Οι πολλές όψεις του κ. Αβέρωφ Νεοφύτου: ειδικός, καταστροφέας, μοιρολογίστρα, προφήτης και ...σωτήρας

Ο αναπληρωτής Πρόεδρος του ΔΗΣΥ Α. Νεοφύτου ένιωσε την ανάγκη να αρθογραφήσει στην εφημερίδα «Ο φιλελεύθερος», σήμερα, 18/12/2011, ημέρα διεξαγωγής των δημοτικών εκλογών.


Το κείμενο του κ. Αβέρωφ είναι ένας θρήνος, ένα μοιρολόι για τις πράξεις του ως πολιτικού προσώπου. Χρησιμοποιώντας συναισθηματικό λόγο και θέλοντας να ακυρώσει τη λογική των πολιτών δηλώνει «δυστυχής» γιατί «συνειδητά» ψήφισε «άδικα μέτρα» για να στείλει « μηνύματα στις Βρυξέλλες». Γιατί θρηνεί λοιπόν αυτός ο άνθρωπος αφού συνειδητά ψήφισε; Αυτό μόνο ψυχολόγος μπορεί να το ερμηνεύσει. Αλλά θρηνεί για τους πάντες:μισθωτούς, άνεργους, μικρομεσαίες επιχειρήσεις!!! Και αφού συνειδητά ψήφισε άδικα μέτρα για να στείλει μήνυμα στις Βρυξέλλες, αφού μεταλλάσσεται στη συνέχεια σε μοιρολογίστρα των θυμάτων που ο ίδιος δημιούργησε με την ψήφο του, τελειώνει με ευχές προφητικές: επαναλαμβάνει τέσσερις φορές «μακάρι να μπορούσα....»!!!


Προσωπικά δεν κατανόησα την ανάγκη του εν λόγω κυρίου να γράψει αυτές τις ασυναρτησίες, όπου αυτο-αναγορεύεται σε ένα τραγικό πρόσωπο: έπαιρνε αποφάσεις σύμφωνες με τη θέλησή του, αλλά αντίθετες με την καρδιά του. Αυτός ο διχασμός, η εσωτερική σύγκρουση θυμίζει αρχαία τραγωδία.


Πραγματικά, το σπαραξάδικο κείμενο του κ. Αβέρωφ Νεοφύτου θα γράψει ιστορία. Ο λαϊκισμός και η υποκρισία στο μεγαλείο της. Οδηγεί χιλιάδες ανθρώπους στην οικονομική καταστροφή – όπως υποστηρίζει - για να στείλει ένα μήνυμα στις Βρυξέλλες!!!


Το μόνο που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί για να στείλει ο κ. Αβέρωφ το μήνυμά του στις Βρυξέλλες, δεν μπήκε στον κόπο να βγάλει χρήματα και από τη δική του τσέπη. Αν πλήρωνε ο ίδιος και το κόμμα του, το μήνυμα δεν θα πήγαινε; Πόσα εισπράττεις κ. Αβέρωφ εσύ και οι όμοιοί σου από τα χρήματα που δε σας ανήκουν χωρίς να μπορείς να καταθέσεις μια πολιτική πρόταση, πέρα από το να λειτουργείς ως φερέφωνο της διεθνούς οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας; Τελικά ποιον αντιπροσωπεύεις στην Κύπρο; Τα χιλιάδες θύματά σου ή τους διεθνείς πάτρωνές σου; Γιατί δεν αφαίρεσες χρήματα από αυτά που εισπράττουν παράνομα το κόμμα σου και οι σφογγοκωλάριες οργανώσεις από το δημόσιο ταμείο; Τελικά εσύ κ. Αβέρωφ θα πληρώσεις σύμφωνα με τα εισοδήματά σου, όπως ορίζει το σύνταγμα, ή ανέντιμα βγάζεις την ουρά σου απέξω και τα φορτώνεις στους άλλους;


Αν τα λόγια κ. Αβέρωφ αφίστανται των έργων σου, τότε τα λόγια σου μια αποστολή έχουν, τον κάλαθο των αχρήστων.


Γιατί λοιπόν ο κ. Αβέρωφ ένιωσε την ανάγκη να αρθρογραφήσει τόσο συγκινητικά σήμερα στον τύπο;


Πρώτον, είναι βέβαιος ότι απευθύνεται σε ηλίθιους.


Δεύτερον, είναι η μέρα των δημοτικών εκλογών και ελπίζει να υφαρπάξει την ψήφο των δυσαρεστημένων ηλιθίων του.


Υ.Γ. Φανταστήκατε να του πουν του κ. Αβέρωφ να στείλει ένα μήνυμα πιο μακριά –όχι στις Βρυξέλλες – αλλά στις ΗΠΑ; Θα μας μετατρέψει όλους σε δουλοπάροικους για να βγάλει τα έξοδα και θα αυτο-αναγορευτεί σε απόλυτο μονάρχη της Κύπρου!!! Στη συνέχεια θα μας ενοικιάσει με σύμβαση έργου ως μοιρολογίστρες-δημοσίους υπαλλήλους για να θρηνολογούμε για την καταστροφή που μας έφερε. Τρελλοκομείο η Κύπρος!!!


Υ.Γ. Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ο κ. Αβέρωφ θέλει να μας σώσει και άλλο, νιώθει ότι είναι η αποστολή του καθαγιασμένη και ο ίδιος αδιαμφισβήτητος σωτήρας. Και επεξεργάζεται και άλλα μέτρα καταστροφικά για τους μισθωτούς, ώστε να μας σώσει στα σίγουρα: Δηλώνει στην εφημερίδα ότι τα μέτρα που ψήφισε συνειδητά και εκ των υστέρων θρηνολογεί «δεν θα είναι αρκετά για να σώσουμε την οικονομία»!!!


Υ.Γ. Υποστηρίζω ότι ο κ. Αβέρωφ δεν έχει συνολική πρόταση για να μας σώσει!!!Λαλεί ότι του λαλούν χωρίς να σκέφτεται μόνος του. Γι αυτό και δεν έχει πρόταση, επειδή ακριβώς δε θέλησε ή δεν μπόρεσε ή δεν του κατέθεσαν απέξω μια συνολική πρόταση. Εγώ όμως έχω και σε καλώ κ. Αβέρωφ σε δημόσιο διάλογο για να αποδείξω ότι δεν έχεις υπόθεση. Αφέντη Αβέρωφ, συγγνώμη για το θράσος μου, αλλά υπόσχομαι ότι δεν θα το ξανακάμω.

ΑΝ ΥΠΗΡΧΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΕ ΤΟΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΌΠΟ, Ο Κ. ΑΒΕΡΩΦ ΘΑ ΗΤΑΝ ΦΥΛΑΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΗΛΙΟΣ.

Οι «καλοί» μας κατακτητές:κόμματα , ΜΜΕ, συντεχνίες...

Η οικονομική κρίση απεκάλυψε το αληθινό πρόσωπο των κομμάτων και των συνδικαλιστών.

Τα  κόμματα ως κατακτητές της κοινωνίας

Και τα μεν κόμματα, ανεξάρτητα από το πολιτικό προϊόν που διακινούν προς άγραν πελατών, έκαναν –όπως ήταν αναμενόμενο – την επιλογή τους. Ομόφωνα αποφάσισαν ότι ανάμεσα στην κοινωνία –την οποία υποτίθεται ότι εκπροσωπούν – και την διεθνή οικονομική και πολιτική ολιγαρχία, τρέχοντας ταυτίστηκαν με τα συμφέροντα των διεθνών πατρώνων τους. Οι συσχετισμοί δύναμης στην παρούσα περίσταση και το προσωπικό/κομματικό συμφέρον τους ώθησαν στη συγκεκριμένη επιλογή. Έτσι ενεργούσαν πάντοτε. Το πρόβλημα στην Κύπρο αυτή τη στιγμή είναι όχι οικονομικό αλλά πολιτικό: η ολιγαρχική πολιτική τάξη στο σύνολό της στρέφεται εναντίον της κοινωνίας με σκοπό να συνεχίσει να αντλεί ανενόχλητη με τις ευλογίες των διεθνών πατρώνων τους πλούτο ,προνόμια και εξουσία. Είναι τόσο αφελείς μέσα στην απληστία τους που αδυνατούν να αντιληφθούν  ότι ουσιαστικά υπο-χειριάζονται σε τρίτους, οι οποίοι ανά πάσα στιγμή θα τους εξαποστείλουν.

Η ομοφωνία των κομμάτων δεν έχει καμία σχέση με την οικονομική κρίση, αλλά στέλλει το μήνυμα στη λεγόμενη αγορά ότι είναι πειθήνια όργανά της, είναι αποτελεσματικά φερέφωνά της, είναι αποφασισμένα να εκτελούν τις όποιες εντολές της με αντάλλαγμα φυσικά να μην τους εκπαραθυρώσουν.Η οικονομική κρίση θα συνεχιστεί. 

Στην  επιλογή τους αυτή τα κόμματα δεν είχαν καμία δυσκολία. Θεωρούν τους εαυτούς τους ως πολιτικούς κατακτητές της κοινωνίας και αυτή η πρόσληψη της πολιτικής είναι που τους επιτρέπει με τόση ευκολία να στρέφονται ανερυθρίαστα εναντίον της κοινωνίας. Ως πολιτικοί κατακτητές τα κόμματα μπορούν να αποφασίζουν ό,τι τους κατέβει και να το επιβάλλουν στην κοινωνία. Οι ίδιοι θεωρούν ότι η ιδιότητα του κατακτητή της κοινωνίας επιτρέπει στους ίδιους να φορτώνουν τα όποια οικονομικά βάρη στους υπόδουλους κατοίκους του νησιού. Γιατί ο κάθε ηγεμονίσκος πιστεύει ότι ο λαός δεν έχει ούτε βούληση ούτε γνώμη. Επομένως αν οι κομματοκράτορες λειτουργούν ως τοποτηρητές της διεθνούς τάξης στην Κύπρο δεν αφορά το λαό, είναι ζήτημα αποκλειστικά δικό τους, εφόσον οι ίδιοι έχουν το αποκλειστικό προνόμιο να αποφασίζουν για τις τύχες του λαού. Η αναβιώση νεο-σουλτάνων και νεο-ιμπεριαλιστών με το μανδύα του κομματικού εγκάθετου. 

Οι σύντροφοι των κομμάτων: ΜΜΕ

Η εξαπάτηση της κοινωνίας από τα κόμματα δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς τη συνδρομή των συν-κατακτητών της κοινωνίας, των ΜΜΕ. Οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ μαζί με τους ιδιοκτήτες της πολιτικής –τα κόμματα-συνεργάζονται άψογα στη διαμόρφωση της πραγματικότητας που τους συμφέρει. Με τη συνδρομή ειδικών –φερεφώνων τους κινδυνολογούν, καλλιεργούν το φόβο για να υποτάξουν τον «αμαθή» όχλο. Και αφού φτιάξουν το κλίμα, με βάση το φτιαχτό προχωρούν σε αποφάσεις!!!

Οι συνοδοιπόροι των κομμάτων: η συνδικαλιστική γραφειοκρατία

Η ΣΕΚ,η ΠΕΟ και η ΠΑΣΥΔΥ –οι τρεις «μεγάλες» συνδικαλιστικές οργανώσεις –μάτι ανάλογο των «Μεγάλων πλανητικών Δυνάμεων» λειτουργώντας ως συνοδοιπόροι των κατακτητών της κοινωνίας – κομμάτων και ΜΜΕ- και ως επαγγελματίες μοιρολογίστρες εκσφενδονίζουν κάτι άναρθρες κραυγές αναβιώνοντας τον προ-ιστορικό άνθρωπο. Φωνάζουν στα ΜΜΕ, καταγγέλλουν αλλά το πιο σημαντικό, είναι ότι στο τέλος συναινούν «διαφωνώντας» με τους υπόλοιπους κατακτητές.

Αφού τους κατήργησαν τα κόμματα, αποφάσισαν να απεργήσουν για να στείλουν μήνυμα ότι δεν θα ανεχθούν στο μέλλον παρόμοια συμπεριφορά!!!

Το περιπαίξιμο των εργαζομένων από τους εργατοπατέρες είναι η αποθέωση της ευφυούς συμπαιγνίας τους με τους πάτρωνές τους, τα κόμματα. Το ζήτημα δεν είναι τα αντι-λαϊκά μέτρα της κομματικής ολιγαρχίας, αλλά ο παραγκωνισμός των συντεχνιών,λένε. Τέτοιο δούλεμα δεν ξανάγινε. Τα κόμματα αποφασίζουν χωρίς τις συντεχνίες μετά από συνεννόηση με το «αμαρτωλό» κατεστημένο τρίπτυχο – ΠΕΟ, ΣΕΚ, ΠΑΣΥΔΥ- , διευκολύνοντας έτσι την αποδοχή των μέτρων, αφού η τυχόν συμμετοχή των τριών οργανώσεων στο διάλογο για τα μέτρα ουσιαστικά θα καθιστούσε ανέφικτα τα μέτρα. Θα ήταν εκ των πραγμάτων  υποχρεωμένες να αντιδράσουν. Και αφού ουσιαστικά στην πράξη αποδέκτηκαν τον παραγκωνισμό τους με «μοιρολόγια», βγαίνουν με αγωνιστικές κορώνες στους αφελείς εργαζόμενους και στάσεις εργασίας για το αδήλωτο μέλλον!!!

Οι συνδικαλιστές – γραφειοκράτες ουσιαστικά συνήργησαν σε βάρος των μελών τους μαζί με τους κομματικούς πάτρωνές τους. Και δικαιολογημένα, γιατί η συνδικαλιστική γραφειοκρατία στηρίχθηκε όχι σε μια αυτόνομη έκφραση των εργαζομένων, αλλά στην υποταγή και στην εξάρτηση από το κράτος και τα κόμματα. Ή αυτό που σήμερα λέγεται συνδικαλισμός είναι στην πράξη κρατικοδίαιτοι και κομματικοδίαιτοι γραφειοκράτες συμπληρώματα – εξαρτήματα. Ή η επιβίωση των λεγόμενων συνδικαλιστικών οργανώσεων ως γραφειοκρατικών και ιεραρχημένων οργανισμών εξαρτάται πλήρως από το κράτος και τα κόμματα. Τα προνόμια, ο πλούτος και η εξουσία που απολαμβάνουν οι οργανώσεις και οι συνδικαλιστές είναι ανάλογα των κομμάτων και των πολιτικών. Γι αυτό και οι τρεις οργανώσεις-ΠΕΟ,ΣΕΚ,ΠΑΣΥΔΥ- επέλεξαν με εύσχημο τρόπο να ταυτιστούν με τους πάτρωνές τους και να στραφούν εναντίον των μελών τους, κατά ανάλογο τρόπο που τα κόμματα επέλεξαν να να ταυτιστούν με τους διεθνείς πάτρωνές και να στραφούν εναντίον της κοινωνίας.

Η συγχορδία των εξουσιαστών

Η συγχορδία των ολιγαρχικών στην Κύπρο- πολιτικοί και κόμματα, συντεχνίες και συνδικαλιστές, ιδιοκτήτες των ΜΜΕ και δημοσιογράφοι, ΟΕΒ, ΚΕΒΕ και ΣΙΑ, αυτο-ανακηρυχθέντες οικονομικοί αναλυτές της ολιγαρχικής πραγματικότητας – στέλλουν πράγματι το μήνυμα στους διεθνείς πάτρωνές τους ότι είναι πολύ ικανοί να λάβουν αποτελεσματικά μέτρα εναντίον του όχλου.Με θεατρινισμούς και κενολογίες και άμετρη υποκρισία πραγματικά δίνουν πιστοποιητικά ότι είναι γνήσιοι εξουσιαστές του αμαθούς όχλου. Ο στόχος τους είναι μόνο ένας: τη δική τους παροιμιώδη ανικανότητα να διαχειριστούν τα υλικά αγαθά που ανήκουν σε όλους, τη δική τους αξεπέραστη απληστία να την πληρώσει ο μισθοσύντηρητος, ώστε να συνεχίσουν ανενόχλητοι να απολαμβάνουν ως κατακτητές τα προνόμιά τους.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ

Όλοι οι πολιτικοί να οδηγηθούν ενώπιο δικαστηρίου για πολιτικά εγκλήματα κατά της κοινωνίας. Δεν είναι δυνατόν ο κάθε ανίκανος να διαχειριστεί το δημόσιο πλούτο να παριστάνει και τον εκπρόσωπο της κοινωνίας και , ακόμα περισσότερο, το σωτήρα της.

Οι συνδικαλιστές να παραιτηθούν άμέσως αφού εξώφθαλμα δεν μπορούν να προασπίσουν τα συμφέροντα των εργαζομένων ή ακόμα γιατί με τη στάση τους συνεργούν σε αποφάσεις που στρέφονται εναντίον των μελών τους.

ΤΟ ΚΕΒΕ και η ΟΕΒ στα πλαίσια της ελευθερης οικονομίας να υποχρεωθούν με νόμο να κάμουν επενδύσεις για να την προασπίσουν!!!!!!!!!!!! (ΧΑ,ΧΑ,ΧΑ)

Στα κυπριακά ΜΜΕ να απαγορευτεί να εκπέμπουν στην Κύπρο!!!

ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΕΙΚΟΝΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΙΚΩΝ ΦΕΡΕΦΩΝΩΝ.ΚΑΜΙΑ ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ.

ΚΑΜΙΑ ΨΗΦΟΣ ΣΕ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗ

Υ.Γ.Οι θεατρινισμοί του Γ.Γ.της ΠΑΣΥΔΥ είναι πρωτόγνωροι: εξαγγέλλει απεργία εναντίον της κυβέρνησης, δραματικά συναντιέται με τον Πρόεδρο, και δραματικά την ακυρώνει!!!Έλεος, έλεος, έλεος. Και υπάρχουν αφελείς που δίνουν πίστη στα λεγόμενα των συνδικαλιστών. Ρε, ξυπνάτε, είναι συμπαίκτες όλοι τους σε βάρος σας. Θα σας ρουφήξουν το αίμα, δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο!

Υ.Γ. Το τρίπτυχο Μωυσέως-Κυρίτσης-Χατζηπέτρου ιεραρχικά επέβαλαν το σενάριό τους σε όλες τις άλλες συνδικαλιστικές οργάνωσεις. Και τους ακολούθησαν όλοι στο όνομα της δήθεν ενότητας του συνδικαλιστικού κινήματος!!!ΖΗΤΩ Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ!!!Άχρηστοι, ρε άχρηστοι!!!

Υ.Γ.Μετά τη σοβαρή προσέγγιση του Γ.Γ. της ΠΕΟ ότι κάνει στάση εργασία για το μέλλον, προσωπικά αποφάσισα να γινω ένας πιστός ορθόδοξος χριστιανός για να κερδίσω την επουράνια πολιτεία. Κανεί ρε, δήθεν αριστεροί που νομίζετε ότι ξεχειλίζετε από εξυπνάδα γιατί υπάρχουν πρόβατα που σας πιστεύουν.

ΑΝ-οικονόμητες κυπριακές πολιτικές αρλουμπολογίες περί κυριαρχίας, έθνους, δημοκρατίας...

Ο λόγος που αρθρώνουν τα οι πολιτικοί στην Κύπρο με αφορμή την οικονομική κρίση αναδεικνύει το πολιτικό τους μεγαλείο, τη δεινή τους ικανότητα να εκφράζουν κενολογίες στις οποίες αποτυπώνεται βασικά η απουσία κοινής λογικής. Ο παραλογισμός και η βλακεία αποτελούν πλέον βασικά χαρακτηριστικά της πολιτικής πραγματικότητας. Μιας πραγματικότητας που εδράζεται στην παντελή ανικανότητα των πολιτικών έστω και στοχειωδώς να προσεγγίσουν τις διαστάσεις των προβλημάτων που ανέδειξε η οικονομική κρίση.

Μερικά δείγματα παραλογισμού ακολουθούν:

Σωτήρες της κυριαρχίας

Ο Πρόεδρος της Βουλής Γ. Ομήρου σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Ο Φιλελεύθερος στις 4/12/2011 υποστηρίζει πως «αν αφήσουμε την οικονομία να διολισθήσει στο μηχανισμό στήριξης δεν θα απολέσουμε απλώς την οικονομική μας κυριαρχία αλλά και την εθνική». Στην ίδια εφημερίδα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στ. Στεφάνου υποστηρίζει πανομοιότυπα πως «η επίτευξη συναίνεσης από μέρους όλων των κομμάτων για το νέο πακέτο μέτρων που έχει εξαγγελθεί, βοηθά στην προώθηση της προοπτικής η Κύπρος να αποφασίζει μόνη της για τις δικές της ανάγκες».

Με τη λήψη μέτρων λοιπόν στοχεύουμε να διαφυλάξουμε την κυριαρχία της Κύπρου, να αποφασίζει μόνη της και όχι κάποιος άλλος γι αυτήν. Φυσικά οι πιο πάνω σκέψεις όντας ελλιπείς είναι και αφελείς. Γιατί αυτό που παραβλέπουν είναι πως παίρνοντας τα συγκεκριμένα μέτρα οι εν λόγω κύριοι εκτελούν εντολές τρίτων. Και πιστεύουν αφελώς πως εκτελώντας τις εντολές της διεθνούς οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας, θα διαφυλάξουν την κυριαρχία της Κύπρου!!! Θα διαφυλάξουν τη δυνατότητα να αποφασίζουν μόνοι τους με το να εκτελούν στον παρόντα χρόνο αυτά που αποφασίζουν άλλοι!!!

Φυσικά είναι τόσο άχρηστοι που δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι για την κοινωνία δεν έχει καμία σημασία αν τα μέτρα εναντίον της κοινωνίας τα παίρνει η διεθνής ολιγαρχία ή τα τοπικά φερέφωνά της. Γιατί σε κάθε περίπτωση τις ζημιές ή την απώλεια εισοδημάτων θα τις πληρώσουν οι πολλοί. Αν τα μέτρα επιβάλλονται από κάποιον εκτός Κύπρου ή από τοπικά φερέφωνα που υπακούουν στις εντολές τρίτων, δεν αλλάζει κάτι για την κοινωνία.

Ο παραλογισμός τους αναδεικνύεται εναργέστερα, όταν κάποιος αναλογιστεί ότι οι ίδιοι οι πολιτικοί και τα κόμματα είναι που αποφάσισαν να απελευθερώσουν την αγορά από τα κρατικά δεσμά και , επιπλέον, αποφάσισαν ότι το κράτος πρέπει να υπηρετεί τις ανάγκες της αγοράς. Και αφού έγιναν υπηρέτες της διεθνούς οικονοικής ολιγαρχίας, με κάθε σοβαρότητα μιλούν για την ανύπαρκτη κρατική κυριαρχία!!!

Σωτήρες του έθνους

Και επειδή αρθρώνουν λόγο γελοίο και το γνωρίζουν, φροντίζουν να τον συμπληρώνουν – μήπως και κάποιος αντιληφθεί τα βλακώδη τους-με εθνικές κορώνες: «εθνική συνεννόηση», «εθνικός διάλογος», «εθνική συναίνεση», «εθνικό πρόβλημα», «εθνικό συμβούλιο». Την κομματική συναίνεση την μετασχηματίζουν σε εθνική συναίνεση και εθνικό συμφερόν. Πολύ λογικά αφού οι άνθρωποι ζουν στον 19ο αιώνα όπου οι φορείς της κρατικής εξουσίας καπηλεύονταν το έθνος για να διατηρήσουν την εξουσία τους. Δεξιοί και αριστεροί ανταγωνίζονται σε εθνοσωτήριες συνταγές.

Φυσικά, αν καταφέρουν και μας δώσουν έναν ορισμό του έθνους που να ανταποκρίνεται στις κορώνες τους, τότε θα αποδεχτώ τη βασιμότητα της σκέψης τους. Αν με τον όρο έθνος εννοούν την κοινωνία, τότε εφόσον πιστεύουν ότι την εκφράζουν, ας την ρωτήσουν για τα μέτρα που εξαγγέλλουν, ώστε να διαπιστωθεί αν πράγματι οι εθνοσωτήρες εκφράζουν την κοινωνία ή μόνο το σύμφερον το δικό τους, των κομμάτων τους και της οικονομικής ολιγαρχίας.

Σωτήρες της δημοκρατίας

Και αν κάποιο δεν πειστούν από τη σωτηρία του κράτους και του έθνους, πάλι τα ολιγαρχικά κομματόσκυλα έχουν και τρίτη γραμμή άμυνας: τη δημοκρατία!!!

Στους δύσπιστους που αναφωνούν πως οι πολίτες πληρώνουν, αλλά τα κόμματα και οι πολιτικοί συνεχίζουν ανενόχλητοι να καρπώνονται δεκάδες εκατομμυρίων, αυτοί οι δύσπιστοι αυτον’οητα είναι εχθροί της δημοκρατίας!!! Γιατί: Μα «τα κόμματα είναι τα κύτταρα της δημοκρατίας» και η δημοκρατία κατά την ΕΔΕΚ « έχει κόστος»!!!

Καλά, αν ένας βουλευτής αντί να παίρνει 7.500 ευρώ, παίρνει 4.000 ευρώ, πώς θα πληγεί η δημοκρατία;

Αν ο κ. Ομήρου αντί 10 αστυνομικούς φρουρούς, έχει 6, πώς θα πληγεί η δημοκρατία;

Πέρα από το γελοίο της προσέγγισής τους, θεωρούν ότι στο κράτος ανήκει η εξουσία. Όμως την εξουσία του κράτους την καρπώνονται ορισμένες ομάδες πολιτών, που ονομάζονται κόμματα. Και αυτές οι ομάδες/κόμματα είναι τα κύτταρα της δημοκρατιας!!! Ή σχηματικά:κράτος=πολιτικό σύστημα=κομματικό σύστημα=δημοκρατία!!! Αν βρεθεί νοήμων άνθρωπος στον πλανήτη να εξηγήσει λογικά αυτή την εξίσωση, τότε θα αυτο-ανακηρυχθώ βλάκας.

Στην πράξη το τωρινό πολιτικό σύστημα είναι επακριβώς διάδοχο της απόλυτης μοναρχίας όπου ο μονάρχης αναφωνούσε «το κράτος είμαι εγώ».Σε αυτό το διάδοχο ολιγαρχικό σχήμα τα ανιστόρητα κόμματα αναφωνούν: «κράτος είμαστε τα κόμματα». Αυτό συνιστά αποθέωση του ηγεμονισμού και ουδεμία σχέση έχει με το πολίτευμα της δημοκρατίας. Και αγνοούν οι κομματόσκυλοι πως ο μονάρχης αποκεφαλίστηκε αλλά το κράτος έμεινε. Ή εγνοούν πως η ταύτισή τους με το κράτος απλώς θα επιταχύνει το θάνατό τους. Τόσο εξουσιολάγνοι είναι που αναφωνούν: εξουσία ή θάνατος!!!

Η πραγματικότητα

Πέρα από κινδυνολογίες και εθνοσωτήριους λόγους η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική για τα κομματόσκυλα. Το δίλημμα που έχουν είναι πώς θα επιβίωσουν ως τάξη στα πλαίσια της νέας οικονομικής πραγματικότητας. Και επέλεξαν ομόφωνα ότι το κομματικό συμφέρον ταυτίζεται με το συμφέρον της διεθνούς οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας. Θεωρούν ότι στην παρούσα περίσταση και για να συντηρηθούν στην εξουσία και να συνεχίσουν να καρπώνονται πλούτο , προνόμια και εξουσία είναι προς το συμφέρον τους να λειτουργήσουν ως τοποτηρητές των ξένων. Η πρόσδεσή τους στους ξένους πιστεύουν πως θα τους επιτρέψει να βγουν αλώβητα από την κρίση. Φυσικά, αυτή η επιλογή δημιουργεί μια αντίφαση: ταυτιζόμενοι με τους ξένους είναι υποχρεωμένοι να στραφούν εναντίον της κοινωνίας από την οποία αντλούν νομιμοποίηση στην εξουσία. Όμως ποσώς τους ενδιαφέρει αυτό. Απλούστατα γιατί η εξουσία μπορεί να παρθεί και χωρίς νομιμοποίηση από το λαό στα πλαίσια κομματικής συναίνεσης!Ή, οι κομματόσκυλοι ανάμεσα στο λαό και τη διεθνή ολιγαρχία επέλεξαν να υπηρετήσουν τον πιο δυνατό, τη διεθνή ολιγαρχία!!!Εξάλλου, αυτό δεν έκαναν για δεκαετίες;

Με τη συνδρομή των ΜΜΕ και της διεθνούς ολιγαρχίας ελπίζουν ότι θα τα καταφέρουν στηριζόμενοι στην κυρίαρχη αντίληψή τους πως η κοινωνία είναι μια μάζα ηλιθίων.

ΖΗΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ


ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ


ΖΗΤΩ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ


ΖΗΤΩ ΚΑΙ ΤΑ ΚΌΜΜΑΤΑ


ΖΗΤΩ ΚΑΙ Η ΒΛΑΚΕΙΑ