Οι σπάταλοι Βρετανοί βουλευτές και οι Κύπριοι ομόλογοί τους ή η χρεοκοπία του κοινοβουλευτισμού τους

Το κοινοβούλιο υποτίθεται ότι είναι ο τόπος διαβούλευσης για το κοινό συμφέρον, το συμφέρον της κοινωνίας. Σήμερα το κοινοβούλιο έχει ουσιαστικά μετατραπεί σε ένα χώρο συνάντησης κομμάτων χωρίς καμία ιδιαίτερη πολιτική σημασία. Οι βουλευτές αποφεύγουν να παρευρίσκοναι στις συνεδριάσεις ( σκασιαρχείο βουλευτών) γνωρίζοντας ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται αλλού, στο παρασκήνιο και όχι εντός της βουλής. Συνήθως η παρουσία των βουλευτών πιο πολύ είναι συνυφασμένη με τα ΜΜΕ παρά με τη διαβούλευση. Δηλαδή πηγαίνουν στη βουλή, ρίχνουν κάποια ατάκα στα ΜΜΕ και ξεμπερδεύουν.
Από την άλλη οι βουλευτές είναι πολυάσχολοι. Η διαβούλευση για το κοινό συμφέρον δεν είναι η κύρια απασχόλησή τους. Έχουν και τις προσωπικές τους εργασίες , που πρέπει να προλάβουν και έχουν και τις κομματικές τους εργασίες που πρέπει να διεκπεραιώσουν. Και ακόμα πρέπει να συντηρήσουν και τις πελατειακές σχέσεις με τους ψηφοφόρους για να επανεκλεγούν. Και υπάρχουν και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα που πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Σε τέτοιες συνθήκες διαπλοκής και διαφθοράς το μόνο που τους απομένει είναι να βουτήξουν και οι ίδιοι στο βούρκο. Δηλαδή η αξιοποίηση του αξιώματός τους για βελτίωση της ατομικής τους θέσης , της ενίσχυση του κόμματός τους και των διαπλεκόμενων συμφερόντων.
Στη Βρετανία λοιπόν οι κύριοι βουλευτέςόλων των κομμάτων χρησιμοποιούσαν τη θέση τους για να πληρώνουν οι φορολογούμενοι διάφορα προσωπικά έξοδα ( π.χ. στόλισμα χριστουγεννιάτικου δέντρου, φούρνος μικροκυμάτων,αγορά ταψιού τεφάλ) άσχετα με την άσκηση των καθηκόντων τους και το κοινό συμφέρον. Δηλαδή άρμεγαν την κοινωνία για ίδιον συμφέρον.
Οι Βρετανοί βουλευτές σε σχέση με τους Κύπριους είναι παντελώς ανίκανοι. Ούτε να αρμέξουν το δημόσιο πλούτο νομότυπα δεν μπορούν. Και τώρα γίνονται ρεζίλι.
Τα κόμματα και οι βουλευτές στην Κύπρο, από τον καιρό της συγκυβέρνησης του Τάσσου Παπαδόπουλου, οπόταν και έβαλαν στο χέρι το δημόσιο ταμείο κυριολεκτικά το ξετίναξαν προς όφελός τους. Και ενώ μέχρι το Μάιο του 2006 είχαν μηνιαίες απολαβές 2.709 λίρες, το 2007 έδωσαν αύξηση στον εαυτό τους και οι απολαβές τους ανήλθαν στις 3.900 λίρες , δηλαδή αύξηση σε ένα χρόνο κατά 1200 λίρες!!!
Και ενώ το σύνταγμα της κυπριακής δημοκρατίας –το οποίο γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους –προβλέπει απλώς «Οι βουλευταί λαμβάνουσιν εκ του δημοσίου ταμείου αποζημίωσιν οριζομένην διά νόμου», οι ίδιοι για να εξυπηρετήσουν το προσωπικό τους συμφέρον ψηφίζουν κατά το δοκούν και έχουν ωφελήματα που δεν ονειρεύτηκαν:
Ετήσια αποζημίωση 20.700
Επίδομα παραστάσεως 12.300
Επίδομα για γραμματειακές υπηρεσίες 7.200
13ος μισθός 1.730
Οδοιπορικά 4.800
Σύνολο (για το 2007 ) 46.730 λίρες
ΕΠΙΠΛΕΟΝ:
Αδασμολόγητο αυτοκίνητο
Δωρεάν γραφείο στη Βουλή
Επιστημονικό συνεργάτη
Ταξιδιωτικό επίδομα
Σύνταξη ή φιλοδώρημα
( Μια θητεία: σύνταξη 1.704 ευρώ ή φιλοδώρημα 71.550 και σύνταξη 1278 ευρώ
Δυο θητείες: σύνταξη 4685 ευρώ ή φιλοδώρημα 196.763 και σύνταξη 3.514 ευρώ, κλπ.)
ΕΠΙΠΛΕΟΝ:
Όχι ποθεν έσχες
Όχι έλεγχος εξόδων υποψηφίων
Ασυλία
Όχι πολιτική ευθύνη
Όχι ασυμβίβαστο
Πληρωμένα τα έξοδα εκλογής (κρατική χορηγία για εκλογές)
Μη καταβολή κοινωνικών ασφαλίσεων για την εργασία τους στη βουλή επειδή έχουν και άλλες εργασίες!!!
ΕΠΙΠΛΕΟΝ:
Διαπλοκή με ιδιωτικά συμφέροντα με τα τυχόν ανάλογα οφέλη

Όλα αυτά για μερική απασχόληση!!!
Όλα αυτά για το κοινό μας καλό!!!
Οι Βρετανοί λοιπόν βουλευτές είναι η τριτοκοσμική εκφορά της προόδου όπως την επέβαλαν στην Κύπρο οι βολευτές μας. Και ονομάζουν τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου δημοκρατία !!!
Και ζητούν οι αθεόφοβοι και την «ιερή ψήφο» του λαού!!!Έχασαν την επαφή τους με την πραγματικότητα!!!