Ήταν συνεταιρικό το κράτος στην Κύπρο το 1960;

Ορισμένοι πολιτικοί στην Κύπρο- ιδιαίτερα από το ΔΗΚΟ και το ΕΥΡΩΚΟ – επιμένουν δογματικά ότι στην Κύπρο το 1960 δεν εγκαθίδρυθηκε συνεταιρικό κράτος!!! Ποια είναι η επιχειρηματολογία που αναπτύσοουν για τεκμηρίωση της θέσης τους;
Ο Α. Αγγελίδης υποστηρίζει ότι η αναφορά σε συνεταιρισμό είναι λανθασμένη «αφού το κράτος που δημιουργήθηκε το 1960 δεν ήταν συνεταιρισμός» αλλά «μια συμφωνία που μας είχε επιβληθεί»!!!
Ως νομικός και ως πολιτικός ο κ. Αγγελίδης οφείλει να γνωρίζει ότι η βούληση του όποιου δυνατού δε μετατρέπεται αυτόματα σε εσωτερικό δίκαιο. Δηλαδή απαιτείται για να νομιμοποιηθεί η βούληση του ισχυρού και η συναίνεση του αδύνατου. Και το 1959 υπήρξε συναίνεση από την ηγεσία των Ελληνοκυπρίων. Και η συναίνεση δημιουργεί δίκαιο. Είτε αρέσει είτε δεν αρέσει. Και σήμερα αν αποδεκτούμε το σχέδιο Ανάν - που είναι η βούληση των ισχυρών – η συναίνεσή μας θα δημιουργήσει δίκαιο. Κάποιοι δικαιούνται να κλαψουρίζουν ότι μας το επέβαλαν οι ξένοι. Η απάντηση είναι πως θα μπορούσαμε να το απορρίψουμε και δεν το πράξαμε. Με λίγα λόγια το 1959 υπήρξε συναίνεση του τότε πολιτικού ηγέτη των Ελληνοκυπρίων Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στη συγκεκριμένη λύση. Άλλο πράγμα οι προσδοκίες ή η προπαγάνδα και άλλο η πραγματικότητα.
Επίσης το 1960, όπως υποστηρίζει ο κ. Αγγελίδης, δόθηκε μια λύση η οποία «έδωσε υπερβολικά δικαιώματα στη μειονότητα, τα οποία σε καμιά περίπτωση δεν ήταν συνεταιρικά»!!! Το σύνταγμα του 1960 δεν μιλά για μειονότητα. Ο όρος μειονότητα χρησιμοποιήθηκε μόνο από τους Ελληνοκύπριους πολιτικούς στη βάση της πληθυσμιακής σύνθεσης. Το σύνταγμα όμως αναγνωρίζει πολίτες δύο κοινοτήτων που συμμετέχουν στην άσκηση της εξουσίας του κράτους. Η συμμετοχή εκπροσώπων στην άσκηση της εξουσίας του κράτους δεν στηριζόταν στην αριθμητική ισότητα, δηλαδή 50% προς 50%, αλλά στην αναλογική ισότητα που προσέγγιζε ευνοϊκά προς τους Τουρκοκύπριους την αναλογία πληθυσμού. Και στα καθοριστικά ζητήματα έδωσε αριθμητική ισότητα, δηλαδή πολιτική ισότητα, παραχωρώντας το δικαίωμα βέτο στους Τουρκοκύπριους εκπροσώπους.
Ακόμα ο κ. Αγγελίδης υποστηρίζει ότι ο συνεταιρισμός το 1960 είναι η θέση της τουρκικής πλευράς!!! Άρα, εφόσον είναι θέση της τουρκικής πλευράς, αποκλείεται να είναι και της ελληνοκυπριακής πλευρά. Δηλαδή ότι υποστηρίζουν οι Τούρκοι είναι λανθασμένο και ότι υποστηρίζουν οι Ελληνοκύπριοι είναι το σωστό. Αποκλείεται οι Τούρκοι να πουν κάτι σωστό!!! Η ευφυία έχει κατοικήσει αποκλειστικά στα μυαλά των Ελληνοκύπριων πολιτικών, που έχουν μετατραπεί σε δογματικούς ερμηνευτές της ιστορικής πραγματικότητας!!!
Από την άλλη ο κ. Κουτσού υποστηρίζει ότι στην Κύπρο το 1960 δημιουργήθηκε «ενιαίο κράτος»!!! Τέτοιο πράγμα στην Κύπρο δεν υπήρξε. Στη δύση- ναι - υπήρχε ενιαίο κράτος με την έννοια ότι η εθνοτική ομάδα που κατέλαβε την εξουσία του κράτους μετέτρεψε τις άλλες εθνοτικές /πολιτισμικές ομάδες σε μειονότητες χωρίς δικαίωμα προβολής στον πολιτικό πεδίο , επέβαλε μια και αδιαίρετη κρατική εξουσία, αναγνώρισε μια μόνο εθνική ταυτότητα. Στην Κύπρο τίποτε από αυτά δεν υπήρξε. Πού βλέπει λοιπόν το ενιαίο κράτος το 1960 ο κ. Κουτσού;
Ορισμένοι Ελληνοκύπριοι πολιτικοί συγχίζουν το βιούμενο σήμερα κράτος με το κράτος του 1960. Το κράτος λοιπόν το 1960 ήταν συνεταιρισμός δύο κοινοτήτων με συμφωνημένους τους όρους σύστασης του συνεταιρισμού.
Η δημοκρατική ιδεολογία αναγνωρίζει την ελευθερία του κάθε ατόμου να επιλέγει όποια συλλογική ταυτότητα επιθυμεί και παράλληλα αυτή η συλλογική ταυτότητα να συμμετέχει στη συγκρότηση της εξουσίας συνοδικά, ώστε να μη μετατρέπεται σε μειονότητα κανένα πολιτισμικό/εθνοτικό/γεωγραφικό υποσύνολο.