Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009

Ο κίνδυνος του φασισμού:λογισμοί και παραλογισμοί

Κάποιοι λοιπόν που συμμετείχαν σε μια αντικατοχική εκδήλωση στις 20 Ιουλίου 2009, φώναξαν υβριστικά συνθήματα εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας καθώς και ρατσιστικά συνθήματα. Προσωπικά διαφωνώ και με τη χρήση συνθημάτων και πιο πολύ, ύβρεων εναντίον οποιουδήποτε προσώπου.
Το θέμα αυτό έγινε μείζον από τα κόμματα και τα ΜΜΕ με γενική επωδό την ανέξοδη καταδίκη των υβριστών.
Οι διαστάσεις που δόθηκαν στο θέμα ήταν εξωπραγματικές. Ιδιαίτερα από την πλευρά της κυβέρνησης και του ΑΚΕΛ.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μιλώντας στην Παναγιά στις 24/7/2009 τόνισε ότι «το κράτος δεν θα ανεχθεί καμιά υπονομευτική δραστηριότητα και δεν θα επιτρέψει την αναβίωση φασιστικών καταστάσεων με τον όποιο μανδύα εμφανίζονται».
Ο Γ. Γ. του ΑΚΕΛ σε συνέντευξή του στην εφ. Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ στις 26/7/2009 συνέδεσε τους υβριστές με το πραξικόπημα και την «προπραξικοπηματική περίοδο» αφού «η ίδια συνθηματολογία, εθνικιστική και αρρωστημένη χρησιμοποιήθηκε και το 1974» και πρόσθεσε ότι «διαφωνούν με αυτή ταύτη τη λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας».
Η ΕΔΟΝ συσχέτισε τις ενέργειες «με κλίμα φανατισμού εναντίον του ΑΚΕΛ και της κυβέρνησης Χριστόφια» και προειδοποιεί πως «δεν θα ανεχτεί οι νέες γενιές να μπολιαστούν με το δηλητήριο του φασισμού».
Η ΧΑΡΑΥΓΉ δε σημείωνε: «Η ιδεολογία που ασπάζονται είναι εκείνη του ναζισμού – φασισμού στο όνομα της ελληνικής σκέψης και της χριστιανικής ορθοδοξίας, είναι άκρως προκλητικοί και αντι-ομοσπονδιακοί». Ακόμα συνέδεε τους υβριστές με προσπάθεια ανατροπής του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Δε θα σταθώ στο βάσιμο των όποιων συνδέσεων επιχείρησαν οι πιο πάνω, δηλαδή το σχήμα:υβριστές-πραξικόπημα 1974-φασισμός-ανατροπή Προέδρου-αντι-ομοσπονδιακοί. Για όποιον στοχάζεται λογικά όλοι αυτοί οι συνειρμοί είναι «πού σου νέφκω, πού πάεις» και συνιστούν και αυτοί μια ύβρη προς τους αποδέκτες στο όνομα καταδίκης μιας άλλης ύβρεως.
Η επωδός των πιο πάνω είναι το μήνυμα: είναι υπαρκτός ο κίνδυνος του φασισμού. Είναι πράγματι υπαρκτός με βάση το γεγονός ότι κάποιοι ύβρισαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας:

Αν καλοεξετάσεις το ζήτημα και με βάση την ιστορική εξέλιξη της νεοτερικότητας ,μάλλον οι αναφορές των πιο πάνω δεν έχουν και τόση λογική βάση. Είναι γεγονός ότι στα νεότερα χρόνια εμφανίστηκαν ιδεολογίες και επιβλήθηκαν καθεστώτα που απομείωσαν ή και εξαφάνισαν την ελευθερία των πολιτών. Ανεξάρτητα από τα αίτια του φαινομένου σε κάθε χώρα και σε συσχετισμό με τον εκάστοτε διεθνές περιβάλλον, η εκδήλωση τέτοιων ανελεύθερων καθεστώτων είχε συγκεκριμένο τρόπο πολιτικής δράσης. Αν περιοριστούμε στην Ευρώπη , τότε ανελεύθερα καθεστώτα ονομάστηκαν ο ιταλικός φασισμός, ο γερμανικός ναζισμός αλλά και ο σοβιετικός ολοκληρωτισμός. Ανεξάρτητα από τις σημαντικές διαφοροποίησεις τους, που αντικατοπτρίζουν τις ανάγκες και την ανάπτυξη διαφορετικών κοινωνιών, εντούτοις μπορούμε να ανιχνεύσουμε στο επίπεδο της πολιτικής πράξης κοινά στοιχεία. Και στις τρεις περιπτώσεις το κόμμα ταυτίστηκε με το κράτος, ιδιοποιήθηκε το πολιτικό σύστημα ολοκληρωτικά και κατείχε την κοινωνία.

Η ταύτιση λοιπόν ιστορικά του πολιτικού συστήματος με το κράτος και η «υφαρπαγή» της κρατικής εξουσίας από ποικίλους διαμεσολαβητές-«σωτήρες» του λαού είτε ονομάστηκαν φασίστες είτε ναζιστές, είτε οπαδοί του ολοκληρωτισμού είτε δικτάτορες είτε αυταρχικά καθεστώτα είναι η πολιτική βάση – εκτροφείο του όποιου φασισμού. Η ταύτιση του πολιτικού συστήματος με το κράτος και ο αποκλεισμός της κοινωνίας από την πολιτική επιτρέπει σε διάφορους τυχάρπαστους να «υφαρπάζουν» την κρατική εξουσία και να καταδυναστεύουν τους πολίτες με σκοπό «να σώσουν τον τόπο, το έθνος, το λαό κλπ.».

Όταν λοιπόν αποκαλείς έναν φανατικό αντίπαλο ως «φασίστα», τότε κενολογείς και αποπροσανατολίζεις. Γιατί το φασισμό και τον ολοκληρωτισμό και τον αυταρχισμό δε θα το γεννήσει καμία ομάδα ή ομαδούλα που συνθηματολογεί υπέρ ή κατά του όποιου «δικού μας». Ο κίνδυνος για τις ελευθερίες του πολίτη ιστορικά προέρχεται από τους φορείς της εξουσίας που μεθοδευμένα και ύπουλα εκμεταλλευόμενοι το δεδομένο κοινωνικό αδιέξοδο, υφάρπασαν την εξουσία για το «καλό» του λαού και μετά τη χρησιμοποίησαν σε βάρος του λαού.

Αν λοιπόν κάποιοι σήμερα στην νήσο Κύπρο ανησυχούν πραγματικά για φασισμό, ας μην αποπροσανατολίζουν μεγεθύνοντας τις ενέργειες κάποιων ομάδων. Είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι κάποιοι συμπολίτες μας επιλέγουν τέτοιες συμπεριφορές. Και πρέπει ορθολογιστικά να διερωτηθούμε «γιατί;». Όμως δεν είναι αυτοί ο κίνδυνος. Για όσους πράγματι ανησυχούν και δεν υποκρίνονται όντας σε διατεταγμένη αποστολή, καλύτερα να κοιτάζουν κατά τα δώματα των φορέων της εξουσίας. Εκεί βρίσκεται ο κίνδυνος, αν υπάρχει, για τις ελευθερίες του πολίτη. Από κει εκτρέφονται οι «φασιστικές συμπεριφορές» και από κει υπάρχει κίνδυνος «υφαρπαγής της εξουσίας». Οι κατέχοντες είναι ο κίνδυνος και όχι η κάθε ομάδα που ως φερέφωνο πετάσσει συνθήματα. Και που πιο πολύ την αξιοποιεί η ολιγαρχία για να περιορίσει τις ελευθερίες των πολιτών στο σύνολό τους.
Υπάρχει βάσιμος λόγος να ανησυχούμε σήμερα;
Ο δημοκρατικός πολίτης πάντοτε ανησυχεί. Και η ανησυχία του αφορά τις δράσεις των εχόντων και κατεχόντων. Και η πραγματικότητα είναι πως σήμερα το πολιτικό σύστημα έχει ιδιοποιηθεί ολοκληρωτικά από τα κόμματα. Αυτοί αποτελούν το πραγματικό κίνδυνο για την ελευθερία των πολιτών, αυτοί μπορούν να μετατρέψουν τη θέλησή τους σε νόμο με καθολική ισχύ. Ο κίνδυνος σήμερα παρά ποτέ εντοπίζεται στην πολιτική και οικονομική ολιγαρχία.Με διάφορα προσχήματα συρρικνώνουν ασύδοτα τις ελευθερίες των πολιτών και οι «φασιστικές ομάδες» συνεχίζουν άθικτες το έργο τους. Οι διάφορες ομαδούλες μπορούν να αξιοποιηθούν από την εξουσία και όχι οι ομαδούλες να επιβάλουν τη θέλησή τους στο πολιτικοοικονομικό κατεστημένο. Τέτοιες ομάδες, όπως οι υβριστές της 20ης Ιουλίου, θα αξιοποιηθούν στα μέγιστα από την ολιγαρχία, που προκειμένου να μας «σώσει» από τους φασίστες , θα προωθήσει μεθόδους εκφασισμού της κοινωνίας. Τέτοιες ομάδες είναι υπηρέτες –συνειδητά ή ασυνείδητα - του συστήματος και αποτελούν το σωσίβιό του.
Πότε θα εκλείψει ο κίνδυνος του φασισμού; Μόνο σε μια δημοκρατία όπου ο λαός αποφασίζει, γιατί εκεί αποκλείεται να αποφασίσει να πάρει μέτρα εναντίον του εαυτού του, να αυτοφιμωθεί ή να αυτουποδουλωθεί! Στα εξουσιαστικά πολιτικά συστήματα ο κίνδυνος θα είναι πάντοτε υπαρκτός, γιατί πάντοτε θα υπάρχουν «οι σωτήρες» του λαού!!! Οι σωτήρες του έθνους, οι σωτήρες του κράτους, οι σωτήρες των θεσμών, οι σωτήρες των καταπιεσμένων και πάει λέγοντας. Σωτήρας ήταν και ο Χριστός αλλά τουλάχιστον εκεί υπήρχε δηλωμένη η μεταφυσική της επουράνιας ζωής, του παραδείσου. Οι επίγειοι σωτήρες μόνο κόλαση φέρνουν στους λαούς, αφού «παραλογίζονται» ότι μπορεί να είναι και «σωτήρες»!!!

11 σχόλια:

the Idiot Mouflon είπε...

"Τούτη τη φορά θα είμαστε οργανωμένοι". Έτσι σχολίασε γνωστή ενωτική βιβλιοφάγος τις "προκλήσεις των διεθνιστών" ...όπως η ίδια ονόμασε την τρομερή αμαρτία της έκφρασης διαφορετικής άποψης.

Πληροφορίες που έχω από διάφορες πηγές (και που δεν αφορούν τα γνωστά επεισόδια) με κάνουν να πιστεύω πως πράγματι άρχισαν να οργανώνονται και να συνενώνονται διάφορα στοιχεία με κοινό "αντιομοσποδνιακό" στόχο.

Γνωρίζεις νομίζω πως στο παρελθόν οι άνωθεν και ανίκανους καπεταναίους είχαν αλλά και σε πολλά καπετανάτα ήταν μοιρασμένοι.

Εμένα όμως με ενδιαφέρει το εξής: πόσο χρήσιμοι θα είναι για τον Χριστόφια αν αποφασίσει πως ΔΕΝ πάμε για λύση;

Οι προηγούμενοι τουχ χρησιμοπποιούσαν για να μεταφέρουν το κέντρο πιο "έξω" αφού η ύπαρξη άκρων εύκολα μπορεί να δικαιολογήσει την αποδοχή "σκληρότερων" θέσεων ως μετριοπαθών.

Ο Δημήτρης μου, Δημήτρης μου όμως;

ΑΝ φτάσουμε σε σχέδιο λύσης ... μήπως θα είναι αναγκαίοι για να μετατεθεί η εστίαση από το "είναι καλή/κακή η λύση" στο "μπορούμε να την εφαρμόσουμε χωρίς αντιδράσεις από τα άκρα και νέο αιματοκύλισμα";

Απορίες ηλιθίου θα μου πεις ...

MARINOS είπε...

Συμφωνω με όσα λες.

Χρειάζεται μέτρο. Και με κάλυψες απόλυτα που μίλησες και για τα ακραία που έγιναν στην πορεία διαμαρτυρίας (και δε μιλώ τόσο για τα υβριστικά συνθήματα κατά του Προέδρου, όσο και για τα άλλα έκτροπα).

Είναι δικαίωμα του οποιουδήποτε να έχει την άποψη που επιθυμεί. Θα πρέπει, όμως, να την υπερασπίζεται στα πλαίσια μιας δημοκρατικής πολιτείας (και ασφαλώς δημοκρατία δεν σημαίνει ασυδοσία)

Το λέω ξανά: με καλύπτει πλήρως η ανάρτησή σου.

andreas f.stavrou είπε...

Η λογική της δημιουργίας πόλωσης στο θέμα του κυπριακού θα είναι -όπως και να το δεις -ζημιογόνα.
Ο φανατισμός καλλιεργείται συστηματικά γιατί ίσως ο καθένας πιστεύει ότι αυτή η μέθοδος του παρέχει πλεονεκτήματα. Το πρόβημα είναι πως μπορείς να δημιουργείς φανατικούς αλλά το δύσκολο είναι να τους ελέγξεις.
Σήμερα πολλοί αλληλοβρίζονται με τη μεγαλύτερη ευκολία.Αύριο;

Albedo_Zero είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
rose είπε...

μα στο μίσος που εκπαιδευουν κατα καιρούς να ζουν τα άτομα ακόμα και μετά ένα πόλεμο κανείς δεν φροντίζει να μετακινήσει.

μένει, κατασταλάζει, διαμορφώνει τις επόμενες γενιές...

πάλι με χρόνια με καιρούς...

πόσα χρόνια ;
πόσες ανοησίες;

και αυτοί που τώρα οργανώνονται - γιατί οργανώνονται - πατούν γερά στο φανατισμό και ηλιθιότητα των προηγούμενων χρόνων.

γι αυτο και η συνενοχή -για μένα - του Γριστοφια είναι βέβαιοι όπως τότε που τσιμεντωνε το μέλλον μας.

rose είπε...

= είναι βέβαιο

. είπε...

Στα ακρα ριχνει λίπασμα το ίδιο το Αγελ μεθοδευμενα σε συνεργασια με τα αλλα "δημοκρατικα κοματα" οπως έγινε και στην Γαλλία και στην Ιταλία μόνο που τελικα γύρισε εναντίον τους το ολο παρασκεύασμα. Αντί να παραδειγματιστούν από τους παθόντες παιζουν με τα σπίρτα και τα αχυρα.
Φυσικα οι αναγκες τωρα ειναι σοβαρές. Πρέπει η πελατεία να παραμείνει συσπηρωμένη και να μην διερωτάται τι διάολο αριστερή κυβέρνηση είναι αυτή και πόσο μάλλον τι "λύση" είναι αυτή που μαγειρεύουν ερήμην ΜΑΣ σε γραφικά κλειστά σαλόνια.
Τα αποπροσανατολισμένα αρνάκια που βαφτίσανε "φασιστες" τους ειναι αναγκαία για να αλοιθωρίζει ο καλός λαός.

Τα καλά εδονοπουλα για τι δεν λένε τίποτα για την μυστική αστυνομία υπαράνω του νόμου που ετοιμάζει ο δεσπότης τους? Για τον καινούργιο πανάκριβο μεγάλο αδερφό? Για τον έλεγχο των ΜΜΕ από τα κόμματα? Αυτός είναι ο φασισμός που σας μιτσοκαμμά αδερφιά μου...

andreas f.stavrou είπε...

@ROSE

Μια περιδιάβαση στα κυπριακά ιστολόγια και το ακατάσχετο υβρεολόγιο όλων των πλευρών,μπορεί εύκολα να βοηθήσει τον καθένα να κατανόησει ποιοι και γιατί σήμερα ενισχύουν το φανατισμό στην Κύπρο.
Ο φανατισμός υποδηλώνει την ύπαρξη κοινωνικού ή πολιτικού αδιεξόδου και το τίμημα για όλους θα είναι βαρύ.
Τη μνήμη του όποιου παρελθόντος μπορεί να συντηρήσει ο καθένας με βάση τα βιώματά του και δεν υπάρχεικανένα πρόβλημα. Πρόβλημα γίνεται όταν οι πολιτικοί με τη βοήθεια των ΜΜΕ εκμεταλλεύονται μικροκομματικά αυτές τις μνήμες , δηλαδή προσπαθούν με την προπαγάνδα να διαμορφώσουν τις συνειδήσεις των πολιτών.
Επομένως οι πολιτικές ευθύνες για τις όποιες παρεκτροπές ανήκουν σε αυτούς που έχουν τη δυνατότητα να ασκούν πολιτική.

Άγνωστος Χ είπε...

Κι ένα καθηστερημένο σχόλιο...

Ο κίνδυνος του φασιμού είναι ορατός καθημερινά, καθώς το ίδιο το κράτος προκλητικά υπονομεύει την ελευθερία των πολιτών, μεγιστοποιώντας τα αστυνομικά μέτρα ασφαλείας και επομένως του ελέγχου των μαζών. Μια πρόκληση για τον σκεπτόμενο πολίτη...

Επιρόσθετα, όταν η πολιτική παύει να εκφράζεται με βάση το δημόσιο συμφέρον, τότε υπερισχύει το ιδιωτικό όφελος - αυτό της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας. Στο ιδιωτικό όφελος εδράζεται, τρέφεται και αναπτύσσεται και ...ο τρόμος. Κι αυτοί, την ηδονή του τρόμου, σπέρνουν σε κάθε χωράφι (βλέπε το επαναλαμβανόμενο παζάρι των Ημικρατικών Οργανισμών), όπου καρπίζει παντού και φέρνει πλούσια συγκομιδή. Ένα κομμάτι της εκμετάλλευσης που μας σερβίρουν καθημερινά οι κράχτες της "φιλολαϊκής πολιτικής".
Κι εμείς, βρισκόμαστε στο βούρκο μιας αμοιβαίας ομηρίας, καθώς υπνώττουμε με τα νάζια των κυβερνήσεων και με την ψήφο μας εκτρέφουμε αυτή την ηδονή. Ένας θεσμοθετημένος... τρόμος που διαιωνίζεται!

Anef_Oriwn είπε...

@ Άγνωστος Χ,

Εισηγήσεις (πέραν από τες διαπιστώσεις) για διεξόδους και εξόδους από τα αδιέξοδα έχεις;
[Επιφυλάσσομαι να κάνω (θα προσπαθήσω εντός των ημερών), έστω και καθυστερημένα μια πιο περιεχτική παρέμβαση πάνω στο κείμενο του Blogοδεσπότη].

Anef_Oriwn
Τρίτη 5/8/2009 – 12:24 μ.μ.

Άγνωστος Χ είπε...

"με τις υγειές σου!"
Η διέξοδος επαφίεται στον πολίτη... Διευκρίνίσεις σε προηγούμενα σχόλιά μου

Παρατηρώ όμως ότι διαπιστώνεις και εσύ τα αδιέξοδα, στα οποία οδηγούνται και μας οδηγούν... Ε και μέχρι να ξεχειλίσει το ποτήρι!!!!