Η υποχρεωτική ψήφος και η ανομία

Υπάρχει πρόβλημα με την υποχρεωτική ψήφο. Τα κομματικά μυαλά βασανίζονται να βρουν λύση. Και όλο ψάχνουν και όλο δε βρίσκουν.
Ποιο είναι το πρόβλημα;
Η νομική διάσταση του προβλήματος «υποχρεωτική ψήφος» είναι τραγελαφική.Γιατί;
Το δικαίωμα της πολιτικής ψήφου ρυθμίζεται από το σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ειδικότερα το άρθρο 31, το οποίο συμπεριλαμβάνεται στον πίνακα των «θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών» του πολίτη, αναφέρει:
«Τηρουμένων των διατάξεων του Συντάγματος και οιωνδήποτε δυνάμει τούτου ψηφιζομένων εκλογικών νόμων της Δημοκρατίας ή της αρμόδιας Κοινοτικής Συνελεύσεως, πας πολίτης δικαιούται να ψηφίζη εις οιανδήποτε εκλογήν διενεργουμένην συμφώνως τω Συντάγματι και οιωνδήποτε τοιούτω νόμω».
Τι σημαίνει η ψήφος είναι δικαίωμα συνταγματικά κατοχυρωμένο; Σημαίνει ότι στα πλαίσια του πολιτικού συστήματος οι φορείς της εξουσίας του κράτους δεν μπορούν να αναζητήσουν εξω-κοινωνική νομιμοποίηση. Οι φορείς της εξουσίας του κράτους νιμιμοποιούνται στην εξουσία μόνο με την ψήφο των πολιτών. Η ψήφος είναι δηλαδή νομιμοποιητική. Και επαφίεται αποκλειστικά στον πολίτη το αν και το πώς θα την εξασκήσει. Η ψήφος δε συνιστά νομική υποχρέωση του πολίτη απέναντι στους φορείς της εξουσίας του κράτους. Δεν έχει νόημα η φράση «υποχρεωτικό δικαίωμα»!!! Δικαιούχος είναι ο πολίτης και υπόχρεο το κράτος.
Οι φορείς της εξουσίας του κράτους όμως μετέτρεψαν αντισυνταγματικά το πολιτικό δικαίωμα του πολίτη σε νομική υποχρέωση που επιφέρει ποινικές συνέπειες και πρόστιμα μέχρι 200 λίρες!!! Και όσο οι μάζες προσέτρεχαν στους ηγέτες και στα κόμματα, δηλαδή η κοινωνία αποδεχόταν την υποχρεωτικότητα της ψήφου, δεν υπήρχε πρόβλημα.
Όμως την τελευταία εικοσαετία η κοινωνία αμφισβητεί την υποχρεωτική ψήφο. Δεκάδες χιλιάδες νέοι αρνούνται να εγγραφούν στον εκλογικό κατάλογο (υπολογίζονται σε 75-80 χιλιάδες ). Και ενώ η αποχή από τις βουλευτικές εκλογές το 1991 ήταν 7%, το 2006 ανήλθε στο 11%. Και ενώ τα λευκά το 1996 ήταν 1,82%, το 2006 ανήλθαν στο 2.27%.Και ενώ τα άκυρα το 1996 ήταν 2.37%, το 2006 ανήλθαν στο 3.30%. Δηλαδή με την πάροδο του χρόνου παρατηρείται ότι ένας αυξανόμενος αριθμός πολιτών αρνείται να νομιμοποιήσει με την ψήφο του τους φορείς της εξουσίας, τα κόμματα. Αποστασιοποιείται από αυτό που τα κόμματα ονομάζουν πολιτική.
Από το 2001 ο Γ. Εισαγγελέας δεν διώκει κανένα που δεν προσέρχεται να ψηφίσει. Και πολύ λογικά αφού τυχόν εφαρμογή της «παράνομης» νομοθεσίας, θα έιχε ως αποτέλεσμα τη δίωξη δεκάδων χιλιάδων πολιτών. Από την άλλη η αστυνομία είναι αδύνατο να μελετήσει τόσους φακέλους και να τους οδηγήσει στο δικαστήριο.
Έτσι αυτή τη στιγμή έχουμε ένα «παράνομο» νόμο που δεν εφαρμόζεται!!!
Τα κόμματα διχάζονται για την τροποποίηση του νόμου για την υποχρεωτική ψήφο. Και ενώ υπάρχει πρόβλημα, τα κόμματα το διαιωνίζουν γελοιποιώντας κάθε έννοια νομική και δικαιϊκή!!! Γιατί τόση δυστοκία εκ μέρους των κομμάτων;