Περί της ασυλίας των βουλευτών ή κατασκευάζοντας διαφθορά στη βάση μιας φεουδαρχικής έμπνευσης

Η είδηση το Γενάρη του 2009 στον τύπο ήταν λιτή: «Βουλευτική ασυλία στις ...κάμερες».
Η είδηση , όπως δημοσιεύτηκε στον τύπο το Μάιο του 2007, ήταν πιο συγκεκριμένη: «Ένας στους τρεις βουλευτές δεν πληρώνει το πρόστιμο από κάμερες».
Δηλαδή ένας αριθμός βουλευτών έχει την αντίληψη ότι οι νόμοι που ψηφίζουν ισχύουν μόνο για τους πολίτες, ενώ οι ίδιοι εξαιρούνται από το νόμο!!! Πιστεύουν ότι είναι υπεράνω του νόμου, ότι δεν υπάρχει ισονομία σε αυτό το τόπο. Παράλληλα και αφού αυτο-εξαιρέθούν από το νόμο, μιλούν στους «ιθαγενείς» για κράτος δικαίου, για δικαιοσύνη, για εφαρμογή των νόμων και άλλα πολλά. Δηλαδή μια απύθμενος υποκρισία για κατανάλωση από τον «αμαθή όχλο».
Πώς προέκυψε αυτή η αντίληψη;
Είναι κατάλοιπο της προγενέστερης φεουδαρχικής περιόδου, όπου στο προϋπάρχον δεσποτικό καθεστώς ο μονάρχης ήταν υπεράνω και του νόμου και της κοινωνίας. Και πιστεύουν ότι απλά τη θέση του ενσώματου μονάρχη αντικαταστάθηκε από το ασώματο κράτος. Οι ίδιοι ως φορείς εξουσίας δικαιωματικά μπορούν να απολαμβάνουν –έτσι πιστεύουν – τα προνόμια που είχε άλλοτε ο μονάρχης. Φυσικά από τότε η ανθρωπότητα έκανε βήματα μπροστά. Η ισονομία διασφάλισε την ισότητα ενώπιον του νόμου, κανένας να μην είναι υπεράνω. Ακόμα η πολιτική εξουσία νομιμοποιείται από τους πολίτες και υποτίθεται ότι οι αντιπρόσωποι της κοινωνίας εκπροσωπούν το κοινό συμφέρον και όχι το ίδιον συμφέρον.
Υπάρχει πράγματι κάτι που λέγεται ασυλία των βουλευτών ή είναι μια κατασκευή της πολιτικής ολιγαρχίας;
Το άρθρο 83 του Συντάγματος αναφέρει:
1. Οι βουλευται δεν υπόκεινται εις ποινικήν δίωξιν και δεν ευθύνονται αστικώς ένεκεν οιασδήποτε εκφρασθείσης γνώμης ή ψήφου δοθείσης υπ΄ αυτών εν τη Βουλή των Αντιπροσώπων.
2. Ο βουλευτής δεν δύναται άνευ αδείας του Ανωτάτου Δικαστηρίου να διωχθή, συλληφθή ή φυλακισθή εφ΄ όσον χρόνον εξακολουθεί να είναι βουλευτής.

Το σύνταγμα λοιπόν παρέχει ένα προνόμιο στους βουλευτές σε σχέση με τους πολίτες: το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης δε έχει κανένα περιορισμό κατά την άσκηση των καθηκόντων τους στη βουλή.
Σε σχέση με τα άλλα δικαιώματα των πολιτών δεν υπάρχει καμία απολύτως διαφοροποίηση επί της ουσίας. Απλά για τα τυχόν αδικήματα των βουλευτών ακολουθείται μια διαφορετική διαδικασία. Ενώ ο πολίτης διώκεται σύμφωνα με τις διαδικασίες που ορίζει ο νόμος, για το βουλευτή απαιτείται άδεια από το Ανώτατο Δικαστήριο προκειμένου να διωχθεί.
Το σύνταγμα είναι σαφές. Τώρα αν σε επίπεδο πράξης τα πράγματα έχουν διαφοροποιηθεί, φυσικά και δε δημιουργείται ασυλία γιατί απλούστατα παραβιάζεται το σύνταγμα. Αν η αστυνομία δεν καταγγέλλει τους βουλευτές, συνιστά παραβίαση του νόμου και της ίσης μεταχείρισης των πολιτών.
Αν ο Γ. Εισαγγελέας δεν αιτείται άδεια από το Ανώτατο Δικαστήριο για να διωχθεί ένας βουλευτής, επίσης συνιστά παρανομία. Και δεν έχει κανένα δικαίωμα ο Γενικός Εισαγγελέας να υποστηρίζει (ΠΟΛΙΤΗΣ 22/12/2006 ) «οι πλείστοι πολιτικοί, οι οποίοι παρενέβησαν για ευνοιοκρατική μεταχείριση εθνοφρουρού ή αξιωματικού, καλύπτονται από βουλευτική ασυλία»!!! Οι δηλώσεις του δε συνάδουν με το Σύνταγμα!!! Και από την άλλη να δηλώνει στη Βουλή (14/1/2009) ότι με τις κάμερες όλοι «είναι ίσοι κάτω από το νόμο»!!!Γιατί συνιστά κοροϊδία, αφού γνωρίζει προκαταβολικά ότι κάποιοι είναι πιο ίσοι από τους άλλους!!!

Έτσι δημιουργείται μια ιδιότυπη ασυλία που στηρίζεται όχι στο σύνταγμα και τους νόμους, αλλά στα πλαίσια μιας πρακτικής που ενισχύει την αυθαιρεσία. Δηλαδή αν η νομοθετική και η εκτελεστική εξουσία που υπάρχουν υποτίθεται για να περιορίζεται η αυθαιρεσία της κρατικής εξουσίας, συνεργάζονται για να ακυρώνεται το σύνταγμα και οι νόμοι, τότε το αποτέλεσμα είναι η γενίκευση της αυθαιρεσίας. Και η γενικευμένη αυθαιρεσία δε συνιστά ασυλία για κανένα !!!
Φυσικά υπάρχει και ένα πρόσθετο ζήτημα. Όταν οι βουλευτές διαβεβαιώνουν επισήμως « πίστιν και σεβασμόν εις το Σύνταγμα και τους συνάδοντας αυτώ νόμους» τι εννοούν; Δηλαδή ποιο είναι το νόημα της διαβεβαίωσης, αφού υπάρχει η αντίληψη ότι οι νόμοι δεν ισχύουν για τους ίδους αλλά μόνο για τους πολίτες;
Το Σύνταγμα λοιπόν δεν κατοχυρώνει καμία ασυλία. Απλώς οι πολιτικοί και οι διαπλεκόμενοι επέβαλαν την ασυλία στα πλαίσια μιας πρακτικής που επιτρέπει τη διαιώνιση της ανισότητας, της διαπλοκής, της αυθαιρεσίας για εξυπηρέτηση συμφερόντων ξένων προς το κοινό καλό.Και η ασυλία είναι βασικός πυλώνας στην εκτροφή της διαφθοράς από τους πολιτικούς σε βάρος των συμφερόντων της κοινωνίας. Και το πιο τραγικό είναι πως η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών και των κομμάτων την υποστηρίζει για προαγωγή τόσο του προσωπικού όσο και του κομματικού συμφέροντος. Είναι δηλαδή μιας κοινή αξία της πολιτικής ολιγαρχίας φεουδαρχικής έμπνεύσης . Γιατί και οι φεουδάρχες ήταν υπεράνω του νόμου, όπως ακριβώς και η πολιτική ολιγαρχία στις μέρες μας!!!