Ανακοινωθέν, ερμηνείες και απάτη

Προσπαθώ και εγώ, όπως κάθε πολίτης, να κατανοήσει τα διαδραματιζόμενα σε σχέση με το κυπριακό. Και θεωρώ ανησυχητικό το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας το αντιμετωπίζει ως επικοινωνιακό πρόβλημα και όχι ως ζήτημα που αφορά τη ζωή των πολιτών τους οποίους υποτίθεται ότι εκπροσωπεί. Γι αυτό και συνεχίζει αμέριμνος το παιγνίδι της εξαπάτησης της κοινωνίας. Γιατί; Θα αναφερθώ μόνο σε ένα παράδειγμα.

ΕΠΙΣΗΜΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Το επίσημο ανακοινωθέν αναφέρει: "μία και μόνη κυριαρχία, η οποία καθορίζεται ως η κυριαρχία που απολαμβάνουν όλα τα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών με δυνάμει του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ και η οποία  εκπηγάζει εξίσου από Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους".

 Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ

Στην απαντητική του επιστολή προς τον Πρόεδρο του ΔΗΚΟ ο κ. Αναστασιάδης γράφει:"Το ότι η κυριαρχία εκπηγάζει εξίσου από τους Ε/Κ και Τ/Κ και όχι από  τις δύο κοινότητες, όπως είχαμε αποδεχτεί στο παρελθόν, θα πρέπει  να θεωρείται επίτευγμα αφού παραπέμπει στα συστατικά στοιχεία που  αποτελούν τον κυπριακό λαό και όχι στις κοινότητες όπως αυτές  αναγνωρίζονται και από το Σύνταγμα του 1960.

 Ως εκ τούτου καμία κυριαρχία δεν εκχωρείται χωριστά σε πολίτες που  αποτελούν το λαό ενός κράτους".

Ποια είναι η ερμηνεία που δίνει ο κ. Αναστασιάδης στην αναφορά «η κυριαρχία ... εκπηγάζει εξίσου από Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους»;

Πρώτον, χαρακτηρίζει την αναφορά «επίτευγμα».

Γιατί επιτυχία;

Γιατί , υποστηρίζει, ενώ στο σύνταγμα του 1960 η εξουσία εκπήγαζε από κοινότητες, τώρα εκπηγάζει από πολίτες που αποτελούν το λαό ενός κράτους.

Είναι έτσι τα πράγματα;

      1.Στο σύνταγμα του 1960 η εξουσία εκπήγαζε πάλι από Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους πολίτες. Οι πολίτες διαφορετικής εθνοτικής προέλευσης στη συνέχεια σύστηναν κοινότητες και ως τέτοιες συμμετείχαν στην άσκηση της εξουσίας.  Πιο απλά, και το 1960 υπήρχαν πολίτες Ε/Κ και Τ/Κ, αλλά η πολιτική τους έκφραση γινόταν στα πλαίσια της κοινότητας τους, κοινότητα που είχε μια μορφή αυτονομίας σε ορισμένα θέματα. Και ως κοινότητα με αναγνωρισμένα εθνικά και πολιτικά δικαιώματα συμμετείχε και στη συγκρότηση της κεντρικής εξουσίας κατά τον τρόπο που όριζε το σύνταγμα.

      2.Η θέση πως «τώρα εκπηγάζει από πολίτες που αποτελούν το λαό ενός κράτους» δεν έχει λογική βάση. Γιατί στο ανακοινωθέν τονίζεται εμφαντικά πως «η εξουσία εκπηγάζει εξίσου από Ε/Κ και Τ/Κ». Η αναφορά «εξίσου» δεν αναφέρεται στον κάθε πολίτη χωριστά ως ατομική οντότητα. Για παράδειγμα, η αναφορά  «η κυριαρχία πηγάζει εξίσου από τους Γάλλους» δεν έχει λογική βάση. Η αναφορά εξίσου αναφέρεται όχι στους Ε/Κ και Τ/Κ ως ατομικές πολιτικές οντότητες αλλά  στις εθνοτικές τους ομάδες, δηλαδή ως σύνολο, δηλαδή ως κοινότητες με διαφορετική εθνοτική προέλευση

       3.Αν δεν υπάρχει η αναφορά σε κοινότητες, όπως το 1960, δεν είναι γιατί εξαφανίστηκαν  ούτε γιατί ξεπεράστηκε η έννοια του έθνους. Ο λόγος είναι γιατί σήμερα οι τότε κοινότητες έχουν μετεξελιχθεί σε κρατίδια/πολιτείες. Δηλαδή, η ειδοποιός διαφορά σε σχέση με το 1960 είναι το γεγονός ότι τότε ήταν οι Ε/Κ και Τ/Κ ήταν ανάμεικτοι και διάσπαρτοι  σε όλη την Κύπρο και σύστηναν διακριτές εθνοτικές/πολιτικές οντότητες που τις ονόμαζαν κοινότητες, ενώ σήμερα ελέγχουν συγκεκριμένο έδαφος και έχουν συστήσει ξεχωριστά κρατίδια/πολιτείες.

      Ενώ λοιπόν το 1960 οι Ε/Κ και Τ/Κ  είχαν ως εθνοτικές ομάδες πολιτική έκφραση σε μια οντότητα που λεγόταν κοινότητα, σήμερα έχουν πολιτική έκφραση σε μια οντότητα που λέγεται κρατίδιο/πολιτεία με κύρια διαφοροποίηση την ομοιογένεια στα πλαίσια ενός ελεγχόμενου εδάφους από τη κάθε μια κοινότητα.

      ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

      -Δεν υπάρχει κανένα επίτευγμα, όπως πανηγυρίζει ο κ. Αναστασιάδης. 

      -Δεν μπορεί ο Πρόεδρος της ΚΔ να εξαπατά τόσο εξώφθαλμα τον κυπριακό λαό, λες  και απευθύνεται σε ηλίθιους ή δεν ξέρει τι λέει, γεγονός που τον καθιστα επικίνδυνο.

      -Η νέα διατύπωση αντανακλά την υπαρκτή πραγματικότητα , όπως έχει διαμορφωθεί  μετά το 1974.

       Και στο ερώτημα  «από πού εκπηγάζει η κυριαρχία;», πέρα από λεκτικές ακροβασίες, η ουσία είναι μόνο μία: από Ε/Κ και Τ/Κ ως διακριτές συλλογικές ταυτότητες και μέσω  των πολιτειών/κρατιδίων τους.  Η υφιστάμενη Κ/Δ και το ψευδο-κράτος θα εκχωρήσουν  ως διακριτές πολιτικές οντότητες κάποιες αρμοδιότητες στην Ομοσπονδιακή κυβέρνηση ή την κεντρική εξουσία.  

      Το πολιτικό ζήτημα είναι άλλο: γιατί φοβάται ο Πρόεδρος να πει την αλήθεια; Με την απάτη θα οικοδομηθεί η λύση;