Ενώ με το υφιστάμενο σύστημα οι πιστοί συμμετείχαν στην απόφασή για εκλογή ενός ιεράρχη, με το νέο σύστημα αποκλείονται. Απλώς οι πιστοί θα μπορούν , αν υποψήφιοι για ένα αξίωμα είναι πέραν των τριών, να αποκλείσουν κάποιον. Η αρμοδιότητα πια της κοινωνίας των πιστών δεν έιναι αποφασιστική, αλλά απλώς εισηγητική προς το ιερατείο, το οποίο κατακρατεί την αποφασιστική αρμοδιότητα. Μια ολόκληρη κοινωνία να υποβάλλει εισηγήσεις σε δέκα παπάες οι οποίοι θα αποφασίσουν σε ποιον θα δώσουν ένα αξίωμα με βάση τους συσχετισμούς δύναμης στο εσωτερικό μιας ομάδας!!!
Η δεσποτική μετάλλαξη της κυπριακής εκκλησίας απλώς φανερώνει την γνωσιολογική ανεπάρκεια και το αυταρχικό πνεύμα των τωρινών ιεραρχών. Ζηλεύουν τους πολιτικούς και θέλουν να μονοπωλούν πλούτο, προνόμια και εξουσία σε βάρος των πιστών.
Το εκπληκτικό στην όλη υπόθεση ποιο είναι; Οι δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου στον ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ στις 7/9/2010. Τι πιστεύει ο άνθρωπος αυτός; Ότι με το νέο καταστατικό «ενισχύεται η συμμετοχή του λαού στις εκλογές» και «δώσαμε παραπάνω δύναμη στο λαό από όση είχε προηγουμένως»!!!
Αν τα πιστεύει αυτά που λέει – εντάξει- ο άνθρωπος είναι άσχετος από πολιτική και συγχωρείται. Αν όμως συνειδητά ψεύδεται-όπως τους πολιτικούς- προπαγανδίζοντας το κατασκεύασμά του, τότε είναι ακατάλληλος για Αρχιεπίσκοπος.
Και εδώ αναδεικνύεται ένα ζήτημα: Αν ένας είναι ακατάλληλος γαι το αξίωμα, ποιες διαδικασίες μπορεί να ακολουθήσει ο λαός για να τον εξαποστείλει;
Εισήγηση προς τον Αρχιεπίσκοπο: Αφού με το νέο κατστατικό δίνεις δύναμη στο λαό, εισηγούμαι να την πιάσεις πίσω. Και η Ιερά Σύνοδος να εισηγείται υποψήφιους και ο λαός να αποφασίζει με εκλογές ποιος θα καταλάβει το αξίωμα. Δέχεσαι ή περιπαίζεις μας θεωρώντας ότι ο λαός είναι ένας συρφετός από βλάκες;
Και οι ιεράρχες αφού μεταλλάχθηκαν σε δεσπότες ελέω θεού, ακολουθούν κατά πόδας τον μεσαίωνα: με τελετουργίες και πανηγυρικές τελετές προσπαθούν να προσδώσουν νομιμοποίηση στις επιλογές τους!!! Και φυσικά θα τους τιμήσουν με την παρουσία τους όλοι οι εκπρόσωποι της πολιτικής ολιγαρχίας. Στην πραγματικότητα η ιδεολογία τους δεν είναι και τόσο διαφορετική, πιο πολλά είναι αυτά που τους ενώνουν παρά αυτά που τους χωρίζουν.
Η απόφαση της Ιερας Συνόδου είναι πράγματι ιστορική. Γιατί με την απόφασή τους για αλλάγη του τρόπου εκλογής των ιεραρχών, ουσιαστικά περιθωριοποιείται η κοινωνία των πιστών. Δηλαδή τερματίζεται η ιστορία της κυπριακής εκκλησίας και αρχίζει η ιστορία του δεσποτικού ιερατείου.
