Η Γενική Ελέγκτρια, η πολιτική διαφθορά και ...η σιωπή των "αμνών"

Στις 4/12/2008 η Γενική Ελέγκτρια παρέδωσε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την ετήσια έκθεσή της(www.audit.gov.cy) . Σε 865 σελίδες καταγράφονται τα σκάνδαλα, η κακοδιaχείριση και η κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος στο δημόσιο τομέα, τον ημικρατικό και την τοπική διοίκηση.

Εκατομμύρια ευρώ που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για το κοινό μας καλό, έκαναν φτερά. Και κανένας δεν ενοχλείται.Λες και είναι κάτι το αναμενόμενο. Και στο κρίσμο ερώτημα «ποιος φταίει», η απάντηση είναι αφοπλιστική: «οι νοοτροπίες»!!! Είναι θέμα δηλαδή συμπεριφοράς, ένα ηθικό θέμα.

Φυσικά την ηθική την επικαλούνται όσοι θέλουν να αποκρύψουν τις πολιτικές ευθύνες. Η διαφθορά στο δημόσιο και ημιδημόσιο τομέα είναι κατεξοχήν θέμα πολιτικό. Η διαφθορά είναι πολιτική και άμεσα συνδεδεμένη με τα κόμματα και τους πολιτικούς. Αυτοί διαχειρίζονται και το δημόσιο και τον ημιδημόσιο και τον τοπικό τομέα. Το χέρι τους βρίσκεται παντού.

Τότε λοιπόν οι λαλίστατοι πολιτικοί και τα κόμματα κατάπιαν τη γλώσσα τους. Οι κύριοι αυτοί που δε χάνουν ευκαιρία να μιλήσουν ως παντογνώστες επί παντός επιστητού, σιώπησαν. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο δεν ήθελαν να δώσουν συνέχεια, βιάζονταν το θέμα να κλείσει γρήγορα.

Μπροστά στην προκλητική σιωπή των πολιτικών και των κομμάτων η Γενική Ελέγκτρια,όταν κλήθηκε στις 20/1/2009 στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Θεσμών, αναγκάστηκε να μιλήσει πιο ωμά. Με αφορμή την υπόθεση Αλ Καπόνε αναφέρτηκε στην κρίση των θεσμών και την πολιτική διαφθορά: τα ρουσφέτια των κομμάτων, την επέκταση συμβολαίων, τις προσφορές. Και κατέθεσε σειρά προτάσεων για την αντιμετώπιση της πολιτικής διαφθοράς.

Οι βουλευτές προσποιούνταν πως δεν άκουαν ή πως δεν καταλάβαιναν. Μάλλον θα την θεωρούσαν και τρελλή ή και αφελή. Γιατί οι κύριοι βουλευτές όντας υπεράνω του νόμου θεωρούν αυτονόητο ότι δεν τίθεται για τους ίδιους θέμα διαφθοράς. Μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν ατιμώρητα!!! Και πάλι σιώπησαν οι λαλίστατοι κ. βουλευτές. Και πάλι δεν έδωσαν συνέχεια και πάλι βιάζονταν το θέμα να κλείσει γρήγορα.

Το γεγονός ότι οι φορείς της εξουσίας οικειοποιούνται την κρατική εξουσία ως εντολοδόχοι και εντολείς, ως ελεγκτές και ελεγχόμενοι, ότι τίθενται υπεράνω του νόμου αφού δεν υπάρχει πολιτικό δίκαιο, ότι απολαμβάνουν ασυλίας και για αδικήματα πέραν των καθηκόντων τους, ότι εκλαμβάνουν την πολιτική ως δύναμη και η συνεπακολούθη ανάπτυξη του παρασκηνίου και της συναλλαγής με τους φορείς της οικονομικής και επικοινωνιακής δύναμης, όλα αυτά αποτελούν το θερμοκήπιο της πολιτικής διαφθοράς. Μιας πολιτικής διαφθοράς που είναι συμφυής με το συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα και είναι αδύνατο να θεραπευτεί με τα λεγόμενα διορθωτικά μέτρα.

Τα κόμματα λοιπόν και οι πολιτικοί δικαιολογημένα σιωπούν όταν τίθεται το θέμα της διαφθοράς γιατί αποτελεί πολιτική διαφθορά και αποκλειστικά ένοχοι είναι οι ίδιοι. Σιωπούν γιατί είναι παράλογο να καταγγείλουν τον εαυτό τους. Σιωπούν γιατί ούτε διανοούνται να δώσουν το δικαίωμα στην κοινωνία να τους ελέγχει προκειμένου να αντιμετωπιστεί η διαφθορά τους. Σιωπούν γιατί επιθυμούν να συνεχιστεί απρόσκοπτα το μεγάλο φαγοπότι σε βάρος του λαού.

Η πολιτική διαφθορά για να αντιμετωπιστεί απαιτεί πολιτικές προτάσεις. Κανένα κόμμα δεν έχει πρόταση και όλα μαζί σιωπούν για να συνεχίσουν να καρπώνονται το δημόσιο πλούτο σε αγαστή συνεργασία. Και θα μιλούν για τους «αδιάφθορους», θα κενολογούν συνθηματολογώντας, θα ψάχνουν να ενοχοποιήσουν κάποιο υπάλληλο, θα διορίζουν επιτροπές επί επιτροπών, θα συζητούν για την ιστορία αλλά ποτέ για το χρήμα του λαού που καταληστεύεται.

Φυσικά εκτός από τη δική τους θεώρηση της ιστορίας, υπάρχει ευτυχώς και η καταγραμμένη ιστορία , που βοηθά τον «αμαθή όχλο» να κατανοήσει τις πράξεις τους. Ή όπως γράφει και ο Αριστοτέλης

«Από την αριστοκρατία μεταπηδούν στην ολιγαρχία,

εξαιτίας της αθλιότητας των αρχόντων,

που νέμονται τα αξιώματα χωρίς να τα αξίζουν,

και κατακρατούν όλα ή τα περισσότερα αγαθά

για τους εαυτούς τους.

Και κρατούν όλες τις εξουσίες πάντα οι ίδιοι.

θεωρώντας πως το σπουδαιότερο αγαθό

είναι να σωρεύουν πλούτη.

Και κυβερνούν λίγοι και κακοί, αντί των εντιμοτάτων και ικανοτάτων...».

Η πρόταση λοιπόν της Γενικής Ελέγκτριας στην Κοινοβουλευτική Επτροπή Θεσμών να προσλαμβάνονται «οι ικανότεροι και τιμιότεροι» πάσχει σοβαρώς: ποιος θα εντοπίζει τους τίμιους;