Ο υποψήφιος ευρωβουλευτής Χρ. Στυλιανίδης και η αποχή ή η κενολογία ως πολιτική θέση

Ο υποψήφιος ευρωβουλευτής Χρ. Στυλιανίδης σε συνέντευξή του στη εφ. Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ στις 10/5/2009 αναφέρεται στις ευρωεκλογές. Ένα μέρος της συνέντευξής του επικεντρώνεται στην αποχή των πολιτών από τις εκλογές.
Ποιοι οι λόγοι της αδιαφορίας των πολιτών ;
Λέει ο κ. Στυλιανίδης: « Υπάρχει ελλιπής ενημέρωση. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν υπάρχει καμιά εκπομπή ενημέρωσης για ευρωπαϊκά θέματα σε κανένα ηλεκτρονικό μέσο ενημέρωσης. Αυτή την περίοδο εκτός από το Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν γίνεται άλλη ενημέρωση, σε αντίθεση με το τι γίνεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Εδώ έχουμε μια αδυναμία».
Η αποχή λοιπόν ερμηνεύεται από τον κ. Στυλιανίδη ως «ελλιπής ενημέρωση».
Το επιχείρημα του κ. Στυλιανίδη δεν είναι πειστικό.
1.Στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπου η ενημέρωση είναι πληρέστερη, πώς εξηγείται το πολύ υψηλό ποσοστό αποχής; Αν η αιτία της αποχής είναι η ελλιπής ενημέρωση, τότε η καλύτερη ενημέρωση λογικά θα φέρει και την αυξημένη προσέλευση στις κάλπες. Κάτι όμως που διαψεύδεται στην πράξη σε πολλές χώρες.
2. Αυτοί που προσέρχονται στις κάλπες και ψηφίζουν είναι ενημερωμένοι; Δηλαδή οι κομματικοί και οι οπαδοί τους που ψηφίζουν, το πράττουν λόγω ενημέρωσης και όχι κομματικού πατριωτισμού; Ή είναι πιθανόν να ψηφίζουν έστω και αν δεν γνωρίζουν, μόνο και μόνο γιατί έτσι είπε το κόμμα; Άρα ούτε εδώ ισχύει η σύνδεση της ενημέρωσης με την προσέλευση στις κάλπες.
3. Αποκλείεται ένας πολίτης επειδή είναι ενημερωμένος, γι αυτό ακριβώς το λόγο, να αποφασίσει να μην προσέλθει στις κάλπες; Δηλαδή συνειδήτα να απέχει από τις εκλογές;

Οι αντιλήψεις φυσικά του κ. Στυλιανίδη είναι του συρμού. Δεν εμπεριέχουν κάποιο πολιτικό προβληματισμό ούτε και δίνουν απαντήσεις ευρωπαϊκές στο υπαρκτό ευρωπαϊκό πρόβλημα της αποχής.
Ο κ. Στυλιανίδης λοιπόν θα μπορούσε να θέσει το προβληματισμό του διαφορετικά. Γιατί ενώ παλαιότερα οι άνθρωποι προσέτρεχαν μαζικά στα κόμματα και νομιμοποιούσαν εξίσου μαζικά στην εξουσία τον κομματικό εκπρόσωπο, σήμερα όλο και περισσότεροι πολίτες αποστασιοποιούνται και από τα κόμματα και τους πολιτικούς;
Τι έχει αλλάξει σε ατομικό-κοινωνικοοικονομικό-πολιτικό επίπεδο που διαφοροποιεί τη στάση των ανθρώπων απέναντι στα κόμματα και τους πολιτικούς, απέναντι στο πολιτικό σύστημα;
Τα πολιτικα προβλήματα απαιτούν πολιτικές απαντήσεις και όχι κενολογίες του τύπου «ελλιπής ενημέρωση των πολιτών». Γιατί ακριβώς αυτή η θέση αναδεικνύει και την ιδεολογία του κ. Στυλιανίδη. Είναι η κατεξοχήν θέση της πολιτικής ολιγαρχίας που προσπαθεί πάντοτε να ενοχοποιεί την κοινωνία και να αθωώνει τον εαυτό της για τα πολιτικά αδιέξοδα.
Ποιος φταίει λοιπόν για την αποχή; Ο πολίτης ή ο πολιτικός και το πολιτικό σύστημα; Ο κ. Στυλιανίδης θεωρεί ότι οι πολιτικοί και το πολιτικό σύστημα δεν έχουν πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι των πολιτών. Το πρόβλημα δεν είναι των κυρίαρχων αλλά των κυριαρχούμενων. Το πρόβλημα δεν είναι των πάνω αλλά των κάτω. Το πρόβλημα δεν είναι των λίγων αλλά των πολλών.
Ο κ. Στυλιανίδης λοιπόν ως μέλος της ολιγαρχικής πολιτικής τάξης που καρπώνεται πλούτο, προνόμια και εξουσία είναι λογικό να προασπίζει τα συμφέροντα του εαυτού του και της τάξης του. Εννοείται σε βάρος των πολιτών. Το πρόβλημα είναι αν οι πολίτες θα νομιμοποιήσουν με την ψήφο τους τη διαιώνιση ενός πολιτικού και οικονομικού συστήματος που λειτουργεί σε βάρος τους και υπέρ του κάθε Στυλιανίδη.