Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Κυπριακό πρόβλημα: "κόκκινη γραμμή" οι εγγυήσεις για το ΔΗΚΟ ή ποιος περιπαίζει ποιον

Δεν ξέρω πόσο σοβαρά μπορεί κάποιος να παίρνει τις δηλώσεις των κομμάτων και των πολιτικών, ειδικά σε προεκλογική περίοδο. Εδώ και κάποιες μέρες η ηγεσία του ΔΗΚΟ προβάλλει κατά κόρον τη θέση: για το ΔΗΚΟ αποτελούν κόκκινες γραμμές οι εγγυήσεις και καλεί και τα άλλα κόμματα να τοποθετηθούν.
Είναι δικαίωμα του ΔΗΚΟ να έχει όποιες κόκκινες γραμμές επιθυμεί. Γιατί όμως μας το διατυμπανίζει τώρα;
Είναι μπροστά μας οι ευρωεκλογές και στοχεύει στη συσπείρωση των οπαδών του, θα πει κάποιος. Φυσικά κάποιος μπορεί να αντιτείνει πως είναι απαράδεκτο να χρησιμοποιείται το κυπριακό πρόβλημα προς «άγραν ψήφων», είναι απαράδεκτη η πατρικδοκαπηλία.
Ας το χρησιμοποιήσει,λοιπόν, το ΔΗΚΟ το κυπριακό για ψηφοθηρία. Τελικά όλοι ψηφοθηρούν, γιατί το ΔΗΚΟ να υστερήσει;
Ναι, αλλά καλό είναι να χρησιμοποιείς κάποια επιχειρήματα έστω λογικοφανή. Και για το θέμα των εγγυήσεων το ΔΗΚΟ είναι εκτός τόπου και χρόνου. Γιατί;
1.Οι εγγυήσεις δεν αφορούν την παρούσα διαπραγμάτευση Χριστόφια –Ταλάτ. Έχει αποφασιστεί ότι θα συζητηθούν μετά τη λύση.
2. Το ΔΗΚΟ υποστηρίζει τη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας.Γνωρίζει τι σημαίνει μετεξέλιξη;
3.Ο Υπουργός Εξωτερικών είναι δηκοϊκός. Τους ενημερώνει καθόλου;
Με ποια λογική λοιπόν το ΔΗΚΟ θέτει τώρα θέμα εγγυήσεων, δεν καταλαβαίνω. Ή πιο σωστά υπάρχει κομματικός ανταγωνισμός ποιος θα περιπαίξει πιο πολύ τον πολίτη για να υφαρπάσει κάποια ψήφο. Και όντας αδίστακτοι, χρησιμοποιούν και τον τόπο, εμφανίζοναι ως οι σωτήρες του τόπου, ενώ στην πράξη δεν έχουν καμία απολύτως πρόταση. Με τέτοιες λογικές των πολιτικών και των κομμάτων ο τόπος οπισθοδρόμησε και ο λαός πλήρωσε βαρύ τίμημα.
Γι αυτό, όταν ακούτε κόμματα και πολιτικούς, χρησιμοποιείται και τα δύο αυτιά. Ή υποκύψετε στο περιπαίξιμο. Είναι και αυτό μια κάποια λύση.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ekfrazi apopsi to DIKO kai tin ekfrazi 3ekathara.

An esi pisisteuis oti to na vazoume tis eggiisis san kokkini mas grammmi mas apomakrini apo tin ''lisi'' kai ara ine pio epikindino apo to na erthi mia lisi me stratiotika monomeri epemvatika dikeomata tis Tourkias tote apla, esi kai o opoiosdipote allos, min psifisete DIKO.

San thesi ego tin vrisko poli kathari kai diafono gia ton dimagogiko xaraxtira pou tis dinis. Makari oles i proeklogikes desmeusis na itan toso aposafinismenes oso auti.

andreas f.stavrou είπε...

Δεν αμφισβητώ το δικαίωμα του ΔΗΚΟ να εκφέρει άποψη. Απλώς υποσηρίω ότι αυτή η θέση είναι εκτός τόπου και χρόνου:
1. Ήδη από περυσι τον Ιούνιο ο Πρόεδρος Χριστόφιας ξεκαθάρισε ότι τοθέμα των εγγυήσεων μεταφέρεται για μετά τη λύση.Το ΔΗΚΟ δεν αντέδρασε σε αυτή τη μεθοδολογία.
2. Μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας που υποστήρίζεται από το ΔΗΚΟ σημαίνει και αναγνώριση των συμφωνιών Ζυρίχης - Λονδίνου με τιςοποίες εγκαθιδρύθηκε.
Κρίνω λοιπόν μια θέη του ΔΗΚΟ ως φορέα κομματικού που επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις.Αυτό δεν υποδηλώνει τη δική μου θέση που είναι διαφορετική και από τη γραμμή Χριστόφια και τη γραμμή ΔΗΚΟ.
Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι να η θέση είναι καλή, όπως λες, αλλά ο χρόνος προβολής της και η ειλικρίνεια του προβάλλοντος. Το θέμα της ψήφου είναι άσχετο, αλλά το συνδέεις εσύ και το ΔΗΚΟ με τις εγγυήσεις.ΆΡΑ;

Ανώνυμος είπε...

File den ime kai poli kalos me tin politiki orologia alla nomizo oti (kai diorthose me an kano lathos) otan lene mete3eli3i tis kipriakis dimokratias ennoun tin mia ipikootita kai ithagenia kai oti to neo kratos den tha dimiourgithi apo tin enosi dio kraton(e/k kratos kai pseudokratos). Pisteuo oti se kamia periptosi den mporoume na pisteuoume oti tha epistrepsoume piso sto sintagma tis zirixis.

andreas f.stavrou είπε...

Στο σύνταγμα της Ζυρίχης δε θα επιστρέψουμε αφού θα δημουργηθεί μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία. Αυτό αφορά την εσωτερική πτυχή.Όμως η έννοια της μετεξέλιξης της μετεξέλιξης εμπεριέχει και την εξωτερική πτυχή. Δηλαδή αναγνωρίζονται οι διεθνείς συμφωνίες με τις οποίες συστάθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία. Αυτή η Κυπριακή Δημοκρατία θα μετεξελιχθεί. Και οι διεθνείς συμφωνίες είναι υπαρκτές.Άρα και οι εγγυήσεις.
Αν τώρα μονομερώς τις καταγγείλεις τότε μπαίνεις στη λογική της παρθενογένεσης, κάτι που θέλει ο Ταλάτ και διαφωνεί το ΔΗΚΟ. Αν πάλι απορρίπτεις την παρθενογένεση και υποστηρίζεις μετεξέλειξη στην πράξη αναγνωρίζεις ότι μόνο με τη σύμφωνη γνώμη των εγγυητριών δυνάμεων μπορούν να αλλάξουν. Άρα ποια είναι η κόκκινη γραμμή;