Οι συζητήσεις για τις συλλογικές ταυτότητες, για τα έθνη και τους εθνικισμούς , τους εθνοκεντρισμούς και την ιστορία συνεχίζονται με αμείωτη ένταση. Στην Κύπρο οι αντιθέσεις έχουν ως αφετηρία την ιστορία, την εκπαίδευση και την συνύπαρξη των δύο κοινοτήτων. Και οι μεν κόπτονται για τον κίνδυνο αλλοίωσης της εθνικής ταυτότητας απ΄το κράτος, ενώ οι δε με τη χρήση της εξουσίας του κράτους προσπαθούν να προσδώσουν ένα νέο περιεχόμενο στη συλλογική ταυτότητα.
Παρόλη την έντονη διαμάχη των δύο αντιτιθέμενων απόψεων, των «εθνικιστών» και των «αντι-εθνικιστών», από πολιτική άποψη έχουν την ίδια πολιτική βάση προσέγγισης της πραγματικότητας. Είναι δηλαδή και οι δύο απόψεις κρατοκεντρικές, δηλαδή φαίνεται να υποστηρίζουν ότι το κράτος «γέννησε» το έθνος.Η διαφορά τους εντοπίζεται στο αν το κράτος θα προσδώσει το άλφα ή βήτα περιεχόμενο στην εθνική ταυτότητα. Δηλαδή από πολιτική άποψη οι δύο αντιλήψεις ταυτίζονται.
Η αντίληψη ότι το κράτος γέννησε το έθνος εκπορεύεται από διανόηση της δύσης και αποτυπώνει ένα προβληματισμό για την πραγματικότητα που βίωσε η δυτική Ευρώπη στα νεότερα χρόνια, δηλαδή το λεγόμενο έθνος – κράτος. Το να αναγάγει όμως η επιστήμη ένα επιμέρους φαινόμενο σε κανόνα με καθολική εφαρμογή είναι και αντιεπιστημονικό και αντιδραστικό. Δηλαδή επειδή συνέβη στη δύση , δε σημαίνει ότι αναπαράγεται σε όλο τον πλανήτη κατά ομοιόμορφο τρόπο!!! Αυτή είναι μια ρατσιστική προσέγγιση.
Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμα περισσότερο, όταν διάφοροι διακινητές – ειδικοί και επιστήμονες – «της ιστορίας των νικητών» μεταφέρουν αυτούσιες τέτοιες αντιλήψεις και στην Κύπρο με αποτέλεσμα τη διαστρέβλωση και της τωρινής πραγματικότητας και της ιστορίας. Μια διαστρέβλωση που οδηγεί και σε μια λανθασμένη προσέγγιση της συνολικής κυπριακής κοινωνίας με αποτέλεσμα να επηρεάζουν αρνητικά τις όποιες προοπτικές επίλυσης του κυπριακού. Και οι εθνικιστές και οι αντιεθνικιστές είναι στην ουσία τους το ίδιο εθνικιστές εφόσον προσπαθούν να αναγάγουν την άποψή τους σε δόγμα με καθολική ισχύ στηριζόμενοι στην κρατική εξουσία και για να χειραγωγήσουν την κοινωνία.
Το κράτος γέννησε λοιπόν το έθνος;
Αυτή η άποψη όσο επιστημονική και να είναι, αποτελεί ταυτόχρονα και μια γελοιότητα για πολλούς λόγους.
Είναι γελοία γιατί υπονοεί ότι ότι αν διαλυθεί το κράτος, τότε θα εξαφανιστεί και το έθνος.
Είναι γελοία γιατί ταυτίζει το πολιτισμικό γεγονός με το πολιτικό γεγονός. Είναι ανιστόρητο να θεωρεί ότι η ύπαρξη ενός πολιτισμικού γεγονότος (το έθνος) υπάρχει από τη στιγμή που γίνεται μια συστατική νομική πράξη για τη δημιουργία ενός κράτους. Δηλαδή μια κοινωνία θα πρέπει διατυπώσει με συστατική πράξη τη γένεση ενός κράτους και στη συνέχεια να διαμορφώσει την εθνική της ταυτότητα!!!
Είναι γελοία γιατί θεωρεί το έθνος ως τεχνητό δημιούργημα του κράτους, ως μια φαντασιακή σύλληψη, ως κάτι που συλλαμβάνεται από τη διάνοια κάποιων και στη συνέχεια εμφυτεύεται στις συνειδήσεις των ανθρώπων.
Είναι βαθιά αντιδημοκρατική γιατί θεωρεί ότι η κοινωνία ένα συνοθύλευμα άβουλων και αχειράφετων όντων που απλώς αποτελούν ενεργούμενα καθοδηγητών και κρατικών εξουσιών. Η κοινωνία δεν στοχάζεται, άρα δεν υπάρχει ως σώμα. Η κοινωνία δεν έχει συνείδηση, η αυτονομία και αυτοσυνειδησία της κοινωνίας αποτελούν απαγορευτικό πεδίο προσέγγισης της πραγματικότητας. Και όποιος αντείπει, έχει μια ψευδή συνείδηση του παρελθόντος.
Σε αντίθεση με τις πιο πάνω προσλήψεις της νεοτερικότητας ,η συλλογική ταυτότητα είναι συνυφασμένη με την ελευθερία του ανθρώπου. Ο ελεύθερος άνθρωπος στοχάζεται για το είναι του και την ύπαρξή του και τις σχέσεις του με τους άλλους. Η ανθρωποκεντρική ανάπτυξη στα νεόετρα χρόνια στη δύση, δηλαδή η υπόσκαψη της φεουδαρχίας δημιουργεί το έθνος. Αν το κράτος στη δύση οικειοποιήθηκε το έθνος για ποικίλους λόγους, αυτό δεν υποδηλώνει ότι κράτος γέννησε το έθνος.
Αυτό που το κράτος γέννησε στη δύση είναι ο εθνικισμός αφού οικειοποιήθηκε και το έθνος και το πολιτικό σύστημα αποκτώντας τόση δύναμη, ώστε οδηγήθηκε και στα εθνικά ξεκαθαρίσματα.
Οι δυτικές αντιλήψει περί έθνους –κράτους και ο διακινητές τους στην Κύπρο ουσιαστικά με τις προσλήψεις τους θέτουν ανάχωμα στη λύση του κυπριακού προβλήματος. Το κυπριακό πρόβλημα είναι πολιτικό και ως τέτοιο θα πρέπει να αντικρύζεται.Και εθνοτικές ομάδες αυτό που επιζητούν είναι να κατοχυρώσουν την ελευθερία τους - την αυτονομία τους -και όχι να έχουν εθνική ταυτότητα για μουσειακούς λόγους!!! Και ως πολιτικό πρόβλημα απαιτεί απαντήσεις πολιτικές: ποιο πολιτικό σύστημα στον παρόντα χρόνο μπορεί να κατοχυρώσει τη μεγαλύτερη δυνατή ελευθερία για τα άτομα, τις εθνοτικές ομάδες και πιθανόν άλλες πολιτισμικές ή γεωγραφικές εκφράσεις; Κανένας πολίτης δεν πρόκειται να απορρίψει λύση που διευρύνει την ελευθερία του. Πολλοί φορείς της εξουσίας όμως μπορούν να απορρίψουν λύση που περιορίζει τα πολιτικά και οικονομικά προνόμια τους. Το ζητούμενο λοιπόν είναι μια δημοκρατική λύση στο κυπριακό πρόβλημα.
Το πρόβλημα είναι ότι κανένας δεν την επιζητεί!!! Ο Χριστόφιας προτείνει προεδρικά συστήματα, ένα κατεξοχήν πολιτικό σύστημα κατάλοιπο της φεουδαρχίας!!!
"Να βρέχει θέλω όταν."Ένα αφιέρωμα στην Κική Δημουλά
Πριν από 1 μήνα
9 σχόλια:
"Είναι γελοία γιατί υπονοεί ότι ότι αν διαλυθεί το κράτος, τότε θα εξαφανιστεί και το έθνος."
λυπάμαι αλλά δεν υπονοεί κάτι τέτοιο.
είναι δύο διαφορετικά πράγματα.
υπάρχουν σχέσεις μεταξύ αίτιου και αιτιατού που είναι αναστρέψιμες και που είναι μη αναστρέψιμη.
Δεν ξέρω σε ποιους "νεωτεριστές" αναφέρεσαι, αλλά σίγουρα πολλοί θεωρούν ότι η σχέση αυτή είναι μη ανατρέψιμη.
"Είναι γελοία γιατί ταυτίζει το πολιτισμικό γεγονός με το πολιτικό γεγονός. Είναι ανιστόρητο να θεωρεί ότι η ύπαρξη ενός πολιτισμικού γεγονότος (το έθνος) υπάρχει από τη στιγμή που γίνεται μια συστατική νομική πράξη για τη δημιουργία ενός κράτους. Δηλαδή μια κοινωνία θα πρέπει διατυπώσει με συστατική πράξη τη γένεση ενός κράτους και στη συνέχεια να διαμορφώσει την εθνική της ταυτότητα!!!"
θα ήταν καλό να μας πεις σε ποίον ακριβώς νεωτεριστή αναφέρεσαι, αλλιώς θα μιλούμε του αέρα... γιατί έχω μια υποψία αυθαίρετου συμπεράσματος....
και τέλος λες
"Είναι βαθιά αντιδημοκρατική γιατί θεωρεί ότι η κοινωνία ένα συνοθύλευμα άβουλων και αχειράφετων όντων που απλώς αποτελούν ενεργούμενα καθοδηγητών και κρατικών εξουσιών."
λοιπόν
1. έχει σύγχυσει δύο βασικά πράγματα.
έχεις συγχυσει αυτούς που διαμορφώνουν τη κοινωνία και αυτούς που τη παρατηρούν.
αν ο ερευνητής μέσω της παρατήρησης φτάσει στο συμπέρασμα ότι η κοινωνία αποτελείται από άβουλα όντα, δεν σημαίνει ότι το εγκρίνει - απλά λέει αυτό που (νομίζει ότι) βλέπει.
2. Πριν προχωρήσω θα σε ξαναρωτήσω :
Που τα βρήκες αυτά ;
γιατί πάλι μου φαίνεται σαν αυθαίρετο συμπέρασμα.
3. θα ήθελα να μας παραθέσεις που βρίκες αυτούς τους χαρακτηρισμούς περί "άβουλων κλπ όντων".
αν αλλάξεις λίγο τις λέξεις, και βάλεις "διαμόρφωση της κοινής γνώμης" , "δημιουργία εθνικής συνείδησης" .... στην ουσία πάλι για άβουλα όντα μιλούν.
δηλαδή δεν υπάρχει προπαγάνδα, δεν υπάρχει διαφίμιση ; και όποιος μιλήσει για κάτι τέτοιο είναι αντιδημοκράτης γιατί θεωρεί ότι οι άνθρωποι δεν κόφκει ο νους τους τζαι πιστέφκουν ότι τους πλασάρουν;
δηλαδή όταν ο αριστοτέλης ισχυριζόταν ότι δεν γεννίεσαι αλλά γίνεσαι, αναφερόταν σε "άβουλα" όντα;
αυτά,
τα υπόλοιπα με το καλό άυριο
Αναφέρομαι σε κάποιον συγκεκριμένα; Όχι. Προσπαθώ να κατανοήσω μια πραγματικότητα που συμβαίνει στην Κύπρο σήμερα του 2008. Γιατί δηλαδή πρέπει να ανφέρομαι σε κάποιο συγκεκριμένα και ονομαστικά; Αν ένιωθα αυτή την ανάγκη ή είχα αυτή την αφετηρία σίγουρα θα το έκανα.
Αντιλαμβάνομαι από τα γραφόμενά σου πως πιστευεις να έχω διαβάσει κάτι στο οποίο απαντώ και μάλιστα ίσως κάτι δικό σου.
Δε συμβαίνει κάτι τέτοιο. Αυτό που είχα υπόψη μου είναι αυτό που περιγράφω στο ιστολόγιο. Τίποτε άλλο.
Δεν έχω συγχύσει τίποτε στο μυαλό μο.
Μιλάς γι ερευνητές. Ποιας επιστήμης με ποιο χρηματοδότη και ποιας εποχής και με ποιο τόπο;
Αναφέρεις ως παράδειγμα ότι ένας ερευνητής καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η κοινωνία αποτελείται από άβουλα όντα. Το πρόβλημα δεν είναι η έγκριση του ερευνητή αλλά η αποδοχή ή η απόρριψη από την κοινωνία, από αυτά τα άβουλα όντα.
Απλώς λέει αυτά που βλέπει ο ερευνητής.Σε ποιον; Πάντως όχι στους άβουλους.
Φυσικά υπάρχει και ένα απλοϊκό ερώτημα: γιατί αυτοί οι ερευνητές δεν παρατηρούν και να αναλύουν τη συμπεριφορά των λίγων και να πληροφορούν τους πολλούς;
Βεβαίως υπάρχει και διαφήμιση και προπαγάνδα.Όποιος μιλήσει γι αυτά είναι αντιδημοκράτης; Εξαρτάται ποιος μιλά, σε ποιον απευθύνεται και με ποιο σκοπό.Ας πούμε ότιείσαι πολίτης σε μια δημοκρατική πολιτεία και διαφημίζεις την πολιτεία σου σε μια ολιγαρχική πολιτεία, αυτονόητα δεν είσαι αντιδημοκράτης.
Ο Αριστοτέλης έχει δίκιο. Αλλά πού το κολλάς; Υπάρχουν πολίτες και πολιτείες.Σε ποιαν αναφέρεσαι; Και στην καθεμιά "γίνεσαι" διαφορετικός πολίτης.
1. το έθνος δεν είναι πολιτιστικό γεγονός αλλά η επιβολή της ταύτισης του πολιτιστικού με το πολιτικό επί συγκεκριμένου εδάφους
2. δεν μπορείς να απαξιώνεις έτσι απλά την συσσωρευμένη επιστημονική γνώση των τελευταίων 4-5 δεκαετιών που αποφάνθηκε ότι α) το έθνος είναι νεωτερική κατασκευή β) ότι ο εθνικισμός προϋπάρχει του έθνους γ) το κράτος μέσα από την μαζική παιδεία τζιαι τον στρατό καλλιεργεί την εθνική ταυτότητα.
βλέπε Γκέλνερ, Χόπσμπαουμ, Μπρούιλη, Άντερσον τζιαι πολλούς άλλους που αν θέλεις σου τους απαριθμώ
3. σήμερα που η κρατική κυριαρχία σχετικοποιείται το θέμα εννά προχωρήσουμεν πέραν που το έθνος τζιαι τες στρεβλώσεις που επιφέρει στες πολυπολιτισμικές μας κοινωνίες
κ. Σταύρου,
μου είναι δύσκολο να καταλάβω τι εννοείτε.
1ον
Τί σχέση έχει ο τίτλος του άρθρου, αν το "κράτος γέννησε το έθνος", με το προεδρικό σύστημα που προτείνει ο Χριστόφιας;
2ον
Τί εννοείτε εδώ με "Το ζητούμενο λοιπόν είναι μια δημοκρατική λύση στο κυπριακό πρόβλημα."..;
Χαμογέλασα πικρά διαβάζοντας το. Πώς είναι δυνατόν να μιλάμε για δημοκρατική λύση, όταν (ως συνέπεια της εισβολής και της κατοχής) αποδεχτήκαμε προ αμνημονεύτων χρόνων την πολιτική ισότητα (80%-20%) της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας;
"Το πρόβλημα είναι ότι κανένας δεν την επιζητεί!!! Ο Χριστόφιας προτείνει προεδρικά συστήματα, ένα κατεξοχήν πολιτικό σύστημα κατάλοιπο της φεουδαρχίας!!!"
Μέσα στα ίδια πλαίσια γίνονται οι διαπραγματεύσεις εδώ και χρόνια.
Όταν επικαλείται κάποιος δημοκρατική λύση - ένα άτομο, μία ψήφος, δηλαδή; - τότε αυτόματα αλλάζει και το προσυμφωνημένο πλαίσιο.
Να υποθέσω ότι αντιτίθεστε στην ΔΔΟ κι ότι επιδιώκετε ένα ενιαίο κράτος;
Έχω την εντύπωση ότι υπάρχει μία μικρή ασάφεια στις διατυπώσεις σας. Θα χαιρόμουν ιδιαίτερα, αν δίνατε κάποιες διευκρινίσεις στα πιο πάνω.
εντάξει.
δεν κατάλαβα ότι ο στόχος σου ήταν μόνο οι νεοκύπριοι πολιτικοί.
αν το εντιλαμβανόμουν έτσι, δεν θα έκανα καν το κόπο να απαντήσω - πόσο μάλλον να τους υπερασπιστώ.
απλά έκανες κάποιες νύξεις για τη δυτική νόηση, για την επιστήμη και στο κάτω κάτω επιτέθηκες ενάντια σε αυτούς που ονομάζεις "νεωτεριστές" .
άμα δεν απευθήνεσαι σε αυτούς, τότε πάω πάσο. (δεν χρειάζεται να τους αναφέρω - ο γρηγόρης είδη έκανε μια εισαγωγή στους βασικούς ...α και αυτές τις απόψεις δεν τις έγραψα εγώ).
ο στόχος της ανάρτισης μου ήταν να πάρω θέση υπέρ αυτών - (όχι όλων μαζί ταυτόχρονα γιατί βεβαίως δεν λεν όλοι το ίδιο πράγμα) και κυρίως να τονίσω ότι κανένας "νεωτεριστής" δεν λέει αυτά που εσύ ισχυρίζεσαι.
έτσι άμα ο στόχος είναι ο τορναρίτης, ο ρίκκος, το δηκο το ακελ, ο τόμμης και οι λοιποί - τότε δεν έχω λόγο να συμμετάσχω στη συζήτηση.
τέλος καποια ερωτήματα που έθεσες:
"Ποιας επιστήμης με ποιο χρηματοδότη και ποιας εποχής και με ποιο τόπο;"
- της κοινωνιολογίας (κυρίως)
- τη γιουνοπς , τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, η παγκοσμιοποίηση που στόχο έχει να αλλιωθούν οι εθνικές ταυτότητες και ξέρω γω.... άμα γυρέφκεις χρηματοδότες ψούμνισε όποιον θέλεις που τες κυπριακές εφημερίδες (άμα πιον!)
- όπως σου είπε ο γρηγόρης, τη τελευταία 30ετία και κάτι ψιλά
ένα από τα βιβλία στο οποίο μπορείς πολύ επιγραμματικά να βρεις τους πιο βασικούς (χρηματοδοτούμενους από άγνωστα κέντρα) είναι το
Αντώνης Λιάκος (2005) - Πως Στοχάστηκαν το έθνος αυτοί που ήθελαν να αλλάξουν το κόσμο; Εκδόσεις: ΠΟΛΙΣ.
Αλλιώς άμα έχεις όρεξη, ξεκίνα από χομπσμπαουμ, άντερσεν και προχώρα.
"Φυσικά υπάρχει και ένα απλοϊκό ερώτημα: γιατί αυτοί οι ερευνητές δεν παρατηρούν και να αναλύουν τη συμπεριφορά των λίγων και να πληροφορούν τους πολλούς;"
ποιός σου είπε ότι δεν παρατηρούν και τους λίγους ; !!!
η ελιτ υπήρξε από ανέκαθεν αντικείμενο μελέτης!!
@gregoris
Πράγματι το έθνος-κράτος είναι νεοτερική κατασκευή. Σε αυτό συμφωνώ. Επίσης συμφωνώ ότι με την απομείωση της δύναμης του κράτους και τη νέα κοινωνική πραγματικότητα θα προχωρήσουμε πέρα από το κράτο-έθνος.
@ στελιος
Τις αναφορές σου αδυνατώ να τις συλλάβω ίσως γιατί ο τρόπος σκέψης και η αξιολόγηση της πραγματικότητας διαφέρουν.
@λεμέσια
Δε συμφωνώ με το λεγόμενο ενιαίο κράτος με τη μια και αδιαίρετη κεντρική εξουσία είτε υπάρχει κυπριακό πρόβλημα είτε δεν υπάρχει.
Ένας άνθρωπος μια ψήφος δεν έιναι δημοκρατία αλλά κατοχύρωση της ισονομίας και στην εκλογική διαδικασία δηλαδή στη διαδικασία νομιμοποίησης κάποιων στην εξουσία του κράτους.
Το προεδρικό σύστημα που προτείνει ο Χριστόφιας και στο προεδρικό συμβούλιο που προτείνει ο Ταλάτ, πιο κοντά στη δημοκρατική αρχή βρίσκεται στο προεδρικό συμβούλιο, με τη συνοδική συγκρότηση της εξουσίας , την κατά το δυνατόν ομοφωνία στη λήψη αποφάσεων, τη περιορισμένη δυνατότητα αυτονόμησης έναντι των πολιτών, τον περιορισμό της προσωποπαγούς εξουσίαςκλπ.Αντίθετα το προεδρικό σύστημα είναι πιο κοντά στη μοναρχική αρχή.
Κύριε Andrea f.stavrou,
Ανεξάρτητα από τις απόψεις που έχουν εκφραστεί (μέχρι τώρα) στη συζήτηση του θέματος της ανάρτησης, θα ‘θελα να καταθέσω και μερικές δικές μου σκέψεις.
Κατ’ αρχάς να πω (και μ’ όλο το σεβασμό προς το φιλόξενο blog σου – επισκέπτης είμαι ‘γω εδώ), ότι για ακόμα μια φορά παρατηρώ πως αοριστολογείς και γενικολογείς, χωρίς να δίνεις παραδείγματα που να τεκμηριώνουν τις θέσεις σου, ενώ βγάζεις αυθαίρετα συμπεράσματα σε υποθετικά ή/και ανύπαρκτα ερωτήματα.
Π.χ. (κάτι που έχει επισημάνει και ο συν-σχολιογραφος Stelios), λες κάπου: “… Είναι γελοία γιατί υπονοεί ότι ότι αν διαλυθεί το κράτος, τότε θα εξαφανιστεί και το έθνος…” --- Ποιος το είπε αυτό;
Στο κείμενο σου δεν γίνεται καμιά προσπάθεια να δοθεί ένας ορισμός για το τι εστί «έθνος»... Αντίθετα το κείμενο προσπαθεί να απάντηση στην υποθετική θέση κάποιων (ποιων όμως;) ότι “Το κράτος «γέννησε» το έθνος”! (Παρ’ όλο που αν δεχτούμε ότι εν μέρει έτσι έχουν τα πράματα, ότι δηλ. «το κράτος “γέννησε” το έθνος» - ίσως σε κάποια νεότευκτα κράτη της Αφρικής να είναι έτσι - αυτό δεν νομίζω να ισχύει για την Ευρώπη. Το έθνος είναι ιστορική κατηγορία που εμφανίζεται με την ανάπτυξη και εδραίωση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής (και την κατάργηση των φεουδαρχικών δομών). Η ανάπτυξη του καπιταλισμού απαιτούσε ενιαία αγορά και κεντρική πολιτική εξουσία (αστικό κράτος) για τα οποία ο φεουδαρχικός πολυτεμαχισμός δεν βοηθούσε.
Άρα το έθνος δεν είναι απλώς ένα πολιτισμικό γεγονός αλλά έχει και οικονομικές και πολιτικές διαστάσεις.
Η διαμόρφωση ενός έθνους ολοκληρώθηκε ή πήρε σάρκα και οστά με τη δημιουργία των εθνικών (αστικών) κρατών (βασικά με την κατάργηση του φεουδαρχικού πολυτεμαχισμού – οικονομικού και πολιτικού – του δοσμένου ευρύτερου “εθνικού” χώρου. Κι αυτό γιατί μια βασική παράμετρος για το ορισμό ενός έθνους είναι η ύπαρξη ενός σταθερού “εθνικού” χώρου, όπου τον έλεγχο εξασκεί μια συγκεντρωτική, κεντρική - κρατική - εξουσία). Αυτός ο τεμαχισμός (δηλ. η ύπαρξη πολλών φέουδων και πόλεων κρατών – όπως στην Ιταλία, λόγου χάριν) δημιουργούσε και αντιπαλότητες και εμπόλεμες αντιπαραθέσεις. Με βάση τα πιο πάνω πιστεύω ότι η θέση σου ότι «το κράτος δημιούργησε το έθνος», δεν στέκει απόλυτα (παρ’ όλο που υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις). Το εθνικό κράτος ολοκλήρωσε τη δημιουργία του συγκεκριμένου έθνους.
Με τα όσα αναφέρεις σε σχέση με την Κύπρο, δεν θα ασχοληθώ ... Πρώτο γιατί εδώ (στην Κύπρο), δεν έχουμε κυπριακό έθνος (οι προσπάθειες που γίνονται σήμερα είναι για να τονιστεί η κυπριακή ταυτότητα και ο απογαλακτισμός των δύο κοινοτήτων από τις Μητέρες – Πατρίδες) και δεύτερο γιατί οι συσχετισμοί που κάνεις για τα πολιτικά δρώμενα στην Κύπρο δεν ισχύουν. Αναδεικνύεις, μέσα από την συλλογιστική σου και την κοσμοθεώρηση που έχεις καθιερώσει για τον εαυτό σου (απόλυτα σεβαστό αυτό) ότι η κύρια αντίθεση στην κυπριακή κοινωνία είναι η αντιπαλότητα της κοινωνίας (ποιας κοινωνίας όμως) με τις διάφορες μορφές εξουσίας (κρατική, κομματική, συντεχνιακή). Σίγουρα και υπάρχουν αντιδράσεις, τόσο από μεμονωμένα άτομα όσο και από κοινωνικές ομάδες και οργανωμένα σύνολα στις αποφάσεις διαφόρων εξουσιών (και είναι απόλυτα θεμιτό και δημοκρατικό αυτό), όμως η κοινωνία δεν αποτελεί ένα ομοιογενές σύνολο. Κι εκεί που θίγονται τα συμφέροντα κάποιων μπορεί να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα κάποιων άλλων. Άρα άποψη μου είναι πως η κύρια αντιπαλότητα υπάρχει μεταξύ των διαφόρων κοινωνικών ομάδων.
Anef_Oriwn
Τετάρτη 5/11/2008 – 9:35 μ.μ.
@ανευ
Απολογούμαι γιατί δεν είχα δει το σχόλιο και έτσι δεν απάντησα.
Και εσύ έχεις μια συγκεκριμένη κοσμοθεώρηση και είναι σεβαστή.Η δική μου προσέγγιση ης πραγματικότητας είναι διαφορετική. Έχεις δίκιο σε αυτό.
Θεωρώ ότι διαχρονικά ο άνθρωπος πάλευε για να απαλλαγεί από τις ποικίλες δουλείες που τον καταπίεζαν, για να αποκτήσει την άτομική, κοινωνική και πολιτική του ελευθερία. Ο αγώνας του ανθρώπου ήταν πάντοτε ενάντια στις ποικίλες εξουσίες -οικονομικές και πολιτικές - που του στερούσαν την ελευθερία του. Στην προσέγγιση μου λοιπόν βλέπω την κοινωνία σε αντίθεση με την εξουσία.
Αυτό δεν υποδηλώνει ότι σήμερα η εξουσία δεν απολαμβάνει υψηλά ποσοστα νομιμοποίησης από την κοινωνία. Ούτε και υποδηλώνει ότι αυτή η αντίληψή μου είναι η κυρίαρχη. Και ούτε φυσικά αποκλείει τις κοινωνικές συγκρούσεις ως δυναμική της εξελίξης. Αντίθετα σε αυτή στηρίζεται η προσέγγισή μου.
Για το έθνος τα είπαμε στο ιστολόγιο του Μιχάλη.
Και πάλι απολογούμαι που δεν απάντησα έγκαιρα.
Δημοσίευση σχολίου