Ευρωεκλογές: Κοινωνία και εξουσία ή γιατί πανηγυρίζουν ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ

Μια κοινωνία αποτελείται από το σύνολο των πολιτών.
Η οργάνωση του βίου της αποτύπωνεται στο πολιτικό σύστημα. Αυτό καθορίζει και τη σχέση της κοινωνίας με την πολιτική.
Στα μετα-φεουδαρχικά πολιτικά συστήματα της δύσης – και στην Κύπρο – το πολιτικό σύστημα ταυτίστηκε με το κράτος το οποίο κατέχεται από τις πολιτικές δυνάμεις – κόμματα- που διαμεσολαβούν ανάμεσα στην κοινωνία και το κράτος. Τα κόμματα νομιμοποιούνται στην κρατική εξουσία με τη ψήφο των ενήλικων πολιτών κάθε τέσσερα/πέντε χρόνια. Αυτό είναι και το μοναδικό πολιτικό δικαίωμα που έχουν οι πολίτες, να νομιμοποιούν τα κόμματα στην κρατική εξουσία.
Επομένως η σχέση της κοινωνίας με την πολιτική στις μέρες μας ουσιαστικά περιορίζεται σε αυτό το στιγμιαίο νομιμοποιητικό ρόλο των φορέων της εξουσίας. Στη συνέχεια περιπίπτει σε κατάσταση ιδιωτείας.
Και ενώ παλαιότερα οι μάζες προσέτρεχαν να παρέχουν υποστήριξη στα κόμματα, σήμερα αποστασιοποιούνται. Και πιο πολύ τα κόμματα προστρέχουν να αντλήσουν υποστήριξη από τις μάζες. Και ενώ παλαιότερα τα κόμματα στην εξουσία είχαν την ηθική – όχι θεσμική – υποχρέωση να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των μαζών, στις μέρες μας παρατηρείται ότι αγνοούνται προκλητικά οι προσδοκίες αυτές.

Οι ευρωεκλογές λοιπόν αξιολογούνται ως προς τον κύριο σκοπό τους, που ήταν οι πολίτες να νομιμοποιήσουν στην ευρωβουλή κάποιους κομματικούς φορείς.
Εννοείται λογικά. Γιατί τα κόμματα δεν τα βλέπουν έτσι.
Το ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ πανηγυρίζουν για τα ποσοστά τους. Όμως τα ποσοστά που επικαλούνται - 35,65% και 34,90% αντίστοιχα –έχουν νόημα μόνο σε σχέση με τη νομιμοποίησή τους στην εξουσία.Αυτά τα ποσοστά δεν έχουν καμία σχέση με τη νομιμοποίησή τους στην κοινωνία.
Το ΔΗΣΥ το 2004 πήρε 99.355 ψήφους σε ένα σύνολο εγγεγραμμένων ψηφοφόρων 488.311 ή ποσοστό 19,32%. Το 2009 πήρε 109.209 ψήφους σε ένα σύνολο 526.060 ή ποσοστό 20,76. Αυτό το ποσοστό της κοινωνίας τον νομιμοποίησε με την ψήφο του στην εξουσία. Η αύξηση της αποδοχής του στην κοινωνία ανήλθε στο 1%.
Το δε ΑΚΕΛ το 2004 πήρ 93.212 ψήφους σε ένα σύνολο 488.311 ή ποσοστό 19.08%. Το 2009 πήρε 106.922 σε ένα σύνολο 526.060 ή ποσοστό 20.32%. Σημείωσε και αυτό τρομακτική αύξηση 1,2%.
Αυτή είναι η πραγματική απήχησή τους στην κοινωνία τη δεδομένη στιγμή.
Από τα δύο κόμματα εξελέγησαν από δυο ευρωβουλευτές.
Τα πράγματα γελοιοποιούνται όταν διαβάσεις τα φτηνά προπαγανδιστικά μηνύματα των κομμάτων για αποκοίμιση των προβάτων.
Ο ΔΗΣΥ με την υποστήριξη του 20% της κοινωνίας «ταρακούνησε» και «τιμώρησε την αλαζονεία της κυβέρνησης»!!!
Το δε ΑΚΕΛ με την υποστήριξη του 20% της κοινωνίας πήρε ψήφο εμπιστοσύνης το κόμμα και η κυβέρνηση στη διαχείριση του κυπριακού και την εσωτερική διακυβέρνηση!!!
Και οι ευρωβουλευτές τους αυτά θα λένε, όταν πάνε στην ευρωβουλή!!!

Ταυτόχρονα τα δυο κόμματα λένε πώς πήρα το μήνυμα της αποχής , δηλαδή πανηγυρίζουν τώρα, μελλοντικά θα το μελετήσουν και στις επόμενες βουλευτικές θα φροντίσουν με «δημοκρατικά μέσα» να το μειώσουν, ώστε να συνεχίσουν απρόσκοπτα το φαγοπότι τους!!!
Φυσικά αυτοί που κατέχουν την εξουσία και η αυλή τους έχουν κάθε συμφέρον να σκέπτονται έτσι. Το πρόβλημα είναι οι άλλοι που δεν έχου συμφέρον και σκέπτονται επίσης έτσι!!!

Ευρωκοινοβούλιο: από το φακέλωμα των πολιτών στον ολοκληρωτικό έλεγχο ή ποιος εκτρέφει το φασισμό

Στις 12 Δεκεμβρίου 2007 το Ευρωκοινοβούλιο με ψήφισμά του υποστήριζε ότι στο όνομα καταπολέμησης της τρομοκρατίας κουρελιάστηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου σε συνθήκες έλλειψης διαφάνειας, δημοκρατικής λογοδοσίας και δικαστικού ελέγχου.
Το Ευρωκοινοβούλιο στις 17/12/2008, μετά από έκθεση του Ιταλού ευρωβουλευτή Giusto Catania, διαπίστωνε πως για την εφαρμογή των αντιτρομοκρατικών μέτρων στην Ευρώπη καταπατήθηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ειδικότερα σε πολλές περιπτώσεις τα κράτη - μέλη αποδέχτηκαν την υποβάθμιση της ιδιωτικής ζωής , της προστασίας των προσωπικών δεδομένων και της απαγόρευσης των διακρίσεων.

Και ενώ οι ευρωβουλευτές καταγγέλλουν τα κράτη –μέλη ότι δεν αποδέχονται έλεγχο των πολιτικών και των πρακτικών τους σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι ίδιοι οι ευρωβουλευτές «φροντίζουν» για την ομαλή παραβίασή τους.
Έτσι, στις 23 Απριλίου του 2009 εγκρίνουν την προώθηση νέων τρομο-μέτρων για πιο αποτελεσματικό φακέλωμα των πολιτών με κριτήριο τη φάτσα τους»!!!
Ακόμα οι κύριοι ευρω-βουλευτές , σύμφωνα με δημοσίευμα της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ ( 7/5/2008 ) , αποφάσισαν νέο ρυθμιστικό πλαίσιο για τα δίκτυα ηλεκτρονικών υπηρεσιών και επικοινωνιών. Με το νέο πλαίσιο ουσιαστικά περιορίζεται η ελεύθερη πρόσβαση στο διαδίκτυο ή όπως σημειώνει η εφημερίδα στον τίτλο της «ευρωθηλιά στα δικαιώματα». Με πρόσχημα πάλι την ασφάλεια επιβάλλονται περιορισμοί στα δικαιώματα και τις ελευθερίες των χρηστών.

Κοντά σε αυτά , τα ευρω-φασιστικά, και τα κόμματα στην Κύπρο έχουν την απαίτηση να πάρουν τους εκλογικούς καταλόγους από το κράτος παρά την αντίθετη άποψη της Επιτρόπου Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Και γιατί τα κόμματα να πάρουν τους εκλογικούς καταλόγους; Για να φακελώνουν τους πολίτες; Αν θέλουν ψήφους, να αποταθούν στον κάθε πολίτη προσωπικά ή με άλλο τρόπο μαζικής επικοινωνίας. Τα προσωπικά μου στοιχεία δε δικαιούνται να τα έχουν και να γράφουν δίπλα από το όνομά μου αν είμαι δικός τους ή όχι. Και να βάζουν και τα στελέχη τους να χαφιεδίζουν τους πολίτες.
Οι ευρω-ηγεμόνες και οι τοπικοί ηγεμόνες αγωνίζονται απεγνωσμένα να ελέγξουν με αστυνομικές και φασιστικές μεθόδους τους πολίτες τους. Γιατί αυτούς θεωρούν ότι είναι ο εχθρός τους. Με άμετρη υποκρισία και διγλωσσία «παίζουν» με την ελευθερία των πολιτών και από την άλλη ζητούν αναιδώς την ψήφο τους για να συνεχίσουν ανενόχλητοι το «θεάρεστο»έργο τους.
Ευρω-φασισμός είναι η προωθούμενη διαδικασία ολοκληρωτικού ελέγχου της ζωής των πολιτών με σημείο αιχμής τη σύγχρονη τεχνολογία από την πολιτική και οικονομική ολιγαρχία.
Στον αντίποδα αυτής της λογικής βρίσκεται η δημοκρατική λογική για την οποία το κύριο ζητούμενο δεν είναι ο έλεγχος των πολιτών από την εξουσία αλλά ο έλεγχος της εξουσίας από τους πολίτες. Αν υπάρχουν υποψηφίοι που εισηγούνται τρόπους ελέγχου των ιδίων, των κομμάτων τους, του ευρωκοινοβουλίου από τους πολίτες, τότε ψηφίστε τους. Σε αντίθετη περίπτωση μη τους νομιμοποιήσετε στην εξουσία με την ψήφο σας για να σας υποδουλώσουν με ένα ολοκληρωτικό καθεστώς ελέγχου της ζωής σας. Αντισταθείτε.

Η προστασία προσωπικών δεδομένων και οι κενολογίες του Προέδρου της Βουλής Μάριου Κάρογιαν

Σύμφωνα με την είδηση που δημοσιεύτηκε στον τύπο στις 2/12/2008 ο Πρόεδρος της Βουλής Μ. Κάρογιαν παρέλαβε την έκθεση της Επιτρόπου Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για το 2007.
Τι δήλωσε ο κ. Κάρογιαν; Πως η βουλή «λαμβάνει πάντοτε σοβαρά υπόψη και μελετά τις εκθέσεις του γραφείου της Επιτρόπου», και πρόσθεσε πως «εάν χρειάζεται , η βουλή είτε να τροποποιήσει ή να προσθέσει σε σχέση με τις νομοθεσίες».
Οι πιο πάνω δηλώσεις του κ. Καρογιάν αποτελούν κενολογίες, δεν έχουν κανένα απολύτως ουσιαστικό αντίκρυσμα και γίνονται μόνο για λαϊκή κατανάλωση. Γιατί:
Γιατί οι πολιτικοί και τα κόμματα είναι αυτά που υποσκάπτουν την νομοθεσία και την Επίτροπο.Όπως δήλωσε ο βουλευτής Γ. Περδίκης (12/6/2008) «τη γράφουν εκεί που δεν πιάνει μελάνι»!!!
Η ίδια η Επίτροπος ενώπιον της Επιτροπής Νομικών της Βουλής δήλωνε στις 10/9/2008 ότι «τα κόμματα όχι απλώς με γράφουν, αλλά με γράφουν κανονικότατα»!!!
Στις 18/11/2008 μιλώντας η Επίτροπος ενώπιον της βουλής κατήγγειλε πολιτικούς, βουλευτές και κόμματα ότι παραβιάζουν προσωπικά δεδομένα πολιτών. Και αποκάλυψε πως μετέβη σε γραφεία κομματικής φοιτητικής οργάνωσης για έλεγχο σε σχέση με καταγγελίες και την έκλεισαν την πόρτα!!!
Σε συνέντευξή της στην εφημερίδα ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ στις 14/9/2008 καταγγέλλει τα κόμματα που ψήφισαν το νόμο την ίδια στγμή τον παραβιάζουν!!! Και καταγγέλλει την επιλεκτική ευαισθησία των βουλευτών, όταν συζητούν περιπτώσεις προστασίας προσωπικών δεδομένων και απαιτούν από την Επίτροπο να είναι αυστηρή και αποτελεσματική, ενώ οι ίδιοι αρνούνται και να συνεργαστούν μαζί της, όταν εξετάζει καταγγελίες εναντίον τους!!!

Οι βουλευτές και τα κόμματα ψήφισαν ένα νόμο για την προστασία των προσωπικών δεδομένων αλλά αρνούνται την εφαρμογή του για τους ίδιους. Οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι υπεράνω του νόμου και επικαλούνται την ασυλία τους για να παρανομούν!!! Αυτό που διδάσκουν οι κ.Βουλευτές είναι τη παρανομία και μάλιστα εκπαιδεύουν και τις φοιτητικές τους οργανώσεις να υιοθετούν την ίδια στάση!!!
Και τα όρια της υποκρισίας τους είναι χωρίς τέλος, αφού αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά τους ορκίζονται «πίστη και υπακοή στο σύνταγμα και τους νόμους του κράτους»!!! Και δεν έχουν κανένα δισταγμό στην παραβίαση των νόμων γιατί κριτήριο των επιλογών τους είναι η εξυπηρέτηση των προσωπικών και κομματικών συμφερόντων. Και εγκαθιδρύουν μια κοινωνία της ανομίας, ώστε στηριγμένοι στο δίκαιο του ισχυρότερου, στη δύναμη να εξυπηρετούν καλύτερα τα συμφέροντα της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας.
Γι αυτό και θεωρώ τις δηλώσεις του κ. Καρογιάν ως κενολογίες για λαϊκή κατανάλωση. Γι αυτό και θεωρώ τα κομματικά φερέφωνα κάθε βαθμίδας ως τυφλά όργανα στον αγώνα της ολιγαρχίας εναντίον της κοινωνίας. Το πολιτικό πρόβλημα φυσικά είναι πότε θα εκλείψει η ανοχή της κοινωνίας απέναντι σε τέτοιες λογικές και πρακτικές: στους θεατρινισμούς, στις υποκρισίες, στις παρανομίες των ισχυρών.