Η κρίση των θεσμών και ο βουλευτής του ΑΚΕΛ Α. Κυπριανού

Ο βουλευτής του ΑΚΕΛ Α. Κυπριανού σε κείμενό του στην εφημερίδα Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ στις 22/11/2008 αναφέρεται στα αποτελέσματα μιας έρευνας και καταθέτει τους προβληματισμούς του. Ανάμεσα στα άλλα αναφέρεται και στην «έλλειψη εμπιστοσύνης των Κυπρίων στους πολιτειακούς θεσμούς και μηχανισμούς». Τι προτείνει «για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στο κράτος και τους πολιτειακούς θεσμούς»;
Η πρώτη εισήγησή του είναι «ο εκσυγχρονισμός των θεσμών και των μηχανισμών σε κάθε επίπεδο». Όποιος δεν έχει πολιτικές προτάσεις για αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων, βρίσκει καταφύγιο στην έννοια του «εκσυγχρονισμού». Ποιο είναι το σύγχρονο στο οποίο θα πρέπει να προσαρμοστούν οι θεσμοί δεν το ορίζουν. Χρησιμοποιούν τον εκσυγχρονισμό ως ένα λεκτικό πασπαρτού, που ταιριάζει με όλα. Δηλαδή δε λένε τίποτε απολύτως. Απλώς συνθηματολογούν κενολογώντας.
Ένα δεύτερο ζήτημα που γεννάται είναι για την ανάγκη του κ. Κυπριανού να απευθυνθεί στην κοινωνία δημοσιοποιώντας τις απόψεις του. Ο κ. Κυπριανού πρέπει να γνωρίζει ότι η κοινωνία δεν έχει αρμοδιότητα για να εκσυγχρονίσει τους θεσμούς. Δηλαδή δεν έχουμε άμεση δημοκρατία, ώστε να αποφασίζουν οι πολίτες. Αρμόδιοι είναι ο ίδιος ως βουλευτής και το κόμμα του να προχωρήσουν στο λεγόμενο εκσυγχρονισμό των θεσμών.Γιατί δεν το πράττει και απευθύνεται στους πολίτες; Αυτό λέγεται λαϊκισμός και ανευθυνότητα.
Ένα τρίτο ζήτημα που προκύπτει είναι αν ο υποστηρικτής μιας θέσης, εννοεί και στην πράξη αυτά που γράφει ή τα διακηρύττει για προπαγάνδα ή ψηφοθηρία. Ο κ. Κυπριανού οφείλει να θυμάται την ιστορική πρόταση που εξεστόμισε το Σεπτέμβριο του 2006: «Δεν είναι αρμόδιος για να εκφράζει την Κυβέρνηση ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος»!!! Με τα λεγόμενά του ο κ. Κυπριανού στήριζε τους θεσμούς; Ή μήπως αυτό εννοεί με το λεγόμενο εκσυγχρονισμό των θεσμών;
Η δεύτερη εισήγηση του κ.Κυπριανού επικεντρώνεται «στην εμπέδωση της ισονομίας , της αξιοκρατίας και της διαφάνειας σε ζητήματα που τον (εννοεί τον πολίτη) αφορούν».
Για ποια ισονομία μιλά ο κ. Κυπριανού όταν είναι στυλοβάτης ενός συστήματος όπου είναι οι νόμοι ισχύουν μόνο για τους αδύνατους; Η Επίτροπος Προστασία Προσωπικών Δεδομένων κατήγγειλε επανειλημμένα στον τύπο ότι τα κόμματα που ψήφισαν τη νομοθεσία για την προστασία των πολιτών , την παραβιάζουν χωρίς να ιδρώνει το αυτί τους!!!
Για ποια αξιοκρατία όταν το ρουσφέτι έχει αναχθεί σε επιστήμη από τους φορείς της εξουσίας;
Για ποια διαφάνεια όταν οι θεσμοί λειτουργούν μόνο τυπικά και τα πάντα ρυθμίζονται στο παρασκήνιο με βάση τους συσχετισμούς δύναμης; Όσο για την προκλητική αναφορά του κ. Κυπριανού «για θέματα που τους αφορούν» αναδεικνύει την νοοτροπία των πολιτικών που λειτουργουν ως πολιτική τάξη ενάντια στα συμφέροντα της κοινωνίας. Δηλαδή υπάρχουν θέματα της πολιτείας που δεν αφορούν τους πολίτες και αποτελουν ιδιωτική υπόθεση των πολιτικών;
Η τρίτη εισήγηση του κ. Κυπριανού έχει ηθικό χαρακτήρα. Αφού του έλειψαν τα πολιτικά επιχειρήματα, βρίσκει καταφύγιο στην ηθική: «Τα πολιτικά πρόσωπα, με την όλη στάση ζωής και συμπεριφοράς τους πρέπει να αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση και όχι αποφυγή»!!! Ναι, με την ασυλία και τα προνομία που απολαμβάνουν θα γίνουν πρότυπα συμπεριφοράς.Και γιατί τόσο καιρό δεν τα κατάφεραν;
Το τραγικό είναι πως τα ίδια ακριβώς με τον κ. Κυπριανού θα μπορούσε να εισηγηθεί και ο βουλευτής οποιούδηποτε κόμματος: άγευστα, άοσμα και άχρωμα. Αυτά που εισηγείται ο κ. Κυπριανού αποτελούν μια αριστερή/προοδευτική προσέγγιση της κρίσης των θεσμών;
Είναι γεγονός ότι υπάρχει κρίση της πολιτικής και των θεσμών και της σχέσης της κοινωνίας με την πολιτική. Η απάντηση πρέπει να είναι πολιτική, δηλαδή κατάθεση προτάσεων για τη συλλογική διαπραγμάτευση του κοινού μας καλού και όχι κενολόγες διακηρύξεις αποπροσανατολισμού της κοινωνίας, στις οποίες κατατίθενται προτάσεις για δήθεν αλλαγές, ώστε να μην αλλάξει τίποτε.