Ευρωεκλογές και πολιτικές κενολογίες υποψηφίων ή η εκπόρνευση της δημοκρατίας

Οι υποψήφιοι στις ευρωεκλογές προσπαθούν να πουν κάτι, να αρθώσουν ένα λόγο, να κερδίσουν κάποια ψήφο. Δεν είναι δυνατόν να εισέλθουν στην ευρωβουλή μουγγοί.
Και μιλούν οι υποψήφιοι. Και καλά κάνουν.Γιατί έτσι ο πολίτης αντιλαμβάνεται σε κάποιο βαθμό – έστω εικονικό – την πολιτική τους σκέψη.
Συχνή επωδός των κενολόγων υποψηφίων είναι πως οι ευρωεκλογές είναι «η γιορτή της δημοκρατίας». Φυσικά η λογική συμπληρώνει: αν η μέρα της ψηφοφορίας – μια φορά κάθε τέσσερα/πέντε χρόνια είναι η γιορτή της δημοκρατίας- τότε οι υπόλοιπες μέρες τι είναι; Η γιορτή της ολιγαρχίας;
Και αφού είναι η γιορτή του δήμου, γιατί ο δήμος δε γιορτάζει και γιορτάζουν μόνο τα κόμματα/υποψήφιοι που κέρδισαν;
Και στις χώρες που απέχει το 50% των ψηφοφόρων από την εκλογική διαδικασία, πρέπει να υποθέσει κάποιος ότι όλοι αυτοί είναι αντιδημοκρατικοί; Ή συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο;
Άλλο σύνθημα που πλασάρουν οι υποψήφιοι είναι πως οι εκλογές είναι η «γιορτή της συμμετοχικής δημοκρατίας». Αυτοί θέλουν να είναι πιο αποσαφηνισμένοι. Δε θέλουν απλώς δημοκρατία,θέλουν συμμετοχική δημοκρατία. Καλά, ποιος από όλους αυτούς μπορεί να μου εξηγήσει αν είναι δυνατό μια δημοκρατία να μην είναι συμμετοχική. Δηλαδή ποιο είναι το είδος της δημοκρατίας όπου ο λαός κυβερνά χωρίς να συμμετέχει!!!
Και αφού τώρα στα πλαίσια των πολιτικών αδιεξόδων τους τα κόμματα και οι πολιτικοί ανακάλυψαν ως νέο φρούτο τη «συμμετοχική δημοκρατία» , το προηγούμενο πολιτικό σύστημα που το ονόμαζαν επίσης δημοκρατία και δεν ήταν συμμετοχική, τι είδους δημοκρατία ήταν; Και σε τι διαφέρει η προηγούμενη δημοκρατία από αυτή την επαγγελλόμενη «συμμετοχική δημοκρατία»;
Ο κάθε άσχετος κενολογεί περί δημοκρατίας εξαπατώντας το λαό για να υφαρπάσει την ψήφο του. Αυτή είναι η αντίληψη περί πολιτικής των κυρίαρχων. Το θέμα είναι η στάση των κυριαρχούμενων: ευρωψηφίζουν ή ευρωμαυρίζουν; Νομιμοποιούν ή αμφισβητούν; Υπακούουν ή αντιστέκονται στην ολιγαρχία, επειδή ακριβώς είναι δημοκρατικοί;
22/5/2009