Κυριακή 26 Μαΐου 2013

Το ψευτοδίλημμα του κ. Κατσουρίδη για τις ευθύνες της οικονομικής κρίσης

Σε συνέντευξη του στην καθεστωτική εφημερίδα Ο φιλελεύθερος στις 26/5/2013 ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ Ν. Κατσουρίδης ασχολείται με την κρίση στην Κύπρο.
Ποια είναι η λογική βάση  όλης της συνέντευξης του κ. Κατσουρίδη; Υποστηρίζει λοιπόν ο κ. Κατσουρίδης:
«Στην κοινωνία μας, έστω και αν κάποιοι δεν θέλουν να το παραδεχτούν, έστω κι αν πολλοί δεν το συνειδητοποιούν, διεξάγεται μια σοβαρή ιδεολογική σύγκρουση. Όποιος απαντήσει στο ερώτημα για την κρίση στην Κύπρο και αποφανθεί ότι οι ευθύνες είναι μόνο κυπριακές, έχει μια ιδεολογική τοποθέτηση. Όποιος αποφανθεί ότι υπάρχουν και κυπριακές αλλά υπάρχουν και εισαγόμενες –που κατά τη γνώμη μου είναι υπέρτερες των όποιων εσωτερικών – αν απαντήσει ότι η πρώτη ευθύνη, δηλαδή το σημείο από το οποίο ξεκινά το κακό, είναι το σύστημα και το μοντέλο που εφαρμόζεται και οι αποφάσεις που λαμβάνονται εκτός  Κύπρου αποτελεί μια άλλη ιδεολογική τοποθέτηση».
Το ιδεολογικό δίλημμα που θέτει ο κ. Κατσουρίδης είναι εκ του πονηρού και συνιστά ακόμα ένα ψευτοδίλημμα, από αυτά που φτιάχνουν οι πολιτικοί για να περνούν την ώρα τους.Ειδικότερα:
1.Είναι δεδομένο προκαταβολικά γνωστό σε όλους ότι το κυπριακό κράτος και η κυπριακή οικονομία δεν είναι αποκομμένη από τα άλλα κράτη και οικονομίες. Είναι,δηλαδή, εκ των πραγμάτων ενταγμένη σε ένα ευρύτερο σύστημα, όπου λειτουργεί και συνυπάρχει. Επίσης είναι δεδομένο ότι υπάρχουν επιδράσεις που μπορεί να λειτουργήσουν θετικά είτε αρνητικά για την Κύπρο. Είναι δεδομένο ότι υπάρχει ένα κοσμο-σύστημα στο οποίο εντάχθηκε με δική μας επιλογή και το δικό μας σύστημα. Τα δεδομένα δημιουργούν γνώση και η γνώση οδηγεί στη λήψη αποφάσεων. Άρα, όταν στην Κύπρο κάποιοι έπαιρναν αποφάσεις συνεκτιμούσαν τα εξωτερικά δεδομένα, άρα ευθύνονται. Και αν δεν τα συνεκτιμούσαν, πάλιν ευθύνονται.
2. Σε αυτό το κοσμοσύστημα η εξέλιξη δεν είναι γραμμική με την έννοια ότι στον παρόντα χρόνο άλλες χώρες αντιμετωπίζουν κρίση και άλλες όχι. Επίσης η μορφή της κρίσης δεν είναι παντού η ίδια. Επομένως, η ισοπεδωτική προσέγγιση του κοσμο-συστήματος είναι άστοχη.
3. Η υφιστάμενη οικονομική κρίση ξέσπασε το 2008  στις ΗΠΑ. Το 2008 η Κύπρος δεν αντιμετώπιζε οικονομική κρίση. Σήμερα, το 2013 έχει χρεοκοπήσει. Πώς οδηγήθηκε μέσα σε μια πενταετία στη χρεοκοπία; Αν η λογική του κ. Κατσουρίδη έχει λογική βάση, τότε από το 2008 το ΑΚΕΛ θα έπρεπε να υποστηρίξει ότι η κρίση είναι δεδομένη και για την Κύπρο! Γιατί δεν το είπε; Και αντίθετα, υποστήριζαν πως η κρίση δεν θα μας αγγίξει;
4. Αν πάλι η ευθύνη του κοσμο-συστήματος είναι υπέρτερη-όπως υποστηρίζει ο κ. Κατσουρίδης –γιατί και τα όποια θετικά δεν τα αποδίδει στο κοσμο-σύστημα, αλλά αντίθετα θεωρεί ότι είναι αποτέλεσμα δικών του αγώνων; Γιατι λιβανίζει το κόμμα του, αφού –κατά τα λεγόμενά του –είναι απλώς μαριονέτες στα χέρια τρίτων;
Και ιδεολογικοποίηση ευθυνών!
Ο κ. Κατσουρίδης εκλαμβάνει τα αυτονόητα ως πολιτική ανάλυση και μάλιστα τα ιδεολογικοποιεί. Αν πεις φταίει ο καπιταλισμός, είναι μια ιδελογική τοποθέτηση. Αν πεις φταίει το κυπριακό πολιτικό και οικονομικό σύστημα είναι μια άλλη ιδεολογική τοποθέτηση. Λες, και τα δυο είναι διαχωρισμένα στην Κύπρο.
Φυσικά, τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς. Το υπαρκτό πολιτικοοικονομικό σύστημα και στην Κύπρο και διεθνώς είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Και αποτυπώνεται σε αυτό που ονομάζεται καπιταλισμός και φυσικά, στον πολιτικό εκφραστή του, δηλαδή το ολιγαρχικό πολιτικό σύστημα, μέρος του οποίου είναι και το ΑΚΕΛ.
Ναι υπάρχει και ιδεολογικό πρόβλημα, όχι όμως αυτό που επιχειρεί να προβάλει ο κ. Κατσουρίδης για να δικαιώσει τον κόσμο του και το κόμμα του. Από τη μια είναι οι δυνάμεις της ολιγαρχίας – οικονομικής και πολιτικής- που στηρίζουν την ύπαρξή τους στην εκμετάλλευση των πολλών και από την άλλοι είναι οι πολλοί οι οποίοι δέχονται την επίθεση των ολιγαρχικών, οι οποίοι αξιοποιούν τον πλούτο, τα προνόμια και την εξουσία που έχουν, ώστε να κρατούν υποταγμένους τους πολλούς. Το πρόβλημα είναι για την κοινωνία –είτε το συνειδητοποιεί ο κ. Κτασουρίδης είτε όχι – πως οι όποιοι υπεύθυνοι της κρίσης ούτε θα  πληρώσουν ούτε θα τιμωρηθούν. Δηλαδή, ο κ. Κατσουρίδης που αποδέχεται πως έχει μερίδιο ευθύνης ούτε πληρώνει μία και φορτώνει τα βάρη στην κοινωνία ούτε και θα τιμωρηθεί, αλλά μας βγαίνει και πολιτικός αναλυτής και ιδεολογικός ερμηνευτής  της!
Βεβαίως ευθύνεται ολοκληρωτικά το υπαρκτό πολιτικοοικονομικό σύστημα, βεβαίως ευθύνεται η διεθνής ολιγαρχία, βεβαίως ευθύνονται τα τοπικά ολιγαρχικά φερέφωνα. Το πρόβλημα με τον κ. Κατσουρίδη είναι πως έχει πρόβλημα ταυτότητας. Πιο απλά, πού εντάσσει τον εαυτό του ο κ. Κατσουρίδης;
Τέλος πάντων, ο κ. Κατσουρίδης τι είναι, ολιγαρχικός ή δημοκρατικός; Ανάλογα με την ιδεολογία σου είναι και η ανάλυσή σου. Και η ανάλυση του κ. Κατσουρίδη είναι μια συνήθης ολιγαρχική ανάλυση που μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο στα πλαίσια του παλαιού καθεστώτος από το οποίο ζει και συντηρείται ο κ. Κατσουρίδης και προσπαθεί με σοφίσματα να αθωώσει, όπως εξάλλου ο κάθε αντιδραστικός και συντηρητικός.

ΥΓ. Σε μια δημοκρατία ο κ. Κατσουρίδης και οι βουλευτές και ο πρόεδρος θα ήταν όλοι στο σπιτάκι τους τουλάχιστον λόγω ανεπάρκειας. Γιατί αποδείχτηκαν λόγω ανικανότητας, απληστίας, διαφθοράς και διαπλοκής ακατάλληλοι να προωθήσουν το κοινωνικό συμφέρον. Και αφού κατέστρεψαν την κοινωνία, εφευρίσκουν σχέδια διάσωσής της.  Και διακηρύσσουν ότι δε δέχονται «ποινικοποίηση της πολιτικής». Γιατί θέλετε να είστε ανεύθυνοι και απαραβίαστοι; Μια απάντηση υπάρχει: είστε όλοι γνήσια παιδιά της ευγενικής δεσποτείας. Ιδεολογικά, πολιτικά, οικονομικά τέτοιοι είσαστε. 

Σάββατο 18 Μαΐου 2013

Ο κ. Αναστασιάδης, το κυπριακό και η διαιώνιση της απάτης


Ο πανάξιος συνεχιστής του καταστροφικού έργου του κ. Χριστόφια κύριος Νίκος Αναστασιάδης, αφού ολοκήρωσε την καταστροφική πορεία της κυπριακής κοινωνίας, βάλθηκε να λύσει και το κυπριακό πρόβλημα.
Η λογική που ακολουθεί είναι η δοκιμασμένη μνημονιακή λογική. Η μνημονιακή λογική στηρίζεται σε δύο άξονες επιβολής: ο ένας είναι η ηλιθιότητα, δηλαδή « εγώ εν τζιαι ήξερα»-«εν οι άλλοι που φταίσιν» και ο άλλος είναι  ο φασισμός, δηλαδή «ο μονόδρομος»/ «δεν είχαμε άλλη επιλογή»! Αυτές οι προσεγγίσεις είναι η αποθέωση της ανθρωπίνης βλακείας, γιατί ούτε ένα μωρό δεν προβάλλει τέτοιες δικαιολογίες.
Φυσικά, πίσω από τον αυτοεξευτελισμό του ανθρώπου με τέτοιες προσεγγίσεις βρίσκεται η ακλόνητη πίστη του να υπηρετήσει τους διεθνείς πάτρωνές του, γιατί σε κείνους δίνει πιστοποιητικά εθελοδουλείας  και , παράλληλα, να εξαπατά μονίμως την κοινωνία με αφελείς προσεγγίσεις. Το κύριο χαρακτηριστικό της κυβερνητικής πολιτικής είναι η απάτη.
Όπως λοιπόν τα έκαμε μαντάρα στην οικονομία λόγω κυρίως ανικανότητας/απάτης, τα ίδια μεθοδεύει απτόητος και στο κυπριακό. Με αφοπλιστική αφέλεια προβάλλει θέσεις χωρίς καμία ουσία που προκαλούν τη νοημοσύνη της κοινωνίας.
1.Η πρώτη θέση που προβάλλει είναι όχι τώρα συνομιλίες λόγω της οικονομικής κρίσης αλλά από τον Οκτώβριο. Θέλει , λέει, να ασχοληθεί απερίσπαστος  με την «επανεκκίνηση» της οικονομίας. Δηλαδή, κύριε Πρόεδρε, τι θα κάνεις από τώρα μέχρι τον Οκτώβρη για την επανεκκίνηση της οικονομίας; Τίποτε απολύτως δεν μπορείς να κάνεις. Γιατί ό,τι αφορά το δημόσιο, το σκηνικό το έχουν στήσει οι τροϊκανοί. Ό,τι αφορά τον ιδιωτικό τομέα το σκηνικό το έχουν στήσει οι Ευρωπαίοι.
Ύστερα, αν δεν επανεκκινήσει η οικονομία ως τον Οκτώβρη, θα ακυρώσεις το ραντεβού σου; Ή, ως τον Οκτώβρη σοβαρά αναμένει κάποιος επανεκκίνηση της οικονομίας, ώστε να το θέτεις ως προϋπόθεση για επανέναρξη των συνομιλιών;
Φυσικά, το πρόβλημα του κυρίου Αναστασιάδη είναι άλλο. Δε θέλει συσσώρρευση ξεπουλημάτων για να μην προκληθεί κοινωνική αγανάκτηση. Αλλιώς, η εθελοδουλεία του κυρίου Αναστασιάδη , όπως και του προκατόχου του, είναι παροιμιώδης.
2.Η δεύτερη θέση που εισπράξαμε με κάθε σοβαρότητα από τον κύριο Αναστασιάδη είναι πως «το έγγραφο επιδόθηκε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ύστερα από αίτημα του ιδίου, κατά την τελευταία συνάντηση που είχε με τον κύριο Ντάουνερ» (Χρ. Στυλιανίδης, 16/5/2013).
Ποια ανάγκη ώθησε τον κύριο Αναστασιάδη να ζητήσει το έγγραφο με τις συγκλίσεις από τον κύριο Ντάουνερ; Αν ήταν απλώς λόγοι πληροφόρησης, τότε θα μπορούσε να ρωτήσει τον κύριο Χριστόφια. Θα πει κάποιος πως δεν τον εμπιστεύεται.Μα καλά, εμπιστεύεται τον Ντάουνερ; Φυσικά, ο κύριος Αναστασιάδης, ως γνώσιος συνεχιστής του καταστροφέα Δ. Χριστόφια, θέλει να ολοκληρώσει το έργο του. Και η κατάθεση εγγράφου από τον ΟΗΕ είναι αναγκαία και επαρκής προϋπόθεση. Τι δηλαδή, να αγνοήσουμε έγγραφο του ΟΗΕ που απεικονίζει μια πραγματικότητα επιβεβαιωμένη και από τον κύριο Χριστόφια; Να στραφούμε εναντίον του ΟΗΕ από τον οποίο ζητούμε εμείς λύση; Έτσι, σιγά σιγά στήνεται το σενάριο λύσης. Το οποίο με τη βοήθεια της «άγνοιας» και του «μονόδρομου» θα ολοκληρωθεί. Ή πιο σώστα με τη χρήση της απάτης της διεθνούς ολιγαρχίας και των τοπικών εθελόδουλων φερεφώνων της.
Και επί του παρόντος η κυπριακή κοινωνία σιωπά. Είναι πολύ απαισιόδοξο αλλά και πολύ ενθαρρυντικό. Ίδωμεν!

Κυριακή 12 Μαΐου 2013

Ο κενολόγος Μ. Κάρογιαν συνεντευξιάζεται στον καθεστωτικό "Ο φιλελεύθερος'


Σε συνέντευξή του στη εφημερίδα  «Ο Φιλελεύθερος» στις 12/5/2013 ο κενολόγος Πρόεδρος του ΔΗΚΟ  Μ. Κάρογιαν λέει πολλά και γλαφυρά.Στην ερώτηση: «Θα λέγατε ένα mea culpa στην κοινή γνώμη για όσα έχουν γίνει και έχουν φέρει τα πάνω-κάτω στον τόπο μας;»,  η απάντηση ήταν η αναμενόμενη από ένα δειλό πολιτικάντη: «Το  mea culpa οφείλει να το πει όλο το πολιτικό σύστημα».
Δηλαδή; Ποιος;
Το κράτος;
Τα κόμματα;
Οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι;
Ποιος;
Και θα μαζευτούν όλοι μαζί και θα εκδώσουν μια ανακοίνωση;
Ή ο κάθενας χωριστά αλλά με παρασκηνιακή συνεννόηση; Και αν κάποιος σας γελάσει;
Και μετά;
Τι θα γίνει μετά;
Τι θα κάνετε μετά;
Θα συνεχίσετε αμέριμνος την πολιτική σας καριέρα;
Θα πάτε στο σπιτάκι σας ήσυχα και ωραία και θα απαλλαγούμε από την παρουσία σας και να ζήσετε με τις ενοχές σας;
Θα ζητήσετε να δικαστείτε και να τιμωρηθείτε παραδειγματικά γιατί εγληματίσατε σε βάρος της κοινωνίας και θα λυτρωθείτε από το έγκλημά σας;
Ένας ανίκανος και άπληστος πολιτικάντης προκαλεί τη νοημοσύνη μιας κοινωνίας με τη βοήθεια του καθεστωτικού Φιλελεύθερου. Αυτοί οι άνθρωποι κατέστρεψαν μια κοινωνία και τώρα επαγγέλλονται ξεδιάντροπα τους σωτήρες της!
Από την άλλη, μια εφημερίδα να παραχωρεί μια σελίδα στην κυριακάτική της έκδοση για μια ανούσια συνέντευξη ενός ενόχου για πολιτικό έγκλημα σε βάρος της κυπριακής κοινωνίας, αποτελεί πρόκληση υπερμεγέθη. Και φανερώνει ποιος είναι ο ρόλος που επιτελούν τα ΜΜΕ στην Κύπρο: στήριξη ενός σάπιου πολιτικού συστήματος, αφού η στήριξή του είναι προϋποθεση για να συνεχίσει η εφημερίδα να είναι ενταγμένη στη συμμορία των κατακτητών της κυπριακής κοινωνίας.
Τουλάχιστον, να ήταν ορατοί στον καθένα ποιοι είναι οι αντίπαλοί μας!

Τετάρτη 8 Μαΐου 2013

Κυπριακά κομματοκαραγκιοζιλίκια


Οι Κύπριοι πολιτικοί και τα κόμματα κατάντησαν γελοίοι. Παρακολουθώντας τα λεγόμενά τους τότε οδηγείσαι με βεβαιότητα στο συμπέρασμα ότι άργησαν κιόλας να καταστρέψουν την κυπριακή κοινωνία! Το τι λένε είναι θεόσταλτο και μόνο ο θεός τους ακούει.
Αναζητείται  πολιτική ευθύνη  
Ψάχνει η κυβέρνηση να βρει τους ενόχους για το έγκλημα σε βάρος της κυπριακής κοινωνίας. Μα οι εγκληματίες είναι γνωστοί προκαταβολικά: οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι του κράτους (56 βουλευτές και ένας πρόεδρος . Αυτοί με τις πράξεις τους ή τις παραλέιψεις τους οδήγησαν την κυπριακή κοινωνία στη φτωχοποίηση. Έχουν το ίδιο μερίδιο πολιτικής ευθύνης; Όχι. Αλλά θα μπορούσε να κατανεμηθεί το μερίδιο της πολιτικής ευθύνης, ανάλογα με τη συμμετοχή του καθενός σε αυτό το πολιτικό έγκλημα.
Τι κάνουν οι αθεόφοβοι;
Διορίζουν μια διερευνητική επιτροπή για να οδηγήσει στα δικαστήρια τους ένοχους τραπεζίτες. Οι ίδιοι οι πολιτικοί έχουν αυτο-αθωωθεί!!! Οι πρώτοι που θα έπρεπε να οδηγηθούν στα δικαστήρια είναι οι πολιτικοί, αλλά σφυρίζουν αδιάφορα ψελλίζοντας διάφορα άναρθρα περί ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής. Ναι ρε άχρηστοι, είναι και δίκαιο και ορθό σε ένα κράτος δικαίου, όταν ένας πολιτικός με τις πράξεις ή παραλείψεις του προκαλέσει βλάβη στην κοινωνία, τότε να οδηγείται ενώπιον της δικαιοσύνης. Ποιο είναι το πρόβλημα σας; Τι θέλετε; Να βλάπτετε ατιμώρητα την κοινωνία, γιατί δήθεν δε θα πρέπει να ποινικοποιηθεί η πολιτική ζωή;
Είστε σοβαροί άνθρωποι εσείς για να ηγείστε μιας κοινωνίας ή είστε υπολείμματα του δεσποτισμού του παρελθόντος;
Ψευτοδιλήμματα: μέσα ή έξω από την ευρωζώνη
Για να δικαιολογήσουν την ύπαρξη τους τα ολιγαρχικά κόμματα εφευρίσκουν ψευτοδιλήμματα του τύπου: μέσα ή έξω από την ευρωζώνη. Η απάντηση είναι απλή: είτε μέσα είτε έξω με τους καταστροφολάγνους κομματικούς ολιγαρχικούς στην εξουσία η μοίρα της κοινωνίας είναι προδιαγεγραμμένη, η καταστροφή. Είναι τόσο ανίκανοι και άπληστοι που καμία προοπτική δεν μπορούν να δώσουν στην κοινωνία. Με αυτούς τους ανθρώπους στην εξουσία είτε μέσα είτε έξω από την ευρωζώνη, η καταστροφή της κοινωνίας είναι αναπόφευκτη. Χωρίς αλλαγή του πολιτικού συστήματος και χωρίς απαλλαγή από τα κομματικά αρρωστημένα μυαλά δεν υπάρχει δρόμος σωτηρίας.
Σωρεία κυβερνητικών εξαγγελιών
Για επικοινωνιακούς λόγους κάθε τρεις και λίγο ο Πρόεδρος εξαγγέλλει μέτρα ανάκαμψης της οικονομίας, μέτρα για την ανεργία, μέτρα για τον εκσυγχρονισμό του κράτους. Έτσι πουλά ελπίδα στους  πολίτες, πως κάτι γίνεται για να δει η κοινωνία φως, ενώ στην ουσία απεργαζόνται την περαιτέρω καταστροφή της κοινωνίας με μέτρα αδιέξοδα.
Φυσικά τα μέτρα δεν αφορούν το ζητούμενο: τι αλλάζει στο υφιστάμενο αδιέξοδο πολιτικό και οικονομικό μοντέλο της Κύπρου; Τίποτε σε βάρος φυσικά της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας, δηλαδή της συνωμοταξίας της καταστροφής. Μόνο μέτρα στην πράξη για φτωχοποίηση της κοινωνίας στα πλαίσια ενός εργασιακού  και κοινωνικού μοντέλου που έπλασε η διεθνής των ολιγαρχών. Δηλαδή, αλλάζουν την κοινωνία. Λες και αυτή ευθύνεται για τα σημερινά αδιέξοδα και όχι η δική τους η αφεντιά.
Και φυσικά ούτε λόγος για το ποιος πληρώνει τις ζημιές. Στο ολιγαρχικό μυαλό τους η απάντηση είναι αυτονόητη: οι βλάκες οι πολλοί! Αυτό είναι το όραμά τους!
Ευφάνταστα μέτρα: επιχορήγηση της εργασίας!
Με πομπώδεις δικαηρύξεις στα κατάπτυστα ΜΜΕ προβάλλει η κυβέρνηση τα μέτρα στήριξης των ανέργων. Ποια είναι τα μέτρα;
-επιχορήγηση των τουριστικών επιχειρηματιών για πρόσληψη φτηνού εργατικού δυναμικού
-επιχορήγηση ανέργων επιστημόνων για απόκτηση εργασιακής πείρας ή μη αποκοπής από τη λογική της μισθωτής εργασίας
-επιχορήγηση ευέλικτων μορφών εργασίας
Ποια είναι η λογική των μέτρων;
Το πρόβλημα της εργασίας των πολιτών σήμερα είναι συνυφασμένο με την λεγόμενη παγκοσμιοποίηση και τη μετανάστευση από τρίτες χώρες που επηρεάζει την εργασία του πολίτη στις χώρες υποδοχής, δεδομένου ότι οι εργοδότες επιλέγουν μη πολίτες για εργασία, ώστε να αντλούν πρόσθετη υπεραξία και λόγω χαμηλότερης αμοιβής αλλά και απαλλαγής από επιβαρύνσεις που επιφέρει η εργασία του πολίτη.
Η επιχορήγηση της εργασίας ως μέτρο αντιμετώπισης της ανεργίας είναι βλακώδης. Ουσιαστικά καλείται το κοινωνικό σύνολο να καταβάλει μέρος του κόστους εργασίας του πολίτη, ώστε αυτή να καταστεί ανταγωνιστική προς την εργασία του μη πολίτη! Αυτή η λογική εξυπηρετεί την επιβολή της λογικής του εργοδότη για εξομοίωση των όρων  εργασίας του πολίτη και του μετανάστη.
Το συγκεκριμένο μέτρο δεν θα επιφέρει ανάπτυξη, μόνο πιθανόν πρόσκαιρη ανακούφιση των ανέργων. Όμως το όφελος για την οικονομική ολιγαρχία είναι τεράστιο, γιατί ουσιαστικά επιβάλλεται από το κράτος η δική της λογική για την εργασία του πολίτη σε μια διαδικασία εξομοίωσης με την εργασία του μετανάστη.
Η λογική τέτοιων μέτρων δεν απαντούν στο ερώτημα: πώς θα εξασφαλίζει την επιβίωσή του ο πολίτης; Για την οικονομική και πολιτική ολιγαρχία αυτό δεν είναι πρόβλημα. Γιατί δεν αναγνωρίζουν την  ύπαρξη πολιτών παρά μόνο φτηνού εργατικού δυναμικού που θα καταστήσει  δήθεν πιο ανταγωνιστικά τα προϊόντα.
Και ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου ως θεόσταλτος σωτήρας της κυβέρνησης Αναστασιάδη
Ευτυχώς που ο πνευματικός μας πατέρας διάλεξε στρατόπεδο, δηλαδή ταυτίστηκε με τους καταστροφείς της κυπριακής κοινωνίας. Ευτυχώς που δεν είναι μαζί με τους πιστούς, αλλά με τους δυνάστες των πιστών. Ευτυχώς που η κυβέρνηση Αναστασιάδη τον έκαμε ωσάν «κυβερνητικό εκπρόσωπό της», ώστε να την αηδιάσουμε πιο γρήγορα. Και ο άσχετος αναλαμβάνει μέρος της φθοράς της πολιτικής εξουσίας, για να ικανοποιήσει τη ματαιοδοξία του να βγαίνει στα ΜΜΕ και να λέει κενολογίες για ηλιθίους. Οι Κύπριοι δεν έχουν σωτηρία ούτε επίγεια ούτε επουρανία! 

Τετάρτη 1 Μαΐου 2013

Η απάτη της ανασυγκρότησης του κράτους από τον κ. Αναστασιάδη


O Πρόεδρος Αναστασιάδης προχώρησε στις 30 Απριλίου 2013 σε εξαγγελίες αναφορικά με την ανασυγκρότηση και εκσυγχρονισμό του κράτους σε διάφορους τομείς: διαφθορά, μεταρρύθμιση δημόσιας διοίκησης, πολιτική ευθύνη και λογοδοσία, αξιοκρατία-ισοπολιτεία, ενεργός συμμετοχή των πολιτών, ταχεία απονομή της δικαιοσύνης.
Τα εξαγγελθέντα μέτρα από πολιτική άποψη είναι επιδερμικά και αποπροσανατολιστικά. Τι εννοώ;
Το πολιτικό πρόβλημα σήμερα στην Κύπρο είναι το πολιτικό σύστημα και οι φορείς του - τα κόμματα – τα οποία κυριολεκτικά αποδείχτηκαν ανίκανοι να διαχειριστούν το δημόσιο αγαθό, αποδείχτηκαν άπληστοι και ληστές του δημόσου αγαθού, αποδείχτηκαν απατεώνες, αφού στήριξαν την επιλογή τους στην εξαπάτηση των πολιτών. Το πρόβλημα είναι οι πολιτικοί και το πολιτικό σύστημα. Η διοίκηση έχει προβλήματα αλλά είναι αποτέλεσμα της λογικής και πρακτικής αυτών που έχουν την ευθύνη της διαχείρισης του συστήματος, δηλαδή των πολιτικών.
Σε μια περίοδο οικονομικής και πολιτικής κρίσης είναι φανερό ότι ο κ. Αναστασιάδης προσπαθεί να περισώσει –όχι την κοινωνία- αλλά το κομματικό σύστημα με προτάσεις σε πολλά σημεία γελοίες.
Ας εξετάσουμε δυο από τις προτάσεις του για να δούμε το βάθος της σκέψης και της απάτης.
ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ
Κάτω από το θεματικό τίτλο «πολιτική ευθύνη και λογοδοσία» προτείνει:
«Με συνταγματική τροποποίηση διασφαλίζεται η πλήρης ελευθερία λόγου και η ελευθέρα άσκησις του δικαιώματος ψήφου των βουλευτών κατά την ενάσκηση των νομοθετικών τους καθηκόντων. Αίρεται, όμως, η ασυλία τους για για όλες τις μορφές αδικημάτων».
Διαβάζοντας την παραπάνω πρόταση κυριολεκτικά θλίβεσαι για το ήθος και το μυαλό των ανθρώπων που κυβερνούν αυτό τον τόπο. Και εξηγούμαι:
1.Το άρθρο 83 (1)του συντάγματος της Κ.Δ.   αναφέρει: «Οι βουλευταί δεν υπόκεινται εις ποινικήν δίωξιν και δεν ευθύνονται αστικώς ένεκεν οιασδήποτε εκφρασθείσης γνώμης ή ψήφου δοθείσης υπ΄ αυτών εν τη Βουλή των Αντιπροσώπων».
Τι εξαγγέλλει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας;
Πώς θα κάνει συνταγματική τροποποίηση για να διασφαλίσει τα ήδη διασφαλισθέντα από το σύνταγμα και να να άρει την ήδη αρθείσα από το σύνταγμα ασυλία; Αφού αυτά που προτείνει ήδη κατοχυρώνονται στο σύνταγμα, τι είναι αυτό που θα αλλάξει;
Ζούμε μήπως σε ένα απέραντο τρελλοκομείο;
Είναι λογικό, για παράδειγμα, κάποιος να προτείνει συνταγματική τροποποίηση για να έχουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όταν ήδη έχουμε;
2.Μήπως δεν είναι έτσι τα πράγματα;
Ναι, δεν είναι έτσι. Γιατί τα κόμματα και οι βουλευτές , ενώ ορκίστηκαν πίστη και υπακοή στο σύνταγμα, στην πορεία το ξέχασαν και υπέταξαν το σύνταγμα στις ανάγκες τους. Διεκδίκησαν ελέω θεού και κατά παράβαση του συντάγματος να έχουν ασυλία στον ατομικό και κοινωνικό τους βίο. Και με τη βοήθεια του κύριου στυλοβάτη της παρανομίας Γενικού Εισαγγελέα, κατόρθωσαν –όχι τυπικά- αλλά ουσιαστικά να τυγχάνουν ασυλίας, να είναι υπεράνω του νόμου, να είναι προνομιούχοι δεσποτίσκοι.
Λογικά αυτή την αυθαιρεσία των κομμάτων, της βουλής, της κυβέρνησης και του γενικού εισαγγελέα αναμένεται να τερματίσει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Ναι, αλλά τότε γιατί δεν εφαρμόζει το σύνταγμα και θέλει να το αλλάξει;
Το πιο πιθανό είναι γιατί θέλει να κατοχυρώσει και συνταγματικά την ασυλία των βουλευτών, ενώ διακηρύττει ότι θα την καταργήσει!!! Γιατί  στην πράξη αυτός που επέβαλε την ασυλία  δεν ήταν το σύνταγμα , αλλά ο Γενικός Εισαγγελέας.
Το πιο πιθανό, λοιπόν, είναι ο κ. Αναστασιάδης με τη συνταγματική τροποποίηση να θεσμοθετήσει το ρόλο του Γενικού Εισεγγελέα, ώστε να κρατεί «όμηρους» τους βουλευτές σε περίπτωση αδικημάτων. Δηλαδή θα εισαχθούν πρακτικές της μαφίας στην πολιτική ζωή με απειλές και εκβιασμούς!
3.Ασυλίας , όμως, δεν τυγχάνουν μόνο οι βουλευτές αλλά και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Το θέμα αρχής που τίθεται είναι αν σε ένα κράτος δικαίου και ισονομίας μπορεί κάποιος να έχει προνόμια ως κληρονομιά της προγενέστερης φεουδαρχίας; Ο Πρόεδρος πιστεύει στην ασυλία για τον εαυτό του λες και είναι απόλυτος μονάρχης. Αν, λοιπόν, ο Πρόεδρος ως θέση αρχής είναι εναντίον της ασυλίας θα έπρεπε να προτείνει την κατάργηση της δικής  του ασυλίας με τροποποίηση του άρθρου 45 του συντάγματος. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού.
4.Τώρα, αν συνδυάσεις τον τίτλο των θεματικών προτάσεων του Προέδρου «πολιτική ευθύνη και λογοδοσία» με την πρότασή του για πλήρη ελευθερία των βουλευτών στο λόγο και την ψήφο, τότε κυριολεκτικά τραβάς τα μαλιά σου! Γιατί αν έχουν πλήρη ελευθερία λόγου και ψήφου , τότε αυτό δεν είναι πολιτική ευθύνη αλλά πολιτική ανευθυνότητα! Η πολιτική ευθύνη συνεπάγεται την ύπαρξη δικαιοσύνης και τη λογοδοσία για τις πράξεις ή αποφάσεις σου ως βουλευτή που μπορεί να έβλαψαν την κοινωνία και για τις οποίες καλείσαι να απολογηθείς και να τιμωρηθείς.
5. Και ενώ ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είτε εν πλήρει συγχύσει είτε συνειδητά εξαπατά το λαό με διάφορες κενολογίες, το ΑΚΕΛ είναι πιο ειλικρινές: δε θέλει με τίποτε πολιτική ευθύνη γιατί λέει συνιστά ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής! Βασικά συμφωνούν και οι δυο ως γνήσια κατάλοιπα της δεσποτείας, μόνο που το ΑΚΕΛ το εκφράζει φανερά και ο Πρόεδρος καλυμμένα. Επί της ουσίας , όμως ως γνήσια νεοφεουδάρχες δεσποτίσκοι, είναι εξίσου φανατικόι της πολιτικής ανευθύνοτητας, γιατί έτσι τους συμφέρει. Φυσικά το συμφέρον της κοινωνίας είναι άλλο, να τους ελέγχει  και να τους αποπέμπει και να τους ανακαλεί και να τους τιμωρεί, αν με τις πράξεις τους ή τις παραλείψεις τους είτε αποδεικνύονται ανεπαρκείς είτε βλάπτουν την κοινωνία είτε υιοθετούν επιλογές που μπορεί να βλάψουν την κοινωνια, είτε εξαπατούν την κοινωνία είτε λειτουργούν έκνομα. Μόνο με το θεσμοθετημένο  κοινωνικό έλεγχο των αρχών η κοινωνία μπορεί να γλυτώσει τα χειρότερα.
ΑΛΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ
Κάτω από το θεματικό τίτλο «πολιτική ευθύνη και λογοδοσία» ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προτείνει: «Τα ομόφωνα ευρήματα των ερευνητικών επιτροπών θα είναι δεσμευτικά για τον υπό διερεύνηση πολιτειακό αξιωματούχο».
Τι εννοεί ο Πρόεδρος;
Μια ερευνητική επιτροπή αποφαίνεται ομόφωνα ότι ο κ. Αναστασιάδηςή η βουλή, για παράδειγμα, έχει πολιτικές ευθύνες για τη χρεοκοπία του κράτους. Τι σημαίνει αυτή η θέση της ερευνητικής επιτροπής είναι δεσμευτική; Εντάξει, είπε ο  Πρόεδρος ή η βουλή ότι αναλαμβάνουν το μερίδιο της ευθύνης που τους αποδόθηκε από την ερευνητική επιτροπή. Παρακάτω;
Αυτά στα κυπριακά λέγονται «καρκασιαλλίκια». Η απονομή ευθύνης προϋποθέτει την ύπαρξη κανονιστικού πλαισίου –δικαίου και δικαιοσύνης-  και όχι δημόσιο διασυρμό ανάλογα με τους συσχετισμούς δύναμης. Γιατί τότε στην κοινωνία θα επικρατήσει ο νόμος της ζούγκλας. Και μάλλον αυτός είναι ο στόχος του κ. Αναστασιάδη, αφού είναι λάτρης της αυτο-ρύθμισης των κομμάτων και της αγοράς και όχι της ύπαρξης δικαιϊκού πλαισίου, ώστε ο εκάστοτε δυνατός να ερμηνεύει και να εφαρμόζει αυτό που του συμφέρει σε κάθε περίσταση!!!  Σε αυτή την περίπτωση η πρόταση Αναστασιάδη είναι αδιαμφίσβητητα εκπόρνευση λέξεων για εξαπάτηση του λαού.
Επίλογος
Τι είναι τελικά τα εξαγγελθέντα εκσυγχρονιστικά μέτρα του κ. Αναστασιάδη; Μέτρα απόπειρας εκσυγχρονισμού της κομματοκρατίας/ολιγαρχίας σε βάρος καθ΄ολοκληρίαν της κοινωνίας. Η πορεία της κυπριακής κοινωνίας προς τον όλεθρο δεν έχει τέλος.
ΥΓ.Τα κόμμματα και οι πολιτικοί στην Κύπρο είναι αυτοί που κατήργησαν το σύνταγμα, ώστε να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Οι όποιες συνταγματικές τροποποιήσεις επιφέρουν θα είναι για κατάργηση του συντάγματος προς ίδιον όφελος και όχι γιατί γνοιάζονται για το κανονιστικό πλαίσιο δράσης τους. Σκέπτονται ακριβώς όπως αυτοί που ελέγχουν την οικονομία. Στόχος του είναι η πλήρης υποταγή της κοινωνίας στην πολιτική και οικονομική ολιγαρχία.