Στις 26/1/2009 η Ομοσπονδία Συνδέσμων Εργολάβων Οικοδομών Κύπρου, σύμφωνα με τα ΜΜΕ, μας ενημέρωνε για κρίση στην κατασκευαστική βιομηχανία και για απολύσεις εργαζομένων. Παράλληλα υπέβαλε και αιτήματα για αντιμετώπιση της κρίσης: το κράτος να προχωρήσει αμέσως στην εξαγγελία έργων και να αναλάβει να κτυπήσει την παράνομη εργασία στις οικοδομές.Τους 15 000 παράνομα εργαζόμενους οικονομικούς μετανάστες να τους εκδιώξει από την Κύπρο «ώστε να διασφαλιστεί ότι θα μείνουν στην αγορά οι σωστοί επαγγελματίες»!!!
Στις 29/1/2009 το Υπουργείο Εργασίας με τη σύμφωνη γνώμη της ΣΕΚ και της ΠΕΟ και ανταποκρινόμενο στο αίτημα των εργολάβων πήρε σβάρνα τα εργοτάξια στην Πάφο και άρχισε να μαζεύει τους παράνομους εργάτες. Η είδηση στον τύπο συμπληρώνεται με την αναφορά της κυρίας Υπουργού ότι οι έλεγχοι θα εντατικοποιηθούν και θα συνεχιστούν.
Αυτή η προσέγγιση είναι ένα πολυσήμαντο φαινόμενο που μπορεί να προσεγγιστεί από πολλές πλευρές.
Σίγουρα η οικονομική κρίση λοιπόν αναδεικνύει το αληθινό μας πρόσωπο, μύθοι καταρρέουν και η πραγματικότητα νομιμοποιεί κάθε είδους βαρβαρότητα. Η οικονομική κρίση αναδεικνύει την προηγούμενη κενολογία και την ά-νοια των πρωταγωνιστών και την τωρινή υποκρισία και τον άκρατο κυνισμό. Η κρίση αναδεικνύει την αντίφαση λόγων και πράξεων,οικουμενιστικών ιδεολογιών και εθνοκρατικών ανοησιών.
Οι ιδιοκτήτες λοιπόν του πολιτικού και οικονομικού συστήματος που συνεργάστηκαν στην εξύφανση του φαινομένου της παράνομης εργασίας των μεταναστών, τώρα συνεργάζονται για την εξαφάνισή της. Όσο η ανάγκη των οικονομικών μεταναστών για επιβίωση συνέπιπτε με τα συμφέροντα της εργοδοσίας για άντληση μεγαλύτερης υπεραξίας/κερδών, η πολιτική εξουσία έκανε τα στραβά μάτια. Τώρα που οι ανάγκες των εργοδοτών άλλαξαν, το κόστος της κρίσης μεταφέρεται στους εξαθλιωμένους, τους οικονομικούς μετανάστες. Από την άλλη οι συντεχνίες ΠΕΟ και ΣΕΚ έχοντας ως προτεραιότητα την εργασία των νόμιμων πολιτών , «των σωστών επαγγελματιών», συναινούν στην εκπαραθύρωση των παράνομων οικονομικών μεταναστών και συνεργάζονται με το μέχρι χθές ταξικό αντίπαλο - τηνεργοδοσία - στη βάση του κοινού τους συμφέροντος!!!
Αυτή η προσέγγιση δεν είναι μόνο απάνθρωπη, συντηρητική και αντιδραστική. Εμπεριέχει και στοιχεία βαρβαρότητας που επιβεβαιώνονται από την ίδια την ιστορική εξέλιξη.
Η ανάπτυξη της χρηματιστικής οικονομίας και αποσάρθρωση της γεωργίας είναι ένα ιστορικό φαινόμενο.
Και στα αρχαία χρόνια η ανάπτυξη της χρηματιστικής είχε ως αποτέλεσμα την αστικοποίηση των γεωργικών στρωμάτων, τη δημιουργία της πόλης – κράτους. Η αδυναμία συντήρησης του πληθυσμού στις πόλεις – κράτη από τον 11ο ως το 6ο π.Χ. αιώνα είχε ως αποτέλεσμα την οικονομική μετανάστευση με τους αποικισμούς. Σε μια πρώτη φάση από τις ελληνικές πόλεις – κράτη στη δεσποτική περιφέρεια και σε μια δεύτερη φάση από τη δεσποτική περιφέρεια προς τις ελληνικές πόλεις κράτη, ανάλογα με το στάδιο της ανθρωποκεντρικής εξέλιξης.
Επίσης στα νεότερα χρόνια με την οικοδόμηση του έθνους - κράτους παρατηρείται ανάλογο φαινόμενο σε σχέση με την οικονομική μετανάστευση, το κέντρο και την περιφέρεια. Η διαφορά είναι η κλίμακα.
Με τη λεγόμενη παγκοσμιοποίηση, την ενοποίηση της οικονομίας στον πλάνητη και την απόσαρθρωση των οικονομιών της περιφέρειας παρατηρείται το φαινόμενο της μαζικής μετανάστευσης των αλλοδαπών προς τις χώρες του κέντρου. Είναι κάτι αναμενόμενο. Αυτό που προηγούμενως συνέβη στα πλαίσια της πόλης –κράτους και έθνους –κράτους , τώρα συμβαίνει σε πλανητικό επίπεδο.
Ποιο είναι το πρόβλημα σήμερα σε σχέση με το παρελθόν;
Στην ιστορική εξέλιξη ( πόλη – κράτος, έθνος –κράτος) υπήρχε ο χώρος για να εγκατασταθούν τμήματα του πληθυσμού που δεν μπορούσαν να τραφούν. Γι αυτό το πρόβλημα αντιμετωπιζόταν με τους αποικισμούς της περιφέρειας ή με μεταφορά του πλεονάσματος του εργατικού δυναμικού στις χώρες της «πρωτοπορίας». Το κλείσμο των συνόρων σήμαινε καταδίκη των ανθρώπων σε θάνατο είτε λόγω εμφύλιων διαμαχών είτε λόγο ασιτίας.
Σήμερα με τη λεγόμενη παγκοσμιοποίηση δεν υπάρχει χώρος για να εγκατασταθούν οι «πλεονάζοντες». Μια ανάλογη λύση στο παρόν θα ήταν ο εποικισμός άλλων πλανητών, κάτι που επί του παρόντος δεν είναι εφικτός. Επομένως σε πλανητικό επίπεδο η εξασφάλιση της επιβίωσης των ανθρώπων μπορεί στο παρόν στάδιο να αντιμετωπιστεί μόνο με την οικονομική μετανάστευση προς τις χώρες της «πρωτοπορίας».
Επομένως το να θέτουν όλα τα κράτη της δύσης φραγμούς στην οικονομική μετανάστευση ή να διαχωρίζουν τους μετανάστες συμβατικά σε νόμιμους και παράνομους και να εξαποστέλλουν τους παράνομους από κει που ήλθαν, συνιστά μια βαρβαρότητα. Γιατί γι αυτούς σημαίνει καταδίκη σε θάνατο λόγω ασιτίας. Και φυσικά είναι αστείο να περιμένεις ότι θα υπομένουν στωικά την απόφαση των χορτασμένων ότι πρέπει να πεθάνουν!!! Όπως ακριβώς παλαιότερα οι θήτες και οι προλετάριοι δεν υπέμεναν στωικά το θάνατό τους από ασιτία. Γιατί οι θήτες και οι προλετάριοι σε συνθήκες παγκοσμιοποιημένης οικονομίας είναι οι οικονομικοί μετανάστες , σύντροφοι και μη, προδευτικοί και συντηρητικοί.
Είναι ωραίες οι διακηρύξεις των οικομενικών ιδεολογιών όπως και η πίστη στα ανθρώπινα δικαιώματα. Το ερώτημα είναι απλό: τί γίνεται με αυτούς του συγκεκριμένους ανθρώπους; Συμφωνείτε με τις θέσεις των εργοδοτών, των συντεχνιών των πολιτών και της κυβέρνησης; Η παγκόσμια οικονομική κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί με την εκπαραθύρωση των «παράνομων» οικονομικών μεταναστών από τις «προοδευμένες» χώρες της δύσης;
Τέτοιες επαίσχυντες - ανθρωποκεντρικά πάντοτε -πολιτικές το μόνο αποτέλεσμα που θα έχουν, είναι πως απλώς θα επιβραδύνουν τις αναπόφευκτες εξελίξεις στο παρόν με τη θυματοποίηση χιλιάδων ανθρώπων. Αλλά η πλανητική ανθρωποκεντρική εξέλιξη είναι αδύνατο να ανακοπεί με τις αφελείς δυτικές προσεγγίσεις: ξενοφοβικές, ρατσιστικές, εθνικιστικές, «δεξιές ή αριστερές».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου