Τα ασήμαντα για τον Υπουργό Παιδείας και τα σημαντικά για τους πολίτες

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα " O Φιλελεύθερος" στις 18/5/2008 ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού προσπάθησε να μας πείσει ότι το θέμα εισδοχής φοιτητών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου ήταν , από τη μια , σύγκρουση Πανεπιστημίου – ΟΕΛΜΕΚ και από την άλλη, ένα όχι και τόσο σημαντικό θέμα.
Το πρόβλημα ξεκίνησε όταν το πανεπιστήμιο , δύο μήνες πριν τις τελικές εξετάσεις των μαθητών και χωρίς να προηγηθεί κοινωνικός διάλογος ή καμία μελέτη ή τεκμηρίωση, αποφάσισε να διαφοροποιήσει το σύστημα εισδοχής φοιτητών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Πέρα από τη διαδικασία που ήταν πρόκληση για κάθε δημοκρατικό πολίτη, επί της ουσίας επέφερε μια σημαντική αλλαγή: καταργούσε την ενιαία εξέταση όλων των μαθητών ανεξάρτητα από το σύστημα εκπαίδευσης που είχαν ακολουθήσει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Στη θέση της υιοθετούσε μια νέα λογική: κάθε μαθητής μπορεί να διεκδικήσει θέση στο Πανεπιστήμιο Κύπρου με κριτήριο τον τίτλο που παρέχει το σύστημα εκπαίδευσης που επέλεξε στη δευτεροβαθμία εκπαίδευση. Και για να κατοχυρωθεί αυτό, εισάγεται η λογική της ποσόστωσης στη θέση της ενιαίας εξέτασης. Αυτή η νέα προσέγγιση απαιτεί σοβαρή μελέτη και τεκμηρίωση ώστε η κοινωνία να έχει πειστικές απαντήσεις σε κάθε απορία, κάτι που δεν έγινε. Και σε κάθε περίπτωση αυτή η νέα προσέγγιση είναι πολύ σοβαρή ως προς τις συνέπειές της: κοινωνικές , οικονομικές, πολιτικές, πολιτισμικές.
Από την πρώτη στιγμή το θέμα ήταν μείζον. Και απέκτησε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις όταν όλοι αντελήφθηκαν ότι δεν ήταν ένα «γινάτι» του πανεπιστημίου στα πλαίσια της δήθεν αυτονομίας τους. Εννοώ ότι από τη μια η κυβέρνηση και από την άλλη ο ΔΗΣΥ ουσιαστικά στήριζαν την απόφαση του πανεπιστημίου χρησιμοποιώντας διάφορους νεφελώδεις όρους όπως αυτονομία, εκσυγχρονισμός, εξευρωπαϊσμός, κοινωνική δικαιοσύνη. Δηλαδή και οι φορείς της εξουσίας συναινούσαν με την απόφαση του πανεπιστημίου χωρίς να δικαιολογούν τη θέση τους.
Εξίσου αιφνιδιαστικά, λοιπόν, στις 9/5/2008 ανακοινώθηκε στον τύπο ότι το Πανεπιστήμιο Κύπρου παραχωρεί 35 θέσεις σε Τουρκοκύπριους. Συμφωνώ με τη φοίτηση Τουρκοκυπρίων στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Δεν είναι αυτό το ζήτημα. Γιατί η απόφαση του Πανεπιστημίου υλοποιούσε το προεκλογικό πρόγραμμα του Προέδρου Χριστόφια το οποίο αναφέρει κατά λεξη:"Υιοθέτηση πρακτικών μέτρων που θα διευκολύνουν τη φοίτηση Τουρκοκυπρίων στο Πανεπιστήμιο Κύπρου". Δηλαδή στη συγκεκριμένη περίπτωση το Πανεπιστήμιο λειτούργησε με βάση την αυτονομία του ή εκτελούσε εντολές της εκτελεστικής εξουσίας ή τέλος πάντων αποτελούσε συναπόφαση; Ακόμα από τις 9/5/2008 οι Τουρκοκύπριοι θα μπορούσαν να εισαχθούν στο Πανεπιστήμιο Κύπρου με δύο διαφορετικά συστήματα εισδοχής, και με τo GCE και με τις ειδικές θέσεις για Τουρκοκύπριους!!! Γιατί;
Σε συνάρτηση με τα πιο πάνω είναι και η υλοποίηση της προεκλογικής δέσμευσης του Προέδρου Χριστόφια για «την προώθηση της πολυπολιτισμικότητας» και «τον αναπροσανατολισμό της εκπαίδευσης από τον εθνοκεντρισμό στην πολυπολιτισμική αντίληψη του κόσμου». Και αυτή η διάσταση του προεκλογικού προγράμματος του Προέδρου είναι ιδιαίτερα σημαντική και σίγουρα επιβάλλεται να γίνει αντικείμενο δημόσιου διαλόγου.
Επομένως δε συμφωνώ με τη θέση του Υπουργού Παιδείας ότι το θέμα δεν είναι μείζον. Μια τέτοια προσέγγιση υποβαθμίζει τη σημασία του προγράμματος του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και από την άλλη, το να παρουσιάζεται το ζήτημα ως διαφορά Πανεπιστημίου – ΟΕΛΜΕΚ, συνιστά ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση του κυβερνητικού προγράμματος. Λες και η ευθύνη της υλοποίησής του ανήκει είτε στο Πανεπιστήμιο είτε στην ΟΕΛΜΕΚ και το Υπουργείο Παιδείας είναι ένας θεατής!!!
Και η κοινωνία θεώρησε σημαντικό το ζήτημα για λόγους που σχετίζονται και με τη διαδικασία αλλά και την ουσία.