Ο παραμυθάς πρόεδρος της Κ.Δ.:"Εφάτσιησα τα χέρια μου πάνω στο τραπέζι"!

Με τη βοήθεια των κατάπτυστων ΜΜΕ, τις ευλογίες του πνευματικού μας ηγέτη Χρυσοστόμου Β΄, των ΟΕΒ-ΚΕΒΕ, ο άξιος συνεχιστής του καταστροφικού έργου του κ. Χριστόφια και νεοεκλεγείς με τη μέθοδο της απάτης νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας προσπάθησε και προσπαθεί να μας πείσει ο αθεόφοβος ότι βρέθηκε προ εκβιασμών, απειλών, τετελεσμένων, τραγικών διλημμάτων και άλλων παρομοίων στις Βρεξέλλες και αναγκάστηκε να πάρει ιστορικές αποφάσεις και ευθύνες! Η ανοητολογία σε όλο της το μεγαλείο καταντά σοβαρή υπόθεση όταν αποδέκτες της είναι ανόητοι άνθρωποι.

Είναι τα πράγματα έτσι; Ή ο κύριος Αναστασιάδης συνεχίζει αμέριμνος το έργο της απάτης, αφού μόνο αυτό ξέρει να κάνει;

Η ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΥΡΕΜΑΤΟΣ

Τα κατάπτυστα κυπριακά ΜΜΕ  από την πρώτη στιγμή δραματοποίησαν τις αποφάσεις της 16^ης Μαρτίου για το «κούρεμα» των καταθέσεων συνεπικουρούμενοι από διάφορους πολιτικούς, κόμματα, ειδικούς.Τι έγινε στις 15/16 Μαρτίου στο Eurogroup;

Η εικονική πραγματικότητα διαμορφώθηκε από τον αφηγητή-μυθιστοριογράφο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Θαυμάστε τις αφηγήσεις του και μην κλάψετε:

ΑΦΗΓΗΣΗ 1^Η

Πήγε λοιπόν ο πρόεδρος στη βουλή στις 18 Μαρτίου 2013 και αφηγήθηκε τις "δραματικές" στιγμές που έζησε στις Βρυξέλλες και οι υψηλού επιπέδου βουλευτές έκατσαν και άκουαν το παραμύθι που τους πλάσαρε:

«Εφάτσιησα τα χέρια μου στο τραπέζι – με συγχωρείτε για τη φράση – και σηκώθηκα να φύγω. Την ώρα που έβγαινα από την πόρτα, μου λέει ο Άσμουσεν, «Κύριε Πρόεδρε, οφείλω να σας ενημερώσω για να μην καταληφθείτε εξ απροόπτου, αυτή την ώρα είμαι υποχρεωμένος να τηλεφωνήσω στον κ. Ντράγκι. Την Τρίτη, βεβαίως η Λαϊκή Τράπεζα θα κλείσει. Ειρήσθω εν παρόδω, η ρευστότητά της δεν υπερβαίνει τα 159 εκατ. Τώρα με τούτες τις περικοπές ενδεχόμενα να φτάσει στο 1 δις – αν και εφόσον υλοποιηθεί – και βεβαίως την επομένη θα κλείσει και η Τράπεζα Κύπρου».

Αυτά δημοσιεύτηκαν στο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ στις 13/4/2013! Μια βουλή που κάθεται και ακούει ιστορικές αφηγήσεις ενός προέδρου πουλώντας παλληκαρισμούς και καλείται να πάρει πολιτικές αποφάσεις για το μέλλον μιας κοινωνίας!!!

ΑΦΗΓΗΣΗ 2^Η

Σε περίπτωση που κάποιος δεν κατάλαβε το παραμύθι ο μυθιστοριογράφος Πρόεδρος μας φρόντισε να το επαναλάβει με κάθε σοβαρότητα στις 31/3/2013 σε συνέντευξή του –πού άλλου – στο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ με τίτλο «Απείλησαν να κλείσουν τις δυο τράπεζες»:

«Τότε ο κ. Άσμουσεν μου απάντησε πως θα τηλεφωνήσει στον κ. Ντράγκι και να τον ενημερώσει σχετικά, και την Τρίτη, ανέφερε «να μην έχετε παράπονο όταν δεν θα έχετε καμιά από τις δύο τράπεζες να λειτουργεί».. Μου ανέφερε ότι κόβονται τα οποιαδήποτε ποσά ρευστότητας, η Λαϊκή ούτως ή άλλως είναι χρεοκοπημένη, η άλλη δεν θα έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει».

ΔΗΛΩΣΗ 3^Η

Με βάση αυτή τη σοβαρή μυθιστορηματική προσέγγιση που θυμίζει αυτό που λέμε «κατινιό» ο Πρόεδρός μας εξέδωσε και μια δήλωση-ανακοίνωση στις 17/3/2013 που αναπαράγει το απίστευτο παραμύθι του:

«Με την έκτακτη σύγκληση του Eurogroup  βρεθήκαμε αντιμέτωποι με προειλημμένες αποφάσεις και τετελεσμένα τα οποία μας έθεταν ενώπιον των ακολούθων διλημμάτων:Είτε την Τρίτη 19 Μαρτίου να επιλέξουμε το καταστροφικό σενάριο της άτακτης χρεοκοπίας, είτε το σενάριο μιας επώδυνης αλλά ελεγχόμενης διαχείρισης της κρίσης, που θα θέτει οριστικό τέρμα στην αβεβαιότητα και θα αποτελέσει την αφετηρία επανεκκίνησης της οικονομίας μας».

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Με βάση μια αφήγηση, λοιπόν, η οποία επιβεβαιώνει ότι πραγματικά ο Πρόεδρος  βρέθηκε προ διλημμάτων, πλάστηκε ο μύθος της επιλογής του λιγότερου κακού, δηλαδή ελεγχόμενη διαχείριση από την άτακτη χρεοκοπία. Η ουσία του παραμυθιού που πλάσαρε ο Πρόεδρος είναι πως αναγκάστηκε να υποκύψει στον εκβιασμό των «κακών» τροϊκανών,  όταν τον απείλησαν με χρεοκοπία αμέσως των δύο τραπεζών, της Κύπρου και Λαϊκής.

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ  ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ

Δε θα σταθώ στις αφηγήσεις και άλλων παρευρισκομένων στο Eurogroup  -ούτως ή άλλως τα αφηγούνται διαφορετικά -για να ανακαλύψω την πραγματικότητα, δηλαδή να υιοθετήσω τη λογική του κυπριακού κατεστημένου. Άλλο το παραμύθι και άλλο η πολιτική.

Σίγουρα όμως τα πολιτικά δεδομένα δεν είναι αυτά ή ο κ. Αναστασιάδης αν πιστεύει αυτά που αφηγείται, τότε είναι όχι μόνο αχάπαρος αλλά στερείται ικανότητας στοχειώδους κατανόησης της πραγματικότητας.

Στο  Eurogroup, λοιπόν, ούτε τον απείλησε ούτε τον εκβίασε ούτε και ο ίδιος αντέδρασε ποσώς στα διαδραματιζόμενα. Γιατί η λήψη αποφάσεων στην πολιτική στηρίζεται σε πραγματικά δεδομένα και όχι σε παραμύθια για ηλίθιους βουλευτές ή πολίτες.

ΔΕΔΟΜΕΝΟ 1^Ο

Ο κ. Αναστασιάδης ήταν πλήρως ενήμερος ότι η παροχή ρευστότητας στη Λαϊκή τράπεζα από την ΕΚΤ θα τερματιζόταν στις 21 Μαρτίου 2013. Σε ανακοίνωση της ΚΤΚ την 1^η Απριλίου 2013 (εφημερίδα Ο Φιλελεύθερος) αναφέρεται:

«Να σημειωθεί ότι το ΔΣ της ΕΚΤ σε συνεδρία του κατά το τέλος Ιανουαρίου 2013 έκρινε ορθό, λαμβάνοντας υπόψη και τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές, να επεκτείνει τη διορία της αναστολής της Λαϊκής Τράπεζας στο ELA μέχρι τις 21 Μαρτίου 2013....Την απόφαση αυτη του ΔΣ της ΕΚΤ κοινοποίησε ο διοικητής της ΚΤΚ στο νέο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας με επιστολή του στις 4 Μαρτίου 2013».

Γνώριζε ,λοιπόν, ο Πρόεδρος ότι η ημερομηνία λήξης για συνομολόγηση του μνημονίου ήταν η 21^η  Μαρτίου. Είχε προειδοποιηθεί έγκαιρα και δεν αντέδρασε. Το αντίθετο, δήλωνε ότι βιαζόταν να υπογράψει το Μνημόνιο. Επομένως οι αναφορές και τα παραμύθια περί εκβιασμών είναι αποκυήματα της φαντασίας του Προέδρου.

ΔΕΔΟΜΕΝΟ 2^Ο

Ήδη από τις 10 Μαρτίου ο κ. Αναστασιάδης είχε αποδεχθεί ότι  η τρόικα θα παραχωρήσει δάνειο 10 δίς και τα υπόλοιπα  θα βρεθούν από ίδιους πόρους, δηλαδή τα υπόλοιπα 8 δις. Και δεδομένης της αφαίρεσης 2 σχεδόν δις από την πώληση των παραρτημάτων των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα, απέμεινε η εξεύρεση  5.8 δις για την ανακεφαλαιοποίηση των δύο τραπεζών.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ο πρόεδρος πήγε στο Eurogroup με πλήρη γνώση ότι θα έπρεπε να υποδεχθεί ένα μνημόνιο και ότι εκκρεμούσε η εξεύρεση 5.8 δις και για τους τροϊκανούς η λύση –όπως δημοσιεύταν για εβδομάδες προηγουμένως -ήταν μόνο μία, το κούρεμα.

Ο ίδιος πήγε στο Eurogroup χωρίς κανένα σχέδιο Β – όπως το ονομάζουν – και συνειδητά επέλεξε να συμφωνήσει σε ό,τι του πρότειναν. Ούτε σκέφτηκε ούτε σχεδίασε ούτε και ήθελε κάτι άλλο.

Και ο κ. Αναστασιάδης – όπως και άλλοι ομοϊδεάτες του, βλέπε Σαμαράς – έχουν προσδεθεί στο γερμανικό άρμα από το οποίο και προσδοκούν σωτηρία και νομιμοποίηση της εξουσία τους. Ουδεμία σχέση έχει με τον κυπριακό λαό και τα συμφέροντά του. Είναι εθελόδουλος υπηρέτης των γερμανικών συμφερόντων και της πραγματικότητας που αυτό θέλει να επιβάλει, όντας σήμερα η Γερμανία ο νεροκουβαλητής των συμφερόντων των λεγόμενων αγορών εντός της ΕΕ.

Δεν «εφάτσιησε τα χέρια πάνω στο τραπέζι», ούτε καν πέρασε από το μυαλό του τέτοια ιδέα γιατί ο ίδιος ένιωθε πως βρισκόταν ανάμεσα σε φίλους και ομοϊδέατες, τους οποίους γλύφει και θαυμάζει και χαίρεται να υπηρετεί, όντας εθελόδουλος. Το μόνο που τον απασχόλησε – με αυτό ασχολούνταν οι σύμβουλοί του –είναι πως θα περάσει με τη μέθοδο της απάτης τον «πάτσο» που έδωσε στον κυπριακό λαό.Και έπλασαν όλα αυτά τα παραμύθια για μικρά παιδιά και ανόητους βουλευτές.

Είναι όντως ο κ. Αναστασιάδης πανάξιος συνεχιστής του καταστροφικού έργου του προκατόχου του. Μόνο που θα το εμπλουτίσει με τη δική του καταστροφική μανία, ώστε η ιστορία να έχει να γράφει και γι αυτόν κάτι από το ανεξίτηλο και μεγαλειώδες  καταστροφικό του έργο.

Η αυτο-κατάργηση της πολιτικής τάξης στην Κύπρο ή για το πολιτικό πραξικόπημα

Η πολιτική  τάξη στην Κύπρο, δηλαδή κόμματα και πολιτικοί, έχουν ήδη αυτο-καταργηθεί.

Με ποια έννοια;

Πρώτον, την εξουσία την οποία τους έχει εκχωρήσει η κυπριακή κοινωνία την έχουν παραδώσει σε  τρίτους, τους τροϊκανούς, οι οποίοι και ουσιαστικά κυβερνούν. Σε αυτά τα πλαίσια η πολιτική τάξη λειτουργεί απλώς ως εκτελεστής των εντολών τρίτων στους οποίους έχει εκχωρήσει την εξουσία.

Δεύτερον, απέσπασαν την εξουσία από την κυπριακή κοινωνία με απάτη, δηλαδή εξασφάλισαν τη συναίνεση του λαού να ανέλθουν στην εξουσία προβάλλοντας μια ψευδή αναπαράσταση των γεγονότων ή απέκρυψαν τα αληθινά γεγονότα. Άρα, η εξουσία τους δεν είναι νόμιμη ή διενήργησαν ένα πολιτικό πραξικόπημα.

Τρίτον, οι φορείς της πολιτικής εξουσίας στην Κύπρο-κόμματα και πολιτικοί – δηλωμένα θεωρούν ως αντίπαλό τους την κοινωνία εναντίον της οποίας στράφησαν με συγκεκριμένα μέτρα και εξαπατώντας την. Πολιτική  όμως υπάρχει γιατί υπάρχει η κοινωνία. Η πολιτική ολιγαρχία στρεφόμενη εναντίον της κοινωνίας ουσιαστικά καταργεί και την έννοια της πολιτικής ή αυτο-καταργείται.

Με διαφορετικά λόγια, η πολιτική ολιγαρχία της Κύπρου συμμάχησε με εξω-πολιτειακά στοιχεία, δηλαδή τους τροϊκανούς, εναντίον της κυπριακής κοινωνίας προκειμένου να επιβάλουν ένα νέο πολιτικό και οικονομικό σύστημα στην Κύπρο το οποίο εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντά τους χρησιμοποιώντας ως μέσον την απάτη. Το υφιστάμενο πολιτικό και οικονομικό πλαίσιο καταργείται εξώφθαλμα στα πλαίσια μιας «επανεκκίνησης», η οποία θα δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα ή ένα νέο πολιτικό και κοινωνικοοικονομικό σύστημα.

Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα που επέβαλαν στην Κύπρο η διεθνής και η τοπική ολιγαρχία, η κυπριακή κοινωνία έχει δυο επιλογές:

α.Τώρα που αποκαλύφθηκε η μακροχρόνια απάτη των ολιγαρχικών δυνάμεων και, επομένως, η  κοινωνία επανέρχεται στην πραγματική της βούληση, να νομιμοποιήσει έστω και εκ των υστέρων την αυθαιρεσία των αδίστακτων ολιγαρχικών απατεώνων σε βάρος της και να συγκατατεθεί  εκούσια στα όσα έχουν διαπραχθεί. Ή διαφορετικά, να δώσει με την ανοχή ή τη σιωπή της τη συγκατάθεσή της οι απατεώνες πολιτικοί να συνεχίσουν να κυβερνούν.

β.Τώρα που αποκαλύφθηκε η απάτη και η κοινωνία επανέρχεται στην πραγματική της βούληση, να αντιδράσει εναντίον των ολιγαρχικών πολιτικών απατεώνων. Γιατί η  πολιτική πραγματικότητα δεν μπορεί να εδράζεται σε μια αιώνια απάτη. Εφόσον η πολιτική τάξη αποδεδειγμένα αυτο-καταργήθηκε και τώρα πια δεν εκπροσωπεί την κοινωνία –αντίθετα τη θεωρεί αντίπαλο- η τυχόν αντίδραση της κοινωνίας κατ΄ ανάγκη θα στοχεύει στη κάλυψη του κενού εξουσίας που δημιουργείται ή κατ΄ανάγκη αναφερόμαστε σε επιδίωξη αλλαγής του πολιτικού συστήματος. Αυτό προϋποθέτει την έκφραση της βούλησης της κοινωνίας για μια αλλαγή. Σε αυτή την περίπτωση, η κατεστημένη ολιγαρχική πολιτική τάξη μπορεί να προχωρήσει στη χρήση βίας εναντίον της κοινωνίας εφόσον έχει λαϊκή υποστήριξη και η ολιγαρχική τάξη είναι ενωμένη στη διαμάχη της με την κοινωνία. Διαφορετικά, θα καταρρεύσει.

Πιο απλά, το πολιτικό πρόβλημα σήμερα στην Κύπρο είναι αν η κοινωνία θα συγκατατεθεί στους απατεώνες ολιγαρχικούς πολιτικούς και θα υποδουλωθεί στα κελεύσματα της τοπικής και διεθνούς ολιγαρχίας και στα σχέδιά τους για ένα άλλο πολιτικό και οικονομικό σύστημα σαφώς αντι-κοινωνικό ή αν θα αντιδράσει και θα εξαποστείλει τους απατεώνες. Το διακύβευμα δεν είναι οι τράπεζες, όπως οι πολιτικοί απατεώνες προσπαθούν να μας πείσουν, αλλά η υπόσταση της ίδιας της κυπριακής κοινωνίας, αν δηλαδή θα συνεχίσει να υπάρχει ως όλον. Γιατί η κατάργηση της πολιτικής σημαίνει και κατάργηση της κοινωνίας.

Η ολιγαρχική πολιτική τάξη επέλεξε να αυτο-καταργηθεί και να επιβάλει ένα νέο σύστημα κατά το συμφέρον της ιδίας και των διεθνών πατρώνων της ή να δημιουργήσει μια άλλη κοινωνία. Η κοινωνία πρέπει να επιλέξει τι θέλει, αν θα επιβάλει το δικό της σχέδιο ή αν θα υιοθετήσει , έστω και εκ των υστέρων, το σχέδιο των ολιγαρχικών.

Στην πράξη το σχέδιο των ολιγαρχικών δυνάμεων σε αυτή τη φάση είναι η πλήρης υποταγή της κοινωνίας στις δυνάμεις της οικονομικής αγοράς. Αφού η πολιτική ολιγαρχική τάξη έχει ήδη υποταχθεί, το επόμενο βήμα είναι η υποταγή και της κοινωνίας. Στην πράξη και  στο παρόν στάδιο πιστεύουν ότι θα το πετύχουν πρώτον, με την απομείωση της οικονομικής λειτουργίας του κράτους και την εκχώρηση κρατικών λειτουργιών στον ιδιωτικό τόμεα (οι περίφημες ιδιωτικοποιήσεις) και, δεύτερον, με την απομείωση των όποιων δικαιωμάτων προστασίας της μισθωτής εργασίας με πρόσχημα την ανταγωνιστικότητα ή μείωση του εργατικού κόστους στην τελική τιμή ενός προϊόντος ή απαλλαγεί της εργοδοσίας από το κόστος που επέφερε η διαρκής εργασιακή συμβατική σχέση. Σε αυτά τα πλαίσια οι ολιγαρχικοί προσφέρουν τον πλήρη έλεγχο της κοινωνίας στην οικονομική ολιγαρχία ή στις δυνάμεις που ελέγχουν την αγορά και το πολιτικό σύστημα περιορίζεται σε ένα θεραπευτικό ρόλο σε σχέση με την αναδιανομή, δηλαδή τα περίφημα κοινωνικά επιδόματα ή από πολιτική άποψη η κοινωνία υποτάσσεται πλήρως στις δυνάμεις  της αγοράς τις οποίες το πολιτικό σύστημα υπηρετεί. Η βασική λογική στο παρόν στάδιο είναι μια κατανομή ρόλων ανάμεσα στους οικονομικούς και πολιτικούςολιγαρχικούς, οι πρώτοι θα δημιουργούν φτώχεια και οι δέυτεροι θα την περιορίζουν. Και οι πολίτες θα γίνουν αθύρματα στα ταχυδακτυλουργικά τους χέρια.

Επομένως, το διακύβευμα για την κοινωνία στο παρόν στάδιο δεν είναι οι τράπεζες ούτε οι καταθέσεις –αυτά είναι το μέσον για προώθηση του ολιγαρχικού σχεδίου-αλλά αν θα συναινέσει να υποταχθεί πλήρως στην τοπική και διεθνή οικονομική ολιγαρχία. Ή το πολιτικό πρόβλημα είναι ποιος τελικά ελέγχει το πολιτικό και οικονομικό σύστημα: η πολιτική και η οικονομική ολιγαρχία προς το συμφέρον της ή η κοινωνία για το κοινό συμφέρον;

Αν η κοινωνία θεωρεί ότι το οικονομικό και πολιτικό σύστημα υπάρχουν γιατί υπάρχει η κοινωνία και, επομένως πρέπει να την υπηρετούν, τότε μία επιλογή έχει , να αντιδράσει ενάντια στις γελοίες μεθοδεύσεις των αδίστακτων απατεώνων. Ή θα μας «φτιάξουν» όπως θέλουν ή θα τα φτιάξουμε όπως εμείς θέλουμε. Ή θα είμαστε ελεύθεροι πολίτες ή θα φτωχοποιηθούμε και θα σκλαβωθούμε πλήρως σε πολιτικό επίπεδο. Το μόνο σίγουρο είναι πως το σχέδιο της ολιγαρχίας είναι ο εφιάλτης της κοινωνίας. Εννοείται για όσους δεν είναι φερέφωνα ή αφελείς.

ΥΓ. Πολιτικό πραξικόπημα είναι και να δημιουργείς τις συνθήκες εκείνες με τη χρήση της απάτης  για να επιβάλεις μια πολιτική και οικονομική ανατροπή. Είναι πολιτικό πραξικόπημα γιατί δεν έχει το σχέδιό  κοινωνική νομιμοποίηση, εδράζεται στην αυθαιρεσία,στο ψέμα. Στις 15 Μαρτίου 2013  διενεργήθηκε ένα πολιτικό πραξικόπημα. Ναι ή όχι στους πολιτικούς πραξικοπηματίες; 

Απόδοση ευθυνών και εκκόλαψη δικτατοριών στην Κύπρο

Επειδή οι λέξεις από τους εκαστότε κυβερνώντες δεν χρησιμοποιούνται τυχαία και επειδή δεν μπορώ να πιστέψω  ότι στην κυβέρνηση μαζεύτηκαν όλοι οι αγράμματοι της Κύπρου, γι αυτό και έχω ως πολίτης κάθε δικαίωμα να υποπτεύομαι:

Τι σημαίνει η δήλωση της κυβέρνησης Αναστασιάδη πως «δεν θα διστάσει να αποδώσει ευθύνες»; Από πότε η κυβέρνηση αποδίδει ευθύνες και με βάση ποιο άρθρο του συντάγματος;

Μήπως προετοιμάζεται πολιτικό πραξικόπημα;

Εξ άλλου, σήμερα στην Κύπρο ένα πείραμα γίνεται και όλα επιτρέπονται. Πώς θα γίνει το πείραμα, εάν ισχύει το σύνταγμα, δηλαδή η προηγούμενη συνταγματική τάξη πραγμάτων;

Και επειδή τα αυταρχικά καθεστώτα επιβάλλονται και με "ες μικρόν" ή με μικρές αλλαγές, και επειδή τελευταία γίνονται πολλές μικρές αλλαγές με επίκληση όχι του νόμου ή του δικαίου, αλλά ως αποτέλεσμα εκβιασμών και τετελεσμένων από τους ντόπιους και διεθνείς ολιγαρχικούς, έχουμε κάθε δικαίωμα να ανησυχούμε.

Λέω, όπως τότε που ξαφνικά ξυπνήσαμε κουρεμένοι, μήπως το ίδιο ξαφνικά ξυπνήσουμε και φιμωμένοι;

Ξέρει κανείς τι σημαίνει η κυβέρνηση "αποδίδει ευθύνες", ώστε να μην ανησυχώ άδικα;

Περί της δήθεν τιμωρίας των ενόχων και άλλα ανοητολογήματα

Αφού οι καταστροφείς της κυπριακής κοινωνίας έβαλαν σε ένα αυλάκι με απίστευτη επιτυχία τη διαδικασία φτωχοποίησης της κυπριακής κοινωνίας, τώρα προχώρησαν , όπως πάντα, στο επόμενο βήμα: ανακριτές, έρευνες, τιμωρίες!!!!!!!!!!!!

Δηλαδή, τι;

Ποιος θα τιμωρηθεί και με βάση ποιο νόμο;

Πολιτικός φυσικά κανένας δε θα τιμωρηθεί γιατί πολιτικό δίκαιο δεν υπάρχει, ή οι πολιτικοί απολαμβάνουν ασυλίας.

Από την άλλη, δεν υπάρχει τραπεζικό έγκλημα που δεν είχε άμεσα ή έμμεσα πολιτική κάλυψη με αποφάσεις ή μη αποφάσεις πολιτικών προσώπων.

Επιπλέον, στην Κύπρο είναι μια μαφία πολιτικών-τραπεζιτών-μεγαλοκαρχαριών που σε αγαστή συνεργασία καθορίζουν το μέλλον της υπόδουλης κοινωνίας. Αυτοί η συνωμοταξία-που τώρα διακηρύττει έρευνες και τιμωρίες- γνωρίζουν πολύ καλά τα εγκλήματα που διέπραξαν γιατί είτε οι ίδιοι αδικοπράγησαν είτε συνήργησαν σε αδικοπραγία.

Προς τι λοιπόν η έρευνα;

Όπως πάντοτε.

Για να κερδηθεί χρόνος από τους πολιτικούς εγκληματίες.

Για να εκτονώσουν τη λαϊκή οργή.

Για να φτιάξουν ένα σενάριο αυτο-αθώωσής τους ή , αν η πίεση είναι μεγάλη, να βρουν κανένα διορισμένο ή δευτεροκλασάτο να του τα φορτώσουν  όλα.

Για όσους έχουν επιφυλάξεις για τα πιο πάνω, θυμηθείτε τι έκαναν οι καταστροφείς της Κύπρου σε αγαστή συνεργασία και σε βάρος εννοείται του λαού, στην κλοπή του χρηματιστηρίου, στην υπόθεση ΗΛΙΟΣ, στην υπόθεση Μαρί.

Ο κάθε λοιπόν πολίτης που δέχεται με τόση ευκολία να τον εξαπατούν, είναι ο πολίτης φερέφωνο των καταστροφέων της Κύπρου, δηλαδή των κομμάτων, των οικονομικών ολιγαρχών, των καναλαρχών και των ανίδεων ειδικών. 

Ποιο είναι το μέλλον;

Η πορεία προς το μέλλον είναι προδιαγεγραμμένη. Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο από τους ντόπιους ολιγάρχες ούτε και μπορεί το φτωχό τους μυαλουδάκι να δημιούργήσει έστω και και ιδέα. Επομένως, θα περιμένουν με αγωνία τους τροϊκανούς να πάρουν αποφάσεις σχετικά με τη διαδικασία καταστροφής της κυπριακής κοινωνίας. Η πολιτική και οικονομική ολιγαρχία θα έχει το πολύ σοβαρό ρόλο, να περάσει με τον κατάλληλο τρόπο τα μέτρα της καταστροφής στον ηλίθιο λαό. Και ενώ θα το καταστρέφουν, σύσσωμοι θα βροντοφωνάζουν προς τον όχλο πως είναι οι σωτήρες τους. Και ο λαός θα χειροκροτεί συγκινημένος.

Δικαιοσύνη δεν μπορεί να αποδοθεί από τους πολιτικούς εγκληματίες.

Στην πολιτική, υπόλογοι οι πολιτικοί είναι μόνο απέναντι στην κοινωνία και μόνο αυτή μπορεί να αποδώσει πολιτική δικαιοσύνη.

Κουρέματα και δουλέματα Κυπρίων ολιγαρχικών και η ήττα της κοινωνίας

Ανακοίνωση-απόφαση !

Όταν λοιπόν το Σάββατο 15/3/2012 εκδόθηκε η ανακοίνωση του  Eurogroup περί του κουρέματος των κυπριακών καταθέσεων στις τράπεζες και άλλων τινών, ουσιαστικά η κυπριακή οικονομία και πολιτική εισήλθε βίαια σε νέα τροχιά.

Η ανακοίνωση του  Eurogroup ουσιαστικά ήταν μια απόφαση χωρίς επιστροφή για τους εμπνευστές της και τα θύματά τους. Γιατί αμφισβητούσε έμπρακτα το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου του οποίου η μεγένθυνσή στηριζόταν στην πίστη ή με την ανακοίνωση το σύστημα ανακηρυσσόταν αναξιόπιστο. Γι αυτό πολύ εύστοχα η κ. Μέρκελ υποστηρίζει «ότι έχει πεθάνει» με την ανακοίνωση και μόνο του  Eurogroup.

Οι Κύπριοι ολιγαρχικοί

Η συναίνεση του κ. Αναστασιάδη σε αυτή την ανακοίνωση ουσιαστικά ανέδειξε σε όλα τη μεγαλοπρέπειά το ποιόν του:οσφυοκάμπτης, εθελόδουλος, φερέφωνο, αχάπαρος.

Το πιο σημαντικό από πολιτική άποψη είναι πως ο Πρόεδρος, αντίθετα με το προεκλογικό του πρόγραμμα και τις διακηρύξεις του, εξαπάτησε την κοινωνία και επέλεξε να συμμαχήσει με τους πάτρωνές του στρεφόμενος εναντίον της κυπριακής κοινωνίας. Δηλαδή, αποδείχτηκε ότι δεν διαφέρει ποσώς από τον προκάτοχό του κ. Χριστόφια ή είναι όντως άξιος συνεχιστής του καταστροφικού του έργου.

Αντί ο «πατριώτης» κ. Αναστασιάδης να πει το «όχι» και να παραιτηθεί , εκεί στις Βρυξέλλες, ήλθε εδώ και ως κακόμοιρο ανθρωπάκι έγινε «ευαγγελιστής» των καταστροφικών του επιλογών με δικαιολογίες ενός μωρού.

Η βουλή των κομμάτων αποδείχτηκε γελοία πολλαπλώς. Με διάφορες μικροπολιτικές προσεγγίσεις ή μεγαλόστομες διακηρύξεις είπε το «όχι». Ένα όχι που δε σήμαινε τίποτε: ούτε παραίτηση Αναστασιάδη ούτε εναλλακτική πρόταση. Και σε ελάχιστό χρόνο, με διάφορες παραλλαγές, επανήλθε σε ένα μεταλλαγμένο ναι αυτο-γελοιοποιούμενη.

Τα ΜΜΕ , ως συνήθως, δραματοποίησαν την κατάσταση αφ΄ ενός μεν για να εκτονωθεί το «πλήθος» και αφ΄ετέρου για να προσδώσει αξία και να νομιμοποιήσει τις επιλογές της κυπριακής ολιγαρχίας, που αγωνιζόταν να βρει μια δήθεν «διέξοδο»-λύση.

Διλήμματα και ψευτο-διλήμματα

Το πραγματικό δίλημμα που ανέκυπτε με βάση τις μεθοδεύσεις την πολιτικοοικονομικής ολιγαρχίας – ντόπιας και διεθνούς- στο συγκεκριμένο χρόνο είναι μόνο ένα:

Είτε συνέχιση της μνημονιακής πορείας με απώλειες σε βάθος χρόνου ένός άλφα ποσού είτε απώλειες σε βάθος χρόνου του ίδιου ποσού ή παραπλήσιου αλλά με δική μας απόφαση. Δηλαδή, το πρόβλημα είναι πια καθαρά πολιτικό και η μόνη διαφοροποίηση δεν είναι η υλική ζημιά –αυτή είναι δεδομένη- αλλά ο βαθμός ελευθερίας στη συγκεκριμένη κοινωνία, το πόσο εξαρτημένη θα ήταν από ξένα κέντρα αποφάσεων.

Το περιεχόμενο που αποκτά η κάθε πολιτική επιλογή δεν αναιρεί μεν την υλική  ζημιά ως σύνολο, αλλά η κάθε επιλογή μπορεί να διαφοροποιήσει την κατανομή της ζημιάς στην κοινωνία ή ποιος πληρώνει τη ζημιά καθώς και την επιλογή μοντέλου πολιτικής και οικονομικής ανάπτυξης.

Η μνημονιακή επιλογή είναι κατεξοχήν επιλογή της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας στην Κύπρο και των διεθνών πατρώνων της γιατί ναι μεν η ολιγαρχική τάξη θα υποστεί και αυτή απώλειες, αλλά η εξάρτηση της Κύπρου από τη διεθνή ολιγαρχία κατοχυρώνει πλήρως τα συμφέροντά της σε βάθος χρόνου. Ή κατοχυρώνεται πως η κρίση δεν θα ακυρώσει στο παρόν και στο μέλλον το κυρίαρχο ρόλο της στην Κύπρο ή πως οι ζημιές στο παρόν αλλά και σε βάθος χρόνου θα πληρωθούν από τους πολλούς και τα κέρδη πάλι θα συσσωρεύονται στους λίγους σφογγοκωλάριους Κύπριους ολιγάρχες.

Από την άλλη, μια εξω-μνημονιακή επίλυση της κρίσης απλώς θα παρείχε δυνατότητες μιας πιο δίκαιης κατανομής των υλικών ζημιών αλλά και περισσότερες δυνατότητες παρέμβασης της κοινωνίας στη διαμόρφωση του πολιτικού και οικονομικού μέλλοντος της Κύπρου.

Η ήττα της κυπριακής κοινωνίας

Στην πράξη τώρα, η τοπική πολιτική και οικονομική ολιγαρχία όντας μηρυκαστική της διεθνούς, ουσιαστικά επέλεξε και επέβαλε μέσω Αναστασιάδη και των κομματικών ολιγαρχικών ενώσεων τη μνημονιακή επιλογή, γιατί αυτή διασφαλίζει καλύτερα τα συμφέροντά της. Ή, η κοινωνία ηττήθηκε κατά κράτος. Όχι γιατί διαδήλωνε ή δεν διαδήλωνε αλλά γιατί δεν είχε πολιτική επιλογή ή αίτημα να προβάλει.

Μπροστά στην πίεση της κοινωνίας, το μόνο ιστορικό μνημείο που έχει απομείνει είναι το περιβόητο «Ταμείο Αλληλεγγύης» του οποίου η σύλληψη έγινε μπροστά στην αυτονόητη και ορθή λαϊκή πίεση για συνεισφορά του κοινωνικού συνόλου για να απαλλαγούμε από τη διεθνή ολιγαρχία και τους εκφραστές της-τροϊκανούς, Γερμανούς, Ευρωπαίους. Η ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου είναι γελοία πολιτική πράξη, γιατί μόνο ως εναλλακτική εξω-μνημονιακή επιλογή μπορεί να γίνει κατανοητό. Γι αυτό και η άρχουσα τάξη φρόντισε να το αχρηστεύσει μετατρέποντάς το σε ένα ακόμα νόμο αλλά και ακυρώνοντας τη γενεσιουργό αιτία του, που ήταν η βούληση της κοινωνίας στο συγκεκριμένο χρόνο να συνδράμει από μόνη της για να σωθεί από το στόμα των λύκων. Φυσικά η προώθηση μιας τέτοιας επιλογής σήμαινε ότι η πολιτική και οικονομική ολιγαρχία, για να γίνει πιστευτή για την ειλικρίνεια των προθέσεών της, θα έπρεπε να συνεισφέρει πρώτη στο εν λόγω Ταμείο, ώστε να πειστεί και ο λαός να συνεισφέρει. Και δεύτερον, σήμαινε ότι θα υπήρχε κοινωνικός έλεγχος του Ταμείου και όχι διορισμένοι από την ολιγαρχία διαχειριστές. Τίποτε δεν έγινε, όχι γιατί δεν ήταν δυνατόν, αλλά γιατί η συγκεκριμένη εξω-μνημονιακή επιλογή ήταν πολλαπλά ασύμφορος για τους ντόπιους ληστές και κλέφτες αλλά και τη διεθνή μαφία.

Η μνημονιακή λογική επεκράτησε κατά κράτος, η κυπριακή κοινωνία ηττήθηκε ολοκληρωτικά από τους Κύπριους δυνάστες της: κόμματα, τραπεζίτες, ΜΜΕ, ανίδεους ειδικούς. Στην παρούσα φάση η κυπριακή κοινωνία θα εισέλθει σε φάση μακροχρόνιας φτωχοποίησης χωρίς δυνατότητες αντίστασης. Ο κυριότερος λόγος είναι πως η λογική της κοινωνίας είναι εγκλωβισμένη θεωρητικά και πρακτικά στη μέγγενη των ολιγαρχικών και αδυνατεί να διαβουλευτεί και να δράσει εξω-ολιγαρχικά. Σε αυτά τα πλαίσια θα συνεχίσει να διαδηλώνει και να πληρώνει κανονικά από το υστέρημά της 50 άπληστους  και βλάκες και απατεώνες που, αφού την οδήγησαν στην καταστροφή, τώρα θα έχουν το θεάρεστο έργο της σωτηρίας της!!!

Η κυριαρχία των ολιγαρχικών

Κανένας δεν τολμά να αμφισβητήσει την πολιτική και οικονομική ολιγαρχία στην Κύπρο η οποία θα έπρεπε να βρίσκεται στη φυλακή με δημεμευμένη την περιουσία της για πολιτικά εγκλήματα κατά της κοινωνίας. Η μεσαία τάξη θα συνεχίσει να ελπίζει πως δεν θα περιπέσει στην ανεργία ή την φτωχοποίηση , η νέα γενιά – η μόνη επικίνδυνη ομάδα αλλά χωρίς ανεπτυγμένη κοινωνική συνείδηση - μαζικά θα μεταναστεύει και οι φτωχοποιημένοι θα αναμένουν κανένα κοινωνικό βοήθημα από τους καταστροφείς τους και θα τους ευγνωμονούν κιόλας.   

ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΥΛΙΚΟΙ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΦΗΣΑΝ  ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥΣ; 

Αναστασιάδης ή νεκροθάφτης;

Με ανακοίνωση του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Ν. Αναστασιάδης αναφέρεται στις δραματικές στιγμές που έζησε  στο Eurogroup. Έτσι, συνεχίζει αμέριμνος να βιώνει το δράμα του όντας μέρος της θεατρικής παράστασης που έστησε ο ίδιος μαζί με τους διεθνείς πάτρωνές του. Και ενώ απολαμβάνει το δράμα του, παρουσιάζεται και ως θύμα των άλλων, ως αποφασιστικός ηγέτης, ως ωμός εκβιαστής, δηλαδή όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που είχε και ο προκάτοχός του κ. Χριστόφιας, του οποίου το καταστροφικό έργο ανέλαβε να ολοκληρώσει με επιτυχία.

Τι μας λέει ο κ. Αναστασιάδης;

Βρέθηκε, λέει, αντιμέτωπος με «προειλημμένες αποφάσεις και τετελεσμένα». Αυτό υποδηλώνει ότι πήγε ο πρέοδρος στο Eurogroup τελείως αχάπαρος, γεγονός που φανερώνει ότι είναι ακατάλληλος για πρόεδρος ή το πιο πιθανό παίζει θέατρο, οπότε είναι πολιτικός απατεώνας.

Δεν μπορεί με επίκληση της αχαπαροσύνης να δολοφονεί τον κυπριακό λαό, όπως ο προηγούμενος αχάπαρος Δ, Χριστόφιας που αποδέχτηκε το κούρεμα του ελληνικού χρέους με αποτέλεσμα να φορτώσει τον κυπριακό λαό με 4 σχεδόν δις ευρώ.

Από την άλλη, o κ. Αναστασιάδη, δε συμφώνησες με τη τρόικα πριν λίγες μέρες για δανειοδότηση της Κύπρου ύψους 10 δις; Τα υπόλοιπα 7.5 δις από που σχεδίαζες να τα βρεις για να δούμε ποιο ήταν το εναλλακτικό σχέδιο που είχε και πώς τάχα βρέθηκε προ τετελεσμένων και εκβιασμών;

Και αν του συμπεριφέρθηκαν, όπως λέει, ως εκβιαστές και απατεώνες, γιατί τότε με αυτά τα υποκείμενα θέλει στενότερη σχέση και παρουσιάζεται ευρωλάγνος;

Τι μας λέει ο κ. Αναστασιάδης;

«’Οτι η οικονομική κρίση δεν προέκυψε τις τελευταίες 15 μέρες». Εγώ το ξέρω. Εσύ το ξέρεις; Και αν το ήξερες γιατί εξαπατούσες με μεγαλόστομες διακηρύξεις τους πολίτες για να υφαρπάσεις την ψήφο  τους; Έχεις το δικαίωμα να εξαπατάς τους πολίτες; Πόση αξιοπιστία έχεις, ώστε και η Κύπρος να αποκτήσει αξιοπιστία διεθνώς, όπως διατυμπανίζεις; Από την άλλη πως κουρελιάζεις την αξιοπιστία του τραπεζικού συστήματος με το κούρεμα καταθέσεων και από την άλλη μιλάς για αξιοπιστία διεθνώς;  

Τι μας λέει ο κ. Αναστασιάδης;

Μας παρουσιάζει λεπτομερώς τα δυο σενάρια που του παρουσίασαν: της άτακτης χρεοκοπίας και της ελεγχόμενης διαχείρισης της κρίσης. Εδώ κυριολεκτικά κλαίμε: αφού ήσουν απροετοίμαστος και βρέθηκες προ τετελεσμένων, είτε λαλείς ότι σου είπαν –άρα συνεχίζεις να το παίζεις αχάπαρος – είτε ήσουν προετοιμασμένος και περιπαίζεις μας , οπότε προβάλλει η εναλλακτική επιλογή του απατεώνα.

Τι μας λέει ο κ. Αναστασιάδης;

Ότι  επέλεξε μια απόφαση «που οδηγεί στην ιστορική και οριστική διάσωση της οικονομίας μας». Καλά, που το ξέρεις; Δηλαδή από τώρα και στο εξής δε θα σου δημιουργήσουν νέα τετελεσμένα οι τροϊκανοί; Δηλαδή θα σε ρώτήσουν προηγουμένως; Και μετά ως καλός διαχειριστής θα μας ξαναπαρουσιάσεις τα νέα καταστροφικά σενάρια  που θα σου πλασάρουν; Και γιατί να πιστέψουμε αυτά που σήμερα λές, όταν χθες εξαπατούσες τους πολίτες;

Τι μας λέει ο κ. Αναστασιάδης;

Δε θέλει να μπει στη «λογική της επίρριψης ευθυνών». Τι μας λέεις κ. Πρόεδρε; Αυτο-αθωώνεσαι; Μόνο ένα φεουδάρχης ή χιτλεράκος ή σταλινάκος αυτο-αθωώνεται. Έτσι ,αντί στη φυλακή κάποιος μπορεί να είναι και πρόεδρος όντας πολιτικά  εγκληματίας.  Και φυσικά η μη επίρριψη ευθυνών είναι το μόνιμο σύνθημα όλων των κομμάτων και κάθε ολιγαρχικού, ώστε να συνεχίσουν αμέριμνοι να νέμονται πλούτο προνόμια, πλούτο και εξουσία σε βάρος του λαού.

Η ανακοίνωση του κ. Αναστασιάδη είναι μη λογική. Και η κυπριακή κοινωνία δεν αντέχει συνέχιση των παραλογισμών του προηγούμενου Προέδρου Δ. Χριστόφια.

Τι κάνουμε;

Κλείνουμε τα αυτιά μους στους αποδεδειγμένα απατεώνες ολιγαρχικούς:κόμματα, ΜΜΕ, ανίδεους ειδικούς φερέφωνα, κουβαλητούς κινδυνολόγους.

Στοχαζόμαστε ο καθένας ως πολίτης –χωρίς οργή – τι κάνουμε.

Και τότε θα ανακαλύψουμε ότι υπάρχουν αμέτρητοι τρόποι ατομικής και συλλογικής δράσης.

Η ΟΠΟΙΑ ΔΡΑΣΗ ΑΠΑΙΤΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ.ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ, Η ΔΡΑΣΗ ΣΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΧΑΜΕΝΗ, ΟΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ. ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ, ΑΝ ΘΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΘΥΤΕΣ ΜΑΣ -ΧΩΡΙΣ ΕΜΦΥΤΕΥΜΕΝΕΣ  ΠΑΡΩΠΙΔΕΣ- ΚΑΙ ΝΑ ΔΡΑΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΑΜΕΝΟΥΝ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΨΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΩΣ  ΜΑΖΑ ΗΛΙΘΙΩΝ. 

ΥΓ. ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΣ ΑΦΕΛΟΥΣ

Αν χάσαμε την αξιοπιστία μας στις διεθνείς αγορές και δε μας χρηματοδοτούν λόγω του προβλήματος των τραπεζών, όπως λένε. 

Αν το πρόβλημα των τραπεζών θα το επιλύσουν χρηματοδοτώντας τις τράπεζες οι καταθέτες αναγκαστικά, όπως ανακοινώνουν.

Τότε τι το θέλουμε το μνημόνιο με την τρόικα;

Δεν μπορούσαμε από μόνοι μας να λύσουμε το πρόβλημα; Για παράδειγμα ο πρόεδρος να πάει αύριο το πρωί να αγοράσει μετοχές της Λαϊκής μερικών εκατομμυρίων μαζί με όλη τη συγχορδία των ολιγαρχικών και αφού καλύψουν το 50% των ζημιών δίνοντας και το καλό παράδειγμα, τότε να κληθεί και ο λαός σε σταυροφορία να ενισχύσει τις τράπεζες με το υπόλοιπο 50%; Και γιατί δεν το κάναμε πριν ένα χρόνο από μόνοι μας, αφού υπήρχε αυτή η δυνατότητα; Χα,χα,χα!!!

Κυπριακό μνημόνιο για -αμνήμονες ή η επέλαση των βαρβάρων

Μέσα σε δραματικές συνθήκες που διαμόρφωσαν οι επαγγελματίες δραματοποιοί –κόμματα, κυβέρνηση, ΜΜΕ, ανίδεοι επιστημόνες της καταστροφής – έγινε το αναμενόμενο: η κυβέρνηση φόρτωσε το κόστος της ανιδεότητας και απληστίας της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας στους ώμους του λαού.

Ήταν αναμενόμενο. Γιατί τις ζημιές της ανικανότητάς τους ή θα τις πλήρωναν οι ίδιοι –πράγμα αδύνατο – ή θα τις πλήρωνε ο λαός. Κανένας πολιτικός δεν διατύπωσε θέση να πληρώσουν οι Κύπριοι ολιγάρχες, αλλά με αποφασιστικότητα τα φόρτωναν σιγά-σιγά στους ώμους των «ηλιθίων»  πολιτών. Όλοι ενωμένοι ως μια γροθιά προάσπισαν τα συμφέροντα της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας σε βάρος, φυσικά, του λαού.

Με το μνημόνιο λοιπόν δεν σώζεται η Κύπρος – άκου βλακεία- , δεν σώζεται η οικονομία –άλλη βλακεία- ,σώζονται μόνο οι ολιγάρχες της Κύπρου, δηλαδή παρόλη την αποδεδειγμένη ανικανότητα και απληστία τους, θα συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται τους Κύπριους πολίτες χωρίς να παράγουν – η πλειονότητά τους- τίποτε απολύτως.

Με κύριο όπλο – όπως κάθε ολιγαρχικού φυσικά – την απάτη οδηγούν την κυπριακή κοινωνία στη χρεοκοπία προκειμένου να σωθούν οι ίδιοι. Και όσοι αφελείς πιστεύουν τα λόγια τους ότι θα γίνει «νέα αρχή» ή σώθηκε το τραπεζικό σύστημα και άλλες κινδυνολογίες που πλασάρει όποιος δεν έχει λογικά επιχειρήματα, σύντομα θα διαψευστούν.

Γιατί η απλή λογική υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να εμπιστεύεσαι απατεώνες. Φυσικά οι βλάκες-επειδή δεν καταλαβαίνουν και επειδή δεν θέλουν με τίποτε να αποδεχθούν τη βλακεία τους –θα στηρίξουν με υπομονή και ελπίδα τα όποια μνημόνια τους πλασάρουν. Ο κάθε βλάκας - επειδή δεν μπορεί να σκεφτεί τίποτε από μόνος του –είναι υποχρεωμένος να υιοθετεί όποια άποψη του πλασάρουν οι άλλοι.

Όταν λοιπόν μια κοινωνία κυριολεκτικά και ολοφάνερα  εμπαίζεται από  κλέφτες και απατεώνες –ντόπιοι,Ευρωπαίοι και «κοσμοπολίτες»-  και αυτή απλώς χειροκροτεί, αυτή η κοινωνία δεν έχει μέλλον.

Τα μέτρα που ακολουθούν θα είναι πιο επώδυνα με στόχο να επιβληθεί στην Κύπρο το όραμα της διεθνούς οικονομικής ολιγαρχίας και των ανόητων τοπικών φερέφωνών της για φτωχοποίηση-πλήρη εξάρτηση των «ηλίθιων» πολιτών. Τα μέτρα αυτά δεν είναι το τέλος, αλλά η αρχή για μια πραγματική  και γενικευμένη φτωχοποίηση της κυπριακής κοινωνίας.

Η φτωχοποίηση των πολιτών είναι και ο δηλωμένος στόχος της κυβέρνησης Αναστασιάδη η οποία προφανώς γνωρίζοντας που θα οδηγήσουν τα μέτρα της , φροντίζει να προ-εξαγγέλλει μέτρα κοινωνικής ευαισθησίας. Φυσικά δεν είναι μέτρα κοινωνικής ευαισθησίας που θα ληφθούν , αλλά κοινωνικής αναισθησίας. Μια κυβέρνηση που στοχεύει στην φτωχοποίηση της κοινωνίας συνειδητά και προ-αναγγέλλει μέτρα για κοινωνικά βοηθήματα, δεν το κάνει από κοινωνική ευασθησία, αλλά από αγωνία πως η ανάλγητη στάση της μπορεί να προκαλέσει κοινωνική εξέγερση και με ξερο-κόμματα προσπαθεί να την προλάβει. Αυτή  είναι η λογική της βαρβαρότητας από την οποία είναι διαποτισμένη η κυπριακή κυβέρνηση, ως γνήσια συνεχιστής του αρχι-καταστροφέα Δημήτρη Χριστόφια.

Τα όποια μέτρα σταδιακά θα ενισχυθούν με μια σταδιακή και παράλληλη ενίσχυση του αυταρχισμού των φορέων της εξουσίας του κράτους, ώστε να εξασφαλιστεί η επιτυχία της εφαρμογής του προγράμματος φτωχοποίησης της κυπριακής κοινωνίας. Η επιτυχία του προγράμματος είναι εξασφαλισμένη όντας υπό την επιτήρηση της διεθνούς ολιγαρχίας από την οποία είναι πλήρως εξαρτημένη η ντόπια ολιγαρχία, αφού επιβιώνει με τα δικά της χρήματα.  

Τι κάνουμε λοιπόν;

Κλείνουμε τα αυτιά μους στους αποδεδειγμένα απατεώνες.

Στοχαζόμαστε ο καθένας ως πολίτης –χωρίς οργή – τι κάνουμε.

Και τότε θα ανακαλύψουμε ότι υπάρχουν αμέτρητοι τρόποι ατομικής και συλλογικής δράσης.

ΥΓ. Προς ψηφοφόρους Αναστασιάδη: καλά, σας εξαπάτησε νωρίς. Πόσα ψέματα με περισσή αφέλεια πιστέψατε! Αν η δουλειά του άλλου είναι να σε εξαπατά, και εσύ με απέριττη αφέλεια εξαπατιέσαι, υπάρχει σίγουρα ένα πρόβλημα.