Σάββατο 14 Μαρτίου 2009

Το κυπριακό πρόβλημα ως ελευθερία

Στην ιστορία και την πολιτική μπορεί να αντικρύζεις και να ερμηνεύεις την πραγματικότητα είτε ως δύναμη είτε ως εξουσία είτε ως ελευθερία. Οι ολιγαρχικοί έχουν κάθε συμφέρον να προσεγγίζουν τα πράγματα με βάση τη δύναμη ή την εξουσία γιατί έτσι διαποτίζουν τη συνείδηση της κοινωνίας ότι αυτή είναι η πραγματικότητα, δηλαδή το συμφέρον των λίγων. Αυτή η προσέγγιση είναι η κυρίαρχη μέσα στα κόμματα- έτσι τους συμφέρει -, τους ειδικούς – έτσι τους συμφέρει αφού πωλούν «την πραμάτεια» τους και αποκομίζουν πλούτο, προνόμια και εξουσία -, το κεφάλαιο –έτσι το συμφέρει. Και το κυπριακό πρόβλημα αντικρύζεται με βάση τούτη την κυρίαρχη λογική.
Το συμφέρον της κοινωνίας – όχι το λεγόμενο εθνικό, γενικό ή δημόσιο συμφέρον – επιβάλλει να αντικρύζεις την πραγματικότητα με βάση την ελευθερία και την ισότητα των πολιτών.
Σε σχέση με το κυπριακό πρόβλημα αυτή η προσέγγιση υποδηλώνει δυο παραδοχές.
1.Όταν οι Ελληνοκύπριοι υποστηρίζουν ότι το κυπριακό πρόβλημα είναι «πρόβλημα εισβολής και κατοχής»- ανεξάρτητα αν δεν αντικατοπτρίζει την ιστορική πραγματικότητα- αυτό σαφέστατα εκφράζει μια αυτονόητη αρχή. Δηλαδή η απαίτηση των Ελληνοκυπρίων είναι η κατοχύρωση της ελευθερίας έναντι τρίτου «άλλου»,έναντι δηλαδή ενός ξένου κράτους. Στην πράξη η ελευθερία έναντι τρίτου σημαίνει ότι εξασφαλίζεται και η ισότητα του κράτους έναντι όλων των άλλων κρατών.
Είναι αυτονόητο ότι δεν μπορείς να δημιουργήσεις μια πολιτεία , αν δεν είσαι ελεύθερος απέναντι σε ξένες δυνάμεις/κράτη. Τότε ισχύει αυτό που είπε κάποτε το ΑΚΕΛ για «κηδευομένη ανεξαρτησία».
Επομένως μια βασική αρχή για λύση του κυπριακού είναι η ελευθερία έναντι τρίτου, που διεκδικούσαν και διεκδικούν οι Ελληνοκύπριοι. Και ο Ταλάτ όταν επιμένει σε τουρκικές εγγυήσεις ουσιαστικά τορπιλλίζει την προσπάθεια για λύση.Γιατί εννοεί τη δημιουργία όχι μιας ελεύθερης πολιτείας,αλλά μιας εξαρτημένης.
2. Από την άλλη όταν οι Τουρκοκύπριοι διεκδικούν «πολιτική ισότητα» προβάλλουν επίσης μια αυτονόητη αρχή. Ότι δηλαδή οι ίδιοι ως εθνοτική ομάδα θέλουν να έχουν το δικαίωμα να αυτοκαθορίζονται – όπως και οι Ελληνοκύπριοι – και να μην μετατραπούν σε μειονότητα πολιτική. Δηλαδή οι Τουρκοκύπριοι διεκδικούν να είναι ελεύθεροι στα πλαίσια της πολιτείας που θα εγκαθιδρυθεί.
Είναι αυτονόητο ότι δεν μπορείς να αρνείσαι την ελευθερία της όποιας εθνοτικής ομάδας. Είναι αστείο να λες «θέλω εγώ να είμαι ελεύθερος αλλά όχι και εσύ».Οι Ελληνοκύπριοι λοιπόν οφείλουν να σεβαστούν την ελευθερία των Τουρκοκυπρίων, όπως απαιτούν από τους τρίτους άλλους να σεβαστούν τη δική τους ελευθερία.

Τελικά η αρχή που διακυβεύεται στο κυπριακό πρόβλημα είναι μόνο μία, η διεκδίκηση της ελευθερίας: οι Ελληνοκύπριοι έναντι τρίτων και οι Τουρκοκύπριοι εντός του κράτους για να μην μετατραπούν σε πολιτική μειονότητα. Και οι δυο αρχές είναι προς το συμφέρον της σύνολης κοινωνίας να επικρατήσουν. Και το πιο σημαντικό , δεν μπορούν να είναι διαπραγματεύσιμες, είναι δηλαδή εκ των ων ουκ άνευ για τη λύση του κυπριακού.
Γι αυτό και τα «πάρε-δώσε» , μια κατεξοχήν οικονομίστικη προσέγγιση ενός πολιτικού προβλήματος, δε με βρίσκουν σύμφωνο. Γιατί δεν μπορώ να ζητήσω από τον οποιοδήποτε να διαπραγματευτεί την ελευθερία του στα πλαίσια ενός «πάρε-δώσε». Υπάρχουν πολιτικές αρχές που είναι αδιαπραγμάτευτες, εάν θέλουμε να ονομαζόμαστε ακόμα «άνθρωποι».
Φυσικά στην πράξη αυτό που επικρατεί σήμερα διεθνώς και στην Κύπρο, είναι ο νόμος της δύναμης. Έτσι ουσιαστικά στο κυπριακό πρόβλημα θα ικανοποιηθούν οι διεθνείς και τοπικοί ηγεμόνες με βάση τη δύναμή τους, αλλά απομειώνοντας ταυτόχρονα την ελευθερία των πολιτών και της συνολικής κοινωνίας. Δηλαδή αυτό που ονομάζουν κάποιοι συμβιβασμό είναι πόσες ελευθερίες θα αφαιρέσουν από τους πολίτες και τη συνολική κοινωνία (Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους )και να τις δώσουν στη Τουρκία,στην Ελλάδα, στη Βρετανία, στο Χριστόφια, στον Ταλάτ και πάει λέγοντας.Ό,τι απομείνει θα είναι ο ενωμένος και περήφανος κυπριακός λαός!!!

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ένα ψιλοπροβοκατόρικο ερώτημα.....

οι μαρωνίτες προέρχονται από τον Λίβανο και ανήκουν σε ένα διαφορετικό έθνος από αυτό των ε/κ και τ/κ

οι λατίνοι επίσης προέρχονται από ένα διαφορετικό έθνος διαφορετικό

αυτές οι ομάδες μάλιστα αναγνωρίζονται και επίσημα από το κυπριακό κράτος

μπορούμε όμως να επεκταθούμε και σε άλλες εθνοτικές ομάδες που υπάρχουν τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο

εν τέλει που αρχίζει και που σταματά το δικαίωμα μια εθνοτικής ομάδας να διεκδικεί την δική της ελευθερία-πολιτική ισότητα ώστε να μην μετατραπεί σε μειονότητα πολιτική

σε ποιον αριθμό; στο 18%

δηλαδή αν αυτός ο αριθμός πέσει στα 16%; τι θα γίνει

ποιος θα ορίσει αυτό τον αριθμό;

σε πόσα κομμάτια πρέπει να σπάσει ένας χώρος όταν υπάρχουν πολλές εθνότητες;

το κόσσοβο παραμένει υποτίθεται τμήμα της Σερβίας, εισβολή του νατο το 1999 προτεκτοροποιείται το Κόσοβο και ελέγχεται εξ ολοκλήρου από ξένες δυνάμεις

προ ολίγου καιρού ανεξαρτητοποιήθηκε και είναι ανεξάρτητο με δύο εθνότητες του αλβανούς σε μεγάλο ποσοστό και τους σέρβους

οι σέρβοι του κοσόβου επιθυμούν την διχοτότημση του και να έχουν το δικό τους κόσοβο!!

Γιουγκοσλαβία- Σερβία-Μαυροβούνιο- Κόσοβο- Βόρειο Νότιο Κόσοβο- κλπ κλπ κλπ κλπ εν τέλει που σταματάμε

gregoris είπε...

έννεν θέμα λογικού, νομικού ή ηθικού κανονισμού το πότε μια μειονότητα γίνεται πολιτικά ισότιμη κοινότητα. εν αποτέλεσμα της ιστορίας τζιαι της διαχρονικής πολιτικής πραγματικότητας. στην κύπρο τούτον χρονολογείται που την δεκαετία του 1950. οπόταν τζίνοι που βλέπουν ακόμα σήμερα τους τ/κ ως πολιτική μειονότητα είναι τζιαι ανιστόρητοι τζιαι εκτός πολιτικής πραγματικότητας. οι άλλες μειονοτικές ομάδες της Κύπρου (παραδοσιακές τζιαι τζιαινούρκες) βρίσκονται σε διαδικασία ενσωμάτωσης στες 2 μεγάλες κοινότητες βόρεια τζιαι νότια της πράσινης γραμμής.

andreas f.stavrou είπε...

@osr
Δεν υπάρχει κάποιο σταθερό μέτρο. Όμως ειναι σημαντικό πως ούτε οι Μαρωνίτες ούτε οι Λατίνοι ζήτησαν πολιτική ισοτητα. Άρα οι ίδιοι συνειδητοποιούν ότι δε συντρέχουν κάποιες πληθυσμιακές προϋποθέσεις.
Στους μετανάστες δεν τους αναγνωρίζονται πολιτικά δικαιώματα.
Το πρόβλημα των μειονοτήτων θα γίνεται όλο και πιο σημαντικό λόγω της αποδυνάμωσης των κρατών-εθνών.Το πρόβλημα είναι πως το πολιτικό σύστημα που ταύτισε την πολιτική με το κράτος και όχι με την κοινωνία, δεν μπορεί να απαντήσει στις τωρινές προκλήσεις.
Επομένως είναι αναγκαίο ένα διαφορετικό πολιτικό σύστημα που να κατορθώσει να εκφράσει την πολυπολιτισμικότητα των κοινωνιών.Ένα τέτοιο σύστημα κατ΄ανάγκη θα είναι πολυ-ταυτοτικό και πολυ-πολιτειακό.
Για παράδειγμα πολυ-ταυτοτική και πολυ-πολιτειακή είναι η Ελληνική Δημοκρατία του Ρήγα του Βελεστινλή.
Υπάρχουν λύσεις. Το πρόβλημα είναι πως διαλεγόμαστε με την εποχή μας με βάση το έθνος-κράτος.

Anef_Oriwn είπε...

Μια απλή απορία:
Που και πότε λειτούργησε (εφαρμόστηκε με επιτυχία στην πράξη) η “… πολυ-ταυτοτική και πολυ-πολιτειακή […] Ελληνική Δημοκρατία του Ρήγα του Βελεστινλή.

Anef_Oriwn
Κυριακή 15/3/2009 – 1:40 μ.μ.

Anef_Oriwn είπε...

Κι ακόμα ένα ερώτημα (φαίνεται ότι πολύ αχάπαρος):
Πως θα καταστεί δυνατόν “… στο κυπριακό πρόβλημα [να μην] ικανοποιηθούν οι διεθνείς και τοπικοί ηγεμόνες με βάση τη δύναμή τους ... [που απομειώνουν] ταυτόχρονα την ελευθερία των πολιτών και της συνολικής κοινωνίας;

Anef_Oriwn
Κυριακή 15/3/2009 – 2:30 μ.μ.

andreas f.stavrou είπε...

@ανευ
Μα είναι γνωστό ότι η θεωρητική σύλληψη του Ρήγα δεν εφαρμόστηκε.
Από την άλλη ο Ρήγας διαλέγεται με την εποχή του και παρόλες τις δεσποτικές επιβαρύνσεις του Σουλτάνου και τον18ο αιώνα η κοινωνία ήταν πολυ-πολιτειακή και πολυ-ταυτοτική. Σε σχέση με την εποχή του το μόνο νέο που προτείνει ο Ρήγας είναι η αντικατάσταση της σουλτανιής τυραννίας από ένα αντιπροσωπευτικό σύστημα.

andreas f.stavrou είπε...

@ανευ
Ιδανικά η κάθε κοινωνία είναι μια ελεύθερη κοινωνία.Αν πάρει ένα μερίδιο εξουσίας η Τουρκία, θα είναι σε βάρος της ελευθερίας της κοινωνίας. Αν πάρει ένα μερίδιο εξουσίας ο Χριστοφιας ή ο Ταλάτ θα είναι σε βάρος της ελευθερίας της κοινωνίας.
Από τη στιγμή που οι τοπικοί ηγεμόνες έχουν υιοθετήσει πλήρως στο εσωτερικό των κρατών, τη πολιτική της δύναμης της νέας τάξης, είναι αυτονόητο ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή.Παίζουν συνειδητά με όρους δύναμης γνωρίζοντας τι σημαίνει. Δεν είναι και κάτι σπουδαίο.
Ευκαιρίες για κάποιες άλλες προσεγγίσεις που μπορούσε να αξιοποιήσει η πλευρά μας, έγιναν από την Ταλάτ, που προσεγίζει κύρια το πρόβλημα από τη σκοπιά να μη γίνει ποτέ μειονότητα η κοινότητά του. Όμως η λογική της δικής μας πλευράς είναι εγκλωβισμένη σε μια ορισμένη απεικόνιση της λεγόμενης διζωνικής , δικοινοτικής με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και τι άλλο λενε.
Ρεαλιστικά λοιπόν με το συγκεκριμένο διεθνές περιβάλλον και τους συγκεκριμένους διαπραγματευτές- τουλάχιστον ο δικός μας - δεν μπορείς να περιμένεις κάτι καλύτερο.
Ακόμη και στη λογική του πάρε-δώσε να μπεις, αν ο Ταλάτ απαιτεί και σωστά εσωτερική ελευθερία/αυτονομία για την κοινότητά του, εμείς ποιο είναι το αντίστοιχο που διεκδικούμε;

Ανώνυμος είπε...

γρηγόρη λες

"εν αποτέλεσμα της ιστορίας τζιαι της διαχρονικής πολιτικής πραγματικότητας. στην κύπρο τούτον χρονολογείται που την δεκαετία του 1950."

τι εννοείς αποτέλεσμα της ιστορίας;

τι εννοείς διαχρονικής πολιτικής πραγματικότητας;

αφού δώσεις μια ερμηνεία για τα δύο πιο πάνω

τι εννοείς όταν λες ότι τα πιο πάνω χρονολογούνται από το 1950;
δηλαδή το 1949 ήταν διαφορετικά τα πράγματα;


αντρέα καταρχήν πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι εννοούμε όταν λέμε "πολιτισμοί"

εννοούμε δυτικός πολιτισμός σε αντιδιαστολή με κάτι άλλο;

στις ηπα που υπάρχουν όλων των εθνοτήτων οι ανθρώποι υπάρχει πολυπολιτισμική κοινωνία;

να πω μια άποψη πάνω σε αυτό:

στις δυτικές κοινωνίες υπάρχει μονο ο "δυτικός" πολιτισμός
και αν, αν τα έθιμα μια εθνότητας συμβαδίζουν με αυτόν του "δυτικού" θα ισχύσουν αν όχι τότε πολύ απλά δεν θα γίνουν ανεκτά

παράδειγμα: οι μουσουλμάνοι πχ στο Κατάρ με το οποίο κάνει μπίζνες τόσο ο χριστόφκιας-κυβέρνηση όσο και ο ττόμης ο βους ο βασιλιάς αυτοκράτορας ότι στο (&*&^τσο και να είναι έχει νομίζω 12 γυναίκες

μάλιστα όταν πήγε εκεί η γυναίκα του χριστόφκια
(!!!! αλήθεια ως τι πήγε εκεί με ποιά ιδιότητα;;;)

ο πρίγκιπας αυτοκράτορας βασιλιάς σείχης κλπ κλπ έβαλε την δεύτερη του γυναίκα να συναντήσει την έλση


έτσι είναι ο "πολιτισμός" των μουσουλμάνων πχ να έχουν οι άντρες από 12 γυναίκες

αυτό μπορεί να γίνει σε μια "δυτικού" τύπου κοινωνία;

άλλο παράδειγμα: σε αρκετές αφρικανικές χώρες, τα κορίτσια υφίστανται κλειτοριδοκτομή για να είναι "καθαρές" και "αμόλυντες" αφού έτσι δεν θα απολαμβάνουν το σεξ αλλά απλά θα τεκνοποιούν

αυτό είναι αποδεκτό στον "πολιτισμό" αυτό

σε μια "δυτική" κοινωνία αυτό μπορεί να γίνει αποδεκτό;

στην γαλλία όπως και στην τουρκία πχ απαγορεύεται η μαντίλα στα σχολεία

γιατί αραγε;

gregoris είπε...

οσρ αννοίεις πολλά θέματα.
1. το βασικό αποτελέσμα της ιστορίας της Κύπρου εν η πολιτική σύγκρουση των κοινοτήτων για τον διαμοιρασμό της εξουσίας τζιαι τον προσανατολισμο του υπό δημιουργία κράτους. η δεκαετία του 1950 εν ορόσημο γιατί τότε επί του εδάφους αναγνωρίστηκεν η έννοια της πολιτικής ισότητας μέσα που την δράση της ΕΟΚΑ τζιαι την ΤΜΤ. η πολιτική ισότητα των κοινοτήτων ενσωματώθηκεν στο συμβιβαστικό μόρφωμα-συμφωνία του 59-60.
2. η διαχρονική πολιτική πραγματικότητα εν οι συνομιλίες που διεξάγουνται που τότε ως σήμερα πάνω στην βάση της πολιτικής ισότητας των κοινοτήτων.

Ανώνυμος είπε...

έχουμε μια θεμελιώδη διαφορά αγαπητέ γρηγόρη

προσωπικά στην προσπάθεια μου να δω τα πράγματα καθαρά δεν προσαρμόζω τα ιστορικά γεγονότα στην όποια "ιδεολογία" μου

οπότε αν θεωρείς ότι το κυπριακό πρόβλημα είναι η σύγκρουση των "κοινοτήτων" τότε τι να πω......

μας χωρίζει αστρονομική άβυσσος

ένα απλό γεγονός:

η κύπρος περίήλθε στην κτήση της οθωμανικής αυτοκρατορίας το 1570,

μέχρι το 1878 στην Κύπρο δεν υπήρχαν "κοινότητες" τάχα ε/κ και τ/κ

υπήρχαν οι κατακτητές και οι κατακτημένοι

υπήρχαν οι υπόδουλες εθνότητες και οι οθωμανοί, πιο απλά

μετά το 1878 οι οθωμανοί νοικίασαν την Κύπρο στην αγγλία για να εξυπηρετήσουν τα στρατηγικά τους συμφέροντα

από κει και πέρα αρχίζει το κυπριακό με την σύγχρονη του μορφή

εσύ λες ότι
" το βασικό αποτελέσμα της ιστορίας της Κύπρου εν η πολιτική σύγκρουση των κοινοτήτων για τον διαμοιρασμό της εξουσίας τζιαι τον προσανατολισμο του υπό δημιουργία κράτους"

αβυσσος πραγματικά.....

το κυπριακό είναι αποτέλεσμα του γεωστρατηγικού πολέμου που γινόταν και γινεται ακόμη μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων για τον έλεγχο του αβύθιστου αεροπλανοφόρου

διαίρει και βασίλευε......

οι εθνικισμοί χρησιμοποιήθηκαν αποκλειστικά για να καταστεί και "νόμιμα" η κύπρος ένα νατοικό προτεκτοράτο αβύθιστο αεροπλανοφόρο

για μένα αυτή είναι η όυσία.... οι εθνικιστικές συγκρούσεις είναι απόρροια αυτής της πολιτικής

όταν οι άνθρωποι συνειδητοποιήσουν αυτό το πολύ απλό γεγονός

τότε ίσως προχωρήσουμε.....

όσο όμως αγνοείται σκόπιμα ή όχι η ουσία αυτού που ονομάζουμε κυπριακό πρόβλημα τότε δεν μπορούμε να προχωρήσουμε και οι όποιες "λύσεις" θα είναι απλά πατσσαρίσματα


ναι, οι τράουλοι "ηγέτες" ανεξαρτήτως εθνικότητας φέρουν ευθύνη για τις επιλογές τους αφού με τον τρόπο αυτό έπαιξαν το παιχνίδι των μεγάλων δυνάμεων

ο εθνικισμός δεν μπορεί να εξαλειφθεί όσο δεν λέγεται η πολύ απλή αλήθεια

ότι όλα γίνονται για να ευνοείται το "κεφάλαιο"

το κεφάλαιο έχει όνομα, είναι αυτός για τον οποίο δουλεύεις κάθε μέρα

είναι αυτός στον οποίο κάθε μήνα δίνεις τον μισό σου μισθό

είτε για τους τοίχους που μένεις μέσα είτε για τους τροχούς που χρησιμοποιείς για να κινείσαι είτε για ότιδήποτε άλλο

είναι αυτός που ελέγχει τον κόσμο πολύ απλά δια αέρος κουπανιστού και κρατά σιδηροδέσμιους ολόκληρους λαούς
http://osr55.wordpress.com/2009/03/04/

σκλάβοι που δουλεύουν για 1 δολαριο την ημέρα στην ινδονησία κίνα κλπ κλπ

εγώ προσωπικα΄δεν θεωρώ ότι ανήκω σε καμιά κοινότητα

στα @@ μου εν τέλει αφού δεν έχει καμιά σημασία

έτυχε να γεννηθώ στον τόπου τούτον

οι τράπεζες θέλουν να με απομυζήσουν και μένα όπως και όλους τους ανθρώπυος ασχέτως που γεννήθηκαν

πολιτική ισότητα jαι μαλακίες

λες και ο ταλάτ έχει να χωρίσει ότιδήποτε με τον χριστόφκια και τον αναστασιάδη

και στο οποιοδήποτε μελλοντικό κράτος θα εξυπηρετούν τάχα τα συμφέροντα των απλών ανθρώπων

υπάλληλοι του τραπεζικού συστη΄ματος είναι όλοι

όπως ο ομπάμα και ο μακειν που είχαν και οι δύο σαν βασικούς τους χορηγούς τους λιμαν μπράδερς παράδειγμα που κατέρρευσαν αλλά προσπαθούν να τους "σώσουν"

"πολιτική ισότητα" είναι ένας φτιαχτός όρος

όπως και ο όρος "κοινότητες"

αγγλικής προελέυσεως για να διαιωνίζεται η διαίρεση και η παρουσία τους εδώ

όσο οι αμέρικάνοι εισέβαλαν στο ιράκ για να απελευθερώσουν τον ιρακινό λαό και το πιστεύει έτσι και

όσο οι άνθρωποι τρώνε αυτό το παραμύθι ότι ο τουρκικός στρατός είναι εδώ για να προστατεύσει όποιονδήποτε άλλο εκτός από την μαφία-τραπεζίτες-παρακράτος

τότε δεν πάμε πουθενά

και όσο οι καλόπιστοι άνθρωποι σαν εσένα

επιμένουν να διαχωρίζονται οι ίδιοι
δηλαδή να λένε

"είμαι ο γρηγόρης και ανήκω στην άλλη κοινοτητα είμαι ελλήνας

εσύ αχμέτ είσαι κάτι διαφορετικό από μένα ανήκεις σε άλλη κοινότητα και είσαι τούρκος

αλλά ας επανενωθούμε"

τότε δεν ξέρω που οδηγούμαστε

αλήθεια γρηγόρη είσαι έλληνας;

αν ναι

ο αχμέτ που είναι τούρκος είναι κάτι διαφορετικό από σένα;

gregoris είπε...

οσρ
1. τζιαι όμως προσαρμόζεις την ανάγνωση της ιστορίας στην ιδεολογία σου. αγνοείς πχ την ύπαρξη μουσουλμάνων κυπραίων επί οθωμανικής αυτοκρατορίας που τους οποίους επροέκυψεν αργόττερα η τ/κ κοινότητα.
2. το κυπριακό έννεν μόνο ζήτημα γεωπολιτικού ελέγχου. υπάρχει τζιαι η τοπική διάσταση που πρέπει να ληφθεί υπόψην
3. εγώ αυτοπροσδιορίζουμαι τζιαι λειτουργώ ως ελληνόφωνος κυπραίος όι ως έλληνας αλλά δεν έσιει τζιαι τόσην σημασία τούτον επειδή ανήκω στην μειοψηφία. διαφέρω που τον Αχμέτ επειδή μιλούμεν άλλην γλώσσα. αν λειτουργήσει τζιαι τζίνος ως κυπραίος όμως τότε μπορούμεν να συνυπάρξουμεν σε ένα κράτος. αλλά η συντριπτική πλειοψηφία στην Κύπρο λειτουργεί στα πλαίσια της κοινότητας. εν για αυτόν που εν αναγκαία η ΔΔΟ.

gregoris είπε...

τζιαι κάτι άλλον. σαφέστατα οι "κοινότητες" τζιαι η "πολιτική ισότητα" εν φτιαχτές έννοιες. όμως εν εκατασκευαστήκαν αυθαίρετα που τους εγγλέζους. εκατασκευαστήκαν ιστορικά μέσα που την εθνοποίηση των θρησκευτικών ομάδων στα πλαίσια της ανάπτυξης των εθνικισμών. οπόταν δεν μπορούν να καταργηθούν αυθαίρετα. η κατάργηση τους περνά μέσα που την πραγμάτωση τους στα πλαίσια μιας ΔΔΟ, που θα αλλάξει την πορεία της ιστορίας της σύγκρουσης

andreas f.stavrou είπε...

@osr
Πιστεύω ότι ατά ένα μέρος έχεις δίκιο. Ότι δηλαδή το έθνος χρησιμοποιήθηκε από τρίτους για εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων.Είναι όμως εξίσου αληθές ότι το έθνος χρησιμοποιήθηκε και από τους τοπικούς ηγεμόνες για να νομιμοποιήσουν την εξουσία τους επί του λαού και ανέπτυξαν τον εθνικισμό. Κοινό στοιχείο τους είναι ότι χρησιμοποιούν τοέθνος στη βάση της δύναμης. δηλαδή κατασκευάζουν εθνικισμός για εξαπάτηση των πολιτών.
Φυσικά και οι λαοί χρησιμοποίησαν το έθνος αλλά αποκτα άλλο περιεχόμενο, ως ελευθερία είτε έναντι τρίτου είτε εντός του κράτους. Γι αυτί και η έννοια του έθνους δεν είναι μονοσήμαντη.

Ανώνυμος είπε...

αγαπητέ αντρέα και γρηγόρη όσο εξακολουθούμε εμείς οι ίδιοι να διαχωριζόμαστε μεταξύ μας

τότε δεν υπάρχει μέλλον

προσωπικά δεν έχω να απολογηθώ σε κανένα για ότι έγινε από άλλους

το έκαναν στο όνομα του "έθνους" μου;

στα @@ μου

η μόνη ντροπή που θα νοιώσω είναι αν κάποιοι άχρηστοι μαλακοπίτουρες πάνε να κάνουν εγκλήματα στο όνομα του "έθνους" μου και στο όνομα το δικό μου και εγώ δεν κάνω τίποτα για να τους σταματήσω

ποιος μπορεί να κατηγορήσει τους ισραηλινούς αντιρησσίες συνείδησης για τα εγκλήματα που διαπράττει το "έθνος" που ονομάζεται ισραήλ;

δεν υπάρχει συλλογική ευθύνη και δεν προκειται να μπω στις μαλακιούλες οπυ χρησιμποιούνται για να διαχωρίζουν τους ανθρώπους

andreas f.stavrou είπε...

@Grigoris

Οι συλλογικές ταυτότητες και οι κοινότητες σίγουρα δεν κατασκευάστηκαν από τους Εγγλέζους.Όμως χρησιμοποιήθηκαν από τους Εγγλέζους κατά τρόπο που να συνάδει με το κεκτημένο τους και το συμφέρον τους.
Οι Άγγλοι κουβάλησαν στην Κύπρο τις κρατοκεντρικές τους αντιλήψεις, που με τα δικά τους κριτήρια ήταν φιλελεύθερες και προοδευτικές. Οι Ελληνοκύπριοι συνεχώς αντιστέκονται και καταγγέλλουν τον τρόπο άσκησης της εξουσίας, τον ψευδοκοινοβουλευτισμό. Γιατί ενώ οι αντιλήψεις των Άγγλων θεωρούνται φιλελεύθερες για την εποχή δεν τυγχάνουν της αποδοχής των Ελληνοκυπρίων;
Ποια ήταν η αντίληψη για την πολιτική των Ελληνοκυπρίων και για τη συλλογική ταυτότητα; Και ποιος ήταν ο πιο προωθημένος ανθρωποκεντρικά: οι Κύπριοι ή οι Εγγλέζοι;
Σε κάθε περίπτωση η ΔΔΟ από τη στιγμή που δε δημιουργεί προϋποθέσεις - από όσα δημοσιεύονται - για μια νέα αντίληψη για τη σχέση της κοινωνίας με την πολιτική, όχι μόνο οι εθνικισμοί δε θα εξαφανιστούν αλλά μπορεί και να ενταθούν.Με την έννοια ότι άτομα ή ομάδες θα επενδύσουν με την έννοια του έθνους ποικίλες διεκδικήσεις.
Διαφορετικά, για να δημιουργηθεί μια κοινωνία έθνος προϋποθέτει ότι αυτή η κοινωνία θα πρέπει να αναγνωριστεί θεσμικά. Και κανένας δεν καταθέτει τέτοια πρόταση.Ο λόγος δεν είναι οι ξένοι. Απλώς δε συνάδει με τςι αντιλήψεις ή τα συμφέροντα της ντόπιας ολιγαρχίας.