Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

Περί νομιμότητας και πατρωνίας ή ένας διάλογος με το προεδρικό

Γράφτηκε στον ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ στις 9/2/2008 ότι ο Υφυπουργός παρά τω Προέδρω και ο Διευθυντής του Γραφείου του Προέδρου έστειλαν επιστολές στο Υπουργείο Υγείας με τις οποίες ζητούσαν εξυπηρέτηση για κάποιους πολίτες. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου επί του θέματος.
Είπε λοιπόν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ότι οι επιστολές δεν μπορούν να θεωρηθούν ρουσφέτι.Είναι;
Είναι ρουσφέτι γιατί ο νόμος της βουλής για το ρουσφέτι αναφέρει: «Οποιοδήποτε πρόσωπο προσπαθεί με οποιοδήποτε τρόπο να επηρεάσει οποιαδήποτε αρχή, επιτροπή, συλλογικό όργανο ή οποιοδήποτε λειτουργό κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του...». Με τις επιστολές τους οι προεδρικοσύμβουλοι προσπαθούν να επηρεάσουν τη λήψη μιας απόφασης. Και αν δεν προσπαθούσαν κάτι τέτοιο, τότε γιατί έστειλαν την επιστολή; Για να καταναλώνουν το μελάνι; Κάθε χαριστική πράξη εκδούλευσης είναι ρουσφέτι. Και δε θα αλλάξει το νόημα των λέξεων γιατί έτσι θέλει η εξουσία.
Είναι και πατρωνία γιατί προωθεί την άτυπη, ανταλλακτική, δεσμευτική και προσωπική σχέση ανάμεσα στον πελάτη και τον πάτρωνα.
Είναι και μέσον γιατί οι προεδρικοσύμβουλοι χρησιμοποιούν τη θέση τους για να παρακαμφθούν οι νόμιμες διαδικασίες και να τύχει κάποιος ευνοϊκής μεταχείρισης την οποία κανονικά δε δικαιούται.
Είναι και πελατειακές σχέσεις αφού η ικανοποίηση αιτημάτων των πολιτών στη βάση της προσωπικής εξυπηρέτησης γίνεται με αντάλλαγμα την ψήφο.
Είναι και αντισυνταγματική -έχουμε και τέτοιο -γιατί παραβιάζει την ίση μεταχείριση των πολιτών. Και ενώ όλοι ορκιζονται «σεβασμόν και πίστιν στο Σύνταγμα», την επομένη επέρχεται απροσδόκητη λήθη.
Και έτσι καλλιεργείται ένα κλίμα ανομίας αγνοώντας πού οδηγείται η κοινωνία. Το δόγμα « ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» στερείται οποιασδήποτε πολιτικής ή ηθικής νομιμοποίησης γιατί, κύριε Στεφάνου, ποιος θα «αγιάσει» τον σκοπό; Το κομματικό συμφέρον;
Είπε και άλλα ο κ. Στεφάνου. Ότι τα αιτήματα που προωθούνται στις διάφορες υπηρεσίες προς επίλυση εννοείται ότι αντικρύζονται στα πλαίσια της νομιμότητας!!!
Αν
φυσικά τα αιτήματα που προωθεί το προεδρικό είναι στα πλαίσια της νομιμότητας, τότε τι είναι αυτό που ανάγκασε κάποιους πολίτες να καταφύγουν στο προεδρικό; Το γεγονός ότι παρανόμησαν αυτοί που νομότυπα απέρριψαν το αίτημά των πολιτών; Η Κύπρος τείνει να μετατραπεί σε ένα απέραντο τρελλοκομείο!!! Ή είμαστε όλοι πολύ βλάκες και δεν καταλαβαίνομε τα στοιχειώδη ή είμαστε πολύ έξυπνοι και αδυνατούμε να συνεννοηθούμε!!!
Η δήλωση του κ. Στεφάνου «περί νομιμότητας» είναι πονηρή
. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι η νομότυπη εξέταση ενός αιτήματος, όπως διατείνεται ο κ. Στεφάνου, αλλά αν ο νόμος καθορίζει ότι στα καθήκοντα του Υφυπουργού παρά τω Προέδρω ή ακόμα του βουλευτή είναι και η αποστολή τέτοιων επιστολών «ανθρωπιστικού χαρακτήρα». Και στα καθήκοντα των φορέων της εξουσίας δεν περιλαμβάνουν τέτοια «ιερή αποστολή».
Αυτά τα καθήκοντα αναλήφθησαν από τους πολιτικούς γιατί αδυνατώντας να καταθέσουν στην κοινωνία κάποια πρόταση για το κοινό μας καλό, βρήκαν ως μόνη διέξοδο την πελατειακή σχέση προς «άγραν ψήφων» για να εξασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση.
Και για να μην τα βλέπουμε όλα μαύρα και άραχνα, τέτοιες ενέργειες της εξουσίας εμπεριέχουν και θετικές προοπτικές για την κοινωνία!!!
Πρώτα από όλα επιβεβαιώνουν ότι οι πολίτες έχουν ανεπτυγμένη πολιτική αντίληψη. Δηλαδή δεν είναι «ψώνια» για να εκχωρούν τα πολιτικά τους δικαιώματα στους πολιτικούς χωρίς αντάλλαγμα. Και να τρων οι πολιτικοί και οι πολίτες να απολαμβάνουν ιδεολογίες και «θα». Αυτό είναι θετικό από την πλευρά των πολιτών γιατί υποδηλώνει μια πολιτική στάση που απορρίπτει την ταύτιση του κράτους με το πολιτικό σύστημα και την ιδιωτεία του πολίτη. Στη συνείδηση του πολίτη η κρατική εξουσία δεν είναι νομιμοποιημένη . Ή αλλιώς το πολιτικό σύστημα υστερεί σε σχέση με την ανθρωποκεντρική ανάπτυξη των Κυπρίων.
Το δεύτερο θετικό είναι πως απομειώνεται περαιτέρω η κρατική εξουσία.Μετά την απόσπαση της οικονομίας και της επικοινωνίας από το κράτος, οι πολιτικοί –μεταφέροντας την οικονομική λογική στην πολιτική- αποσπούν την πολιτική από το κράτος και την μεταφέρουν στα κόμματα. Έτσι απομειώνεται η κρατική εξουσία υπέρ των δυνάμεων της ολιγαρχίας –πολιτικής και οικονομικής. Αυτό σε ένα πρώτο στάδιο θα επιδεινώσει τη θέση του πολίτη. Αλλά θα είναι παροδικό. Το νόμο της δύναμης θα τον μάθουν πολύ εύκολα και οι πολίτες και μάλιστα με τον τρόπο που τον εφαρμόζει η πολιτική και οικονομική ολιγαρχία!!!
Επί του παρόντος όμως το πρόβλημα είναι το ρουσφέτι, που δεν είναι «ρουσφέτι» αλλά ανθρωπιστική παρέμβαση , παράνομη μεν αλλά στα πλαίσια της νομιμότητας!!!

18 σχόλια:

MARINOS είπε...

Με καλύπτεις απόλυτα!

Ανώνυμος είπε...

Είναι γενικώς γνωστά αυτά, αλλά οφείλουν να καταγράφονται. Μόνο αν τα κατονομάζουμε ένα προς ένα, υπάρχει ελπίδα να αλλάξει κάτι κάποτε. Και για όσους ταυτίστηκαν τόσο πολύ με το σύστημα που ενοχλούνται, όταν κάποιος εκφράζεται ελεύθερα και τα καταγγέλει δημόσια, τι να πω...απλά τους λυπάμαι.

rose είπε...

αν το σκεφτεις δηλαδή χρειαζεται ενας υφυπουργός παρα τω προέδρω για να κανει καλύτερα τη δουλεια του ενας πρωτοδιοριστος λειτουργός Υπουργείου που υπο κανονικές συνθηκες θα παρέπεμπε ενα αιτημα στον προιστάμενο του και που δεν θα χρειαζοταν να "ενοχληθει" ο Υπουργός από την εφαρμογη του εργου της κυβενρησης γιατι η κρατικη μηχανή εφαρμοζει τους νόμους και οι λειτουργοί κανουν τη δουλεια τους αξιοποιοντας τα λεφτα των φορολογουμενων για να τους εκυπηρετήσουν...

στην περιπτωση και μονο η αναγκαιοτητα να υπάρχει αυτη η παρέμβαση - ρουσφετι ή όχι- ακυρωνει όλους και όλα οριζόντιως και καθετως

αυτο ποιος θα το απαντήσει κ Στεφάνου;;

Anef_Oriwn είπε...

Rose,

Απλώς δυσλειτουργία της κρατικής μηχανής ή εμπεδωμένες “εθνικές” νοοτροπίες και συμπεριφορές;

Anef_Oriwn
Πέμπτη 12/2/2009 – 3:36 μ.μ.

rose είπε...

φυσικα και ειναι εμπεδωμενες νοοτροπιες και πρακτικές, διαφθορά μεχρι το μεδούλι, αναξιοκρατία και ΑΥΤΟΑΝΑΙΡΕΣΗ

ιδιαιτερα οταν εκλογικευουμε το παράλογο, παρανομο και παρατυπο, ατοπο, άλογο ... ... ...

οποια κυβερνηση δικαιολογει τετοιες πραξεις ακυρωνει το λογο υπαρξης της...

με λιγα λογια

τι κι αν προϋπήρχαν οι ιδιες νοοτροπίες Ανευ; Απαλλάσσει κανεναν οτι καποιοι άλλοι το εκαναν προηγουμενως;

αυτη η κυβερνηση κυβερνα, αυτη εφαρμοζει, εκτελει, αναλαμβανει την ευθυνη...

δηλαδη κατι αντιστοιχο της περιπτωσης στην Μπανανια που έμαθαν να κλεβουν και οι νεες κυβερνησεις κλεβουν κι αυτες για να διευκολυνθει to cash flow???

Ανώνυμος είπε...

Ρόουζ: "αυτη η κυβερνηση κυβερνα, αυτη εφαρμοζει, εκτελει, αναλαμβανει την ευθυνη..."

Πες τα Ρόουζ, γιατί νομίζω, ότι ορισμένοι βάλθηκαν να μας τρελάνουν! Στην ουσία αδυνατούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους και τους ενοχλεί, ότι υπάρχουν άνθρωποι που τα βλέπουν και τα κατακρίνουν, χωρίς να στρουθοκαμηλίζουν και να ποιούν τη νήσσα για χάρη αλλότριων συμφερόντων.

Anef_Oriwn είπε...

Rose,

Το ερώτημα μου ΔΕΝ είχε σκοπό να εκλογικεύσει “… το παράλογο, παρανομο και παρατυπο, ατοπο, άλογο …” ρουσφέτι (ή την δια πλαγίας οδού εξυπηρέτηση) και ούτε να δικαιολογήσει την αδυναμία της σημερινής κυβέρνησης να αλλάξει τα πράματα, αλλά να δείξει πόσο βαθιά είναι εμπεδωμένη αυτή η νοοτροπία στη συνείδηση των κυπρίων.
Προσωπικά ΔΕΝ πιστεύω ότι θ’ αλλάξεις οτιδήποτε. Εξ άλλου ΔΕΝ βλέπω και πως ... Γι’ αυτό και ΔΕΝ λεω και μεγάλα λόγια!

(Φυσικά μια άλλη σημαντική πτυχή του θέματος είναι γιατί να χρειάζεται να παρέμβει ο οποιοσδήποτε πολιτειακός λειτουργός για να γίνει κάτι που οφείλει να το κάνει ένας κρατικός λειτουργός – δεν πρέπει να γίνεται και έρευνα γιατί αυτό το κάτι δεν έγινε δια της κανονικής οδού;).

Anef_Oriwn
Πέμπτη 12/2/2009 – 10:17 μ.μ.

andreas f.stavrou είπε...

Καλά, όταν το 2006 ο τότε πρόεδρος της Βουλής Χριστόφιας με αφορμή το σκάνδαλο με τα ροσυφέτια στην Εθνική Φρουρά, καλούσε όλους τους πολίτες να απευθύνονται στα κόμματα και τους βουλευτές της επαρχίας τους για να προωθούν τα προβλήματά τους ή για να κάμνουν "ανθρωπιστικές παρεμβάσεις" - έτσι τις ονόμασαν τότε- ήταν η νοοτροπία του λαού που έφταιε ή η αγωνία των κομμάτων να κατοχυρώσουν τις πελατειακές σχέσεις για εξασφάλιση ψήφων και συντήρηση των συμφερόντων της κομματικής γραφειοκρατίας;
Η ευθύνη βαραίνει αυτούς που έχουν την εξουσία και παίρνουν αποφάσεις και να σταματήσει τούτο το βιολί ενοχοποίησης της κοινωνίας και αθώωσης της πολιτικής και της διαπλεκόμενης οικονομικής ολιγαρχίας.

Anef_Oriwn είπε...

Κύριε Stavrou,

Μην εξάπτεσαι (κι αν διαβάσεις προσεκτικά τα κείμενα μου και χωρίς κυνήγια κατά των “φιλοεξουσιαστών”) θα δεις ότι τουλάχιστο εγώ δεν κατηγόρησα (μόνο) την κοινωνία (ΣΟΥ) για το ρουσφέτι. Κάθε τι είναι αποτέλεσμα μιας υλικής πραγματικότητας και επισυμβαίνει όχι τυχαία ή αναίτια. Κι αν πάρουμε ιστορικά το ζήτημα τούτο έχει τις ρίζες του στον καιρό ίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας όταν ξεκίνησε το βόλεμα των “ημετέρων” από την τότε εξουσία και καθεστηκυία τάξη. Κι αυτοί πάλι το κληρονόμησα από τους αποικιοκράτες εγγλέζους (τους οποίους έπρεπε να γλείφουν για να κάνουν τη δουλειά τους)! Σήμερα αυτή η πελατειακή σχέση λειτουργεί αμφίδρομα. Ας μην στρουθοκαμηλίζουμε κι ας μην εθελοτυφλούμε!

Anef_Oriwn
Πέμπτη 12/2/2009 – 11:58 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Ανδρέα,
μάλλον σου ζητούν να κάνεις κριτική στην κυβέρνηση του Μακαρίου, ο οποίος βρίσκεται στον τάφο ή στην κυβέρνηση Κληρίδη, ο οποίος βρίσκεται στο γηροκομείο. Αλλά μην τολμήσεις να κρίνεις το σημερινό προεδρικό, ο κ. Χριστόφιας και η σημερινή κυβέρνηση οφείλει να μείνει στο απυρόβλητο πάση θυσία. Αυτή είναι η ουσία όλων των ενστάσεων και τίποτα άλλο. Πάντα φταίνε οι άλλοι και οι προηγούμενοι. Εδώ και έξι χρόνια βρίσκονται στην εξουσία τα ίδια κόμματα και το μόνο άλλοθι τους είναι η Αγγλοκρατία και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Πάλι καλά που δεν ανέφεραν και τους Οθωμανούς ή τους Φράγκους...Τί άλλο θ' ακούσουμε πλέον. Έχει καταντήσει πολύ αστεία η κατάσταση.

rose είπε...

Αγαπητέ Άνευ δυστυχώς η άποψη σου οτι δεν θα αλλαξει τίποτα ειναι γενικευμενη, και φυσικα αφορά όλη την κοινωνία. Ενισχύεται δε, απο αυτη ακριβώς την πρακτική που προσπαθησε να παρουσιασει ο κυβερνητικος εκπροσωπος ως αναμενόμενη.

Απο την άλλη, Λεμεσία, Αντρεα και Ανευ

εχω σοβαρότατους λόγους να πιστευω οτι ταπράγματα είναι κατα πολύ χειρότερα. Επιφυλάσσομαι να κανω μια αναρτηση γιατι έχω δει πραγματα και θαματα και κανεις δεν μιλά εναντιον της "φιλολαϊκής" Κυβερνησης!

ξερετε πόσοι παρανομα απελαυνονται σαν μιλάμε τώρα; Ουτε ο Τασσος ούτε και ο Σοφοκλής Σοφοκλέους ουτε και η Σιακαλλη έιχαν την "επιτυχία" των τωρινών Υπουργών και μαλιστα με τη συνενοχή, αποδοχή και σιωπή ΟΛΩΝ [αναφερομαι σε ανεξαρτητους αξιωματουχους, ΜΜΕ και ΜΚΟ]

θα επανελθω.. αλλα ξερεις κατι Ανευ, εμεις οι παλιοι αριστεροι, που παρακολουθουσαμε το ΑΚΕΛ ολα αυτα τα χρόνια και μας νευριαζε ο οπορτουνισμος του, του δώσαμε μια ακόμα ευκαιρία, μέσα μας, απο τότε που ανελαβε κυβερνηση. Εχω απογοητευτει - αν και οι προσδοκίες μου δεν ηταν υψηλες- με τη σταση του ως κυριο κυβερνον κόμμα. και αυτο γιατι κανει χειρότερα πραγματα απο πιο συντηρητικες κυβερνησεις και περνάει στο ντούκου...

Anef_Oriwn είπε...

Αγαπητή Rose,

Σε καμιά περίπτωση ΔΕΝ θέλω (και ΟΥΤΕ φυσικά είναι στις προθέσεις μου) να μετατραπώ (ή να καταντήσω) σε απολογητή της κυβερνητικής πολιτικής ή δικηγόρος του Προεδρικού για να δικαιολογώ απαράδεχτες καταστάσεις και αρνητικά φαινόμενα (όπως το ρουσφέτι και οι εξυπηρετήσεις από την πίσω πόρτα) που για χρόνια (επέ)κρινα!

Και ούτε και επιδιώκω να έρθω σε αντιπαράθεση κι αντιδικία μαζί σου και ειδικά για θέματα στα οποία πρακτικά νομίζω πως δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά (για βελτίωση της κατάστασης) ως μεμονωμένα άτομα (εκτός από το να διαμαρτυρόμαστε και κάποτε να μεμψιμοιρούμε), χωρίς να σημαίνει ότι πρέπει να σηκώσουμε και τα χέρια. Ίσως εκ της θέσεως σου (της επαγγελματικής αλλά και της κοινωνικής σου δραστηριότητας) να γνωρίζεις πρόσωπα και καταστάσεις και να έχεις ιδίαν αντίληψη για διάφορα απαράδεκτα και κακώς έχοντα που συμβαίνουν γύρω μας όπως αυτά που αναφέρεις (π.χ. απελάσεις μεταναστών).
Έχω την αίσθηση όμως ότι γινόμαστε μαξιμαλιστές κι ανυπόμονοι – τα θέλουμε όλα λυμένα χτες, αν και διάφορα ζητήματα (όπως έχω ξαναπεί) δεν βλέπω να λύνονται ή να ξεπερνιούνται έτσι εύκολα. Για να γίνει τούτο επιβάλλεται να γίνουν ριζικές (ριζοσπαστικές) αλλαγές στην κοινωνία και την οικονομία αλλά και στον τρόπο που λειτουργεί ή δημόσια και η ημιδημόσια υπηρεσία. Και ΔΕΝ βλέπω πως το ΑΚΕΛ (κι ο Πρόεδρος) με το διαχειριστικό τρόπο που χειρίζονται το σύστημα (και που παίζει το ΑΚΕΛ ως κυβερνόν κόμμα) έχοντας βασικά στο νου το κυπριακό, θα μπορέσουν να πραγματώσουν αυτές τις αλλαγές ...

Πέραν όλων αυτών όμως με απασχολούν και κάποια άλλα ζητήματα. Λόγου χάριν, η συγκεκριμένη αυτή συζήτηση (όχι η δική μας εδώ, αλλά γενικότερα) έχει προκληθεί από ένα δημοσίευμα του “Φιλελεύθερου” που υπόβαλλε ότι γινόταν προνομιακή μεταχείριση ασθενών μέσω παρεμβάσεων του Προεδρικού. Ειλικρινά ΔΕΝ γνωρίζω αν όντως έτσι έχουν τα πράματα (με τέτοιες λεπτομέρειες) ή ως συνήθως εμπεριέχουν και το στοιχείο της υπερβολής, όμως έχω την άποψη πως δεν είναι αυτό η ουσία. Το κύριο και το ουσιαστικό είναι να λειτουργεί σωστά και έγκαιρα η κρατική μηχανή για να καθίστανται anef_περιεχόμενου οι παρεμβάσεις πολιτειακών ή/και κομματικών αξιωματούχων για να λυθούν ή να προωθηθούν προς επίλυση διάφορα προβλήματα. Πως όμως το επιτυγχάνουμε αυτό; Ή τέλος πάντων είναι όλες αυτές οι κινήσεις ή και ανακινήσεις προβλημάτων κατακριτέες; Όταν λόγου χάριν, ο Τύπος (έντυπος και ηλεκτρονικός) ή κάποια Εμ Κκέι Όου (ΜΚΟ), τουτέστιν μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση, φέρνει στην επιφάνεια και στο προσκήνιο ένα πρόβλημα (είτε χρονίζον, είτε επείγον – υγείας, στέγασης ή άμεσης ανάγκης για οικονομική βοήθεια) και παρεμβαίνουν προς την εκάστοτε (πολιτική) εξουσία για να πετύχουν κάτι (να δώσουν ανακούφιση σε κάποιο πάσχοντα - ας πούμε έναν καρκινοπαθή, ένα χρεοκοπημένο που τον κυνηγούν οι τράπεζες, ένα μετανάστη που κινδυνεύει με απέλαση ή μια κακοποιηθείσα κοπέλα), τούτο δεν αποτελεί εξυπηρέτηση δα της πλαγίας οδού ή δια άλλων μεθόδων; Που και πως τίθενται τα όρια μεταξύ ρουσφετιού ή ανάρμοστης εξυπηρέτησης και σωστής κι ανθρωπινής προσεγγίσεις σ’ να σοβαρό πρόβλημα; Οι πολιτικοί δεν κάνει να ασχολούνται με τέτοιου είδους ενασχολήσεις;

Αυτά όλα είναι σκέψεις γενικότερες επί του ζητήματος και δεν αποσκοπούν στη δικαιολόγηση του οτιδήποτε ή για να απαλλάξουν την παρούσα κυβέρνηση από τις ευθύνες της για να αλλάξει ή να βελτιώσει την όλη κατάσταση (κι αυτό το λεω ή για να προλάβω τυχόν καλοθελητές – και ΔΕΝ εννοώ φυσικά ΕΣΕΝΑ).

*********
Υ.Γ.: Μετά απ’ όλη αυτή τη συζήτηση οδηγήθηκα στο να κάνω και μια αυτό-ενδοσκόπηση και τσάκωσα τον εαυτό μου να έχει κάνει τελευταία μια ρουσφετο-εξυπηρέτηση (και μάλλον τα βράδια θα έρχεται η συνείδηση μου να με αναστατώνει).
Κι εξηγούμαι: Ένας κάτοικος της Κοινότητας όπου ζω, επικοινώνησε τελευταία μαζί μου (ως εκ της θέσεως που κατέχω στην Κοινότητα) για να μου εκφράσει ένα παράπονο του και να δει πως μπορούσα να τον βοηθήσω για το θέμα που τον απασχολούσε.
Συγκεκριμένα μου ανάφερε πως ενώ ΔΕΝ είχε κατοικήσει ακόμα (για διάφορους λόγους) στο νεόκτιστο σπίτι του (το όποιο είναι τελειωμένο εδώ και ενάμιση χρόνο) του είχε επιβληθεί για το 2008 και φορολογία καθαριότητας (περισυλλογής σκυβάλων) – αφού δεν κατοικούσε στο σπίτι τι σκύβαλα θα είχε. Δικαιολογημένα υπόβαλε ένσταση, αλλά η υπηρεσία που την εξέτασε την απέρριψε (δεν ξέρω αν έκανε έρευνα και για ποιους λόγους την απέρριψε – δεν υπήρχε αιτιολόγηση στην απορριπτική απάντηση). Μετά από παρέμβαση δικιά μου και επεξήγηση του ζητήματος η φορολογία (μαζί με το πρόστιμο που είχε επιβληθεί γιατί δεν πληρώθηκε έγκαιρα) διαγράφηκε (αφού επιβλήθηκε εκ παραδρομής ή λανθασμένα). Λετε να είμαι υπόλογος (κι ένοχος) για “ρουσφέτι” ή πρέπει μετά απ’ αυτό το συμβάν να αναλάβω να διερευνήσω αν υπάρχουν κι άλλες παρόμοιες περιπτώσεις αδικηθέντων συμπολιτών μου;

Καλό Σας βραδάκι!

Anef_Oriwn
Παρασκευή 13/2/2009 – 11:32 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Μερικοί νομίζουν ότι μπορούν να θολώνουν τα νερά με γενικότητες και να αποτρέπουν τον εκάστοτε αναγνώστη να αντιληφθεί τον έμμεσο σκοπό της όλης προσπάθειας, δηλαδή τη ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΩΝ. Γιατί περί αυτού πρόκειται και τίποτα άλλο. Κατά την "άποψη" τους, για όλα φταίει η "εθνική καθεστηκυία τάξη των σαλονιών". Το έχουμε μάθει απ' έξω το τροπάριο αυτής της ομάδας ανθρώπων που δυστυχώς δεν πρόκειται ποτέ να είναι σε θέση να αναλάβει τις ευθύνες της και θα το παίζει πάντα "εκτός", ενώ παράλληλα βρίσκεται εδώ και δεκαετίες στην εξουσία. Ευτυχώς υπάρχουν πολλοί που αρνούνται να αποδεχτούν το παραμύθιασμα και αντιδρούν. Ακόμη και αριστεροί...

Υ. Γ. Κατά τ' άλλα Ανδρέα, μην περιμένεις να πάρεις συγκεκριμένες απαντήσεις στα πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα που θέτεις. Αυτό φαίνεται να είναι όνειρο άπιαστο.

rose είπε...

Ανευ

θα γραψω για οσα βλεπω τα οποία δεν ειναι μεμονωμενα

αλλα για πες μου Ανευ, πόσο "μεμονωμενη" θεωρείται ΜΙΑ ζωή;;

και πάλι,

οταν μια εφημεριδα κοινοποιει μια ιστορια το κανει για πολλους λογους. ο Τυπος ειναι μια απο τις Εξουσιες άλλωστε. Με τρομερη δυναμη και τη δικη της αντζεντα.

οταν μια ΜΚΟ κοινοποιει μια παρομοια ιστορια - και νοουμενου οτι αυτη η ΜΚΟ δεν ειναι "καθεστώς" - το κανει γιατι δεν έχει άλλο μεσο να περασει το μηνυμα ή την απογνωση της. Δεν εχει πολλά έντυπα που θα φιλοξενησουν κατι για τον Συλικιωτη και τους μεταστες αυτες τις μέρες. έρχονται εκλογές. και ειναι πολλά τα λεφτά απο τους εκλογικους καταλογους και δαιφημισεις. ΞΕΡΕΙΣ οτι το ψευδωνυμο μου δεν με προστατευει γιατι απλουστα ολοι ξερουν ποια είμαι. αλλα και επωνυμως οι ανακοινωσεις μου θαβονται στα εντυπα εκτος ελαχιστων εξαιρέσεων.

αλλά όσο δεν μας βαζουν περιορισμους και στο ιντερνετ [γιατι στο δικαιωμα του εκλεγεσθαι μας έβαλαν] θα γραψω γιατι το μονο που δεν μπορει καποιος να στερησει καποιου ειναι το δικαιωμα να σκεφτεται για τον εαυτο του.

Anef_Oriwn είπε...

Rose,

Η χρήση από μέρους μου της λέξης «μεμονωμένη» ήταν στην έκφραση “… δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά (για βελτίωση της κατάστασης) ως μεμονωμένα άτομα …”, θέλοντας να τονίσω τη σημασία των οργανωμένων και πιο μαζικών εκδηλώσεων (σε αντιδιαστολή με κάποιες μεμονωμένες κινήσεις π.χ. την προβολή ενός προβλήματος προσωπικού μέσα από τον Τύπο, που μπορεί να λύσουν το πρόβλημα ενός συγκεκριμένου ατόμου, αλλά η γενικότερη προβληματική κατάσταση παραμένει).

Για τα άλλα που λες ΔΕΝ διαφωνώ μαζί σου. [Το θάψιμο ανακοινώσεων έχει να κάνει με την ιεράρχηση των προτεραιοτήτων – τι πουλά πιο πολύ – που κάνει και ο Τύπος ως εξουσία. Ας μην ξεχνούμε ότι και ο Τύπος είναι μια μορφή εξουσίας και ουδόλως αποτελεί πανάκεια για πάσα νόσο και μαλακία – με το συμπάθιο].

Anef_Oriwn
Σάββατο 14/2/2009 – 11:50 π.μ.

Ανώνυμος είπε...

Μην το σκέφτεσαι Ρόουζ, είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς, δε λέει και το τραγούδι; Αυτοί που ανησυχούν ΔΗΘΕΝ για το ότι ως μεμονωμένες μονάδες δε θα μπορέσουμε να πετύχουμε πολλά, στην ουσία βάζουν εμπόδια για να μη δημιουργηθεί ένα νέο κοινωνικό κίνημα που θα τάραζε τα λιμνάζοντα νερά. Αυτή είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ τους έγνοια!!! Δυστυχώς γι αυτούς, είναι τόσο εμφανείς οι κουτοπόνηροι σκοποί τους που θα τους διέκρινε κανείς από χιλιόμετρα και με κλειστά τα μάτια!!!

Anef_Oriwn είπε...

Ο καθένας με ότι ξέρει και μ’ ότι καταλαβαίνει χαίρεται!

Anef_Oriwn
Κυριακή 15/2/2009 – 11:16 π.μ.

Ανώνυμος είπε...

Πώς να σωπάσω μέσα μου
την ομορφιά του κόσμου;
Ο ουρανός δικός μου
η θάλασσα στα μέτρα μου

Πώς να με κάνουν να τον δω
τον ήλιο μ'άλλα μάτια;
Στα ηλιοσκαλοπάτια
Μ' έμαθε η μάνα μου να ζω...

Στου βούρκου μέσα τα νερά
ποια γλώσσα μου μιλάνε
αυτοί που μου ζητάνε
να χαμηλώσω τα φτερά;