαυτό τους υπεράνω του νόμου είναι πρώτιστα οι πολιτικοί, γιατί αυτοί που κύρια διδάσκουν τη βία είναι οι πολιτικοί που εκλαμβάνουν την πολιτική ως δύναμη αδιαφορώντας ή αδυνατώντας να αντιληφθούν τις συνέπειες των επιλογών τους στην σύνολη λειτουργία μιας κοινωνίας.

Των κομμάτων που καταγγέλουν τη μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης με τόση υποκρισία, αφού οι ιδιοι δεν έχουν να προτείνουν τίποτε απολύτως ή το χειρότερο είναι τα ίδια που στη βουλή νομιμοποίησαν τις παραμέτρους της μεταναστευτικής πολιτικής.

Του Υπουργού Παιδείας που λαϊκίζει ασύστολα για να σώσει το τομάρι του ανακαλύπτοντας βαρύγδουπα ότι υπάρχει επιθετικότητα στην κοινωνία{!!!) ή επιρρίπτοντας ευθύνες σε κάθε εμπλεκόμενο εκτός από τον εαυτό του.

Του σχολείου στη Λάρνακα που εφηύρε νέο θεσμικό όργανο του σχολείου στο οποίο μετέχουν ελέω θεού το Κεντρικό Μαθητικό Συμβούλιο, οι λαβαροφόροι και οι παραστάτες, ώστε να εκδοθεί μια ανακοίνωση της αρεσκείας μας μέσα από την κατασκευή νέων τεχνητών «αριστοκρατικών» πλειοψηφιών!!!

Και ενώ το σχολείο ακολουθούσε μια μέθοδος απόκρυψης, ο Υπουργός καλούσε τα σχολεία να μην αποκρύπτουν τα προβλήματα, ώστε να μπορούν να αντιμετωπιστούν!!!

4.Με τη φιλοσοφική συζήτηση περί οικουμενισμού, σχετικισμού, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ρατσισμού και ανεκτικότητας και την πληθώρα των αντιφάσεων που διαπερνούν αυτές τις προσεγγίσεις σε πείσμα όλων αυτών που λειτουργούν μηρυκαστικά ως ντόπιοι κομισάριοι διεθνών «εφεύρεσεων».

Η κυπριακή κοινωνία όντας πολιτικά πιο ώριμη από τους πολιτικούς και τους κομισάριους στοχάζεται επί των πραγματικών προβλημάτων που σχετίζονται με την μετανάστευση και πιο ειδικά, οι νέοι. Ή το κατασκευασμένο :ρατσιστής – αντιρατσιστής, ΑΚΕΛ – ΔΗΣΥκλπ, άρα ψηφίζω στις εκλογές το τάδε κόμμα, ελάχιστα απασχολεί την κοινωνία. Την απασχολούν πιο σοβαρά πράγματα από τις διανοητικές εφευρέσεις των κομματοκρατόρων και της συν αυτοίς αγέλης.

Η κατασκευασμένη αντι-κοινωνική κομματική πολιτική ευτυχώς επιτείνει τον υπαρκτό προβληματισμό των πολιτών αναφορικά με τη μετανάστευση και ενισχύει την υπαρκτή αβεβαιότητά αναφορικά με το μέλλον. Η αβεβαιότητα της κοινωνίας είναι συνυφασμένη φυσικά και με την ανικανότητα της πολιτικής ηγεσίας να δώσει πειστικές απαντήσεις στα προβλήματα που την απασχολούν. Και οι άχρηστοι πολιτικάντηδες αναμένουν κανένα φώς από το εξωτερικό για να αρχίσουν να το παπαγαλίζουν ως διέξοδο και να το πλασάρουν στην κοινωνία ως νέοι φωστήρες και μεσσίες!!! Ή το αδιέξοδο των πολιτικών μεταμφιέζεται σε ξαφνική εκτίμηση προς «τους διανοούμενους και τους επιστήμονες»! Μέχρι την επόμενη αμφίπλευρη προδοσία!!!

Υ.Γ. Ένα μαγικός τρόπος για την εξαφάνιση του ρατσισμού από την κυπριακή κοινωνία είναι η παραγόμενη υπεραξία από την εκμετάλλευση των μεταναστών να διαμοιράζεται σε όλους τους Κύπριους πολίτες!!! Αν το πρόβλημα είναι ο ρατσισμός δηλαδή και η ξενοφοβία των Κυπρίων πολιτών, όπως διατυμπανίζουν κάποιοι μονότονα, τότε με τη «βάρβαρη» πρότασή μου, το μίσος θα γίνει αιφνιδίως αγάπη, λατρεία για τους ξένους!!! Ή μήπως πρέπει να δούμε την υλική βάση των αντιπαλοτήτων που αναπτύσσονται στην κυπριακή κοινωνία; Γι αυτό το ζήτημα θα αναφερθώ στην επόμενη ανάρτησή μου.

Υ.Γ. Στην πιο πάνω πρόταση θα αντιδρούσαν πρώτιστα προβάλλοντας τη βαρβαρότητά της και αρθρωνοντας έναν πρωτόγνωρο ανθρωπιστικό λόγο –συγκινητικό μέχρι δακρύων - η πλουτοκρατία και η κομματοκρατία. Γιατί; Είναι απλό: θέλουν να μας εκμεταλλεύονται όλους, και ντόπιους και ξένους, στην αέναη και βαθιά «ανθρωπιστική» προσέγγισή τους για συσσώρευση πλούτου σε βάρος του «κοπαδιού»!!! Και αν ο λαός αντιμετώπιζεται ως κοπάδι/αγέλη, τότε οι φύλακες του κοπαδιού είναι οι σκύλοι!!! Το ήξεραν πολύ καλά, οι μακρινοί και πολύ ανεπτυγμένοι πρόγονοί μας στην Κύπρο!!! Τώρα αν ο σκύλος είναι κυπριακής προέλευσης ή τουρκικής, λίγη σημασία έχει.Ούτε και έχει σημασία για το σκύλο αν είναι δαγκανιάρης ή αιμοβόρος ή απλώς γαυγίζει όντας «πολιτισμένος»! Απλώς όντας «προοδευμένος» χρησιμοποιεί πιο εκλεπτυσμένες μεθόδους φύλαξης του κοπαδιού.

Το ακροδεξιό φαινόμενο

Η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση των δύο τελευταίων δεκαετιών επιφέρει αλλαγές σε πολλά επίπεδα της ζωής του πολίτη σε κάθε κράτος. Δύο ορατά φαινόμενα είναι η αποδυνάμωση του έθνους – κράτους και η αποδόμηση της αγοράς εργασίας. Τα δύο αυτά φαινόμενα στα πλαίσια της νεάς υπαρκτής πραγματικότητας δημιουργούν αντιστάσεις ανάμεσα στους πολίτες ως επακόλουθο της αβεβαιότητας που βιώνουν στα πλαίσια του υφιστάμενου πολιτικού και οικονομικού συστήματος. Ή διαφορετικά, το πολιτικό και οικονομικό σύστημα δεν αναπροσαρμόζεται με βάση τις νέες ανάγκες της κοινωνίας αλλά με βάση τη συντήρηση των συμφερόντων της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας, των ιδιοκτητών της πολιτικής και της οικονομίας.

Η αναβίωση του ακροδεξιού φαινομένου στις μέρες μας είναι απόρροια των νέων πολιτικών και οικονομικών συνθηκών. Συνιστά μια αντίσταση στις αλλαγές που επιφέρει η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση ή η αλλαγή των παραμέτρων του πληνητικού συστήματος στο επίπεδο της οικονομίας , της επικοινωνίας , της πολιτικής.

Η αντίσταση αυτή δεν είναι ορθολογική.Γιατί ο πλανήτης δεν μπορεί να πισωγυρίσει και να επανέλθουμε στη λογική του έθνους κράτους της νεοτερικότητας.

Είναι γεγονός ότι παράγωγο της παγκοσμιοποίησης είναι και η οικονομική μετανάστευση η οποία προβάλλει ως ανταγωνιστική προς την εργασία των ντόπιων. Όμως τροφόδότης της αντιπαλότητας είναι η παγκοσμιοποίηση και όχι ο οικονομικός μετανάστης.

Επίσης είναι γεγονός ότι οι κατέχοντες το πολιτικό και οικονομικό σύστημα ρυθμίζουν τις επιλογές τους για να αποκομίσουν ίδιον όφελος απορυθμίζοντας την τοπική αγορά εργασίας σε βάρος της εργασίας των πολιτών, των οποίων η οικονομική θέση επιβαρύνεται ή αποφασίζουν με βάση το ίδιον συμφέρον και όχι το συμφέρον της κοινωνίας.

Το πρόβλημα είναι πολιτικό και κοινωνικό και ως τέτοιο απαιτεί και τις ανάλογες απαντήσεις σε συνδυασμό με τις εξελίξεις στο πλανητικό σύστημα. Και δεδομένου ότι ο κόσμος δεν πισωγυρίζει –απλώς οι αντιστάσεις μπορεί να επιβραδύνουν το αναπόφευκτο - το ζήτημα επικεντρώνεται στον έλεγχο του οικονομικού και πολιτικού συστήματος ώστε τα πολιτικά και οικονομικά αγαθά να διανέμονται με δίκαιο τρόπο στα πλαίσια της νέας πραγματικότητα. Φυσικά οι κατέχοντες το σύστημα ούτε διανοούνται κάτι τέτοιο, γιατί δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους.

Από το Γενάρη του 2009 ο ΟΕΒ και στη συνέχεια η κυβέρνηση Χριστόφια έριξαν το σύνθημα « σκούπα στους μετανάστες», ένα σύνθημα προαγωγό της ξενοφοβίας και του ρατσισμού. Και ο μεν ΟΕΒ μπροστά στην κρίση θεώρησε φρόνιμο να ξεφορτωθεί «τους παρείσακτους» ανομιμοποίητους μετανάστες ώστε να καταστήσει πιο επισφαλή τη θέση των υπολοίπων και να καταστή η εκμετάλλευσή τους πιο αποτελεσματική και πιο ανταγωνιστική προς την εργασία των πολιτών. Και από την άλλη η κυβέρνηση Χριστόφια μη έχοντας κάποια άλλη πολιτική απάντηση, επεδείκνυε το ενδιαφέρον της για προστασία της εργασίας των πολιτών ή λαϊκιζε ανέξοδα.

Για μήνες βομβάρδιζαν τον πολίτη με το σύνθημα «σκούπα στους μετανάστες». Για μήνες ο ΟΕΒ και η κυβέρνηση Χριστόφια βρήκαν το εξιλαστήριο θύμα της κρίσης.Τώρα απλώς τη σκυτάλη πήρε η «κοινωνία των πολιτών», ο ΕΛΑΜ. Τώρα πια ο ΕΛΑΜ διαδηλώνει κατά της « παράνομης μετανάστευσης». Συνεπικουρεί έτσι την πολιτική του ΟΕΒ και της κυβέρνησης Χριστόφια, δηλαδή της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας. Και το πιο ανησυχητικό είναι πως η έντονη προβολή του θέματος από τα ΜΜΕ θα προσφέρει κοινωνική νομιμοποίηση στον ΕΛΑΜ, γιατί ικανός αριθμός πολιτών θεωρεί αιτία της ατομικής οικονομικής του κακοδαιμονίας τους μετανάστες. Αν τώρα αυτή η ετερόκλητη «συμμαχία» είναι φασίστες, είναι ζητούμενο.

Το κλίμα για το ΕΛΑΜ λοιπόν ετοιμάστηκε επιμελώς από τους ολιγάρχες και έχουν κάθε λόγο να το συντηρήσουν γιατί αυτό επιβάλλει το συμφέρον τους , πολιτικό και οικονομικό. Τώρα όσοι από τους πολίτες συνεπικουρούν αυτή την προσπάθεια είτε συνειδητά – όντας ολιγαρχικοί – είτε ασυνείδητα – όντας αφελείς - στην πράξη ενεργούν σε βάρος της κοινωνίας αλλά και των μεταναστών που προσπαθούν να ενσωματωθούν σε αυτή εξασφαλίζοντας ένα καλύτερο μέλλον. Όσο για το θέμα της παράνομης μετανάστευσης – αν αυτό είναι το ζήτημα - μπορεί εύκολα να λυθεί ονομάζοντας όλους τους μετανάστες νόμιμους. Ποιο είναι το πρόβλημα το κράτος να προβεί σε μια τυπική πράξη ύπαρξης αυτών των ανθρώπων; Ούτως ή άλλως υπάρχουν! Γιατί η απειλή εναντίον τους της παρα-νομίας, της άνευ αδείας εισόδου στο νησί ,για να μπορέσουν να επιβιώσουν;Χρειάζομαι άδεια για να επιβιώσω; Και αφού λειτουργεί η παγκοσμιοποιημένη ελεύθερη αγορά, ας τους απορρίψει η αγορά. Γιατί το κράτος;

Αυτά σε σχέση με τη διακηρυγμένη διαφορά - πιθανόν το πρόσχημα - που είναι η οικονομική μετανάστευση. Τώρα σε κάθε δρων πρόσωπο παρεισφρύουν ποικίλες στοχεύσεις, ατομικές ή ομαδικές. Όμως στο τέλος αυτός που θα καθορίσει το περιεχόμενο « της λύσης» είναι αυτός που κατέχει τη δύναμη, δηλαδή οι κάτοχοι του πλούτου και της εξουσίας. Το "ευχάριστο" είναι πως όλοι οι αντιμαχόμενοι λειτουργούν ευεργετικά γι αυτούς! Με τα συνθήματα και τα αντι-συνθήματά τους, που ως τέτοια δεν περιέχουν καμία απολύτως πολιτική πρόταση σε σχέση με τη λειτουργία του οικονομικού και πολιτικού συστήματος και την εξώφθαλμη ανάγκη αναπροσαρμογής του στα πλαίσια των νέων συνθηκών.

Από την άλλη η σύγκρουση στους δρόμους επιβεβαιώνει τις αλλαγές που ήδη επισυμβαίνουν και σχετίζονται με την αποδυνάμωση της κρατικής εξουσίας. Είτε αυτή δεν μπορεί να δράσει είτε οι φορείς της παρουσιάζονται ως υποστηρικτές των οργανώσεων «της κοινωνίας των πολιτών»!Από την άλλη οι πολίτες δεν απευθύνοται σε αυτή. Η ιδωτικοποίηση της εξουσίας σταδιακά θα εξαναγκάσει τους φορείς της εξουσίας να απευθύνονται στην κοινωνία για να αντλούν υποστήριξη. Η εποχή που οι μάζες προσέτρεχαν στους φορείς της εξουσίας έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

"Σκούπα για τους μετανάστες" ή οι νέοι προαγωγοί του ρατσισμού

Πραγματικά ήταν συγκινητικό το στήσιμο της νέας αστυνομκής επιχειρήσης «σκούπα για τους αλλοδαπούς». Έτυχε της κατάλληλης προβολής απο τα ΜΜΕ, βελτιώθηκε η εικόνα της αστυνομίας, είχαν δουλειά οι δημοσιογράφοι κλπ.. Κλούβες, εξακρίβωση στοιχείων, κλαμένα μάτια, απελάσεις...Πραγματικά συγκινητικό το στήσιμο της επιχείρησης «ξεκαθαρίσματος»: από τη μια η μεγαλειώδης δύναμη της κρατικής εξουσίας και από την άλλη ο απροστάτευτος και φοβισμένος άνθρωπος – λάθος – εννοώ αλλοδαπός.
Μετά σκέφτηκα ότι αυτή η νέα στρατηγική κατά της παράνομης μετανάστευσης είναι από την «αριστερή και προοδευτική» κυβέρνηση Χριστόφια. Μετά θυμήθηκα την όντως αποφασιστική Υπουργό Εργασίας για «επανακαθορισμό της στρατηγικής απασχόλησης αλλοδαπών». Φυσικά με αυτό το βαρύγδουπο τίτλο υποδηλώνεται πολύ απλά το δόγμα « διώξτε τους ξένους, προέχει η εργασία των ντόπιων».
Αν το διαβάσουμε διαφορετικά θα πούμε το εξής:
«Μηδενική ανοχή στους ξένους»
Ο οικονομικός μετανάστης μη όντας πολίτης του κράτους δεν μπορεί να υποστηρίξει το δικαίωμά του στην εργασία. Η παρουσία του εδώ στηριζόταν αποκλειστικά στην ανοχή και τώρα η ανοχή τερματίζεται. Το κράτος παίρνει μαι σκούπα για να τον εξαποστείλει. Η παρουσία του οικονομικού μετανάστη αποτελεί απειλή για την εργασία του πολίτη. Έτσι καλλιεργείται ένας δυισμός: από την μια η εργασία του πολίτη και από την άλλη η εργασία του μετανάστη. Τέτοιες προσεγγίσεις προάγουν την ξενοφοβία και το ρατσισμό και μια νέα αντιπαλότητα. Τέτοιες προσεγγίσεις φανερώνουν και το ποιος θα κληθεί να πληρώσει το κόστος της κρίσης, δηλαδή την αθλιότητα της οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας θα την πληρώσει ο φτωχός και ο μετανάστης!!!
«Δεν είμαστε όλοι άνθρωποι»
Το γεγονός ότι ο οικονομικός μετανάστης είναι άνθρωπος δε μετρά καθόλου. Εξάλλου και τα ανθρώπινα δικαιώματα μια ρητορία είναι. Γιατί οι μετανάστες δεν μπορούν να επικαλεστούν την ιδιότητά τους ως ανθρώπων για να κατοχυρώσουν τα δικαιώματά τους. Δυστυχώς οι λέξεις αποκτούν νόημα σύμφωνα με τη βούληση του πιο ισχυρού. Αυτός δίνει το αληθινό νόημα των λέξεων κατά το δικό του συμφέρον.
«Η αντιστροφή της ιστορίας της αριστεράς»
Και έτσι για να θυμόμαστε και λίγη ιστορία: Πριν μερικές δεκαετίες στη θέση των οικονομικών μεταναστών από τρίτες χώρες, βρίσκονταν οι ντόπιοι οικονομικοί μετανάστες – πρώην αγρότες. Αυτοί οι οικονομικοί μετανάστες εντός του κράτους βίωναν όσα βιώνουν σήμερα οι «ξένοι» μετανάστες: χωρίς πολιτικά δικαιώματα, χωρίς καμία προστασία της εργασίας. Το τότε προλεταριάτο που βίωνε ανάλογα φαινόμενα εντός του κράτους, είχε τότε την υποστήριξη της Αριστεράς. Σήμερα η Αριστερά με μια σκούπα στο χέρι καθαρίζει την κοινωνία από τους παράνομους μετανάστες.
«Η ελπίδα»
Το μόνο παρήγορο είναι ότι στην Κύπρο υπάρχει ένα ελεύθερο κίνημα αντι-εθνικιστικό και αντι- ρατσιστικό και δι-εθνιστικό και φιλ-ειρηνικό , το οποίο μετά τη ρατσιστική συμπεριφορά της κυβέρνησης Χριστόφια αντέδρασε κατάλληλα με τη σιωπή του.

Η ιστορία του ανθρώπου και η οικονομική μετανάστευση ή οικονομική κρίση και βαρβαρότητα στην Κύπρο

Στις 26/1/2009 η Ομοσπονδία Συνδέσμων Εργολάβων Οικοδομών Κύπρου, σύμφωνα με τα ΜΜΕ, μας ενημέρωνε για κρίση στην κατασκευαστική βιομηχανία και για απολύσεις εργαζομένων. Παράλληλα υπέβαλε και αιτήματα για αντιμετώπιση της κρίσης: το κράτος να προχωρήσει αμέσως στην εξαγγελία έργων και να αναλάβει να κτυπήσει την παράνομη εργασία στις οικοδομές.Τους 15 000 παράνομα εργαζόμενους οικονομικούς μετανάστες να τους εκδιώξει από την Κύπρο «ώστε να διασφαλιστεί ότι θα μείνουν στην αγορά οι σωστοί επαγγελματίες»!!!

Στις 29/1/2009 το Υπουργείο Εργασίας με τη σύμφωνη γνώμη της ΣΕΚ και της ΠΕΟ και ανταποκρινόμενο στο αίτημα των εργολάβων πήρε σβάρνα τα εργοτάξια στην Πάφο και άρχισε να μαζεύει τους παράνομους εργάτες. Η είδηση στον τύπο συμπληρώνεται με την αναφορά της κυρίας Υπουργού ότι οι έλεγχοι θα εντατικοποιηθούν και θα συνεχιστούν.

Αυτή η προσέγγιση είναι ένα πολυσήμαντο φαινόμενο που μπορεί να προσεγγιστεί από πολλές πλευρές.

Σίγουρα η οικονομική κρίση λοιπόν αναδεικνύει το αληθινό μας πρόσωπο, μύθοι καταρρέουν και η πραγματικότητα νομιμοποιεί κάθε είδους βαρβαρότητα. Η οικονομική κρίση αναδεικνύει την προηγούμενη κενολογία και την ά-νοια των πρωταγωνιστών και την τωρινή υποκρισία και τον άκρατο κυνισμό. Η κρίση αναδεικνύει την αντίφαση λόγων και πράξεων,οικουμενιστικών ιδεολογιών και εθνοκρατικών ανοησιών.

Οι ιδιοκτήτες λοιπόν του πολιτικού και οικονομικού συστήματος που συνεργάστηκαν στην εξύφανση του φαινομένου της παράνομης εργασίας των μεταναστών, τώρα συνεργάζονται για την εξαφάνισή της. Όσο η ανάγκη των οικονομικών μεταναστών για επιβίωση συνέπιπτε με τα συμφέροντα της εργοδοσίας για άντληση μεγαλύτερης υπεραξίας/κερδών, η πολιτική εξουσία έκανε τα στραβά μάτια. Τώρα που οι ανάγκες των εργοδοτών άλλαξαν, το κόστος της κρίσης μεταφέρεται στους εξαθλιωμένους, τους οικονομικούς μετανάστες. Από την άλλη οι συντεχνίες ΠΕΟ και ΣΕΚ έχοντας ως προτεραιότητα την εργασία των νόμιμων πολιτών , «των σωστών επαγγελματιών», συναινούν στην εκπαραθύρωση των παράνομων οικονομικών μεταναστών και συνεργάζονται με το μέχρι χθές ταξικό αντίπαλο - τηνεργοδοσία - στη βάση του κοινού τους συμφέροντος!!!

Αυτή η προσέγγιση δεν είναι μόνο απάνθρωπη, συντηρητική και αντιδραστική. Εμπεριέχει και στοιχεία βαρβαρότητας που επιβεβαιώνονται από την ίδια την ιστορική εξέλιξη.

Η ανάπτυξη της χρηματιστικής οικονομίας και αποσάρθρωση της γεωργίας είναι ένα ιστορικό φαινόμενο.

Και στα αρχαία χρόνια η ανάπτυξη της χρηματιστικής είχε ως αποτέλεσμα την αστικοποίηση των γεωργικών στρωμάτων, τη δημιουργία της πόλης – κράτους. Η αδυναμία συντήρησης του πληθυσμού στις πόλεις – κράτη από τον 11^ο ως το 6^ο π.Χ. αιώνα είχε ως αποτέλεσμα την οικονομική μετανάστευση με τους αποικισμούς. Σε μια πρώτη φάση από τις ελληνικές πόλεις – κράτη στη δεσποτική περιφέρεια και σε μια δεύτερη φάση από τη δεσποτική περιφέρεια προς τις ελληνικές πόλεις κράτη, ανάλογα με το στάδιο της ανθρωποκεντρικής εξέλιξης.

Επίσης στα νεότερα χρόνια με την οικοδόμηση του έθνους - κράτους παρατηρείται ανάλογο φαινόμενο σε σχέση με την οικονομική μετανάστευση, το κέντρο και την περιφέρεια. Η διαφορά είναι η κλίμακα.

Με τη λεγόμενη παγκοσμιοποίηση, την ενοποίηση της οικονομίας στον πλάνητη και την απόσαρθρωση των οικονομιών της περιφέρειας παρατηρείται το φαινόμενο της μαζικής μετανάστευσης των αλλοδαπών προς τις χώρες του κέντρου. Είναι κάτι αναμενόμενο. Αυτό που προηγούμενως συνέβη στα πλαίσια της πόλης –κράτους και έθνους –κράτους , τώρα συμβαίνει σε πλανητικό επίπεδο.

Ποιο είναι το πρόβλημα σήμερα σε σχέση με το παρελθόν;

Στην ιστορική εξέλιξη ( πόλη – κράτος, έθνος –κράτος) υπήρχε ο χώρος για να εγκατασταθούν τμήματα του πληθυσμού που δεν μπορούσαν να τραφούν. Γι αυτό το πρόβλημα αντιμετωπιζόταν με τους αποικισμούς της περιφέρειας ή με μεταφορά του πλεονάσματος του εργατικού δυναμικού στις χώρες της «πρωτοπορίας». Το κλείσμο των συνόρων σήμαινε καταδίκη των ανθρώπων σε θάνατο είτε λόγω εμφύλιων διαμαχών είτε λόγο ασιτίας.

Σήμερα με τη λεγόμενη παγκοσμιοποίηση δεν υπάρχει χώρος για να εγκατασταθούν οι «πλεονάζοντες». Μια ανάλογη λύση στο παρόν θα ήταν ο εποικισμός άλλων πλανητών, κάτι που επί του παρόντος δεν είναι εφικτός. Επομένως σε πλανητικό επίπεδο η εξασφάλιση της επιβίωσης των ανθρώπων μπορεί στο παρόν στάδιο να αντιμετωπιστεί μόνο με την οικονομική μετανάστευση προς τις χώρες της «πρωτοπορίας».

Επομένως το να θέτουν όλα τα κράτη της δύσης φραγμούς στην οικονομική μετανάστευση ή να διαχωρίζουν τους μετανάστες συμβατικά σε νόμιμους και παράνομους και να εξαποστέλλουν τους παράνομους από κει που ήλθαν, συνιστά μια βαρβαρότητα. Γιατί γι αυτούς σημαίνει καταδίκη σε θάνατο λόγω ασιτίας. Και φυσικά είναι αστείο να περιμένεις ότι θα υπομένουν στωικά την απόφαση των χορτασμένων ότι πρέπει να πεθάνουν!!! Όπως ακριβώς παλαιότερα οι θήτες και οι προλετάριοι δεν υπέμεναν στωικά το θάνατό τους από ασιτία. Γιατί οι θήτες και οι προλετάριοι σε συνθήκες παγκοσμιοποιημένης οικονομίας είναι οι οικονομικοί μετανάστες , σύντροφοι και μη, προδευτικοί και συντηρητικοί.

Είναι ωραίες οι διακηρύξεις των οικομενικών ιδεολογιών όπως και η πίστη στα ανθρώπινα δικαιώματα. Το ερώτημα είναι απλό: τί γίνεται με αυτούς του συγκεκριμένους ανθρώπους; Συμφωνείτε με τις θέσεις των εργοδοτών, των συντεχνιών των πολιτών και της κυβέρνησης; Η παγκόσμια οικονομική κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί με την εκπαραθύρωση των «παράνομων» οικονομικών μεταναστών από τις «προοδευμένες» χώρες της δύσης;

Τέτοιες επαίσχυντες - ανθρωποκεντρικά πάντοτε -πολιτικές το μόνο αποτέλεσμα που θα έχουν, είναι πως απλώς θα επιβραδύνουν τις αναπόφευκτες εξελίξεις στο παρόν με τη θυματοποίηση χιλιάδων ανθρώπων. Αλλά η πλανητική ανθρωποκεντρική εξέλιξη είναι αδύνατο να ανακοπεί με τις αφελείς δυτικές προσεγγίσεις: ξενοφοβικές, ρατσιστικές, εθνικιστικές, «δεξιές ή αριστερές».