Ομολογία ενοχής(;) Ρίκκου: «Ο Θεός είναι μαζί μου»!

Ποια ανάγκη ώθησε τον κ. Ρίκκο Ερωτοκρίτου να πει το απίστευτο «Ο Θεός είναι μαζί μου»;

Είναι φανερό ότο επικαλούμενος στα επουράνια  θεώρησε ότι είναι μια διέξοδος από τα επίγεια. Ή διαφορετικά, επειδή δεν τον ικανοποιούσε το βιούμενο επίγειο περιβάλλον, βρήκε καταφυγή στον Κύριο, όπως κάνει ο καθένας στις δύσκολες στιγμές, όταν δεν μπορεί να τις ελέγξει.

Όμως, δεν επικαλέστηκε απλώς το Θεό. Δήλωσε εμφαντικά ότι «ο θεός είναι μαζί  μου». Αυτή η αναφορά δε συνιστά αναζήτηση  μιας διεξόδου , μιας καταφυγής στο αδιέξοδο. Είναι η έκφραση μιας βεβαιότητας λυτρωτικής, μιας σιγουριάς ότι θα δικαιωθεί στη βασιλεία των ουρανών. Η αναζήτηση δικαίωσης στην επουράνια βασιλεία σαφώς υποδηλώνει την απουσία ελπίδας για δικαίωση στο επίγειο βασίλειο. Ή είναι έκφραση σιγουριάς ότι εδώ στη γη θα καταδικαστώ, αλλά θα δικαιωθώ στον ουρανό.

Γιατί λοιπόν κάποιος αναζητεί τη δικαίωση στον ουρανό, αν είναι δικαιωμένος στο παρόν στη γη; Μόνο ένας προκαταβολικά ένοχος στο επίγειο βασίλειο θα αναζητούσε και προκαταβολικά δικαίωση στο επουράνιο βασίλειο. Σε αντίθετη περίπτωση, δε θα περνούσε καν από το μυαλό του η δικαίωση στους ουρανούς, όχι ως προσδοκία αλλά ως βεβαιότητα στον παρόντα χρόνο.

Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλη λογική ερμηνεία.

ΥΓ. Προσωπικά , μετά τη δήλωση του Ρίκκου, πήρα τηλέφωνο το θεό και του είπα κατά λεξη τα εξής: «Έλα θεέ, μ΄ ακούς; Μα πότε αποφάσισες ότι είσαι μαζί με τον Ρίκκο και εμάς εν μας είπες τίποτε; Εγώ πάντως λέω σου το, αν πράγματι είσαι μαζί με το Ρίκκο, εν θα σε ξαναψηφίσω».

Γελάμε με τα έργα των Κυπρίων πολιτικών: το εξαετές σήριαλ με τους γενικούς διευθυντές της βουλής και το Δ. Χριστόφια

Η είδηση στις εφημερίδες σήμερα 29/5/2012 ήταν αναμενόμενη: Το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε το διορισμό του Σ. Σωκράτους στη θέση του γενικού διευθυντή της βουλής. Ήταν γνωστό από το 2008 ότι θα ακυρωνόταν ο διορισμός.  Έτσι έληξε το εξαετές σήριαλ 2006-2012 με πρωταγωνιστές τους γενικούς διευθυντές της βουλής, το Δ. Χριστόφια και τα τότε συγκυβερνώντα κόμματα. Για να κατανοήσει ο πολίτης τη φεουδαρχική νοοτροπία των πολιτικών και τη συστηματική προσπάθειά τους να διαλύσουν κάθε νόμο και θεσμό, ώστε στηριγμένοι στη δύναμή τους να κυβερνούν τον «όχλο», ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πλήρωση της θέσης του γενικού διευθυντή της Βουλής. Το ιστορικό αποδεικνύει πόση υποκρισία κουβαλούν οι πολιτικοί και τα κόμματα και πόσο σκέφτονται τον πολίτη.
Ποιο είναι το ιστορικό;
Τον Οκτώβριο του 2006 θα αφυπηρετούσε ο τότε γενικός διευθυντής της Βουλής Κ. Χριστοφόρου. Τι έκανε ο τότε Πρόεδρος της Βουλής Δ. Χριστόφιας; Ζήτησε και πέτυχε παράταση υπηρεσιών του εν λόγω κυρίου για λόγους «δημοσίου συμφέροντο»!!! Δεν είχε καμία σημασία για τον προοδευτικό κύριο Χριστόφια το γεγονός ότι το κόμμα του είχε ψηφίσει νόμο που απαγόρευε την απασχόληση συνταξιούχου πρόσωπου. Μάλιστα, ο Γενικός Εισαγγελέας έδωσε πλήρη κάλυψη στην απόφαση με το σκεπτικό ότι η παράταση υπηρεσιών δόθηκε τη στιγμή που δεν ήταν συνταξιούχος!!! Δηλαδή, δόθηκε η παράταση πριν την αφυπηρέτηση και έτσι δεν θεωρήθηκε απασχόληση συνταξιούχου!!!! Μα, αν δεν ήταν συνταξιούχος, δε θα χρειαζόταν παράταση. Και αν πήρε παράταση, μόνο ως συνταξιούχος μπορούσε να την πάρει. Και έτσι με διάφορα σοφίσματα, παρέτειναν τις υπηρεσίες του μοναδικού και αναντικατάστατου Κ. Χριστοφορου για δυο χρόνια. Μετά από κει, ο Πρόεδρος τςη Δημοκρατίας Δ. Χριστόφιας τον διόρισε πρόεδρο της επιτροπής ανταγωνισμού, οπόταν έπεσε ο διορισμός του και πήγε στο σπίτι του. Και έτσι ορφάνεψε και ο Χριστόφιας και ο τόπος.
Τέλειωσε ο Χριστοφόρου. Μα ο Χριστόφιας ήθελε πάλι να βάλει τον εκλεκτό του στη θέση του γενικού διευθυντή στα πλαίσια των αντιλήψεών του για ευνομία, ισονομία και χρηστή διοίκηση ή πιο σωστά το κράτος είναι το αμπελοχώραφό μας. Τι έκαμε ο άνθρωπος; Άλλαζε συνέχεια τα σχέδια υπηρεσίας –τρία -, τα έκοψε κατα έραψε στα μέτρα του εκλεκτού του και η ΕΔΥ το διόρισε κανονικά.
Διαφώνησε ο Γενικός Εισαγγελέας, κατάγειλε το γεγονός και η ΠΑΣΥΔΥ. Αλλά αποφάσισε ο Χριστόφιας μαζί με τους τότε συγκυβερνώντες ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Οικολόγους ότι όλα έγιναν φυσιολογικά!!!!!!!!!!!!!!!!!! Πήραν το νόμο στα χέρια τους και συμπεριφέρονταν ως πραγματικοί δεσπότες.
Α, και ο κύριος Σωκράτους στις καταγγελίες της ΠΑΣΥΔΥ απάντησε ότι ο Γενικός Εισαγγελέας δεν είναι νομικός σύμβουλος της Βουλής!!!Καλά, ρε άνθρωπε, ας υποθέσουμε ότι η κάθε εξουσία έχει το δικό της νομικό σύμβουλο.Εξήγα μου πως θα μπορέσει να λειτουργήσει το κράτος;
Αυτού η προαγωγή στη θέση του γενικού διευθυντή της βουλής ακυρώθηκε με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Αυτό το πράγμα είναι κράτος;
Αυτοί οι άνθρωποι είναι πιστοί στο σύνταγμα;
Αυτοί οι άνθρωποι έχουν στοιχειώδη αντίληψη του κοινωνικού συμφέροντος ή είναι τυφλά προσηλωμένοι στο ατομικό και κομματικό συμφέρον;
Εντάξει, δε ρωτώ αν όλα αυτά συνιστούν αριστερή ή εστω προοδευτική πολιτική. Είναι τόσο αριστερά όσο είναι και δεξιά. Τα ίδια εκάμναν όλοι τους σε σχέση με την αντι-κοινωνική τους πολιτική.
Γιατί όλοι εμείς να τους σεβαστούμε; Πεστε μου ένα λόγο.....
Και αν τώρα μεταλλάσσονται λόγω προεδρικών εκλογών όλοι τους ανεξαίρετα, είναι γιατί θεωρούν τους πολίτες βλάκες και ηλίθιους και χωρίς μνήμη, άρα έρμαιο στις αρλουμπολογίες τους. Αυτοί είναι, ψηφίστε τους, αλλά είναι επικίνδυνοι για την κοινωνία.

Οι τραπεζίτες, οι πολιτικοί και οι δουλοπάροικοί τους

Η απόφαση-αστραπή Σε μια νύκτα, μετά φυσικά από σε βάθος ανάλυση των πραγμάτων, η βουλή ομόφωνα αποφάσισε να εγγυηθεί την λεγόμενη ανακεφαλαιοποίηση της Λαϊκής Τράπεζας ύψους 1.8 δις.
Η απόφαση των κομματοκρατόρων είναι σκανδαλώδης από πολλές πλευρές.
Συμμαχία πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας
Με την απόφασή τους οι κομματικοί επιβεβαιώσαν ότι λειτουργούν ως τσιράκια της οικονομικής ολιγαρχίας και επέλεξαν να στραφούν εναντίον του συμφέροντος της κοινωνίας. Επιβεβαιώνεται έτσι η συμμαχία της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας σε βάρος της κοινωνίας. Γι αυτό ακριβώς το λόγο και η κοινωνία βιώνει τη μεγάλη ανατροπή των ισοροροπιών που υπήρχαν μέχρι σήμερα αποκλειστικά σε βάρος της.
Και η φτηνή προπαγάνδα
Τα ΜΜΕ και οι κομματικοί αμέσως μετά την απόφαση-σκάνδαλο, άρχισαν τη φτηνή προπαγάνδα τους. Η μαγική λέξη είναι έρευνα, για να δείξουν ότι γίνεται κάτι και κερδίζουν τον απαιτούμενο χρόνο,ώστε να ξεχαστεί το θέμα. Θα κάμουν οι άθλιοι έρευνα, λες και δεν ξέρουν τι έγινε ή δεν είναι οι ίδιοι πρωταγωνιστές του σκανδάλου. Η συμπεριφορά τους θυμίζει το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου. Ο κόσμος όμως τους κατάλαβε και ουδόλως τους λαμβάνει υπόψη, πλην των αφελών και ιδιοτελών
Και η δυστοκία
Πού κόλλησε η βουλή; Μα φυσικά στα άτομα που θα διοριστούν στο Δ.Σ. της Λαϊκής. Το φαγοπότι είναι τεράστιο και τα συμφέροντα –ατομικά και κομματικά – που διακυβεύονται τεράστια. Αυτή ακριβώς η προσέγγιση είναι που προκαταβολικά καθορίζει και τις εξελίξεις στη Λαϊκή.
Το εσπευσμένο της απόφασης
Η σκανδαλώδης απόφαση της βουλής ουσιαστικά επιβεβαιώνει ότι όλα έγιναν στο παρασκήνιο και η απόφαση της βουλής ήταν η τελική πράξη του παρασκηνίου. Η εκ των υστέρων αντίδραση της ΕΤΥΚ πρόσφερε κάλυψη στο παρασκήνιο, αλλά παράλληλα επιβεβαίωσε ότι δεν εξετάστηκαν όλες οι εναλλακτικές λύσεις στο αδιέξοδο της Λαϊκής.
Η ουσία της απόφασης
Ένα κράτος υπό χρεοκοπία αποφασίζει να αγοράσει μια τράπεζα χρεοκοπημένη. Το αποτέλεσμα είναι δεδομένο: το κόστος θα το πληρώσει αποκλειστικά ο λαός με μνημόνια, μηχανισμούς στήριξης και άλλες τέτοιες συνταγές. Ή , οι άθλιοι ολιγάρχες είναι ενωμένοι στο να διαφυλάξουν τον πλούτο και την εξουσία τους σε βάρος του λαού, τον οποίο αντιμετωπίζουν ως ιδιοκτησία τους, λές και είναι δουλοπάροικοι.
Και ο κ. Σαρρής
Και μας βγαίνει ο κ. Σαρρής –νομίζει ότι απευθύνεται σε διανοητικά καθυστερημένους- να μας πει τώρα ότι οι επενδύσεις στα ελληνικά ομόλογα δεν είχαν την έγκριση του Δ.Σ. της Λαϊκής. Μάνα μου ρε, παραπλάνησαν το διακοσμητικό ΔΣ της Λαϊκής οι κακοί σύμβουλοι και διευθυντές! Αυτός ο άνθρωπος θεωρείται σοβαρός για να σώσει την Τράπεζα! Φυσικά η ικανοτήτά του μέχρι στιγμής είναι να περιπαίζει το λαό και να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας.
Επίλογος
Η πολιτική και οικονομική ολιγαρχία της Κύπρου ενωμένη ως μια γροθιά συνεχίζει τον αδίστακτο αγώνα της εναντίον της κυπριακής κοινωνίας. Δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο. Και αν ένα πολιτικό σύστημα θεωρεί ως σκοπό του να σώζει τράπεζες-τοκογλύφους (στα κομψά κερδοσκοπικές), τότε σημαίνει ότι το πολιτικό σύστημα ελέγχεται από απατεώνες.
Υ.Γ.Απορία
Γιατί το τραπεζικό σύστημα απευθύνεται στο κράτος για τη διάσωσή του, αφού επεδίωξε και πέτυχε να ανεξαρτητοποιηθεί από το κράτος; Με ποιο δικαίωμα οι τράπεζες απευθύνονται στο κράτος και με ποιο δικαίωμα το κράτος ανταποκρίνεται; Μόνο τσιράκια των τραπεζών –υπηρέτες δηλαδή του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου - θα δρούσαν με αυτό το δρόμο.Για όσους ακόμα είναι τόσο αφελείς που ταυτίζονται με τα δήθεν δεξιά, αριστερά και κεντρώα κόμματα.
Το τραγικό για την κοινωνία είναι πως συνεργάζονται ανίκανοι και άπληστοι πολιτικοί και επιχειρηματίες για να σώσουν την Κύπρο, την οποία προηγουμένως κατέστρεψαν.
 Η δική τους σωτηρία είναι η δική μας καταστροφή.

Οι Κύπριοι πολιτικοί δεσπότες, η ασυλία τους και οι αυθαιρεσίες του Γενικού Εισαγγελέα!!!

Η ειδήση σήμερα (14/1/2011) στην εφημερίδα «Ο φιλελεύθερος» είναι χιλιοεπαναλαμβανόμενη. Οι βουλευτές «οχυρωμένοι πίσω από τη βουλευτική ασυλία, αρνούνται να πληρώσουν εξώδικα πρόστιμα που αφορούν κοινές παραβάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας». Επίσης η Αστυνομία υποστηρίζει ότι «αρκετές φορές τα μέλη της Τροχαίας σταμάτησαν βουλευτές και υπουργικά οχήματα για υπερβολική ταχύτητα και όταν διαπίστωσαν ποιοι ήταν, δεν τους κατήγγειλαν».

Οι βουλευτές και οι υπουργοί επειδή είναι δεσποτικής νοοτροπίας, θεωρούν ότι είναι υπεράνω του νόμου, όπως οι φεουδάρχες στο μεσαίωνα. Όλο αυτό το τσούρμο των αντιδημοκρατικών φατριών που νέμονται την εξουσία, έχουν την αναίδεια να ψηφίζουν νόμους εν γνώσει τους ότι ο νόμος δεν ισχύει για τους ίδιους. Αυτή είναι η λογική κάθε νεο-φεουδάρχη/δεσποτίσκου, όπως είναι τα κόμματα και οι πολιτικοί στην Κύπρο. Η δεσποτική τους λογική τους επιτρέπει να συνεργάζονται άψογα και να παραμερίζουν τις φανταστικές τους ιδελογικές διαφορές. Γιατί τα συμφέροντά τους ως τάξης είναι κοινά. Την ιδεολογία τη θυμούνται όταν πωλούν κουτόχορτο στον «αμαθή όχλο».

Ποιους καλύπτει όλους αυτούς τους δεσποτίσκους της κυπριακής πολιτικής σκηνής; Μήπως ο νόμος; Όχι.

Το σύνταγμα είναι σαφέστατο και δεν παρέχει καμία ασυλία στους πολιτικούς:

«1. Οι βουλευται δεν υπόκεινται εις ποινικήν δίωξιν και δεν ευθύνονται αστικώς ένεκεν οιασδήποτε εκφρασθείσης γνώμης ή ψήφου δοθείσης υπ΄ αυτών εν τη Βουλή των Αντιπροσώπων.

2. Ο βουλευτής δεν δύναται άνευ αδείας του Ανωτάτου Δικαστηρίου να διωχθή, συλληφθή ή φυλακισθή εφ΄ όσον χρόνον εξακολουθεί να είναι βουλευτής.».

Ποιος αυθαιρετεί παραβιάζοντας το σύνταγμα, στο οποίο ορκίστηκε «υπακοήν και πίστιν»; Ο Γενικός Εισαγγελέας, ο οποίος τελείως αυθαίρετα υποστηρίζει ότι οι πολιτικοί έχουν ασυλία. Αντί να υπακούει στο σύνταγμα ,υπακούει σε αυτούς που τον διόρισαν, καταργεί την ισονομία των πολιτών και εισάγει δεσποτικές λογικές στο πολίτευμα της Κύπρου οδηγώντας σε οπισθοδρόμηση την κυπριακή κοινωνία.

Και γιατί έχουν ασυλία; Πού το στηρίζεις κ. Γενικέ Εισαγγελέα; Και ύστερα, βγαίνουν με κάθε σοβαρότητα και υποστηρίζουν ότι στην Κύπρο υπάρχει κράτος δικαίου!!!

Η λεγόμενη ασυλία είναι αποκύημα της φαντασίας του Γενικού Εισαγγελέα , προϊόν αυθαιρεσίας. Την εφηύρε για να προστατεύσει τους πολιτικούς από τις ποικίλες παρανομίες τους τοποθετώντας υπεράνω του νόμου και ενάντια σε κάθε αρχή δικαίου.

Η λύση είναι η παραίτηση του Γενικού Εισαγγελέα; Όχι. Γιατί ο Πρόεδρος – η εκτελεστική εξουσία- κάποιον άλλο θα διορίσει για να εξυπηρετεί τα συμφέροντά της. Ο Γενικός Εισαγγελέας ως κατεξοχήν θεματοφύλακας του συντάγματος θα έπρεπε να εκλέγεται από το λαό και να υπόκειται στον έλεγχο του λαού,όχι της κρατικής εξουσίας και να είναι ανακλητός με περιορισμένη μονοετή ή διετή θητεία.

Υ.Γ. Με πόση θαυμαστή ομοφωνία και χωρίς καμία ιδεολογική διαφοροποίηση τα κόμματα για επτά χρόνια δεν ψηφίζουν το νόμο για τη διαφάνεια στα οικονομικά των κομμάτων!!! Με πόση θαυμαστή ομοφωνία τα παίρνουν κάτω από το τραπέζι χωρίς να λογοδοτούν σε κανένα και για τίποτε. Και με κάθε σοβαρότητα υποστηρίζουν ότι είναι και δημοκρατικά κόμματα!!! Πόση ανοησία σε αυτό τον τόπο, πόση.

Υ.Γ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ: Μην τους νομιμοποιήσετε στην εξουσία με τίποτε, εννοείται οι δημοκρατικοί πολίτες. Οι άλλοι....

Ο αξιοπρεπής Υπουργός Παιδείας και το "γάλεμα" του "όχλου"

Η πρόσφατη αποκάλυψη-καταγγελία στην εφημερίδα «Ο φελελεύθερος» (3012/2010) ότι ο Υπουργός Παιδείας Αντρέας Δημητρίου «ζητούσε υπερπολυτελείς υπηρεσίες στα ταξίδια του» « για τις οποίες η Δημοκρατία πλήρωσε 300 ευρώ περίπου την ώρα», ανέδειξε για άλλη μια φορά τη στρεβλή αντίληψη των κυβερνώντων για τα δημόσια πράγματα.

Γιατί ο Υπουργός χρησιμοποιούσε αυτές τις υπερπολυτελείς υπηρσίες;

Ο Υπουργός υποστήριξε: «Φανταστείτε έναν Υπουργό να περιμένει στην ουρά, να βγάζει τα παπούτσια και τη ζώνη του, δεν είναι αξιοπρεπές»!!!

Δηλαδή τι λέει αυτός ο άνθρωπος; Πως ο κάθε πολίτης που περιμένει στην ουρά, βγάζει τα παπούτσια και τη ζώνη του, ακολουθεί μια διαδικασία αναξιοπρεπή. Υποχρεώνεται να ενταχθεί σε μια εξευτελιστική διαδικασία , όταν θα ταξιδεύσει, μια διαδικασία ελέγχου η οποία δε συνάδει με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Τότε, μπορεί να μας εξηγήσει ο κ. Υπουργός γιατί οι κυβερνήσεις εξευτελίζουν τους ανθρώπους με τέτοιες διαδικασίες; Γιατί οι κυβερνήσεις εισάγουν ρυθμίσεις με στόχο τον πλήρη ευτελισμό του ανθρώπου;

Θα πει κάποιος ότι η προσέγγιση είναι ισοπεδωτική και μηδενιστική αφού ο κύριος Αντρέας Δημητρίου είναι Υπουργός. Καλά, η αξιοπρέπεια του Υπουργού είναι ανώτερη από την αξιοπρέπεια του οποιουδήποτε ανθρώπου; Δηλαδή υπάρχουν διαβαθμίσεις ανθρώπινης αξιοπρέπειας; Αν ισχύει αυτό, τότε θα έπρεπε να μετράται η αξιοπρέπεια και να ταξινομείται για τον κάθε άνθρωπο μεμονωμένα. Εκτός και αν η αξιοπρέπεια φυσικά, αντικρύζεται ως καθαρά ταξικό ζήτημα: άλλη η αξιοπρέπεια των πάνω και άλλη των κάτω.

Αυτή ακριβώς είναι η προσέγγιση του κ. Δημητρίου. Εντάσσει τον εαυτό του σε μια άλλη τάξη, με μια διαφορετική διαβάθμιση αξιοπρέπειας η οποία θα πρέπει να τυγχάνει διαφορετικής μεταχείρισης. Αυτή είναι η λογική του κάθε ολιγαρχικού που θεωρεί ότι διακρίνεται από τον «όχλο». Του κάθε ολιγαρχικού ,που αντί να θεωρεί τιμή του την ταύτισή του με τους πολίτες, θεωρεί όνειδος τις διαδικασίες που ο ίδιος επέβαλε, και απαιτεί εξαίρεση για χάρη της αξιοπρέπειας!!! Ή, οι νόμοι και οι κανονισμοί ισχύουν για τον «αναξιοπρεπή όχλο» και όχι για τις «πεπαιδευμένες τάξεις» που αποζούν ως παράσιτα σε βάρος του λαού.

Θα πει κάποιος ότι η περίπτωη Δημητρίου είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Δεν είναι όμως γιατί και άλλοι Υπουργοί της κυβέρνησης Χριστόφια – σύμφωνα με το δημοσίευμα- διακατέχονται από το ίδιο «δημόσιο πνεύμα».Και το χειρότερο, ο Υπουργός βρήκε πλήρη κάλυψη από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Στ. Στεφάνου. Τι μας είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος;

«η έρευνα για τη διαρροή θα στοιχίσει παραπάνω από ό,τι στοίχισαν οι τρεις διελεύσεις του Υπουργού Παιδείας σε τρία διαφορετικά ταξίδια από VIP αίθουσα με το πολύ «σημαντικό» ποσό των 1065 ευρώ...».

1.Το πρόβλημα για την κυβέρνηση είναι η διαρροή στον τύπο!!! Σε αυτό έχει δίκιο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Και η μεγαλύτερη πράξη διαφθοράς μιας κυβέρνησης δεν αποτελεί πρόβλημα, εφόσον δεν δημοσιοποιείται.Άρα το πρόβλημα, δεν είναι η διαφθορά, αλλά η αποκάλυψή της. Σε αυτά τα πλαίσια μια κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για την αντιμετώπισή της ,αλλά για τη μη αποκάλυψή της!!!Έλεος, σύντροφοι, έλεος και δεν μας σώζει τίποτε.

2.Από τη δήλωση προκύπτει συνειδητή προσπάθεια υποβάθμισης του γεγονότος με την επανάληψη του «τρια» και την ειρωνεία για το ποσό , το «πολύ σημαντικό» των 1065 ευρώ. Σημαντικό για ποιον;

Γι τον πλούσιο κυβερνητικό εκπρόσωπο είναι ασήμαντο, ενώ για έναν άνεργο πολύ σημαντικό. Τι σημαίνει σημαντικό; Η σημασία του χρήματος για τον καθένα είναι ανάλογη με πολλές παραμέτρους. Εδώ αναφερόμαστε σε χρήματα που δεν ανήκουν στον κ. Στεφάνου, είναι απλώς διαχειριστής χρημάτων κάποιων τρίτων. Και ο τρίτος που σου εμπιστεύτηκε τη διαχείρισή τους , δε σου είπε ποτέ πως μέχρι τα 1065 ευρώ κάνε ότι θέλεις, γιατί είναι ασήμαντο ποσό.

Από την άλλη, κάποιος που έχει συνείδηση ότι διαχειρίζεται λεφτά που δεν του ανήκουν και, μάλιστα ανήκουν στην κοινωνία, και διακατέχεται από υψηλό δημόσιο φρόνημα , σίγουρα θεωρεί και το τελευταίο σεντ του δημόσιου ταμείου πολύ σημαντικό. Γιατί η χρηστή διαχείριση είναι και απόδειξη τιμιότητας.

Τέτοιες προσεγγίσεις φυσικά είναι ξένες και στην παρούσα αλλά και στις προηγούμενες κυβερνήσεις. Θεωρούν το δημόσιο ταμείο ως λάφυρο της εξουσίας τους και το υφαρπάζουν με χίλια δυο τεχνάσματα, γιατί η απληστία τους δεν έχει τελειωμό. Θεωρούν τους πολίτες ως κορόιδα και υποτακτικούς τους ,που επιπλέον θα πρέπει να τους χρωστούν και χάρη γιατί τους κυβερνούν, αφού ο λαός είναι παντελώς ανίκανος να αυτοκυβερνηθεί!!! Η αποθέωση του αριστοκρατικού και ολιγαρχικού πνεύματος στην Κύπρο του 21^ου αιώνα!!!

Φυσικά, υπάρχει και η μειονότητα των αφελών πολιτών, που εκλαμβάνουν την ολιγαρχική αντιπαράθεση ως δικό τους πρόβλημα και επιχαίρουν γιατί με τις αποκαλύψεις εκτίθεται η κυβέρνηση Χριστόφια, ενώ αγνοούν ότι και οι «δικοί» τους τα ίδια έπρατταν, όταν κυβερνούσαν. Αγνοούν ότι σε κάθε περίπτωση είναι ολαός που πληρώνει τους λογαριασμούς των νεο-φεουδαρχών. Αγνοούν ότι η εκμετάλλευση δεν έχει χρώμα, και την χρωματίζουν ως δεξιά και αριστερά, ώστε να έχουν ήσυχη τη συνείδησή τους στο όνομα του επουράνιου «καλού και κακού».

Φυσικά δεν διερωτούνται ποτέ: γιατί όλοι αυτοί οι κοματάρχες-πολιτικοί δεν είναι τρισευτυχισμένοι απλώς από το γεγονός ότι ο λαός με την ψήφο του τους αποδίδει ύψιστες πολιτικές τιμές τοποθετώντας τους σε αξιώματα της πολιτείας, αλλά επιζητούν εναγωνίως κυριολεκτικά «να γαλεύκουν» το λαό; Δν μας «εγαλεύκαν»στο παρελθόν και οι Τούρκοι και οι Άγγλοι; Θα πει κάποιος: «μα τούτους ψηφίζουμεν τους». Καλά, ψηφίζεις τους για να σε γαλεύκουν; Ή σε τι διαφέρει το «γάλεμα» του μη ψηφισμένου από τον ψηφισμένο «γαλευτή»;

Εντάξει, υπάρχει διαφορά, μην τα ισοπεδώνουμε και όλα: όταν είσαι κατακτημένος σου τα παίρνουν με τη βία, ενώ όταν τους ψηφίζεις σου τα παίρνουν με το νόμο τους!!! Και φυσικά, αν δεν υπακούσεις –και μόνο τότε-προχωρούν στην χρήση του μονοπωλίου της κρατικής βίας. Οπότε, ας σκάσουμε και ας πληρώνουμε προς δόξαν της εκπορνευμένης «δημοκρατίας».

Κομματικές ανοησίες για τους ημικρατικούς ή "άλλα θωρούν, αλλά γροικούν τζι άλλα παν τζαι πετάσσουν"

Όταν ακούς τι λένε η κυβέρνηση και τα κόμματα για το μεγάλο φαγοπότι στους διορισμούς των ΔΣ των ημικρατικών οργανισμών, δεν ξέρεις αν πρέπει να γελάς ή να κλαίεις.
Η επιχειρηματολογία που προβάλλεται είναι ποικίλη και αντανακλά μια αγωνιώδη προσπάθεια της πολιτικής ολιγαρχίας να πείσει την κοινωνία για τη «νομιμότητα» των διαδραματιζομένων.
1.Η κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα ΑΚΕΛ – άκου κυβερνών κόμμα σε προεδρικό σύστημα- καθώς και οι συνεργαζόμενοι στη νομή της εξουσίας προσπαθούν να πείσουν ότι οι ημικρατικοί οργανισμοί είναι προέκταση του κράτους και της προώθησης της κυβερνητικής πολιτικής. Συμφωνούμε ότι έτσι είναι. Γιατί πρέπει να διοριστούν κομματικοί στα ΔΣ; Και μη κομματικοί να διοριστούν πάλι η κυβερνητική πολιτική θα προωθείται, αφού οι προϋπολογισμοί του κάθε οργανισμού εγκρίνονται από την κυβέρνηση και τη βουλή.
Από την άλλη ,ο ΔΗΣΥ λέει ότι θέλει να συμμετέχει με ένα εκπρόσωπό του για να ελέγχει τους άλλους. Μα ο έλεγχος με βάση το σύνταγμα γίνεται από τη βουλή και όχι από το κόμμα. Δηλαδή στη βουλή τι θα κάνετε κύριοι του ΔΗΣΥ;
Φυσικά όλα αυτά αποτελούν κενολογίες. Οι διορισμοί είναι σημαντικοί για βόλεμα ημετέρων στα ΔΣ αλλά και για επεμβάσεις/ρουσφέτια στους διορισμούς και προαγωγές.Επιπρόσθετα είναι σημαντική η παρουσία των κομματικών για εξασφάλιση χορηγιών από τους οργανισμούς αλλά και για μίζες στα πλαίσια διευκολύνσεων και προσφορών στο κεφάλαιο με το οποίο διαπλέκονται.Ακόμα είναι σημαντικοί για εκδουλεύσεις στους πολίτες για διεκπεραίωση διαφόρων αιτημάτων τους.
Άρα οι διορισμοί είναι συνυφασμένοι με την πολιτική και οικονομική επιβίωση των κομμάτων, με τη νομή και την ιδιοποίηση της εξουσίας σε βάρος της κοινωνίας.
2.Ένα επιχείρημα που προβλήθηκε από στέλεχος του ΑΚΕΛ είναι και το εξής: με το διορισμό κομματικών διασφαλίζεται «σε μεγαλύτερο βαθμό ο δημοκρατικός αλληλοέλεγχος και κατά συνέπεια μεγαλύτερη θωράκιση απέναντι σε φαινόμενα αυθαιρεσίας οποιασδήποτε μορφής».
Πέρα από η διαστρέβλωση των λέξεων – δημοκρατικός αλληλοέλεγχος- αφού τέτοιος όρος δεν είναι υπαρκτός ( δημοκρατικός έλεγχος είναι η δυνατότητα των μελών της κοινωνίας να ελέγχουν την εξουσία, κάτι που δεν υπάρχει στο πολιτικό σύστημα ), θεωρεί ότι με τη συμμετοχή όλων των κομμάτων στα ΔΣ περιορίζει την αυθαιρεσία. Καλά, σε πιο υπαρκτό δεδομένο το στηρίζει; Αντίθετα, η συμμετοχή όλων εξασφαλίζει ότι θα αυθαιρετούν όλοι αναλαγικά, σύμφωνα με τη δύναμη των κομμάτων. Αυτό λέει η πραγματικότητα και όχι τα παραμύθια που πλασάρουν οι διάφοροι κομματικοί έμμισθοι.
3.Το θέατρο του παραλόγου των κομμάτων και της κυβέρνησης συμληρώνεται με το θέμα της ευθύνης γι αυτές τις γελοιότητες των ανθρώπων που διαχειρίζονται την τύχη του λαού μας.Ο Πρόερος του ΔΗΣΥ δηλώνει στις 7 Ιουλίου 2009 ότι «το Πολιτικό Γραφείο αποφάσισε να ανταποκριθεί θετικά στην πρόσκληση του Προέδρου της Δημοκρατίας να υποδέιξει άτομα», ενώ στις 9 Ιουλίου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δήλωσε: «Έχουν όλοι απαίτηση να πάρουν μέρος στα ΔΣ των ημικρατικών οργανισμών σαν να είναι κεκτημένο αυτό το πτάγμα, είτε είναι συμπολίτευση είτε αντιπολίτευση, και εγώ ανταποκρίνομαι».
Ο ένας τα ρίχνει πάνω στον άλλο γνωρίζοντας όλοι ότι παρανομούν, ώστε να μη βρεθεί ο ένοχος. Φυσικά την πολιτική ευθύνη για αυτή τη λαφυραγωγία του δημόσιου πλούτου την έχει αποκλειστικά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας γαιτί ακριβώς αντισυνταγματικά αποφάσισε «να ανταποκριθεί" στις διεκδικήσεις των κομμάτων.
4. Η νομιμοποίηση της κομματικής λαφυραγωγίας συμπληρώνεται με βαρύγδουπες αναλύσεις περί δημοκρατίας. Και ο Λευτέρης Χριστοφόρου του ΔΗΣΥ δηλώνει ευθαρσώς: «στη δημοκρατία λειτουργούν τα κόμματα» και «οι εκπρόσωποι του ΔΗΣΥ θα είναι και εκπρόσωποι του κοινωνικού συνόλου». Ενώ ο Γιώργος Λουκαίδης του ΑΚΕΛ δηλώνει με βεβαιότητα: «Η κομματοκρατία δεν συνιστά παρά τη μορφή της δημοκρατίας».
Συμφωνούν λοιπόν ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ ότι κομματοκρατία =δημοκρατία. Καλά, είναι δυνατό να είναι το ίδιο πράγμα να κυβερνά το κόμμα με το να κυβερνά ο λαός; Ή οι λέξεις έχουν πρόβλημα ή αυτοί που χρησιμοποιούν τις λέξεις έχουν πρόβλημα όταν ταυτίζουν το κόμμα με το κοινωνικό σύνολο. Σε κάθε περίπτωση αποτελεί ένα άλμα διανοητικής αυθαιρεσίας και γνωσιολογικής ανεπάρκειας.
5. Το γελοίο κομματικό σκηνικό συμπληρώνεται με τη μόνιμη επωδό ότι είναι «αποκλειστικό δικαίωμα που παρέχει το σύνταγμα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας»!!! Αφού ο ίδιος ο Πρόεδρος το εκχώρησε στα κόμματα και τα κόμματα διεκδικούν τα ίδια να αποφασίσουν, τι νόημα έχει η αναφορά; Για να μας πουν ότι όλα λειτουργούν με βάση το Σύνταγμα; Μα περιπαίζετέ μας;

Το παζάρι για τους ημικρατικούς δεν είναι απλώς λαφυραγωγία, ρουσφέτι, διαπλοκή, διαφθορά, αυθαιρεσία, νομή και μίζες. Είναι κατεξοχήν πολιτικό ζήτημα που άπτεται της λειτουργίας του πολιτικού συστήματος και όπου επιβεβαιώνεται ότι οι θεσμοί υπάρχουν και λειτουργούν τυπικά ενώ στην πράξη η πολιτική λειτουργία έχει μεταφερθεί στα κόμματα,που είναι εξωθεσμικοί φορείς. Αυτή η διάσταση της πολιτικής, η οποία επιβλήθηκε από το επιχειρηματικό κεφάλαιο στα πλαίσια της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, είναι ιδιαίτερα επιβαρυντική για την κοινωνία.
Αλλά αφορά και το κυπριακό πρόβλημα. Γιατί αυτή η λογική για πρόσληψη της πολιτικής ουσιαστικά ακυρώνει την όποια προσπάθεια για εξεύρεση ενός πολιτικού συστήματος για τη λύση εφόσον αυτοί που διαβουλεύονται τη λύση θεωρούν αυτονόητο ότι θα λειτουργούν εκτός των θεσμών!!! Λειτουργούν όχι με βάση τους θεσμούς αλλά με βάση τη νομή των θεσμών και της εξουσίας!!!Έτσι σκεφτόταν και το 1960 ο Μακάριος. Η διαφορά είναι πως από τη νομή της εξουσίας από τον ένα, τώρα αναφερόμαστε στη νομή από τους λίγους. Σίγουρα είναι μια πρόοδος γι αυτούς που νέμονται την εξουσία. Αλλά όχι για την κοινωνία.
Ζήτω λοιπόν και η Κυπριακή Δημοκρατία, ζήτω και η υπό εκκόλαψη ομόσπονδη δημοκρατία, ζήτω και η ειρήνη, ζήτω και η βλακεία όλων μας.Βλακεία γιατί η πρόοδος σημαίνει πρόταση πρός όφελος της κοινωνίας για τη λειτουργία του πολιτικού και οικονομικου συστήματος και όχι αερολογίες και κενολογίες και συνθηματολογίες που σερβίρουν οι ολιγαρχικοί και αναπαράγουν τα φερέφωνά τους με θαυμαστή πίστη.
(Ο στίχος στον τίτλο είναι του Χριστόφορου Παλαίση)

Ο βουλευτής του ΑΚΕΛ Γ. Λαμάρης, το προεκλογικό ευαγγέλιο και η γεροντοκρατία ή βλέπουμε φαντάσματα

Ο βουλευτής του ΑΚΕΛ Γιάννης Λαμάρης, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ στις 11/7/2009 για το θέμα των διορισμών των ΔΣ των ημικρατικών οργανισμών , ανέφερε και τα εξής:
«Το ζήτημα είναι να καταφέρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να βάλει στα ΔΣ των ημικρατικών ανθρώπους μακριά από το κατεστημένο, να αποφύγει την ανακύκλωση προσώπων από το παρελθόν και να δώσει τη δυνατότητα σε νέους ανθρώπους που είναι φορείς νέων αντιλήψεων, να προσφέρουν. Αυτά ήταν οι προεκλογικές διακηρύξεις του Προέδρου και αυτά πιστεύουμε θα γίνουν πράξη με τους επικείμενους διορισμούς».

Τρία κριτήρια θέτει ως βασικά ο κ. Λαμάρης για τους διορισμούς: όχι στο κατεστημένο, όχι στην ανακύκλωση, όχι στη γεροντοκρατία.
Καλά και πρεπούμενα μίλησε ο κ. Λαμάρης. Όμως άλλο τα λόγια και άλλο οι πράξεις. Και τα λόγια του κ. Λαμάρη διαψεύδονται πανηγυρικά από τους μέχρι τώρα διορισμούς του κ. Χριστόφια. Αδιάψευστη μαρτυρία των κενολογιών του κ. Λαμάρη αποτελούν τα «έργα και ημέραι» του Πρόεδρου της Δημοκρατίας. Ας φρεσκάρουμε τη μνήμη του κ. Λαμάρη ο οποίος απευθύνεται στους «ιθαγενείς» λές και είναι ούφο:
3/12/2008
Πρόεδρος της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών διορίζεται ο Ζαχαρίας Τουλούρας, πρώην βουλευτής του ΔΗΚΟ και αργότερα υποψήφιος βουλευτής του ΑΚΕΛ
Διορίζεται ο Νίκος Πιττοκοπίτης ως μέλος της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών. Ήταν για χρόνια βουλευτής του ΔΗΚΟ και Αντιπρόεδρός του , όταν διορίστηκε στο ΔΣ της Αρχής.
3/12/2008
Ο Πόλυς Μιχαηλίδης διορίζεται νέος ρυθμιστής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων. Ήταν Διευθυντής του Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης και θα έβγαινε σε σύνταξη το Μάρτιο του 2009. «Χρεώθηκε» στην ΕΔΕΚ, όπως και ο προηγούμενος Ρυθμιστής Β. Πύργος
31/7/2008
Διορισμός ΔΣ της ΑΗΚ
Επαναδιορίζονται 5 από τα 9 μέλη του ΔΣ.
Πρόεδρος ο Χάρης Θράσου, πρώην Υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων. Διορίστηκε στην Προεδρία όταν ο Προεδρος της ΑΗΚ Χαρίλαος Σταυράκης διορίστηκε ως Υπουργός Οικονομικών.
Τα 4 νέα μέλη:
Σώτος Σιάλαρος, Πρόεδρος της Επαρχιακής Επιτροπής ΔΗΚΟ Αμμοχώστου
Κρίστης Ενωτιάδης, επιχειρηματίας, επικεφαλής της Πρωτοβουλίας Ελεύθεροι Πολίτες που αποχώρησε από το κόμμα Ελεύθεροι Πολίτες και στήριξε την υποψηφιότητα Χριστόφια
Λουκάς Λουκά, μέλος του πολιτικού γραφείου της Έπαλξης, υποψήφιος βουλευτής με το ΑΚΕΛ στις βουλευτικές εκλογές του 2006 . Στη συνέχεια διορίστηκε Υπουργός Δικαιοσύνης.
Γιάννος Ιωάννου, πρώην Πρόεδρος της ΝΕΔΗΣΥ και μέλος του ΔΣ της ΑΗΚ και στο παρελθόν
1/7/2009
Διορισμός ΕΔΥ
Παύλος Παπαγεωργίου, Πρόεδρος,ΑΚΕΛ.
1982-1985 Υπουργός Εργασίας
1988-1991 Πρόεδρος της Αρχής Αδειών
1991- 1996 Βουλευτής ΑΚΕΛ
2003 -2009 Μέλος ΕΔΥ
2009-2015 Πρόεδρος ΕΔΥ
Χριστόφορος Χριστοφόρου, ΑΚΕΛ, Συνταξιούχος εκπαιδευτικός
Σοφοκλής Χατζηγιάννης, ΔΗΣΥ
1985-2001 Βουλευτής ΔΗΣΥ Αμμοχώστου
2003-2009 Μέλος ΕΔΥ
2009-2015 Μέλος ΕΔΥ
Κατερίνα Φλουρέντζου, ΕΔΕΚ, υποψήφια ευρωβουλευτής
Αντρέας Παπαδοπούλος, ΔΗΚΟ, Πρόεδρος του ΔΗΚΟ Λεμεσού από το 1998

Άλλα παραδείγματα:
Τίτος Χριστοφίδης, υφυπουργός παρά τω προέδρω
Γιώργος Ιακώβου, ειδικός επίτροπος (οι κυβερνήσεις πέφτουνε και ο Γιωργάκης μένει)
Άκης Παπασάββας, Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας(συνταξιούχος υπάλληλος της Νομικής Υπηρεσίας)
Κωστάκης Χριστοφόρου, Πρόεδρος της Επιτροπής Προστασίας Αναγωνισμού (Γενικός Διευθυντής της Βουλής ως τον Οκτώβριο του 2006. Τον Ιούλιο του 2006 με επιμονή Χριστόφια παρατάθηκαν οι υπηρεσίες του για 2 χρόνια. Αμέσως μετά διορίστηκε από τον Πρόεδρο Χριστόφια στη θέση του Προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού ).

Τι μπορεί να παρατηρήσει κάποιος; Γεροντοκρατία, ανακύκλωση προσώπων, κατεστημένο!!!
Ο κ. Λαμάρης φαίνεται ότι ζει εκτός Κύπρου ή μιλά για κάποιον άλλο Πρόεδρο, κάποιο φάντασμα που μόνο ο ίδιος βλέπει.
Ο κ. Λαμάρης πουλά, όπως όλοι του κατεστημένου, φούμαρα στο λαό, ίσως καταφέρει να τον εξαπατήσει.
Τι ήθελες να επικαλεστείς κ. Λαμάρη και τις προεκλογικές εξαγγελίες του Προέδρου; Για να βιώσουμε πιο έντονα στο πετσί μας την κοροϊδία;
«Γνοιάζονται για τα κοινά μόνο με τα λόγια,
ενώ πασχίζουν να κερδίσουν πλεονεκτήματα
για τους εαυτούς τους.
Έτσι που κανένας δε σέβεται το δίκαιο και το σωστό
αλλά με ωραία και πρεπούμενα λόγια προσπαθούν
να σκεπάσουν ανόσιες πράξεις».
Θουκυδίδης Γ82

Οι βουλευτές παρανομούν, ο Γενικός Εισαγγελέας τους καλύπτει και εγώ λέω να πάει σπίτι του

Ο βουλευτής του ΔΗΣΥ Τάσος Μητσόπουλος υπέβαλε ερώτηση στο Υπουργείο των Εσωτερικών αναφορικά με το ποιοι υποψήφιοι βουλευτές στις εκλογές της 21ης Μαίου 2006 υπεβαλαν έκθεση εκλογικών εξόδων.
Η απάντηση του Υπουργείου Εσωτερικών είναι συγκλονιστική: 28 από τους 56 βουλευτές δεν κατέθεσαν ως όφειλαν τις προεκλογικές του δαπάνες!!!
Οι νομοθέτες παρανομούν και δεν ιδρώνει το αυτί τους!!! Υποτίθεται ότι ψήφισαν το νόμο για πάταξη της διαπλοκής και της διαφθοράς αλλά οι ίδιοι επιμένουν και να διαπλέκονται και να διαφθείρονται!!! Ψήφισαν το νόμο, έτσι για πλάκα, για να υπάρχει. Οι πολιτικοί λοιπόν είναι αυτοί που γεννούν την ανομία, τη διαφθορά και τη διαπλοκή και όχι ο υπόκοσμος.
Οι 28 βουλευτές είναι «ένοχοι παρανόμου ενεργείας», όπως λέει ο νόμος. Λογικά θα πρέπει να προσαχθούν ενώπιον δικαστηρίου, όπως και ο κάθε πολίτης που παρανομεί.
Θα προσάγονταν ενώπιον δικαστηρίου, αν δεν τους κάλυπτε ο σεβαστός Γενικός Εισαγγελέας. Έμαθε το ποίημά του απέξω: «απολαμβάνουν ασυλίας». Αυτό είναι το μόνιμο τροπάριο του Γενικού Εισαγγελέα.
Ποιο άρθρο του συντάγματος καθορίζει ότι «απολαμβάνουν ασυλίας»; Πού το βρήκε ο Γενικός Εισαγγελέας; Ή μήπως το κατασκεύασε ο ίδιος για να λειτουργεί ως προστάτης των πολιτικών και όχι ως θεματοφύλακας του Συντάγματος;
Εγώ το μόνο Σύνταγμα που γνωρίζω, δεν περιέχει τέτοια ασυλία για τους βουλευτές.
Το άρθρο 83 του Συντάγματος αναφέρει:
1. Οι βουλευται δεν υπόκεινται εις ποινικήν δίωξιν και δεν ευθύνονται αστικώς ένεκεν οιασδήποτε εκφρασθείσης γνώμης ή ψήφου δοθείσης υπ΄ αυτών εν τη Βουλή των Αντιπροσώπων.
2. Ο βουλευτής δεν δύναται άνευ αδείας του Ανωτάτου Δικαστηρίου να διωχθή, συλληφθή ή φυλακισθή εφ΄ όσον χρόνον εξακολουθεί να είναι βουλευτής.

Το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι ξεκάθαρο.Για το θέμα της ασυλίας του βουλευτή ρητώς αναφέρεται ότι αυτή αφορά γνώμη ή ψήφο εντός της Βουλής. Και αυτή η αναφορά του Συντάγματος συνάδει και με σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Νοέμβριος 2006).Παράλληλα θεσμοθετείται μια διαφορετική διαδικασία δίωξής του με κύριο γνώρισμα την έκδοση άδειας από το Ανώτατο Δικαστήριο. Αυτή η διαδικαστική διαφοροποίηση των βουλευτών είναι και η μόνη σε σύγκριση με τους πολίτες. Αν και επιφέρει μια διαδικαστική διάκριση, δεν καταργεί την ισότητα όλων των πολιτών ενώπιον του νόμου.
Τι θα ζητήσει ο Γενικός Εισαγγελέας από το Ανώτατο Δικαστήριο; Την άρση της ασυλίας λόγω εκλογικού αδικήματος, όπως προβλέπει το Σύνταγμα. Και από τη στιγμή που θα καταδικαστούν , με βάση πάλι το Σύνταγμα, στερούνται της «εκλογιμότητος» και δε δικαιούνται να είναι ξανά υποψήφιοι βουλευτές!!!
Και αν το Ανώτατο αρνηθεί την άρση της ασυλίας, τότε το αδίκημα δεν παραγράφεται και με τη λήξη της θητείας του βουλευτή διώκεται κανονικότατα.
Ο Γενικός Εισαγγελέας λοιπόν παραπληροφορεί την κοινωνία και συνειδητά παραβιάζει το Σύνταγμα, αντίθετα με την αποστολή του. Και επειδή δεν υπάρχει θεσμοθετημένη διαδικασία να τον ελέγξω ούτε και είναι εφικτή η κομματική αντιμετώπισή του προβλήματος , γιατί είναι τους κομματικούς που προστατεύει, ζητώ όπως αυτός ο κύριος παραιτηθεί γιατί βλάπτει το δημόσιο συμφέρον. Και επειδή επανειλημμένως έχει αρνηθεί να διώξει βουλευτές για τις παρανομίες τους, δηλαδή επανειλημμένως έχει βλάψει το κοινωνικό σύνολο, ζητώ όπως του αφαιρεθούν και τα πολιτικά του δικαιώματα για πέντε χρόνια., ώστε να κατανοήσει τη σημασία της ιδιότητας του πολίτη και της λειτουργίας της πολιτείας με βάση το νόμο και όχι με βάση το συμφέρον των ολιγαρχικών.

Φτάνει πια: Ισονομία στην κλοπή του δημόσιου πλούτου

Η κατάσταση με τη νομή του δημόσιου πλούτου από τα ίδια πρόσωπα είναι επιεικώς απαράδεκτη. Είναι αδιανόητο μια συμμορία να εναλλάσσεται στις θέσεις/αξιώματα κρατικά και ημικρατικά με αποτέλεσμα να να τρώνε πάντα οι ίδιοι αλλά και να πληρώνουν πάντα οι ίδιοι.
Μια συμμορία νέμεται το δημόσιο πλούτο. Αρχίζει από Υπουργός, πάει βουλευτής, κάνει και ένα διάλειμμα ως πρεσβευτής, διορίζεται πρόεδρος του ημικρατικού οργανισμού και πάει λέγοντας. Είναι κομματικός έμμισθος και για να μην πληρώνει το κόμμα, τον φορτώνουν στο λαό διορίζοντάς το σε μια δημόσια θέση.
Από δίπλα συναλλασσόνται με αυτή τη συμμορία και η άλλη συμμορία, της οικονομικής ολιγαρχίας. Όντας και εκείνοι κρατικοδίαιτοι, κανονίζουν να τρώνε βρέξει χιονίσει.Ταίζουν όλους τους πολιτικάντηδες και καλοπερνούν.
Η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο. Όταν τα ίδιοι άτομα τρώνε το δημόσιο πλούτο , τότε αυτό είναι κλοπή του δημόσιου πλούτου. Γιατί φροντίζουν να προσαρμόζουν το σύστημα στα μέτρα τους για να διάγουν βίο ανθόσπαρτον!!!Δηλαδή νομιμοποιούν την κλοπή!!!
Η μόνη λύση, αφού η κλοπή είναι πια θεσμοθετημένη, είναι να κλέπτουμε όλοι με τη σειρά. Δηλαδή να ρυθμιστεί το πολιτικό σύστημα, ώστε ο κάθε πολίτης να τρώει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του πάνω στη ράχη των άλλων.
Η πρόταση μου είναι όντως δημοκρατική: «εν μέρει κλέπτειν , εν μέρει κλέπτεσθαι». Αυτή θα είναι η βασική αρχή της ισότητας όλων των πολιτών.
Με βάση αυτή την αρχή θα εξασφαλιστεί η ενότητα της πολιτείας μας – όλοι θα είμαστε κλέφτες κατά ίσο μερίδιο – αλλά και κανένας δε θα είναι δυσαρεστημένος, αφού θα ξέρει πως θα έρθει η σειρά του και εκείνος να κλέψει , όπως ακριβώς τον κλέπτουν.
Η ψηφοφορίες θα καταργηθούν αφού είναι ανοησίες. Είναι βλακεία να ψηφίζεις αυτό που θα σε κλέπτει, γιατί τότε νομιμοποιείς εκείνος να κλέπτει και εσύ να είσαι το θύμα. Και οι Κύπριοι είναι αρκετά ευφυείς, για να μη δέχονται τέτοιες εξυπνοβλακείες.
Όσοι συμφωνούν μαζί μου, εισηγούμαι να οργανωθούμε με αίτημα «ισονομία στην κλοπή του δημόσιου πλούτου». Και να απαιτήσουμε τις δημόσιες θέσεις/αξιώματα να τις καταλάβουν οι νέοι και οι άνεργοι, γιατί εκείνοι έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη να κλέψουν το δημόσιο πλούτο τώρα. Δε χρειάζεται κανένα προσόν, μόνο να είσαι καλός υφαρπακτής.Και όλοι είναι, όλοι μετέχουν της ικανότητας αυτής.
Η συμμορία της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας να πάει να δουλέψει στην οικονομική παραγωγή, όπως όλος ο κόσμος. Αρκετά έχουν φάει χωρίς να παράγουν τίποτε απολύτως.
Εισηγούμαι ακόμα να προωθήσουμε το αίτημα και στους Τουρκοκύπριους ώστε να κλέπτουμε όλοι μαζί, ένας λαός, μια γροθιά για ισονομία. Ποιος θα αρνηθεί να κλέπτει νόμιμα και σίγουρα; Η νέα πολιτεία που θα δημιουργήσουμε με τους Τουρκοκύπριους θα είναι σιδηροκέφαλη. Γιατί θα στηρίζεται σε αρχές: «εν μέρει κλέπτειν εν μέρει κλέπτεσθαι». Και τούτη η αρχή είναι η βάση της δημοκρατίας μας γιατί στηρίζεται στην άλλη μεγάλη αρχή: « εν μέρει άρχειν, εν μέρει άρχεσθαι».
Έτσι θα ξεπεράσουμε τις εθνοτικές μας διάφορες γιατί ο μεγάλος εχθρός όλων μας θα είναι όλοι εκείνοι που θα έχουν την απαίτηση μόνο εκείνοι να κλέπτουν – η ολιγαρχική συμμορία - και οι πολλοί – Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι- μονίμως να είμαστε τα θύματα της κλοπής!!!
ΖΗΤΩ Η ΙΣΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΚΛΟΠΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ
ΖΗΤΩ Η ΚΛΕΠΤΟΚΡΑΤΙΑ

Μια είδηση, μια ανάγνωση και η ανομία τους

Η είδηση όπως δημοσιεύτηκε πρωτοσέλιδα και ως πρώτη στην εφ. Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ στις 5/7/2009 είχε το εξής τίτλο και υπότιτλο: «Βέτο από ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ – Ημικρατικοί: Τα δύο κόμματα επιχειρούν να σπάσουν την πλειοψηφία του ΑΚΕΛ».
Αυτό το γεγονός μπορεί να διαβαστεί με διάφορους τρόπους. Θα προσπαθήσω να το κατανοήσω με την προσέγγιση της πολιτικής ως δύναμης.
- Η συνεργασία των δύο κομμάτων είναι εξωθεσμική. Δηλαδή δε γίνεται εντός των θεσμών της κρατικής εξουσίας (υπουργικό, βουλή). Θεωρώντας ότι από άποψης εκλογικής δύναμης μειονεκτούν από το ΑΚΕΛ, αποφασίζουν να συνενώσουν τις δυνάμεις τους για να επιτύχουν τους όποιους στόχους τους στους διορισμούς των ΔΣ των ημκρατικών οργανισμών.
Την ίδια στιγμή αυτά τα κόμματα δεν είναι ούτε θεσμοί του κράτους ούτε και έχει θεσμοθετηθεί από το κράτος η ύπαρξή τους. Δηλαδή η λειτουργία τους δεν οριοθετείται περιοριστικά και εντάσσονται σε μια λογική κατά την οποία θεωρούν ότι η πολιτική είναι δύναμη και όχι εξουσία και ενεργούν εξωθεσμικά για να επιβάλουν τη θέλησή τους. Επομένως δρουν στο παρασκήνιο, εκλαμβάνουν την πολιτική στη βάση των συσχετισμών δύναμης και ως σύνθεση των συμφερόντων που αναπτύσσονται στις παρυφές της κρατικής εξουσίας. Δηλαδή αυτά τα κόμματα έχουν την αντίληψη ότι μπορούν να αυτο-ρυθμίζονται με βάση τους συσχετισμούς δύναμης.
-Η συνεργασία των δύο κομμάτων επιβάλλεται για να αντιμετωπιστεί το πιο δυνατό – το ΑΚΕΛ- το «κυβερνών κόμμα». Αν και το πολιτικό σύστημα είναι προεδρικό, λειτουργεί τυπικά μόνο σε αυτή τη βάση. Έχει υιοθετήσει «την κοινοβουλευτική πρακτική» με τα κυβερνώντα κόμματα. Αυτή η μετάλλαξη του πολιτικού συστήματος έγινε επί της διακυβέρνησης του Τάσσου Παπαδοπούλου με την εισαγωγή «των συγκυνερνώνων κομμάτων.
Με το Δ. Χριστόφια εισήχθηκε η λογική του κυβερνώντος κόμματος και των συνεργαζομένων κομμάτων. Το κόμμα λοιπόν, το ΑΚΕΛ, αντισυνταγματικά αυοαναγορεύθηκε σε κυβερνών, προσάρμοσε αυθαίρετα το πολιτικό σύστημα στις κομματικές ανάγκες και λειτουργεί και αυτό εξωθεσμικά προσπαθώντας να νομιμοποιήσει τις όποιες επιλογές του μέσω του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ουσιαστικά η αποφασιστική αρμοδιότητα ανήκει στο Πρόεδρο με βάση το Σύνταγμα ,όμως πιο πολύ λειτουργεί ως «διαλλάκτης» στη σύνθεση των συμφερόντων που αναπτύσσονται εξωθεσμικά.
-Ο ΔΗΣΥ διεκδικεί συμμετοχή στα ΔΣ με το επιχείρημα ότι «ο δικός του» εκπρόσωπος θα ελέγχει «τους άλλους»!!! Αυτή η λογική είναι γελοία από πολλές πλευρές αλλά νομιμοποιείται γι αυτόν που λειτουργεί με όρους δύναμης, δηλαδή εξωθεσμικά και με βάση την εκλογική δύναμη.
-Η είδηση λοιπόν για συνεργασία ΔΗΚΟ-ΕΔΕΚ αποκτά νόημα στην πολιτική σκηνή γιατί δημοσιοποιείται μέσω ενός εντύπου, μιας εφημερίδας. Η πολιτική λοιπόν συμπληρώνεται από ένα άλλο πόλο, που λειτουργεί επίσης εξωθεσμικά, τα ΜΜΕ. Οι δύο αυτοί πόλοι, κόμματα και ΜΜΕ, θεωρούν ότι είναι δική τους υπόθεση η πολιτική και διεκδικούν να την καθορίζουν εξωθεσμικά με βάση τα συμφέροντα που προώθουν.
-Η διαμάχη είναι για τα ΔΣ των ημικρατικών οργανισμών. Και έχουν ιδιαίτερη σημασία για τα κόμματα γιατί διαπλεκόνται με το ιδιωτικό κεφάλαιο με το οποίο συναλλάσσονται είτε ως εντολοδόχοι είτε για να αντλήσουν οικονομικά κεφάλαια. Και οι φορείς του ιδιωτικού κεφαλαίου είναι ο τρίτος πόλος που λειτουργεί εξωθεσμικά, στο παρασκήνιο, ώστε οι αποφάσεις που λαμβάνονται να προωθούν το δικό του συμφέρον.
-Ενώ λοιπόν παλαιότερα η πολιτική λειτουργούσε εντός των κρατικών θεσμών, σήμερα είναι εξωθεσμική με κύριους πρωταγωνιστές τα κόμματα, το ιδιωτικό κεφάλαιο και τα ΜΜΕ. Ενώ λοιπόν παλαιότερα η πολιτική εκλαμβανόταν ως εξουσία -δύναμη που οριοθετείται από το νόμο - , τώρα εκλαμβάνεται ως δύναμη.
Και παλαιότερα και σήμερα ο ρόλος της κοινωνίας σύμφωνα με τους κατόχους της δύναμης – κόμματα, ΜΜΕ, ιδιωτικό κεφάλαιο – είναι να ιδιωτεύει, δηλαδή να μην έχει καμία συμμετοχή στη διαμόρφωση του κοινού μέλλοντος. Είναι άσχετη, λένε, και πρέπει να αποφασίζουν οι ειδικοί. Έτσι η κοινωνία περιθωριοποιείται από την πολιτική.
-Γιατί αυτή η μετάλλαξη στο πολιτικό σύστημα; Είναι εισαγόμενη. Με την λεγόμενη παγκοσμιοποίηση το επιχειρηματικό κεφάλαιο πέτυχε να αποδεσμευτεί από τα κρατικά δεσμά και να αυτορυθμίζεται. Δηλαδή επέβαλε τη θέλησή του στην πολιτική και στα κόμματα τα οποία βασικά ακολούθησαν την οικονομική λογική της αυτορύθμισης. Έτσι η πολιτική μεταφέρθηκε εκτός των κρατικών θεσμών. Όπως ακριβώς διακρατικά η πολιτική λειτουργεί ως δύναμη, έτσι και ενδοκρατικά υιοθετήθηκε η ίδια λογική.
-Αυτή ακριβώς η μετάλλαξη του πολιτικού συστήματος είναι ιδιαίτερα επιβαρυντική στο παρόν για την κοινωνία. Γιατί η πολιτική διαμορφώνεται όχι με βάση το κοινωνικό συμφέρον αλλά με βάση τους συχετισμούς δύναμης στο παρασκήνιο, όπου η κοινωνια απουσιάζει παντελώς.
Ουσιαστικά η διαμάχη για τους διορισμούς στα ΔΣ των ημικρατικών οργανισμών ουδόλως ενδιαφέρει την κοινωνία, αλλά ενδιαφέρει την ολιγαρχική τάξη γιατί επιφέρει ανακατανομή πλούτου, προνομίων και εξουσίας για τα κόμματα αλλά όχι για την κοινωνία.
-Η κοινωνία θα συνεχίσει να κατέχεται από την πολιτική ολιγαρχία όσο διάστημα αδυνατεί να κατανοήσει τις μεταλλάξεις του συστήματος και δε διατυπώνει πολιτικά αιτήματα με βάση τη δική της δύναμη και συμφέρον απέναντι στους ολιγαρχικούς, αιτήματα που θα στοχεύουν στον έλεγχο από την κοινωνία του πολιτικού και οικονομικού συστήματος.
-Τα φαινόμενα ανομίας λοιπόν που όλοι καταράζονται ως νεόκοποι πολιτικοί φονταμελιστές είναι γέννημα της οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας. Σταδιακά η κοινωνία εξοικειώνεται με τους όρους των ολιγαρχικών και επεκτείνονται έτσι οι πρακτικές ανομίας. Το μέλλον της κοινωνίας σε αυτό το στάδιο είναι η ανομία.Δεν υπάρχει αντίπαλη πολιτική πρόταση. Ούτε και μπορεί να διατυπωθεί από τους κατέχοντες.
-Οι κατέχοντες στο παρόν στάδιο θα συνθηματολογούν για «τη σήψη, τη διαφθορά, την ανομία» για να δίνουν την αίσθηση στον «αμαθή όχλο» ότι κάτι γίνεται αλλά και για να αυτοαθωωθούν: «αυτός που καταγγέλλει είναι αθώος»!!!

Κύριε Πρόεδρε. μα περιπαίζετε τον περήφανο κυπριακό λαό;

Έγινε ο διαμοιρασμός των λαφύρων ανάμεσα στα κόμματα με το διορισμό της πενταμελούς Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας. Ενδιαφέρον έχουν οι πανηγυρικοί που εκφωνήθηκαν μπροστά στα ΜΜΕ για κατανάλωση από το λαό.
Ο Πρόεδρος Χριστόφιας λοιπόν μίλησε και ζήτησε από την ΕΔΥ «της εξάλειψης της παγιωμένης αντίληψης ότι αν ο πολίτης δεν έχει μέσο δεν μπορεί να διοριστεί ή να προαχθεί» και «να εμπεδώσουν πνεύμα αξιοκρατίας».
Οι πιο πάνω αναφορές του Προέδρου δεν πείθουν κανένα ούτε καν τον ίδιο που τα λέει. Γιατί χάνει την ώρα του με τέτοιες κενολογίες, δε γνωρίζω.
1.Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι δηλωμένος οπαδός του κομματικού ρουσφετιού. Όταν ξέσπασε το σκάνδαλο με τα ραβασάκια των πολιτικών για ρουσφέτια στην Εθνική Φρουρά, δήλωε στην εφημερίδα Ο ΠΟΛΙΤΗΣ (19/11/2006): «Μα δεν είναι θεσμικά όργανα τα κόμματα; Δεν κατάλαβα. Τα κόμματα είναι τα πιο θεσμικά όργανα που υπάρχουν αν θέλετε και οι βουλευτές και ηγετικά στελέχη των κομμάτων βεβαίως είναι θεσμικοί παράγοντες»!!!Και στο ερώτημα δημοσιογράφου για το τι πρέπει να κάνουν όσοι δεν ανήκουν σε κόμματα.ο κ. Χριστόφιας τους παρέπεμψε στους βουλευτές της επαρχίας τους!!!
2.Από τη μια ο Πρόεδρος δηλώνει οπαδός του κομματικού μέσου, το οποίο θεωρεί και θεσμικό, και από την άλλη διακηρύττει ότι πρέπει να εξαλειφθεί η αντίληψη που ο ίδιος και το κόμμα του επέβαλαν!!! Το δούλεμα πάει κάπνος προς τους αφελείς πολίτες.
3.Ποιος θα εξαλείψει την αντίληψη ότι «αν δεν έχεις μέσο», τίποτε δε γίνεται; Τα μέλη της ΕΔΥ που διορίστηκαν με κομματικό μέσο!!! Θα μας τρελλάνουν οι άνθρωποι.
4.Και το κερασάκι είναι άλλη μια διακήρυξη περί αξιοκρατίας. Μα αφού κύριε Πρόεδρε, γνοιάζεσαι τόσο πολύ για την αξιοκρατία, γιατί δεν την εφάρμοσες πρώτος διορίζοντας άξιους στην ΕΔΥ; Ή το δόγμα σου είναι αναξιοκρατία για τους πάνω και αξιοκρατία για τους κάτω;
5.Τα μέλη της ΕΔΥ είναι αδύνατο να εφαρμόσουν την αξιοκρατία αφού οι ίδιοι είναι ευεργεθητέντες του κομματικού μέσου, το οποίο στη συνείδησή τους ταυτίζουν με την «αξιοκρατία», γιατί είναι αδύνατο κάποιος να υποτιμήσει τον εαυτό του λέγοντας «ναι, είμαι ανίκανος αλλά τα κατάφερα με το κομματικό ρουσφέτι».
6.Η αξιοκρατία, κύριε Πρόεδρε , δεν είναι κομματοκρατία. Και εσείς και οι διορισθέντες στην ΕΔΥ από εσάς, είστε δέσμιοι της κομματοκρατίας , δηλαδή με την προώθηση του κομματικού συμφέροντος σε βάρος του κοινωνικού συμφέροντος. Είναι αδύνατο για εσάς και τους διορισθέντες από εσάς να απεγκλωβιστείτε από την κομματική λογική και να αποκτήσετε μια συνολική αντίληψη της κοινωνίας, από την οποία θα επιλέξετε τους πιο ικανούς για να προωθήσουν τα συμφέροντά της.
7.Όσο για τη θέση σας πως «τα κόμματα είναι τα πιο θεσμικά όργανα», αν δεν είναι αποτέλεσμα άγνοιας, τότε είναι επικίνδυνη για όλους τους πολίτες.

Η καταλήστευση λοιπόν του δημόσιου πλούτου από τα κόμματα θα συνεχιστεί ομαλώς. Το έκαναν και παλαιότερα οι κυβερνήσεις, το κάνει και τώρα η κυβέρνηση Χριστόφια. Το μόνο που αλλάζει είναι ποιος νέμεται περισσότερο το δημόσιο πλούτο. Για τον πολίτη όμως τίποτε απολύτως δεν αλλάζει αφού είτε κλέφτει ο άλφα είτε ο βήτα, ο ίδιος είναι μονίμως το θύμα της κλοπής. Τα κόμματα λοιπόν είναι ίδια και απαράλλαχτα στη νομή του πλούτου και της εξουσίας σε βάρος των πολιτών. Οι ιδεολογικές διαφορές τους είναι προεκλογικές και εικονικές και απευθυνονται στους αφελείς. Είναι μια τάξη όλοι τους πολιτική, αντίστοιχη της οικονομικής ολιγαρχίας, που καταδυναστεύει, οπως κάθε κατακτητής – ντόπιος ή ξενος – ,το λαό.

Δυστοκίες, παρανομίες και η ΕΔΕΚ: άλλα λέω και άλλα κάνω

Η είδηση στο σημερινο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ (1/7/2009 )είναι ενδιαφέρουσα.
Υπάρχει , λέει, δυστοκία στο διορισμό της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας γιατί διαφωνούν Χριστόφιας-Ομήρου για το άτομο που θα προέρχεται από το χώρο της ΕΔΕΚ. «Ο μεν Γιαννάκης Ομήρου επιμένει στον επαναδιορισμό του Μιχάλη Στασόπουλου» και «δεν συζητά οποιοδήποτε άλλο όνομα» ενώ ο Πρόεδρος Χριστόφιας «άφησε να διαφανεί η προτίμησή του στην Κατερίνα Φλουρέντρζου-Μελισσηνού (υποψήφια ευρωβουλευτής της ΕΔΕΚ)».
Η πιο πάνω είδηση μπορεί να προσεγγιστεί από πολλές πλευρές.Μια από αυτές είναι και η ανομία.
Με βάση ποιο άρθρο του συντάγματος –έχουμε και τέτοιο – ο Πρόεδρος διαπραγματεύεται με τα κόμματα –εξωθεσμικοί φορείς – κάτι που ανήκει στην αρμοδιότητά του;
Ο Πρόεδρος παρανομεί όχι μόνο σε σχέση με την εκχώρηση αρμοδιότητας αλλά και σε σχέση με την παραβίαση του άρθρου 28 για την ίση μεταχείριση όλων των πολιτών.
Θα πει κάποιος: Μα ο Πρόεδρος δε θα διαβουλεύεται πριν τη λήψη μιας απόφασης;
Μπορεί να διαβουλευτεί με τα θεσμικά όργανα της πολιτείας: το υπουργικό συμβούλιο, τη βουλή αλλά όχι με εξωθεσμικούς φορείς και μάλιστα στα πλαίσια μιας συναλλαγής.

Ο κ. Ομήρου της ΕΔΕΚ πράγματι προασπίζει τους θεσμούς!!!Αν θεωρήσουμε ότι η πολιτική λειτουργία περιέχει τα στάδια της διαβούλευσης-εισήγησης, απόφασης και εκτέλεσης, ουσιαστικά ο κ. Ομήρου θέλει να αποφασίσει ο ίδιος εξωθεσμικά και όχι ο αρμόδιος κρατικός θεσμός!!!
Τα πράγματα γίνοναι πιο ενδιαφέροντα γιατί ο κ. Ομήρου πριν καμιά εβδομάδα είχε ξεκινήσει πόλεμο κατά της ανομίας και του υποκόσμου και του «λευκού κολλάρου». Είχε βασικά ξεκινήσει πόλεμο κατά του εαυτού του. Και το διατυμπάνιζε συνεχώς ώστε να πιστέψουμε ότι ο ίδιος εξαιρείται της ανομίας, της διαφθοράς και της διαπλοκής!!!
Οι πολιτικοί βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου. Το πρόβλημα είναι πως σέρνουν και ένα λαό πίσω τους.Στόχος τους είναι να τον βουτήξουν στη δική τους σήψη και διαφθορά!!! Ευτυχώς οι πολίτες αντιστέκονται και οι πολιτικοί ευτυχώς ανακυκλώνονται στα αξιώματά τους, δηλαδή στη διαφθορά τους. Ευτυχώς που επαναδιορίζονται πάντοτε οι ίδιοι. Έτσι γλυτώνει αρκετός κόσμος από τη διαφθορά αλλά και δημιουργούν ακόμα πιο πολλούς αντιπάλους. Ευτυχώς που αποφάσισαν τα κόμματα να αυτο-ξεμπερδευτούν.

Οι αρχές της καταλήστευσης του δημόσιου πλούτου και τα προσόντα των ¨ληστών"

ΑΚΕΛ-ΔΗΚΟ-ΕΔΕΚ: Η πίστη στις αρχές
Η συνεργασία ΑΚΕΛ-ΔΗΚΟ-ΕΔΕΚ στην άσκηση της κρατικής εξουσίας αντιμετωπίζει στον παρόντα χρόνο νέες προκλήσεις. Οι κομματικές ηγεσίες υπό την «πεφωτισμένη» υπερ-ηγεσία του Δ. Χριστόφια βιώνουν πια ένα νέο φλερτ, στηριγμένοι όπως πάντοτε σε αρχές και αξίες. Γιατί αυτές οι αρχές και οι αξίες είναι που τους επιτρέπουν να κατέχουν την εξουσία και να προασπίζουν τα «δίκαια» του λαού. Ένας λαός που αναγνωρίζει τη θυσία των κομματικών ηγεσιών για χάρη του νομιμοποιώντας τες στην εξουσία.
Οι νέες προκλήσεις, που τίθενται μπροστά στις «δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις» του τόπου, δεν είναι το κυπριακό ούτε η εκπαίδευση ούτε η υγεία ούτε η εργασία ούτε η δημοκρατία, η δικαιοσύνη, η ελευθερία, η ισότητα. Οι νέες προκλήσεις αφορούν το διαμοιρασμό των προεδριών και των θέσεων στα ΔΣ των ημικρατικών οργανισμών!!! Αυτό το θέμα είναι το κυρίαρχο στα ΜΜΕ καθημερινά.

Το μέγα αυτό θέμα, που αγγίζει την ψυχή και την καρδιά κάθε Ελληνοκύπριου, άγγιξε αυτονόητα και τις κομματικές ευαισθησίες. Αυτό καταδεικνύει και το δημοκρατικό χαρακτήρα των κομμάτων, αφού λειτουργούν μόνο με βάση τις επιθυμίες των πολιτών.

Μέσα σε συνθήκες όπου οργιάζει το παρασκήνιο, η διαφθορά και η διαπλοκή «οι δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις» αγωνίζονται με σθένος να πετύχουν μια δίκαιη μοιρασιά. Το μέγα ζήτημα είναι ποιος θα καταληστεύσει σε μεγαλύτερο ποσοστό το δημόσιο πλούτο. Και είναι δίκαιο και σωστό. Γιατί ο δημόσιος πλούτος θα καταληστεύεται ούτως ή άλλως. Γιατί λοιπόν να κλέπτει ο άλφα και όχι ο βήτα;

Προσόντα υποψηφίων: α-φάνταστα;
Βασικό κριτήριο στη σύνταξη των λιστών καταλήστευσης, δηλαδή στον καθορισμό των αρπακτικών ονομάτων που θα υποβληθούν από τα κόμματα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για διορισμό,είναι η πείρα σε τέτοιες ευγενείς πράξεις!!!
Δηλαδή αν έχεις διατελέσει υπουργός, βουλευτής ή είσαι κομματικός στέλεχος, τότε έχεις την απαιτούμενη εμπειρία. Έχεις εξοικειωθεί με τη ληστεία του δημόσιου χρήματος και αποτελεί ένα σημαντικό προσόν για διορισμό. Πιο απλά πρέπει να ανήκεις στη «λίστα των ανακυκλωμένων» προσώπων, στην αρπακτική τάξη την εξοικειώμενη με την καταλήστευση των πολλών από τους λίγους.
Η μακρόχρονη λοιπόν θητεία σου στη ληστεία είναι καθοριστικό στοιχείο για διορισμό γιατί αποδεικνύει την πίστη σου και την εμπιστοσύνη σου στους θεσμούς που καταληστεύουν. Επίσης η μακροχρόνια επίδοση στην καταλήστευση του δημόσιου πλούτου περιορίζει την απληστία του υποψηφίου και επιτρέπει στους πάτρωνές του να καρπώνονται πιο πολλά.
Σημαντικό προσόν επίσης είναι και η αβουλία. Δεν πρέπει να έχεις δική σου θέληση. Πρέπει να αναγνωρίζεις ότι η δική σου θέληση είναι η θέληση του κομματικού πάτρωνα. Έτσι εξασφαλίζεται η απαιτούμενη εχεμύθεια και η κατοχύρωση ότι τα λάφυρα δε θα καταλήγουν όλα στη τσέπη του διορισμένου αρπακτικού. Το πνεύμα λοιπόν δουλοφροσύνης του υποψηφίου είναι βασικό προσόν για διορισμό. Γιατί είναι αδιανόητο ο διορισθείς να αυτονομηθεί στη συνέχεια απο το κόμμα και να «τρώει μόνος του».
Επίσης πρέπει να είσαι και ολίγον βλάξ. Δηλαδή να μην κατέχεις γνώσεις που ορθολογιστικά μπορείς να προβάλεις , όταν λαμβάνεται μια απόφαση στο ΔΣ του ημικρατικού οργανισμού. Η τυχόν γνώση του υποψηφίου τον καθιστά επικίνδυνο να αυτονομηθεί από τις κομματικές εντολές, δηλαδή η χρήση της γνώσης είναι επικίνδυνη. Γι αυτό αν κάποιος δεν είναι βλάκας, πρέπει οπωσδήποτε να έχει εξοικειωθεί με το ρόλο να προσποιείται ότι είναι βλάκας.
Η καθοριστική σημασία που ενέχουν τα ΔΣ των ημικρατικών οργανισμών στην προώθηση της κυβερνητικής πολιτικής και στα πλαίσια μιας αξιοκρατικής επιλογής, επιβάλλουν και την κατόχη και άλλων προσόντων για διορισμό σε τέτοιες στρατηγικής σημασίας θέσεις.
Πρέπει να είσαι και ολίγον σχιζοφρενής. Δηλαδή πρέπει να έχεις εσωτερικεύσει μια λογική αναγκαία για τη διαιώνιση του συστήματος. Έτσι τη στιγμή που παίρνεις μια άδικη απόφαση, τη στιγμή που καταληστεύεις θα πρέπει να έχεις πείσει ήδη τον εαυτό σου ότι αγαθοεργείς, προσφέρεις στον άλλο και δεν τον ζημιώνεις. Πρέπει να έχεις πείσει τον εαυτό σου πως με την κλοπή ευεργετείς το θύμα σου. Ενώ είσαι μισ-άνθρωπος, να πιστεύεις ότι είσαι φιλ-άνθρωπος.
Και ακριβώς έτσι αναδεικνύονται και τα ηθικά προσόντα ενός υποψηφίου. Η ηθική υποστάθμη είναι αναγκαίο προσόν. Πρέπει απαραιτήτως να κάνεις το κακό και να νομίζεις ότι κάνεις το καλό. Και με αυτές τις ανόσιες πράξεις, δεν πρέπει να διακατέχεσαι από ενοχές. Οι τύψεις είναι ανορθολογιστικές. Πρέπει να κάνεις το κακό χωρίς τύψεις, πρέπει να είσαι αμοραλιστής μόνο στην πράξη. Θεωρητικά οφείλεις να είσαι πρότυπο ηθικού ακόμα και θρησκευόμενου ανθρώπου. Και αν εξομολογείσαι στον ιερέα, τότε εξασφαλίζεις και τη συναίνεση του ιερατείου στην ανηθικότητα.
Η καταλλήλοτητα και η ικανότητα στα παραπάνω δεν αποτελούν επαρκή στοιχεία για διορισμό. Εννοώ ότι δεν είναι αρκετό να είσαι βλαξ ή να προσποιείσαι ότι είσαι βλάξ. Πρέπει να θεωρείς και τους άλλους βλάκες. Μόνο έτσι μπορείς να εσωτερικεύσεις ότι η δική σου βλακεία δεν είναι βλακεία αλλά εξυπνάδα. Και αυτή η εσωτερική μετάλλαξη είναι καθοριστικής σημασίας, αποτελεί το κομβικό σημείο για νομιμοποίηση στην κοινωνία της επιλογής του υποψηφίου.

Γιατί αυτή η μετάλλαξη της βλακείας σε εξυπνάδα δικαίωνει το νόμο, το κόμμα και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Γιατί αυτή η μετάλλαξη της βλακείας σε εξυπνάδα σε τελική ανάλυση δικαιώνει την αξιοκρατία, όπως την ορίζει ο νόμος και το προεκλογικό πρόγραμμα του κ. Χριστόφια

ΔΗΣΥ:Όταν η συμμετοχή γίνεται συνενοχή
Η απαίτηση του κ. Αναστασιάδη (ΔΗΣΥ) για συμμετοχή και ενός εκπροσώπου του κόμματος στα ΔΣ των ημικρατικών οργανισμών είναι όντως δίκαιη. Έτσι θα καταστεί δυνατό κάποιος να ελέγχει τους ληστές. Και επειδή το πιο πιθανό είναι και ο ελεγκτής των ληστών να παρασυρθεί και αυτός στη ληστεία, ο αντιπρόεδρος του ΔΗΣΥ Α. Νεοφύτου διαφοροποιήθηκε από τον αρχηγό του. Σε κείμενό του στην εφημερίδα Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ στις 27/6/2009 προβάλλει τη θέση «ο Δημοκρατικός Συναγερμός δεν πρέπει να εμπλακεί σ΄αυτήν τη διαδικασία ούτε να παραδώσει λίστες υποψηφίων».
Πολύ πιθανόν μόλις το διάβασε ο Χριστόφιας, να πήρε τηλέφωνο τον Αναστασιάδη και να του ζήτησε αμέσως λίστες υποψηφίων. Γιατί το διακύβευμα είναι μεγάλο. Κινδυνεύει η νομιμοποίηση της ληστείας!!!

Από τις κομματικές συγκρούσεις στις κομματικές συνεργασίες ή τώρα προέχουν τα ημι-κρατικά λάφυρα

Με την ολοκλήρωση των ευρωεκλογών οι κομματικές διαμάχες υποχωρούν. Είναι αναμένομενο. Έτσι γίνεται πάντοτε.
Την προεκλογική περίοδο τα κόμματα προβάλλουν τις διαφορές ως μέσο περιχαράκωσης των ψηφοφόρων αλλά και αυτοσυντήρησης. Ο «όχλος» πρέπει να φανατιστεί με φανταστικές συγκρούσεις μέχρι να δώσει την ψήφο του.
Τώρα πια τα κόμματα δεν έχουν λόγους να συντηρούν τις διαφορές τους. Τώρα πια δε χρησιμεύει σε τίποτε. Τώρα πια τα κόμματα θα επιδοθούν στο διαμοιρασμό των λαφύρων όχι του κράτους αλλά των ημικρατικών οργανισμών. Αυτή είναι η προτεραιότητα όλων των κομματών: η συμμετοχή στα Δ.Σ. των ημικρατικών οργανισμών των οποίων η θητεία τελειώνει.
Η συμμετοχή κομματικών στα Δ.Σ. είναι υψίστης σημασίας για τις κομματικές ηγεσίες. Τα κομματικά οφέλη είναι τεράστια:
-Σίτιση κομματικών στελεχών στα Δ.Σ. από την τσέπη των Κυπρίων πολιτών
-Πρόσβαση στη διαδικασία των προσφορών/προμηθειών και εξασφάλιση των απαιτούμενων χορηγιών προς τα κόμματα
-Χορηγίες προς τα κόμματα από τα ταμεία των ημικρατικών
-Βόλεμα ημετέρων με τις προαγωγές στουςημικρατικούς οργανισμούς
-Βόλεμα ημετέρων στους διορισμούς
-Εξυπηρέτηση οπαδών για ποικίλα προβλήματα
Ο κάθε νοήμων μπορεί να αντιληφθεί ότι η αγωνία των κομμάτων για τη σύνθεση των Δ.Σ. των ημικρατικών οργανισμών σχετίζεται με την επιβιώσή τους: εξασφάλιση εσόδων για τα κόμματα, συντήρηση των πελατειακών σχέσεων.
Αυτό το μεγάλο φαγοπότι θα επενδυθεί δημόσια για τους αφελείς με διακηρύξεις του τύπου « οι διορισθέντες πρέπει να προάγουν την κυβερνητική πολιτική ή την αξιοκρατία ή τη χρηστή διοίκηση» ή « συμμετέχει και η αντιπολιτεύση για να μπορεί να ελέγχει» και άλλα τέτοια παραμύθια.
Ηρέμησαν λοιπόν τα κόμματα. Τώρα πια οργιάζει το παρασκήνιο και η συναλλαγή και η διαφθορά. Το διακύβευμα είναι πολύ μεγάλο για τα κόμματα.
Αυτή λοιπόν είναι η «δημοκρατία» τους: προεκλογικές διαμάχες και μετεκλογικές συνεργασίες!!! Έτσι ήταν πάντοτε το πολιτικό τους σύστημα. Για παράδειγμα ο Άγγλος Ύπατος Αρμοστής στην Κύπρο συμβούλευε τους Κύπριους στο νομοθετικό συμβούλιο το 1902:
«Η Αγγλία πολλάκις εκλήθη μήτηρ του κοινοβουλευτισμού. Έν των μυστικών της επιτυχίας της συνίσταται εις το ότι εφ΄ όσον εκλογή διίστανται, αλλ΄ευθύς ως αύτη τερματισθή επακολουθεί γενική αμνηστεία και πάντα τα κόμματα συνεργάζονται. Του μυστικού τούτου επωφελήθητε.....»
Οι Κύπριοι δεν επωφελήθηκαν τότε. Επωφελούνται σήμερα του μεγάλου μυστικού του κοινοβουλευτισμού!!!

Η παραίτηση του Αρχηγού Αστυνομίας και η ερμηνεία της ή περί εθελοδουλείας

Παραιτήθηκε λοιπόν και ο Αρχηγός της Αστυνομίας στις 18/6/2009, τις παραμονές της άσκησης ποινικών διώξεων από τη Γ. Εισαγγελεία για το σκάνδαλο Κίτα.
Γιατί παραιτήθηκε ο κ. Παπακώστας;
Στην επίσημη ανακοίνωση της 18ης Ιουνίου 2009 αναφέρεται: «Η απόφασή μου για παραίτηση είναι οριστική και...».
Έτσι είναι;
Για να αποφασίσει κάποιος κάτι, πρέπει να έχει και δική του βούληση.Αν δεν έχει δική του βούληση, τότε απλώς εκτελεί άνωθεν εντολές.
Έχει δική του βούληση ο κ. Παπακώστας;
Στις 13/1/2009 ο κ. Παπακώστας δήλωνε σε συνέντευξη τύπου: «Ουδέποτε εξέφρασα πρόθεση να παραιτηθώ από τη θέση μου και σκοπός μου είναι να ηγηθώ ενός υγιούς αστυνομικού σώματος, παραμένοντας έτσι στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος ενόσω ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κρίνει ότι είμαι κατάλληλος».
Δεν παραιτήθηκε λοιπόν ο κ. Παπακώστας το Δεκέμβριο, όταν ξέσπασε το σκάνδαλο Κίτα γιατί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν του το ζήτησε, δεν έκρινε ότι είναι ακατάλληλος. Η δική του βούληση δεν έχει καμία απολύτως σημασία εφόσον ο διορισμός στη θέση του Αρχηγού Αστυνομίας και η παραμονή του σε αυτή εξαρτάται από τη βούληση κάποιου άλλου, του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ο αδελφός του, Υπουργός Άμυνας Κώστας Παπακώστας, θεώρησε καλό να τον λιβανίσει στον τύπο(19/6/2009) αναφέροντας: « Υπηρέτησε κοντά μου κατά τις δικές μου διαταγές...με τη θέση που είχα ως διοικητής τότε της ΜΜΑΔ για δώδεκα ολόκληρα χρόνια ήταν κάτω από τις δικές μου άμεσες διαταγές αλλά και μετέπειτα ως Υπαρχηγός, σίγουρα ήταν πάλι κάτω από τις δικές μου διαταγές.Πρόκειται περί ενός ικανοτάτου...»
Ο αδελφός του λοιπόν υποστηρίζει ότι είναι ικανότατος να εκτελεί διαταγές. Αυτό τονίζει. Είναι άτομο που υποτάσσεται εύκολα στη βούληση των άλλων ως ένα πειθήνιο όργανο χωρίς δική του βούληση.
Ο κ. Παπακώστας ούτε ως άτομο ούτε και από πολιτική άποψη έχει δική του βούληση. Είναι πλήρως εξαρτημένος από τρίτους.
Αυτά είναι υπερβολές θα πει κάποιος. Τότε, θα πρέπει να εξετάσουμε τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος ώστε το επιμέρους να το εντάξουμε στο όλον και να καταλήξουμε σε συμπεράσματα.
Τίθεται το ερώτημα: με ποιο κριτήριο ο Πρόεδρος Χριστόφιας διόρισε στη θέση του τον κ.Παπακώστα;
Οποιοσδήποτε για να ευδοκιμήσει σε μια θέση στο υπαρκτό πολιτικό σύστημα δε χρειάζεται ούτε να είναι αρμόδιος ενός θέματος ούτε και ικανός. Η ανέλιξη οποιούδηποτε είναι συνυφασμένη με δύο στοιχεία: τη νομιμοφροσύνη στο κόμμα , η προσφορά προς το κόμμα, η πίστη στο κομματικό συμφέρον και σε συνάρτηση με το προεδρικό/μοναρχικό σύστημα η νομιμοφροσύνη στον Πρόεδρο, η πίστη στο πρόσωπό του, η διάθεσή σου να υπηρετήσεις τον αφέντη.
Το κύριο προσόν επομένως κάποιου για να ανελιχθεί και να επιβιώσε είναι η εθελοδουλεία, η διάθεση του να υποταχθεί στη βούληση κάποιου τρίτου, να έχει επιδείξει την ανάλογη δουλικότητα, να είναι δουλόφρονας και όχι ελευθερόφρονας.
Συμπερασματικά και η ίδια η λογική του πολιτικού συστήματος επιβεβαιώνει ότι ο κ. Παπακώστας ότι είναι αδύνατο να έχει δική του βούληση.
Ο κ. Παπακώστας λοιπόν το Δεκέμβριο δεν παραιτήθηκε και τώρα παραιτήθηκε με απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας και όχι γιατί τώρα αποφάσισε οριστικά να ....
Και το Δεκέμβριο δεν παραιτήθηκε γιατί ο Πρόεδρος έκρινε ότι δεν ήταν αναγκαίο. Τότε το πολιτικό κόστος του ανοίγματος της υπόθεσης Κίτα το φόρτωσε στον τότε Υπουργο Δικαιοσύνης Κύπρο Χρυσοστομίδη εξαναγκάζοντάς τον να παραιτηθεί.
Ο κ. Παπακώστας παρείχε τότε πλεονεκτήματα με την παραμονή στη θέση του.Πρώτ΄ απ΄ όλα συμμετείχε στη μεθόδευση της διεξαγωγής της ποινικής ανάκρισης.Είναι γνωστές οι καταγγελίες της Εισαγγελείας ότι η Αστυνομία παρεμπόδιζε την έρευνα. Και δεύτερο ήταν χρήσιμος στο κλείσιμο της υπόθεσης με την απόδοση του πολιτικού κόστος στον κ. Παπακώστα. Ή όπως αναφέρει και η επίσημη ανακοίνωση, παραιτήθηκε «για να διευκολύνει τον Πρόεδρο...». Με δυο παραιτήσεις και μια μεθόδευση της έρευνας ο Πρόεδρος προσπαθεί να βγεί αλώβητος από την υπόθεση.
Το όφελος για τον κ. Παπακώστα ήταν η μη ποινική διώξή του από το Γ. Εισαγγελέα. Ήταν δηλαδή μια συναλλαγή. Θα πει κάποιος πως η Γ. Εισαγγελεία είναι ανεξάρτητος θεσμός. Σωστό. Μόνο που όταν ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας βγαίνει στις τηλεοράσεις και παράτυπα και παράλογα λιβανίζει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εύλογα αντιλαμβάνεσαι και το παρασκήνιο και τη διαπλοκή.
Όσο για τη δήλωση του Προέδρου «όχι, δεν γνώριζα τίποτε» αναφορικά με την πρόθεση του κ. Παπακώστα να παραιτηθεί, παραπέμπει σε ένα πολιτικό σύστημα διαφάνειας και προσωπικής υπευθυνότητας και όχι παρασκηνίου και συναλλαγής και μεθοδεύσεων, όπως είναι η υπαρκτή πραγματικότητα.
Ποια είναι η αλήθεια για την απόδραση Κίτα, τις έρευνές τους, τις παραιτήσεις τους, τις πολιτικές ευθύνες; Τη γνωρίζει και την ψιθυρίζει ο κόσμος στις συζητήσεις που γίνονται στη Λευκωσία. Με τις μεθοδεύσεις της εξουσίας και το εικονικό θέατρο απλώς γίνεται μια συνειδητή προσπάθεια εξαπάτησης των πολιτών και τη διαφύλαξη του εικονικού κύρους του μονάρχη.
Τι γίνεται τώρα; Αναζητείται επειγόντως άλλος εθελόδουλος για τη θέση του Αρχηγού της Αστυνομίας , εθελόδουλος και αναλώσιμος όπως του ταιριάζει.

Από τους ρύπους της ΑΗΚ στους κομματικούς ρύπους ή "κατακτημένοι, σιωπάτε να περάσουμε"

Δεν ήλθε έγκαιρα το φυσικό αέριο στην Κύπρο. Τα κόμματα και οι πολιτικοί -όντας κοινωνικά ανεύθυνοι – τσακώνονταν αν η μονάδα έλευσης του φυσικού αερίου θα είναι πλωτή ή χερσαία. Αποτέλεσμα είναι σήμερα η επιβολή προστίμου στην ΑΗΚ η οποία ευφυώς το φορτώνει στους καταναλωτές (αύξηση 3% στους λογαριασμούς). Συνολικά θα εισπράξει η ΑΗΚ από τις τσέπες των καταναλωτών 11 εκ. ευρώ για το 2009 και συνολικά 76 εκ. ευρώ για την επόμενη πενταετία.
Ο διορισμένος με κομματικά κριτήρια πρόεδρος της ΑΗΚ Χ. Θράσου – γνωστός ως ο πολιτικά ανεύθυνος Υπουργός των 121 νεκρών της ΗΛΙΟΣ – μαζί με τον άλλο κομματικά διορισμένο Ρυθμιστή Ενέγειας, αφού συνεννοήθηκαν με αυτούς που τους διόρισαν, δηλαδή την κυβέρνηση, μας είπαν:
«Επειδή δεν ευθύνεται η ΑΗΚ και επειδή κινδυνεύει η βιωσιμότητά της , θα πρέπει να πληρώσουν το πρόστιμο οι καταναλωτές»!!!
Ο συλλογισμός τους είναι για το τρελλοκομείο!!!
1.Αποδέχονται την αρχή ότι αυτός που ευθύνεται θα πληρώσει.
Η ΑΗΚ δεν ευθύνεται και δεν πληρώνει.
Το κράτος ευθύνεται και δεν πληρώνει.
Ο καταναλωτής δεν ευθύνεται και πληρώνει.
Γιατί επικαλείστε την έννοια της ευθύνης εφόσον δεν μπορείτε να την αποδώσετε για σκοπούς τιμωρίας; Για να περιπαίζετε τον κόσμο;
2.Αποδέχονται και την αρχή της βιωσιμότητας της ΑΗΚ.
Ποια βιωσιμότητα επικαλείστε; Την απάντηση σας την έδωσε η Γενική Ελέγκτρια.Στο διάστημα 2002-2007 η κυβέρνηση εισέπραξε 128 εκ. ευρώ με τη μορφή μερισμάτων. Τότε δεν κινδύνευε η βιωσιμότητα της ΑΗΚ;
Αφού υπάρχει πρόβλημα βιωσιμότητας γιατί από το 2002 ως το 2006 δώσατε χορηγίες προς τα κόμματα και τις εξαρτημένες οργανώσεις τους 1.5 εκ.λίρες (ΠΟΛΙΤΗΣ, 12/7/2006); Είναι χρηστή διοίκηση να τα παίρνεις από το λαό και να τα δίνεις στα κόμματα για να ξεπληρώσουν τα μέλη του Δ.Σ. το χρέος τους προς τους κομματικούς πάτρωνές τους, που τους διόρισαν στη θέση;
Οι εθελόδουλοι της εξουσίας λένε ότι τους πούνε χωρίς να γνοιάζονται αν γελοιοποιούνται με τις θέσεις που προβάλλουν.
Συγχωρητέοι να είναι αφού η δήλωση υποταγής στον αφέντη ήταν πάντοτε η πρακτική που χρησιμοποιούσαν για να καταλάβουν τα αξιώματά τους.

Εκτός από τις κενολογίες των διαφόρων νεροκουβαλητών και δουλοφρόνων, έχουμε και τις «σοβαρές προσεγγίσεις» των κομμάτων και των πολιτικών.
Ο Λευτέρης Χριστοφόρου (ΔΗΣΥ) υποστήριξε ότι το 3% πρέπει να καταβληθεί από το κράτος.
Ο βουλευτής του ΑΚΕΛ Σταύρος Ευαγόρου πρότεινε όπως η ΑΗΚ καλύψει τα 11 εκατομμύρια ευρώ που αφορούν εκπομπές ρύπων με δανεισμό που θα αποπληρωθεί στη δεκαετία, ώστε η επιβάρυνση του καταναλωτή να είναι αμελητέα.
Ο βουλευτής Άγγελος Βότσης ( ΔΗΚΟ) υποστήριξε: «Αναπόφευκτα δυστυχώς τη νύφη την πληρώνει ο καταναλωτής, είτε το πρόστιμο το πληρώσει ο ίδιος με τη σημερινή αύξηση, είτε η κυβέρνηση, είτε η ΑΗΚ».
Ο βουλευτής Γιώργος Βαρνάβα (ΕΔΕΚ) κάλεσε το κράτος «να εξεύρει διαφορετικό τρόπο από την επιβολή αύξησης του ηλεκτρικού ρεύματος».
Ποιο είναι το κοινό στοιχείο των δηλώσεών τους; Στο τέλος θα την πληρώσει ο καταναλωτής με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Φυσικά αυτή η θέση είναι η ιδεολογία του κάθε ολιγαρχικού, δεξιού, κεντρώου ή αριστερού. Γιατί το πρόστιμο θα έπρεπε να το πληρώσει αυτός που έχει την πολιτική ευθύνη, αυτός που εγκλημάτισε σε βάρος των πολιτών. Και αυτοί είναι οι πολιτικοί και τα κόμματα. Αυτοί ήταν οι αρμόδιοι να αποφασίσουν κατά το συμφέρον της κοινωνίας και δεν το έπραξαν. Οι πολιτικοί και τα κόμματα να πληρώσουν.
Φυσικά ούτε καν περνά από το μυαλό τους. Γιατί η κομματοκρατία στη συνείδησή τους έχει ταυτιστεί με την κλεπτοκρατία. Γιατί η κομματοκρατία στη συνείδησή τους είναι ταυτισμένη με την απληστία και την απάτη, τη διαπλοκή και τη διαφθορά, την αυθαιρεσία και την ανομία.
Το πρόβλημα είναι λοιπόν οι νέοι ομόφυλοι κατακτητές της κοινωνίας που τη χαρατσώνουν κανονικά, εξυπηρετούν το ίδιον συμφέρον, νέμονται πλούτο, προνόμια και εξουσία και πωλούν αγώνες και αγωνίες στους πολίτες.
Το πρόβλημα λοιπόν είναι οι πολίτες που ανέχονται αυτή την ολιγαρχική πολιτική τάξη να τους καταληστεύει και να τους εξανδραποδίζει. Το πρόβλημα είναι γιατί ο κατακτημένος βολεύεται με τη σκλαβιά του.
Εντάξει, «δημοκρατία» έχουμε και το παίρνω πίσω. Άκου κατακτημένοι, άκου σκλάβοι...

Οι σπάταλοι Βρετανοί βουλευτές και οι Κύπριοι ομόλογοί τους ή η χρεοκοπία του κοινοβουλευτισμού τους

Το κοινοβούλιο υποτίθεται ότι είναι ο τόπος διαβούλευσης για το κοινό συμφέρον, το συμφέρον της κοινωνίας. Σήμερα το κοινοβούλιο έχει ουσιαστικά μετατραπεί σε ένα χώρο συνάντησης κομμάτων χωρίς καμία ιδιαίτερη πολιτική σημασία. Οι βουλευτές αποφεύγουν να παρευρίσκοναι στις συνεδριάσεις ( σκασιαρχείο βουλευτών) γνωρίζοντας ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται αλλού, στο παρασκήνιο και όχι εντός της βουλής. Συνήθως η παρουσία των βουλευτών πιο πολύ είναι συνυφασμένη με τα ΜΜΕ παρά με τη διαβούλευση. Δηλαδή πηγαίνουν στη βουλή, ρίχνουν κάποια ατάκα στα ΜΜΕ και ξεμπερδεύουν.
Από την άλλη οι βουλευτές είναι πολυάσχολοι. Η διαβούλευση για το κοινό συμφέρον δεν είναι η κύρια απασχόλησή τους. Έχουν και τις προσωπικές τους εργασίες , που πρέπει να προλάβουν και έχουν και τις κομματικές τους εργασίες που πρέπει να διεκπεραιώσουν. Και ακόμα πρέπει να συντηρήσουν και τις πελατειακές σχέσεις με τους ψηφοφόρους για να επανεκλεγούν. Και υπάρχουν και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα που πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Σε τέτοιες συνθήκες διαπλοκής και διαφθοράς το μόνο που τους απομένει είναι να βουτήξουν και οι ίδιοι στο βούρκο. Δηλαδή η αξιοποίηση του αξιώματός τους για βελτίωση της ατομικής τους θέσης , της ενίσχυση του κόμματός τους και των διαπλεκόμενων συμφερόντων.
Στη Βρετανία λοιπόν οι κύριοι βουλευτέςόλων των κομμάτων χρησιμοποιούσαν τη θέση τους για να πληρώνουν οι φορολογούμενοι διάφορα προσωπικά έξοδα ( π.χ. στόλισμα χριστουγεννιάτικου δέντρου, φούρνος μικροκυμάτων,αγορά ταψιού τεφάλ) άσχετα με την άσκηση των καθηκόντων τους και το κοινό συμφέρον. Δηλαδή άρμεγαν την κοινωνία για ίδιον συμφέρον.
Οι Βρετανοί βουλευτές σε σχέση με τους Κύπριους είναι παντελώς ανίκανοι. Ούτε να αρμέξουν το δημόσιο πλούτο νομότυπα δεν μπορούν. Και τώρα γίνονται ρεζίλι.
Τα κόμματα και οι βουλευτές στην Κύπρο, από τον καιρό της συγκυβέρνησης του Τάσσου Παπαδόπουλου, οπόταν και έβαλαν στο χέρι το δημόσιο ταμείο κυριολεκτικά το ξετίναξαν προς όφελός τους. Και ενώ μέχρι το Μάιο του 2006 είχαν μηνιαίες απολαβές 2.709 λίρες, το 2007 έδωσαν αύξηση στον εαυτό τους και οι απολαβές τους ανήλθαν στις 3.900 λίρες , δηλαδή αύξηση σε ένα χρόνο κατά 1200 λίρες!!!
Και ενώ το σύνταγμα της κυπριακής δημοκρατίας –το οποίο γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους –προβλέπει απλώς «Οι βουλευταί λαμβάνουσιν εκ του δημοσίου ταμείου αποζημίωσιν οριζομένην διά νόμου», οι ίδιοι για να εξυπηρετήσουν το προσωπικό τους συμφέρον ψηφίζουν κατά το δοκούν και έχουν ωφελήματα που δεν ονειρεύτηκαν:
Ετήσια αποζημίωση 20.700
Επίδομα παραστάσεως 12.300
Επίδομα για γραμματειακές υπηρεσίες 7.200
13ος μισθός 1.730
Οδοιπορικά 4.800
Σύνολο (για το 2007 ) 46.730 λίρες
ΕΠΙΠΛΕΟΝ:
Αδασμολόγητο αυτοκίνητο
Δωρεάν γραφείο στη Βουλή
Επιστημονικό συνεργάτη
Ταξιδιωτικό επίδομα
Σύνταξη ή φιλοδώρημα
( Μια θητεία: σύνταξη 1.704 ευρώ ή φιλοδώρημα 71.550 και σύνταξη 1278 ευρώ
Δυο θητείες: σύνταξη 4685 ευρώ ή φιλοδώρημα 196.763 και σύνταξη 3.514 ευρώ, κλπ.)
ΕΠΙΠΛΕΟΝ:
Όχι ποθεν έσχες
Όχι έλεγχος εξόδων υποψηφίων
Ασυλία
Όχι πολιτική ευθύνη
Όχι ασυμβίβαστο
Πληρωμένα τα έξοδα εκλογής (κρατική χορηγία για εκλογές)
Μη καταβολή κοινωνικών ασφαλίσεων για την εργασία τους στη βουλή επειδή έχουν και άλλες εργασίες!!!
ΕΠΙΠΛΕΟΝ:
Διαπλοκή με ιδιωτικά συμφέροντα με τα τυχόν ανάλογα οφέλη

Όλα αυτά για μερική απασχόληση!!!
Όλα αυτά για το κοινό μας καλό!!!
Οι Βρετανοί λοιπόν βουλευτές είναι η τριτοκοσμική εκφορά της προόδου όπως την επέβαλαν στην Κύπρο οι βολευτές μας. Και ονομάζουν τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου δημοκρατία !!!
Και ζητούν οι αθεόφοβοι και την «ιερή ψήφο» του λαού!!!Έχασαν την επαφή τους με την πραγματικότητα!!!

A. Kυπριανού, Γ.Γ. του ΑΚΕΛ: "Διεκδικούμε για τους πολλούς και όχι για τους λίγους" ή οι λίγοι παίρνουν το χρήμα και οι πολλοί καταναλώνουν ελπίδα

Μιλώντας ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Α. Κυπριανού στη Λευκωσία και με την ευκαιρία των ευρωεκλογών είπε: «Είμαστε εμείς που διεκδικούμε για τους πολίτες, για τους πολλούς και όχι για τους λίγους» (Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ , 11/5/2009 ).
Αν το καλοσκεφτείς, έχει δίκιο. Τι εννοώ;
Δεν διεκδικεί για τους λίγους. Σωστό.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφ. ΠΟΛΙΤΗΣ στις 11/5/2009 η κυβέρνηση Χριστόφια με τροποποίηση του προϋπολογισμού του 2009 χρύσωσε κυριολεκτικά 48 υψηλόμισθους κυβερνητικούς αξιωματούχους – Γενικούς Διευθυντές, Δικαστές,κ.α. Τριπλασίασε τα έξοδα παραστάσεώς τους. Μάλιστα τροποποίησαν τη νομοθεσία, ώστε τα έξοδα παραστάσεως να θεωρούνται και συντάξιμα.Το όφελος γι αυτούς τους υψηλόβαθμους αξιωματούζους υπολόγιζεται σε 300.000 ευρώ!!!
Και όλα έγιναν στα κρυφά, κανένας δεν πήρε είδηση. Όλοι σιώπησαν, ο νόμος της μαφίας.
-Φυσικά ούτε κουβέντα στα προεκλογικά τους προγράμματα, τα συμβόλαια με το λαό.
-Και καμία ευαισθησία για τις δυσκολίες του κόσμου εν όψει της οικονομικής κρίσης.
-Οι λαλίστατοι βολευτές ψήφισαν σε μια «αστραπιαία ψηφοφορία».Τα ΜΜΕ δεν πήραν είδηση.
- Ο ΟΕΒ, που μονίμως διαμαρτύρεται για τις δαπάνες του δημοσίου, σιώπησε και αυτός. Έχει αδυναμία στα golden boys.
-Η ΠΑΣΥΣΥ κατάπιε και αυτή τη γλώσσα της.
Γιατί σιώπησαν όλοι; Γιατί όλοι θα κερδίσουν από αυτή την πρωτοφανή και σκανδαλώδη ενέργεια της κυβέρνησης είτε στο προσκήνιο είτε στα παρασκήνιο.
Και οι βολευτές τι έχουν να κερδίσουν;
Μα γιατί οι βολευτές που ενέκριναν τη σκανδαλώδη αύξηση, κυρίως φρόντιζαν για τους εαυτούς τους. Γιατί; Από καταβολής κυπριακού κράτους οι βουλευτές διεκδικούν να παίρνουν τόσα όσα οι δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Και διαχρονικά αύξαναν τα εισοδήματα των δικαστών, ώστε στη συνέχεια να καρπωθούν και οι ίδιοι οι βουλευτές!!! Γι αυτό και όλοι σιώπησαν.

Έχει δίκιο λοιπόν ο κ. Κυπριανού όταν λέει ότι δε διεκδικεί για τους λίγους. Γιατί οι λίγοι τα παίρνουν, βολεύονται κανονικά και με τις ευλογίες του κ. Κυπριανού. Και αφού τα παίρνουν, τι να διεκδικήσεις γι αυτούς;
Ο κ. Κυπριανού λοιπόν διεκδικεί για τους πολλούς. Πολύ λογικό. Αφού φροντίζει η πολιτική ολιγαρχία να τους αφαιμάσσει μόνιμα, να τους έχει στερημένους, μετά αυτοί που τους αφαίμαξαν, τους πωλούν ελπίδα!!!
Οι λίγοι λοιπόν αρπάζουν το χρήμα και οι πολλοί πληρώνουν και εισπράττουν διεκδικήσεις, δηλαδή ευχολόγια-παρηγοριά για ένα άδηλο μέλλον που ποτέ δεν έρχεται και γι αυτούς, λόγια ελπίδας αντιστύλι για τους πονεμένους.
Κάτι είναι και αυτό. Άλλο το "σκάσε και πλήρωνε" και άλλο το "σκάσε, πλήρωνε και έλπιζε".

Ο Αντιπρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου και η κοινωνική αδικία ή "ποιος κλέφτει τον ιδρώτα του λαού"

Σε άρθρο του λοιπόν που δημοσιεύτηκε στον τύπο στις 23/4/2009 ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου επικρίνει την κυβέρνηση για τον τρόπο χορήγηση του πασχαλινού επιδόματος στους συνταξιούχους. Δηλαδή διαφωνεί με το γεγονός ότι χορηγείται σε όλους ανεξαίρετα. Και έχει δίκιο σε αυτό.
Έχει ενδιαφέρον η επιχειρηματολόγια που προβάλλει στο άρθρο του. Γράφει λοιπόν ο κ. Αβέρωφ:
«Σε καιρούς πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης το κάθε σεντ που εκδαπανείται από δημόσιους πόρους πρέπει να έχει τη μέγιστη πολλαπλασιαστική αξία. Και αυτό το επίδομα με τον τρόπο που έχει δοθεί διευρύνει την κοινωνική ανισότητα, είναι κοινωνικά άδικο, επιβαρύνει με δεκάδες εκατομμύρια τις κρατικές δαπάνες, χωρίς να επιτυγχάνει ούτε το σκοπό του. Τη στιγμή που δίνεις επίδομα 300 ευρώ στο Συνταξιούχο που είναι κάτω από το όριο της φτώχιας και το ίδιο ποσό λαμβάνει και ο εκατομμυριούχος Συνταξιούχος αυτό δεν είναι σωστό κοινωνικό μέτρο».
Προσέξτε την αναφορά του «πρωτόγνωρη οικονομική κρίση». Έτσι αθωώνει τον εαυτό του για το γεγονός ότι με τις θέσεις που διατυμπάνιζε για 15 χρόνια έγινε και ο ίδιος νεροκουβαλητής της κρίσης. Ποια πρωτόγνωρη κρίση; Υπήρχαν επιστημόνες που προέβλεψαν την κρίση, αλλά δυστυχώς δε συνέφερε να τους ακούσει. Και τώρα καλύπτεται πίσω από το «πρωτόγνωρη» για να δικαιολογήσει την άγνοια που επέδειξε στο παρελθόν. Και ενώ ο ίδιος ήταν ο κράχτης της αποκρατικοποίησης των πάντων , ξαφνικά δηλώνει με κάθε σοβαρότητα ότι «η οικονομία είναι εθνικό θέμα» και να συνέλθει σύσκεψη όλων για να αντιμετωπίσουν την κάτάσταση!!!
Προσέξτε και την επιλεκτική ευαισθησία του κ. Αβέρωφ. Όταν παίρνουν άμεσα ή έμμεσα κρατική βοήθεια οι επιχειρήσεις, ο κ. Αβέρωφ διαμαρτύρεται γιατί δεν τους δίνουν και άλλα. Παθαίνει αμνησία τότε με «τον ιδρώτα και το υστέρημα του Κύπριου φορολογούμενου». Όταν θα δοθεί βοήθεια στους πολίτες , βρίσκει χίλιες δυο αδυναμίες. Υπάρχουν αδυναμίες σίγουρα αλλά ο κ. Αβέρωφ δε δικαιούται να διαμαρτύρεται γιατί ο ίδιος και το κόμμα του έκαμαν αρκετά για την αφαίμαξη του δημόσιου πλούτου.
Ο κ. Αβέρωφ ενδιαφέρεται και για την κοινωνική αδικία!!! Τι εισηγείσαι κύριε Αβέρωφ για την αντιμετώπισή της είτε ως βουλευτής είτε ως κόμμα; Γιατί δεν εισηγείσαι να φορολογηθείς και ο ίδιος και οι όμοιοί σου με βάση τον πλούτο σας και όπως προβλέπει και το σύνταγμα; Γιατί δεν εισηγείσαι να αφαιρεθεί πλούτος από τους πλούσιους προς όφελος των φτωχών;
Σκέφτεται ο κ. Αβέρωφ το χρήμα του λαού και την κοινωνική αδικία.Σοβαρα;
Όταν για δέκα χρόνια τσακώνεστε τα κόμματα για το ποιος θα φέρει το φυσικό αέριο με αποτέλεσμα να καλούνται σήμερα οι πολίτες να πληρώσουν εκατομμύρια για το πρόστιμο της ΕΕ για ρύπους, πού ήταν η κοινωνική ευαισθησία;
Όταν εσύ ο ίδιος ψήφισες να παίρνεις μόνο ως αντιμισθία 6200 ευρώ το μήνα είναι κοινωνικά δίκιο; Είναι στοχευμένη πολιτική; Έχεις ανάγκη και τα παίρνεις;
Είναι κοινωνικά δίκαιο εσύ να έχεις ασυλία, αφορολόγητο αυτοκίνητο, και να κάμνεις δυο δουλειές; Είμαστε ή δεν είμαστε ίσοι;
Είναι κοινωνικά δίκαιο με δυο θητείες στη βουλή να παίρνεις σύνταξη 4.685 ευρώ το μήνα ή 196.763 εφάπαξ και μειωμένη σύνταξη 3.514 ευρώ το μήνα; Και δήθεν ενδιαφέρεσαι για το ΤΚΑ;
Είναι κοινωνικά δίκαιο οι πολίτες να επιχορηγούν το κόμμα σου και να μην πληρώνεις εσύ από την τσέπη σου, που θέλεις να έχεις κόμμα και να παίρνεις αξιώματα;
Είναι κοινωνικά δίκαιο τα κόμματα να παίρνετε από τους ημικρατικούς οργανισμούς τα χρήματα του λαού;
Είναι κοινωνικά δίκαιο να μη δηλώνετε τις πηγές των εσόδων των κομμάτων, ώστε να γνωρίζουμε ποια συμφέροντα εξυπηρετείτε;
Είναι κοινωνικά δίκαιο να σας πληρώνει ο λαός για να εκλέγεστε ( με την κρατική χορηγία προς τα κόμματα για τις εκλογές) ;
Είναι κοινωνικά δίκαιο να ψηφίζεις νόμο που ο λαός θα πληρώνει και τους υπαλλήλους των κομμάτων;
Είναι κοινωνικά δίκαιο το ρουσφέτι;
Ο κ. Αβέρωφ είναι από τους κύριους εκφραστές της οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας. Οι αναφορές του για την κοινωνική αδικία είναι επιταγές χωρίς αντίκρυσμα γιατί ο ίδιος υπάρχει ως οντότητα πολιτική χάρη στην κοινωνική αδικία που στηρίζει ποικιλότροπα. Γιατί αν δεν υπήρχε κοινωνική αδικία, θα έπρεπε και ο κ. Αβέρωφ να δουλέψει για το ψωμί του και όχι να κάμνει τον ειδικό. Γιατί σε μια δίκαιη κοινωνία δεν υπάρχουν ειδικοί στην πολιτική. Έφτιαξαν ένα σύστημα που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας και από πάνω περιπαίζουν μας μιλώντας για κοινωνική αδικία!!!Έλεος κύριε Αβέρωφ!!!

Το πολιτικό έγκλημα στην Κύπρο ή περί μιας πτυχής της κομματοκρατίας και της κλεπτοκρατίας ή "σκάστε και πληρώνετε"

Η έννοια πολιτικό έγκλημα απουσιάζει από το λεξιλόγιο των νεότερων χρόνων. Η λέξη έγκλημα ταυτίστηκε με το ατομικό έγκλημα. Μιλώντας για εγκληματικότητα εννοούμε μόνο τους κάτω. Η δικαιοσύνη υπάρχει για τα εγκλήματα των πολιτών.

Η έννοιες "πολιτικό δίκαιο και πολιτικό έγκλημα" είναι άγνωστες στην εποχή μας. Αυτοί που κατέχουν τον πλούτο και την εξουσία ή η οικονομική και πολιτική ολιγαρχία ούτε καν δέχονται να συζητηθεί το θέμα. Εξεγείρονται σε μια τέτοια περίπτωση και βροντοφωνάζουν: «όχι στην ποινικοποίηση της πολιτικής». Φυσικά κανένας δε μίλησε για ποινικοποίηση της πολιτικής, αλλά αυτών που θέλουν να ονομάζονται πολιτικοί και διατείνονται ότι εκφράζουν το κοινωνικό συμφέρον.
Εάν λοιπόν με τις ενεργείες τους προκαλούν βλάβη στο κοινωνικό σύνολο, δεν πρέπει να κατανέμονται ευθύνες; Και πώς μια πολιτεία αποδίδει ευθύνες για το ατομικό έγκλημα που συνήθως βλάπτει μόνο το θύμα, ενώ για τα εγκλήματα των πολιτικών που βλάπτουν το κοινωνικό σύνολο και είναι απείρως πιο σοβαρά, οι κρατούντες σφυρίζουν αδιάφορα; Γιατί η έννοια της πολιτικής ευθύνης να μην αποδίδεται και αντίθετα, να συντηρείται το φεουδαρχικό πρότυπο πως ο μονάρχης είναι υπεράνω του νόμου;
Γιατί τα γράφω όλα αυτά;
Με αφορμή την εξής είδηση:
Το κυπριακό κράτος δε φρόντισε έγκαιρα να μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου με βάση την κατανομή που καθόρισε η Ευρωπαίκή Ένωση. Δηλαδή η χρόνια καθυστέρηση στην έλευση του φυσικού αερίου όσο και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έχει ως αποτέλεσμα οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τις μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας να ξεπερνά τις καθορισμένες ποσότητες που ενέκρινε η Ε.Ε..
Παρατήρηση πρώτη: πολιτικό έγκλημα κατά του φυσικού περιβάλλοντος με ανυπολόγιστες συνέπειες για τον άνθρωπο.
Οι υπερβάσεις λοιπόν στην εκπομπή ρύπων επιφέρει τη επιβολή προστίμου από την ΕΕ. Για πέντε χρόνια λοιπόν η ΑΗΚ θα πληρώνει ετήσιο πρόστιμο 10 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, συνολικά 50 εκ. για την πενταετία 2008-2012. Και η ΑΗΚ αποφάσισε να μετακυλίσει το πρόστιμο στις πλάτες των καταναλωτών.Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι από τον Απρίλιο του 2009 ο κάθε καταναλωτής θα επιβαρύνεται με 3% στο τιμολόγιο του ρεύματος.
Παρατήρηση δεύτερη: πολιτικό έγκλημα σε βάρος ολόκληρης της κοινωνίας αφού η ολιγωρία ή η αμέλεια ή η σκοπιμότητα των φορέων της κρατικής εξουσίας ( κόμματα, πολιτικοί ) έχει ως αποτέλεσμα να αφαιρεθούν εισοδήματα 50 εκ. ευρώ από τους πολίτες και την κοινωνία. Αυτό το πολιτικό έγκλημα των φορέων της εξουσίας το πληρώνει ο πολίτης με ένα αντίτιμο 50 εκ. ευρώ.

Και είναι μόνο αυτά; Όχι, υπάρχουν και άλλα. Μόνο σε πρόστιμα στην Ε.Ε. πληρώσαμε το 2006 πρόστιμο 20 εκ. ευρώ για υπερβολικά αποθέματα ζάχαρης και το 2007, 115 χιλ.ευρώ για υπερβολικά αποθέματα ρυζιού. Τα κέρδη από τους μειωμένους δασμούς τα καρπώθηκε το κεφάλαιο και τις ζημιές τις πλήρωσε το κράτος, δηλαδή το κοινωνικό σύνολο!!! Το δόγμα «τα κέρδη στους λίγους και οι ζημιές στους πολλούς» είναι απαραβίαστο και από τους δεξιούς και από τους αριστερούς και από τους κεντρώους .

Ο πολίτης λοιπόν δεν έχει κάποια ευθύνη για να κληθεί να πληρώσει το κόστος της απρονοησίας ή ανικανότητας των φορέων της εξουσίας. Την πολιτική ευθύνη την έχουν αποκλειστικά οι πολιτικοί. Και ενώ ευθύνονται οι ίδιοι όχι μόνο δεν πληρώνουν κάποιο κόστος, αλλά υποχρεώνουν τους πολίτες να το πληρώσουν!!! Οι ένοχοι πολιτικού εγκλήματος εξαναγκάζουν τους αθώους να καταβάλουν το τίμημα!!! Τα δικά τους λάθη μετατρέπονται σε φορολόγηση του πολίτη!!! Γιατί; Γιατί δηλαδή να υπάρχουν συνέπειες για τους πολίτες και όχι για τους πολιτικούς και τα κόμματα; Γιατί να μη δημευθεί η περιουσία τους ή τα μετρητά τους και να τα πληρώσουν οι ίδιοι και να πρέπει να τα πληρώσει ο κόσμος που δε φταίει σε τίποτε;

Η απουσία λοιπόν πολιτικού δικαίου καθιστά μονίμως αθώους τους πολιτικούς και μονίμως ένοχη την κοινωνία. Η απουσία πολιτικού δικαίου και η μη απόδοση πολιτικής ευθύνης είναι το εκτροφείο της διαφθοράς, της διαπλοκής, της αυθαιρεσίας και της ανομίας και των πολιτικών και των κομμάτων. Ή διαφορετικά η κομματοκρατία κατάντησε συνώνυμο της κλεπτοκρατίας. «Ούλλοι πιάνουν τα κανονικά»!!! Απομυζούν τον ιδρώτα του λαού προς ίδιον όφελος και ο λαός τρώει ιδεολογία και άλλα παραμύθια γιατί έτσι τον έμαθαν αυτοί που του τα παίρνουν!!! Και αν διαμαρτυρηθείς, θα σε δείρουν και από πάνω!!! Γιατί το κράτος «δεν δέρνεται».