Ο Πρόεδρος της Βουλής Γ. Ομήρου ως εθελόδουλος και ανεύθυνος

Ο Πρόεδρος της Βουλής Γ. Ομήρου συχνά αρθρογραφεί με κείμενα γεμάτα ρητορείες. Το ίδιο κάνει και σε σημερινό άρθρο του στην καθεστωτική εφημερίδα «Ο φιλελεύθερος» (15/9/2013) με τίτλο «Η συμμόρφωση «προς τας υποδείξεις».

Στο άρθρο του αναφέρεται στην πολιτική τάξη που επιβλήθηκε μετα-μνημονιακά ή στην τροϊκανή εποχή.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της τροϊκανής εποχής, σύμφωνα με τον κ. Ομήρου;

-«της απόλυτης συμμόρφωσης «προς τας υποδείξεις»,

-«εποπτεία που παραπέμπει σε αποικιακές νοοτροπίες»,

-«της δουλικής και άνευ εντάσεων υπακοής στα κελεύσματα και τις εντολές της τρόικας»,

-«η νοοτροπία της απόλυτης υποταγής στον δεσποτισμό της Τρόικας»,

-«το σύνταγμα, ως ο υπέρτατος νόμος του κράτους, καταργείται και αντικαθίσταται με την υπέρτατη εξουσία της Τρόικας»,

-«γκρέμισμα των αρχών του διαλόγου, των δημοκρταικών διαδικασιών και του Συντάγματος της χώρας».

Γιατί μας τα λέει όλα αυτά ο κ. Ομήρου;

Ακολουθεί τη μέθοδο του κάθε ολιγαρχικού, δηλαδή προβάλλει ο ίδιος τα προβλήματα που θα έπρεπε να αντιμετωπίσει νομίζοντας ότι έτσι αποενοχοποιείται ή αυτοαθωώνεται!!!

Αν πράγματι πιστεύει αυτά που γράφει και ο ίδιος αυτή τη στιγμή είναι ένας Πρόεδρος Βουλής δουλικής, υποταγμένης στην Τρόικα, χωρίς καμία βούληση,

Αν αυτά που γράφει σχετίζονται με την παραβίαση του συντάγματος και με τις δημοκρατικές του αρχές,

Αν δε θέλει να συνδέσει το όνομά του με τη δικτατορική τροϊκανή εποχή,

τότε μια επιλογή έχει, να παραιτηθεί από τη θέση του.

Αν δεν παραιτείται από την καρέκλα και απλώς τα γράφει, είναι μια μέθοδος εξαπάτησης της κοινωνίας και σε τίποτε δε διαφέρει από αυτούς που κατηγορεί, αφού με την παρουσία του νομιμοποιεί τις αποφάσεις που του επιβάλλουν δικτατορικά μετατρέποντάς τον σε ένα φερέφωνο, σε ένα εθελόδουλο, σε ένα πιόνι, σε έναν προδότη κοινωνίας.

ΥΓ. Αφού ο κ. Ομήρου έχει τόσες δημοκρατικές  ευαισθησίες, γιατί όταν η κυβέρνηση προέβαλλε την «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» που παρέπεμπε σε περιορισμό της ελευθερίας, δεν τους σταμάτησε επικαλούμενος το Σύνταγμα που προβλέπει επακριβώς πότε κηρύσσεται «έκτακτη ανάγκη»; Οι ευθύνες του κ. Ομήρου στη συνταγματική διολίσθηση και την πορεία προς τη δικτατορία είναι τεράστιες, αφού ως Πρόεδρος της Βουλής προτίμησε να κάμνει «τη γλάστρα» και να βολεύεται στην καρέκλα του,αντί να τηρήσει τον όρκο που έδωσε «για πίστη και υπακοή στο σύνταγμα». 

Γιατί αυτά που λέει στους πολίτες δεν τα γράφει ως θέμα στη βουλή; Τελικά, ποιος νομίζει ότι είναι ο ρόλος του;

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Στυλιανίδης ως εφευρετικός κενολόγος

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Στυλιανίδης είναι ενδεικτική περίπτωση ανθρώπου που θεωρεί πως ,όντας εξουσία, μπορεί να ανοίγει το στόμα του και η γλώσσα του να πηγαίνει περίπατο. Υπάρχουν αναρίθμητα παραδείγματα επιπολαίοτητας και αναξιοπιστίας του ανδρός. Τον τρόπο της πολιτικής του σκέψης, δηλαδή το βαθμό της περιορισμένης αντιληπτικής του ικανότητας, αναδεικνύει και μια ακόμα συνέντευξή του στην καθεστωτική εφημερίδα «Ο φιλελεύθερος».

Αναφερόμενος, λοιπόν, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρ. Στυλιανίδης στην πρόσληψη συμβούλων από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας επιχειρηματολογεί συγκρίνοντας τους όρους εργοδότησης από το κράτος  ενός δημοσίου υπαλλήλου και ενός συμβούλου: «Τους δημόσιους υπαλλήλους που έχει προσθέσει η προηγούμενη πενταετία θα τους επωμιστεί η κυπριακή οικονομία για το υπόλοιπο της ζωής τους, με όλα τα δημοσιοϋπαλληλικά οφέλη και πλεονεκτήματα για τους ίδιους και τους εξαρτώμενούς τους» ενώ οι σύμβουλοι του Προέδρου της Δημοκρατίας «δεν απολαμβάνουν των προνομίων της Δημόσιας Υπηρεσίας, απασχολούνται με συμβόλαια και θα αποχωρήσουν, στην καλύτερη περίπτωση, με τη συμπλήρωση της θητείας του Προέδρου της Δημοκρατίας».

ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ

Ο κ. Στυλιανίδης προβάλλει δύο επιχειρήματα υπέρ της απασχόλησης συμβούλων: τα οφέλη της θέσης και τη διάρκεια τους ή τους όρους και τη διάρκεια του εργασίας.

Για παράδειγμα, η διαφορά στη  διάρκεια της σύμβασης ενός δημόσιου υπαλλήλου και ενός συμβούλου είναι αδιαμφίσβητητο γεγονός: ο πρώτος για όλη την εργασιακή του ζωή , ο δεύτερος το πολύ πέντε χρόνια. Όμως, αυτό το γεγονός από την άποψη της κοινωνίας δεν σημαίνει και κάποιο οικονομικό όφελος. Γιατί, αν ο εκάστοτε εκλεγμένος Πρόεδρος διορίζει συμβούλους με πενταετή συμβόλαια, για την κοινωνία σημαίνει πληρώνω εφ΄ όρου ζωής. Άρα, δεν υπάρχει κάποιο οικονομικό όφελος για την κοινωνία από τη διάρκεια της σύμβασης τους.

Σε σχέση τώρα με τους όρους της σύμβασης, για να γίνει σύγκριση πρέπει να γνωστοποιηθούν τα συμβόλαια των συμβούλων, ώστε να διαπιστώσουμε αν πράγματι θα υπάρχει κάποιο οικονομικό όφελος για την κοινωνία, κάτι που αποκρύπτεται επιμελώς με ευθύνη των κυβερνώντων.

Φυσικά, σε σχέση με την κοινωνία υπάρχει και άλλη διάσταση: τη θέση δημόσιου υπαλλήλου μπορεί να τη διεκδικήσει ο κάθε πολίτης, ενώ του συμβούλου είναι διορισμός αυθαίρετος μόνο για παιδιά του κομματικού σωλήνα ή των ημετέρων! Ή από μια πιο γενική άποψη, το ζήτημα για την κοινωνία είναι να πληρώνει λιγότερα και αναγκαία  και όχι ποιος θα τα παίρνει χωρίς να υπάρχει κοινωνική ανάγκη!

Η ΜΕΡΙΚΗ ΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Το ζήτημα, όπως το εκλαμβάνει ο κ. Στυλιανίδης, σχετίζεται με την κομματική/μερική οπτική: τι έκαναν οι προηγούμενοι κυβερνώντες, τι κάναμε εμείς. Η προσέγγισή του δεν σχετίζεται με την οπτική της κοινωνίας, αλλά μόνο μιας μερίδας που καρπώνονται οφέλη από την κοινωνία-του κόμματος. Δηλαδή, προκαταβολικά ο ίδιος δηλώνει ότι αδυνατεί να αντιληφθεί το κοινωνικό όλον και ότι είναι εκφραστής ενός μέρους επιβεβαιωνόντας πόσο περιορισμένη είναι η αντίληψη του για την κοινωνική πραγματικότητα.

Η ΟΥΣΙΑ: ΑΠΑΤΗ

Αν υπεισέλθεις στην ουσία του ζητήματος, δηλαδή συνεξεταστεί με την υπαρκτή πολιτική πραγματικότητα, τότε κυριολεκτικά «τραβάς τα μαλιά σου». Η κυβέρνηση διακηρύττει την ανάγκη περιορισμού των κρατικών δαπανών, τη σταδιακή μείωση των δημόσιων υπαλλήλων και την ίδια στιγμή αντικαθιστούν τις θέσεις των δημόσιων υπαλλήλων με προσλήψεις μίσθωσης υπηρεσιών και συνεργατών για βόλεμα των κομματικών!!! Και λένε πως θα μεταρρυθμίσουν το κράτος και θα σώσουν την οικονομία! Η αποθέωση της απάτης!!!

ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Κοντολογής, ο κ. Στυλιανιδης επιχειρηματολογεί κενολογώντας , όπως το συνηθίζει. Αδυνατεί παντελώς να αρθρώσει πολιτικό λόγο για το κοινό καλό, αφού αδυνατεί να κατανοήσει και την κοινωνική πραγματικότητα. Είναι, δηλαδή, εκτός τόπου και χρόνου,   ένα πιστό ολιγαρχικό φερέφωνο. 

Ν. Αναστασιάδης: "μας έβαλαν το πιστόλι στον κρόταφο" ή μήπως ήταν νεροπίστολο;

Η ΤΡΙΤΗ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας συνέχιζει αμέριμνος το θέατρο εξαπάτησης του κυπριακού λαού. Αυτή τη φορά ενώπιον της Ερευνητικής Επιτροπής, όπου έριξε το σύνθημα: «μας έβαλαν το πιστόλι στον κρόταφο»!!! Αυτή η αναφορά δεν είναι κάτι καινούριο, αλλά συνέχεια του παραμυθιού που έπλασε από την ημερομηνία του «κουρέματος» των καταθέσεων στις 16 Μαρτίου 2013.

Ο εκλεγείς στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας με τη μέθοδο της απάτης, προσπαθεί νυχθημερόν να μας πείσει ο αθεόφοβος ότι βρέθηκε προ εκβιασμών, απειλών, τετελεσμένων, τραγικών διλημμάτων και άλλων παρομοίων στις Βρεξέλλες και αναγκάστηκε να πάρει ιστορικές αποφάσεις και ευθύνες!

«Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ»

Το παραμύθι άρχισε στις 17 Μαρτίου2013  με μια δήλωση-ανακοίνωση του Πρόεδρου:

«Με την έκτακτη σύγκληση του Eurogroup  βρεθήκαμε αντιμέτωποι με προειλημμένες αποφάσεις και τετελεσμένα τα οποία μας έθεταν ενώπιον των ακολούθων διλημμάτων:

Είτε την Τρίτη 19 Μαρτίου να επιλέξουμε το καταστροφικό σενάριο της άτακτης χρεοκοπίας, είτε το σενάριο μιας επώδυνης αλλά ελεγχόμενης διαχείρισης της κρίσης, που θα θέτει οριστικό τέρμα στην αβεβαιότητα και θα αποτελέσει την αφετηρία επανεκκίνησης της οικονομίας μας».

Η ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ

 Θυμηθείτε την αφήγησή του στη Βουλή στις 18 Μαρτίου 2013 ενώπιον κυριολεκτικά αχάπαρων βουλευτών:

«Εφάτσιησα τα χέρια μου στο τραπέζι – με συγχωρείτε για τη φράση – και σηκώθηκα να φύγω. Την ώρα που έβγαινα από την πόρτα, μου λέει ο Άσμουσεν, «Κύριε Πρόεδρε, οφείλω να σας ενημερώσω για να μην καταληφθείτε εξ απροόπτου, αυτή την ώρα είμαι υποχρεωμένος να τηλεφωνήσω στον κ. Ντράγκι. Την Τρίτη, βεβαίως η Λαϊκή Τράπεζα θα κλείσει. Ειρήσθω εν παρόδω, η ρευστότητά της δεν υπερβαίνει τα 159 εκατ. Τώρα με τούτες τις περικοπές ενδεχόμενα να φτάσει στο 1 δις – αν και εφόσον υλοποιηθεί – και βεβαίως την επομένη θα κλείσει και η Τράπεζα Κύπρου».

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ

Το ίδιο παραμύθι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας φρόντισε να το επαναλάβει με κάθε σοβαρότητα στις 31/3/2013 σε συνέντευξή του –πού άλλου – στο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ με τίτλο «Απείλησαν να κλείσουν τις δυο τράπεζες»:

«Τότε ο κ. Άσμουσεν μου απάντησε πως θα τηλεφωνήσει στον κ. Ντράγκι και να τον ενημερώσει σχετικά, και την Τρίτη, ανέφερε «να μην έχετε παράπονο όταν δεν θα έχετε καμιά από τις δύο τράπεζες να λειτουργεί».. Μου ανέφερε ότι κόβονται τα οποιαδήποτε ποσά ρευστότητας, η Λαϊκή ούτως ή άλλως είναι χρεοκοπημένη, η άλλη δεν θα έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει».

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Αντί με αφηγήσεις να φτιάχνει μυθιστόρημα, είναι σίγουρα προτιμότερο ο Πρόεδρος να κάνει πολιτικές αναλύσεις, αν μπορεί εννοείται. Και η πολιτική πραγματικότητα εξώφθαλμα υποστηρίζει πως ούτε τον εκβίασε κάποιος ούτε έπεσε θύμα ο ίδιος. Αλλά εν πλήρει συνειδήσει αποδέχθηκε το μνημόνιο στις 16 Μαρτίου.

ΔΕΔΟΜΕΝΟ 1^ο  

Ο κ. Αναστασιάδης ήταν πλήρως ενήμερος ότι η παροχή ρευστότητας στη Λαϊκή τράπεζα από την ΕΚΤ θα τερματιζόταν στις 21 Μαρτίου 2013. Σε ανακοίνωση της ΚΤΚ την 1η Απριλίου 2013 (εφημερίδα Ο Φιλελεύθερος) αναφέρεται:

«Να σημειωθεί ότι το ΔΣ της ΕΚΤ σε συνεδρία του κατά το τέλος Ιανουαρίου 2013 έκρινε ορθό, λαμβάνοντας υπόψη και τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές, να επεκτείνει τη διορία της αναστολής της Λαϊκής Τράπεζας στο ELA μέχρι τις 21 Μαρτίου 2013....Την απόφαση αυτη του ΔΣ της ΕΚΤ κοινοποίησε ο διοικητής της ΚΤΚ στο νέο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας με επιστολή του στις 4 Μαρτίου 2013».

Γνώριζε ,λοιπόν, ο Πρόεδρος ότι η ημερομηνία λήξης για συνομολόγηση του μνημονίου ήταν η 21η  Μαρτίου. Είχε προειδοποιηθεί έγκαιρα και δεν αντέδρασε. Το αντίθετο, δήλωνε ότι βιαζόταν να υπογράψει το Μνημόνιο. Επομένως οι αναφορές και τα παραμύθια περί εκβιασμών είναι αποκυήματα της φαντασίας του Προέδρου.

ΔΕΔΟΜΕΝΟ 2^ο  

Ήδη από τις 10 Μαρτίου ο κ. Αναστασιάδης είχε αποδεχθεί ότι  η τρόικα θα παραχωρήσει δάνειο 10 δις και τα υπόλοιπα  θα βρεθούν από ίδιους πόρους, δηλαδή τα υπόλοιπα 8 δις. Και δεδομένης της αφαίρεσης 2 σχεδόν δις από την πώληση των παραρτημάτων των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα, απέμεινε η εξεύρεση  5.8 δις για την ανακεφαλαιοποίηση των δύο τραπεζών.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Ο πρόεδρος πήγε στο Eurogroup με πλήρη γνώση ότι θα έπρεπε να υποδεχθεί ένα μνημόνιο και ότι εκκρεμούσε η εξεύρεση 5.8 δις και για τους τροϊκανούς η λύση – όπως δημοσιεύταν για εβδομάδες προηγουμένως - ήταν μόνο μία, το κούρεμα.

Ο ίδιος πήγε στο Eurogroup χωρίς κανένα σχέδιο Β – όπως το ονομάζουν – και συνειδητά επέλεξε να συμφωνήσει σε ό,τι του πρότειναν. Ούτε σκέφτηκε ούτε σχεδίασε ούτε και ήθελε κάτι άλλο.

Ο κ. Αναστασιάδης εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας με τη μέθοδο της απάτης και είναι υποχρεωμένος ως το τέλος της θητείας του –αν το θελήσουν οι διεθνείς πάτρωνές του – να εργάζεται με τη μέθοδο της απάτης. Τώρα, αν η κυπριακή κοινωνία επιθυμεί να εξαπατάται, είναι δημοκρατικό της δικαίωμα!!!

ΥΓ. Ο πιο αποτελεσματικός υποστηρικτής του κ. Αναστασιάδη είναι το ΑΚΕΛ. Δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλει ανακοίνωση και να είναι πειστικό στην κοινωνία. Έχει ήδη στην πλάτη του το τεκμήριο της αναξιοπιστίας και της ανευθυνότητας. Πάντως, είναι θετικός ο ανταγωνισμός των αρχι-καταστροφέων - ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ - της κυπριακής κοινωνίας για τους δύσπιστους ακόμα!