Στις προσπάθειες για επίλυση του κυπριακού εμπλέκονται ερμηνευτικές αντιλήψεις της πραγματικότητας οι οποίες καταλήγουν σε πολιτικές επιλογές των κρατούντων και οδηγούν σε αντιπαραθέσεις.
Και ανάμεσα στους Ελληνοκύπριους ηγέτες αλλά και ανάμεσα σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους ηγέτες αναφύονται διαμάχες που αναμειγνύουν την έννοια του έθνους με την πολιτική του έκφραση, δηλαδή το πολιτικό σύστημα.
Ποιες τάσεις παρατηρούνται;
Πιο σαφής και ξεκάθαρη είναι η θέση της τουρκοκυπριακής ηγεσίας.
Υποστηρίζει ότι η κάθε εθνοτική ομάδα θα πρέπει να αποτελέσει μια αυτόνομη πολιτική οντότητα –ένα συνιστών κράτος/πολιτεία. Και στα πλαίσια της λύσης η εθνοτική ομάδα, που αποτελεί αυτόνομη πολιτική οντότητα, θα εκχωρήσει αρμοδιότητες στην κεντρική πολιτεία.
Ανάμεσα στους Ελληνοκύπριους ηγέτες παρατηρούνται δυο τουλάχιστον τάσεις.
Η μια τάση εκφράζεται από το ΑΚΕΛ και το ΔΗΣΥ και είναι η εκσυγχρονιστική εθνοκρατική τάση. Δηλαδή ταυτίζει το κεντρικό κράτος με το πολιτικό σύστημα και το έθνος. Στα πλαίσια μιας λύσης θεωρεί ότι το κράτος –δεδομένης της εθνοτικής σύνθεσης που είναι διαιρετική – θα πρέπει να διαμορφώσει μια νέα εθνική ταυτότητα για τους υπηκόους του. Σε αυτή τη νέα εθνική ταυτότητα που θα συνέχει την κοινωνία, συμπεριλαμβάνει στοιχεία όπως η αγγλική γλώσσα, η κατάλληλη προσαρμογή της ιστορίας ως στοιχείου διαμόρφωσης της εθνικής συνείδησης από το κράτος, η έμφαση στα κοινά ήθη και έθιμα, η προβολή της ειρηνικής κουλτούρας. Αυτή η προσέγγιση είναι η κυρίαρχη σήμερα στη δύση και βασίζεται στην άσκηση της κρατικής εξουσίας επί των ανθρώπων για διαμόρφωση της ταυτότητάς τους. Δηλαδή προσεγγίζει το θέμα τεχνικά ή προβάλλει την αντίληψη ότι το έθνος είναι μια κατασκευή του κράτους. Το ΑΚΕΛ επικεντρώνεται στη διαφοροποίηση της υφιστάμενης εθνικής ταυτότητας υπέρ μιας νέας κυπριακής κατασκευής, ενώ ο ΔΗΣΥ απομείωση της υφιστάμενης εθνικής ταυτότητας υπέρ μιας υπέρτερης ευρωπαϊκής.
Η άλλη τάση ανάμεσα στους Ελληνοκύπριους είναι επίσης εθνοκρατική αλλά η παραδοσιακή. Εκφράζεται κυρίως από την ΕΔΕΚ, το ΔΗΚΟ και άλλους. Και αυτοί ταυτίζουν το κεντρικό κράτος με το πολιτικό σύστημα και το έθνος. Όμως δεν αποδέχονται τη διαφοροποίηση της εθνικής ταυτότητας, που επιχειρεί το ΑΚΕΛ. Δηλαδή σε αυτό το σημείο προσεγγίζουν τους Τουρκοκύπριους που ενδιαφέρονται να προασπίσουν και πολιτικά τη συλλογική τους ταυτότητα. Όμως ταυτίζοντας τη συλλογική ταυτότητα με το κράτος ουσιαστικά επιδιώκουν ένα πολιτικό σύστημα όπου οι Τουρκοκύπριοι κατ΄ανάγκη θα είναι μειονότητα. Δηλαδή υποστηρίζουν ότι η κυρίαρχη εθνοτικά ομάδα θα κατέχει και την κρατική εξουσία και θα χορηγήσει κάποια δικαιώματα πολιτισμικά και πολιτικά στους Τουρκοκύπριους.
Έχουμε λοιπόν τρεις διαφορετικές χρήσης του έθνους από τους ηγέτες και τρεις διαφορετικές προστάσεις για την πολιτική του έκφραση. Κάποιες παρατηρήσεις:
1.Και οι τρεις προσεγγίσεις είναι κομματοκρατικές. Δηλαδή επικαλούναι το έθνος, όμως αυτό που πιστεύουν ότι θα συνέχει τη σύνολη κοινωνία είναι το κόμμα ως φορέας δύναμης ή εξουσίας σε τρία νομικά μορφώματα, τα συνιστώντα κράτη και το κεντρικό.
2.Και οι τρεις τάσεις χρησιμοποιούν το έθνος αλλά επιδιώκουν βασικά μαι διαφορετική κατανομή εξουσίας εν ονόματί του:πρωτεύον ρόλος στα συνιστώντα κράτη, πρωτεύον ρόλος στο κεντρικό κράτος, πρωτεύον ρόλος στην ελληνοκυπριακή πλειονότητα στο κεντρικό κράτος.
3.Και οι τρεις τάσεις δεν προτείνουν κάποια διαφοροποίηση του ρόλου του πολίτη ούτε και κάποια διαφορετική προσέγγιση της σχέσης κοινωνίας και πολιτικής. Απλώς ο πολίτης θα νομιμοποιεί στην εξουσία τους κομματικούς φορείς.
4. Οι συσχετισμοί δύναμης και η πραγματικότητα φαίνεται να ευνοούν τις επιλογές της τουρκοκυπριακής ηγεσίας.
5. Και οι τρεις τάσεις ταυτίζουν το έθνος είτε με το κράτος ή με τα κρατίδια, δηλαδή με την κρατική εξουσία και καμία με την κοινωνία.
Θεωρώ λοιπόν ότι υπό τις παρούσες συνθήκες και τις κυρίαρχες αντιλήψεις ο προβληματισμός δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της συνολικής κοινωνίας. Γι αυτό και οι αντικρουόμενες απόψεις.
Προσωπικά επειδή δεν εμπιστεύομαι κανένα ηγέτη και κανένα σωτήρα, περιμένω απαντήσεις για να τοποθετηθώ:
Γιατί το έθνος και το πολιτικό σύστημα πρέπει σώνει και καλά να ταυτίζονται με το κράτος, όπως υποστηρίζει ο κ. Χριστόφιας;
Γιατί η αυτόνομη εθνοτική ομάδα που αποτελεί ένα συνιστών κράτος με πολιτική ισότητα θέλει σώνει και καλά εγγυήσεις από τρίτους, όπως υποστηρίζει ο κ. Ταλάτ;
Γνωρίζω ότι αυτές οι απόψεις δε συνάδουν με τις κυρίαρχες αντιλήψεις των ηγετών και των οπαδών, δηλαδή των ολιγαρχικών. Τι να κάνουμε; Πάντοτε υπάρχει και άλλος δρόμος, αν θέλεις να τον δεις. Άλλοι αρχίζουν να διαβάζουν τον κόσμο με βάση τα συμφέροντα των πάνω και άλλοι των κάτω. Ιδεολογικές διαφορές.
Η woke τζαι η woke τζαι η woke!
Πριν από 3 εβδομάδες
1 σχόλιο:
Συνήθως στους επιλόγους των αναρτήσεων σου δίνεις απαντήσεις στα διάφορα ερωτήματα που εγείρονται και τελειώνεις με μια προκλητικά σκληρή/ καυστική φράση που ενισχύει τα προηγούμενα! Ωραίος τρόπος να κλείνεις το γραπτό λόγο
Όπως πολύ σωστά ανέφερες είναι θέμα οπτικής κομματικών συμφερόντων... Έτσι έμαθαν να λειτουργούν οι πολιτικοί του σήμερα, παραγνωρίζοντας τα συμφέροντα των λαών. Γι΄ αυτό ούτε εγώ μπορώ να τους εμπιστευτώ στους χειρισμούς τους ούτε και στο κυπριακό. Με παρόμοιες σκέψεις τοποθετήθηκα και σε αναρτήσεις που αφορούσαν στο κυπριακό πρόβλημα άλλων μπλόκερς. Το λυπηρό είναι ότι σ΄ αυτές τις αναρτήσεις επαναλαμβάνονταν οι τοποθετήσεις των πολιτικών με διαφορετικά λόγια και από τους οικοδεσπότες αλλά και από τους περισσότερους επισκέπτες.
Οι πολιτικοί μας δεν είναι Αρχαίοι Έλληνες που διαχώριζαν το κράτος από το έθνος σε κάθε πολιτική τους σκέψη/κίνηση, αλλά μάλλον κακέκτυπά τους!!!!! Τα δε κόμματα, ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ, αδυνατούν να αποβάλουν τις εμμονές της διατήρησης της αποκλειστικότητας στην εξουσία Ελληνοκυπρίων, μια εμμονή της δεκαετίας του 1960. Μια θέση καθαρά ρατσιστική/ σοβινιστική αντιδημοκρατική!!!! Από την άλλη τα κόμματα ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ φαίνονται πιο "δημοκρατικά" αλλά δυστυχώς σε ελιτίστικο επίπεδο και ο Ταλάτ το "ξεκούρδιστο" βιολί του με τις εγγυήσεις, σε ένα κράτος με πολιτική ισότητα!!!!!! Ο καθείς λοιπόν με το κοντό και το μακρύ του!!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου