Κυριακή 23 Αυγούστου 2009

Ενδιάμεση συμφωνία στο κυπριακό πρόβλημα: περί σχεδίων και μεθοδεύσεων

Σε ένα κείμενο του Κ. Βενιζέλου στην εφημερίδα Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ στις 23/8/2009 και με τίτλο «Φλερτάρουν με ενδιάμεση συμφωνία», αναφέρονται και τα εξής: «Όπως πληροφορούμαστε, εάν δεν είναι εφικτή η επίτευξη συμφωνίας και η διενέργεια δημοψηφισμάτων μέχρι τις αρχές του 2010, θα ενεργοποιηθεί το σχέδιο Β, το οποίο θα επικεντρωθεί στο ενδεχόμενο ενδιάμεσης συμφωνίας».
Ο κ. Κώστας Βενιζέλος, εφόσον επαγγέλλεται το δημοσιογράφο, οφείλει να ενημερώνει αντικειμενικά τους πολίτες και όχι να γίνεται «νεροκουβαλητής» πληροφοριών.
Για να υπάρχει σχέδιο Β , λογικά πρέπει να υπάρχει και σχέδιο Α. Όπως είναι γνωστό, από την αρχή της διαδικασίας, καθορίστηκε ότι υπάρχει μόνο το σχέδιο Β, δηλαδή η λογική της ενδιάμεσης συμφωνίας, όπως λέγεται. Η λογική της ενδιάμεσης συμφωνίας ταυτίζεται με τη λεγόμενη εσωτερική πτυχή του κυπριακού προβλήματος. Οι συμφωνίες εγκαθίδρυσης –εγγυήσεων και ασφάλειας –θα συζητηθούν σε κατοπινό στάδιο. Αυτές είναι οι θέσεις του κ. Χριστόφια και των Άγγλων, οι οποίοι ουσιαστικά καθορίζουν την πορεία των διαπραγματεύσεων.
Ερωτηθείς λοιπόν για το θέμα των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο, ο Πρόεδρος Χριστόφιας (6/6/2008, μετά την υπογραφή του Μνημονίου Συναντίληψης)είπε ότι «οι Συνθήκες του 1960 είναι πολύ σημαντικές για την Κυπριακή Δημοκρατία διότι η Κυπριακή Δημοκρατία δημιουργήθηκε σύμφωνα με αυτές τις Συνθήκες. Έτσι και οι δύο (χώρες) υποστηρίζουμε τις Συνθήκες του 1960 και αυτό δεν είναι τυχαίο. Για αυτό το λόγο ανέφερα ότι συμφωνούμε ότι το ενιαίο κράτος θα μεταμορφωθεί σε ένα διζωνικό, δικοινοτικό ομόσπονδο κράτος με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα. Είναι πολύ σημαντικό για την Κύπρο. Η ύπαρξη των Βάσεων, ή η κατάργηση των Βάσεων δεν είναι στην ατζέντα καμιάς εκ των χωρών μας τώρα. Δεν ήταν στην ατζέντα της Κυβέρνησης του Μακαρίου, του Κυπριανού, του Βασιλείου, του Κληρίδη και του Παπαδόπουλου. Αυτό είναι κάτι που θα συζητήσουμε με τους Τουρκοκύπριους, ως ιδιοκτήτες, ως εταίροι στην Ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία, αφού επουλώσουμε τις πληγές που προκλήθηκαν από την εισβολή, την κατοχή, αυτή τη μακρόχρονη τραγωδία για ολόκληρο το λαό της Κύπρου. Έτσι ο διάλογος που θα προωθήσουμε, ή θα συνεχίσουμε, έχει να κάνει με τη συμπεριφορά και των δύο μας σε ό,τι αφορά την εφαρμογή των υποχρεώσεων που απορρέουν από τις Συνθήκες του 1960».
Ο δε Βρετανός ΥΠΕΞ δήλωνε στην Αθήνα τον Ιούνιο του 2009:
«Πρώτον, η λύση πρέπει να προέλθει από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους.Δεύτερον, όσον αφορά τις εγγυήσεις, αναμένουμε πρώτα από τις δύο πλευρές,να φθάσουν σε μια συμφωνία και στη συνέχεια θα δούμε πώς μπορούμε να διευκολύνουμε τις συνομιλίες».
Η λεγόμενη ενδιάμεση λύση ευνοείται από τους Άγγλους και τον Πρόεδρο Χριστόφια αλλά και τον Ταλάτ. Ο χρονικός ορίζοντας είναι ο Απρίλιος του 2010, δηλαδή οι προεδρικές εκλογές στα κατεχόμενα. Με την πρόταση Χριστόφια για το σύστημα διακυβέρνησης ουσιαστικά ευνοούνται οι Χριστόφιας-Ταλάτ. Θεωρούν ότι στις συνθήκες που θα δημιουργηθούν τότε, ουσιαστικά θα εξασφαλίσουν επανεκλογή τους στο προεδρικό αξίωμα. Δηλαδή το κίνητρό τους είναι καθαρά το προσωπικό και το κομματικό συμφέρον.
Η ενδιάμεση λύση με προκήρυξη γενικών εκλογών τον Απρίλιο του 2010 ουσιαστικά δημιουργεί συνθήκες πανομοιότυπες με το 1959. Δηλαδή η λύση να νομιμοποιηθεί μέσω της εκλογικής διαδικασίας αλλά και οι κομματικές δυνάμεις να συρθούν στην αποδοχή της ενδιάμεσης λύσης μέσα από τη συμμετοχή τους στην εκλογική διαδικασία.
Τα ίδια δηλαδή που έκανε ο Μακάριος με τους Άγγλους τότε και με τις διαμαρτυρίες του ΑΚΕΛ, τα κάνει σήμερα ο Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ με τους Άγγλους!!! Με τέτοιες μεθοδεύσεις οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι εξαπατούν τους πολίτες!!!
Η προηγούμενη σφικτοθηλιά που έδεσαν το 1959 στον κυπριακό λαό – Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους – η διεθνής και η τοπική ολιγαρχία, κράτησε 50 χρόνια. Τούτη η σφικτοθηλιά πόσο θα κρατήσει;
Γιατί σφικτοθηλιά; Γιατί το ζήτημα δεν είναι ποιος θα κατέχει τον κυπριακό λαό. Αυτό είναι το ζήτημα για τους Άγγλους, Τούρκους και τους ντόπιους κομματάρχες. Το ζήτημα είναι να μην κατέχεται από κανένα ο λαός. Όμως ο λαός δεν έχει τέτοια ενδιαφέροντα. Οπόταν το ζήτημα είναι αν θα μας κατέχουν και πόσο οι ντόπιοι και οι ξένοι. Και πρόσκαιρα θα πανηγυρίζουμε,γιατί ίσως αλλάξουμε αφέντες. Και μετά πάλι θα θρηνούμε για την στραβόμαρά μας. Όμως θα δημιουργηθούν νέες ευκαιρίες για νέους αγώνες των υπηκόων.

4 σχόλια:

Λεμέσια είπε...

Τη διάβασα δύο φορές αυτή την ανάρτηση. Πάρα πολύ ενδιαφέρουσα. Στο σημείο με τις εγγυήσεις και το σύμφωνο με τους Άγγλους, διαφωνώ με την ερμηνεία που δίνεις, αλλά αυτό το έχουμε συζητήσει διεξοδικά σε προηγούμενο άρθρο σου.

Τη συλλογιστική όμως, για την πορεία των συνομιλιών, η οποία εξαρτάται κατά πολύ από τις συγκυρίες των συμφερόντων της εξουσίας (Χριστόφια και Ταλάτ), δεν μπορεί κανείς να την αμφισβητήσει, δυστυχώς...

Δε γνωρίζουμε πόσο θα διαρκέσει η επόμενη συμφωνία (ενδιάμεση ή μη). Κρατάω όμως, την τελευταία σου φράση, που διαμηνύει την αισιόδοξη προοπτική, επειδή δε θέλω να πάψω ποτέ να ελπίζω...

"Όμως θα δημιουργηθούν νέες ευκαιρίες για νέους αγώνες των υπηκόων."

andreas f.stavrou είπε...

Οποιαδήποτε συμφωνία δεν αντανακλά πραγματικές ανάγκες της κοινωνιας στο δεδομένο χρόνο, είναι καταδικασμένη να καταρρεύσει.Επομένως η κατανόηση και η ερμηνεία της πραγματικότητας αποτελεί καθοριστικό στοιχείο στη βιωσιμότητα μιας λύσης.
Δεδομένου ότι σε κάθε κοινωνία πολιτική αυτό που αποτυπώνει την οργάνωση και τη λειτουργία της είναι το πολιτικό σύστημα και δεδομένου πως το προεδρικό σύστημα, κατά τη γνώμη μου, ήταν καταστροφικό ,θεωρώ λοιπόν την εμμονή Χριστόφια σε προεδρικό σύστημα καταστροφική.Υποστηρίζω ότι η συγκεκριμένη επιλογή αντικατοπτρίζει προσωπικά και κομματικά συμφέροντα και όχι το συμφέρον της σύνολης κοινωνίας.
Και εγώ ελπίζω και γι αυτό και γράφω σε αυτό το ιστολόγιο.

stelios papalangi είπε...

μπορώ να πω ότι διαφωνώ πλήρως με την ανάλυση σου.

εξηγούμαι:

πρώτον δεν αντιλαμβάνομαι τι πα να πει "ενδιάμεση συμφωνία".... τούτος ο όρος τι σημαίνει που χρησιμοποιάς τζαι εσύ τζαι ο βενιζέλος ;
τάχα τι ; ότι εννά τα βρουμεν μεσ τη μέση ; ε, πως διαφορετικά εννά βρεθεί η λύση ;


δεύτερον δεν αντιλαμβάνομαι πως θα ήθελες να λειτουργήσει μια διαδικασία λύσης του κυπριακού !

Θα ήθελες δηλαδή να εξεκινούσεν η διαδικασία με την απαίτηση της κατάργησης των βάσεων ;

έσιει το κυπριακό τόσα θέματα να λυθούν που είναι τεράστια, τζαι σε κανένα σχεδόν δεν τα βρίσκουμε με τους τκς, τζαι συ καρτεράς να ξεκινήσουμε που την ανάποδη ;

εν τζαι έσσιει κανένα που του αρέσκουν οι βάσεις (τζαι εν αστείο το σχόλιο σου ότι ο χριστόφιας συμφωνεί με τους εγγλέζους), αλλά όταν έσσιεις ένα κυπριακό να διαχειστείς, ξεκινάς που τα βασικά, τζαι ύστερα που τα επιμέρους.


τρίτο: για το σύστημα που επρότεινε ο χριστοφίας (έγραψα παλιά, τζαι ξαναετοιμάζω και γω μιαν ανάρτηση). δεν συμφέρει του χριστόφκια και του ταλάτ,αλλά μόνο του χριστόφκια. τζαι γι αυτό δεν το δέχεται ο ταλάτ !!! εν τον άκουσες; έκαμεν 100 δηλώσεις ως τωρά ;

Αλλά όπως τζαι να σιει, το σύστημα που επρότεινε ο χριστόφιας, είναι και το καλύτερο δυνατό, στα πλαίσια μιας ΔΔΟ - δηλαδή του συμφωνημένου πλαισίου λύσης.

το ευκταίο είναι μια άλλη ιστορία, αλλά στη βάση της ΔΔΟ, η πρόταση χριστόφια (έστω τζαι αν το κίνητρο είναι το κομματικό συμφέρον), έχει παραπάνω πιθανότητες να φέρει μια σταθερότητα.

τέλος για την ελπίδα που έχεις ότι θα δημιουργηθούν νέοι αγώνες.... λυπούμαι αλλά... η μόνη σύγκρουση που έχουμε να φοβούμαστε μετά που μαι λύση είναι εθνοτική. Άλλες συγκρούσεις πιο ωφέλιμες για τη κοινωνία , πραγματικά δεν μπορώ να αντιληφθώ που τες βλέπεις ή που εναποθέτεις τις ελπίδες του όστι μπορούν να λάβουν χώρα ; !!!
πραγματικά απορώ !!!

andreas f.stavrou είπε...

Η διαφωνία σου είναι κάτι πολύ θετικό.
Τον όρο ενδιάμεση συμφωνία δεν τον εφηύρα εγώ. Κάποι διοχέτευσαν τις πληροφορίες στα ΜΜΕ και γεμίσαν με σχετικά κείμενα οι εφημερίδες.
Ενδιάμεση συμφωνία δε σημαίνει να τα βρούμε στη μέση αλλά είναι μια συμφωνία πριν την τελική συμφωνία, που θα ακολουθήσει.
Δεν υποστήριξα πουθενά ότι θα έπρεπε να ξεκινήσει η διαπραγματεύση από το θέμα των βάσεων. Δεν ξέρω γιατί το γράφεις αυτό.
Αν δεν σου αρέσει ότι ο Χριστόφιας συμφωνεί με τους Άγγλους, τότε σημαίνει ότι δεν παρακολουθείς τις εξελίξεις και ως εκ τούτου δεν βρίσκω κάποιο νόημα στη συζήτηση.
Για το προεδρικό σύστημα είναι θέμα ιδεολογίας του καθενός. Αν το υποστηρίζεις δικαίωμά σου, εγώ συμφωνώ με προεδρικό συμβούλιο που προτείνουν οι τουρκοκύπριοι.
Για τους αγώνες που δε βλέπεις εσύ, τουλάχιστον το ΑΚΕΛ ανέβαλε την ταξική σύγκρουση για μετά τη λύση, όπως λένε. Αλλά οι συγκρούσεις δε θα είναι αυτές.Κοίταξε και λίγο έξω από την Κύπρο και θα καταλάβεις.Αν τώρα κάποιοι θα χρησιμοποιήσουν το έθνος για να συσπειρώσουν κόσμο για προώθηση στόχων, αυτό γίνεται συνεχώς.Ο πολίτης νομίζω έχει πιο σοβαρά προβλήματα.