Από τα ΜΜΕ πληροφορηθήκαμε ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά ζήτησε από το βοηθό ΥΠΕΞ των ΗΠΑ να ασκήσεις πιέσεις στις Τουρκία ώστε ο κ. Ταλάτ να έχει περισσότερα περιθώρια διαπραγμάτευσης, να μην καθορίζει η Τουρκία τη στάση του στις διαπραγματεύσεις , να έχει τη δυνατότητα ο ίδιος να αποφασίζει και όχι να εκτελεί οδηγίες της Άγκυρας.
Το αίτημα της ελληνοκυπριακής πλευράς προς τον κ. Μπράιζα είναι εκπληκτικό. Στηρίζεται σε μύθους που έφτιαξαν κάποιοι Ελληνοκύπριοι ηγέτες σε τούτη την πορεία της διαπραγμάτευσης. Ένας από τους μύθους είναι και αυτός «του καλού Ταλάτ και της κακής Τουρκίας». Και αυτό το μύθο τον διακινούν και στους ξένους. Φυσικά οι ξένοι δε στηρίζονται σε μύθους ή δε τρώνε το κουτόχορτο που σερβίρουν στον κυπριακό λαό.Γι αυτό και ο κ. Μπράιζα σε δηλώσεις του τόνισε εμφαντικά ότι «ο Ταλάτ έχει αρκετά περιθώρια διαπραγμάτευσης», ότι «οι ΗΠΑ δεν αποτελούν μέρος της διαπραγμάτευσης» και ότι «η λύση η οποία θα έρθει, θα πρέπει να σχεδιαστεί και να οικοδομηθεί αποκλειστικά από τους ανθρώπους που ζουν στην Κύπρο». Η΄αν διαβάσουμε αλλιώς τον κ. Μπράιζα, ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπε: Επιλέξατε μόνοι σας τη διαδικασία λύση «από τους Κύπριους για τους Κύπριους». Είναι δική σας ευθύνη να προχωρήσετε. Γιατί γνωρίζατε από πριν ότι ο κ. Ταλάτ θα διαπραγματεύεται υπό την παρουσία της Τουρκίας και του τουρκικού στρατού.Οι ΗΠΑ σέβονται την επιλογή σας και δε θα ανακατευτούν στη διαδικασία πιέζοντας την Τουρκία.
Φυσικά υπάρχει και η εύλογη απορία: Πότε ο κ. Ταλάτ εξέφρασε παράπονο για τη στάση της Τουρκίας; Με ποιου το δικαίωμα μιλούμε εκ μέρους του κ. Ταλάτ; Μόνο και μόνο για να δικαιωθούν οι μύθοι που δημιουργήσαμε;
Ο κ. Ταλάτ καθορίζει πλήρως την πορεία της διαπραγματεύσης γνωρίζοντας ότι τον ευνοούν τα δεδομένα από κάθε πλευρά. Ο ρόλος του κ. Χριστόφια είναι μάλλον "διακοσμητικός" και απλώς του παρέχεται ο απαιτούμενος χρόνος να προσαρμοστεί στην ωμή πραγματικότητα. Γιατί ο κ. Ταλάτ υπερτερεί συντριπτικά στο παρόν στάδιο στους συσχετισμούς δύναμης. Και δεν είναι τόσο ανόητος να ανατρέψει τους συσχετισμούς δύναμης σε βάρος του στην πορεία της διαπραγμάτευσης!!! Δηλαδή ασκεί μια ρεαλιστική πολιτική.
Αυτοί που ζουν διαχρονικά μέσα στους μύθους είναι οι Ελληνοκύπριοι ηγέτες.Και στην παρούσα φάση η μυθοπλασία έχει υπερβεί κάθε όριο: από το «σύντροφο Ταλάτ» στον «καλό Ταλάτ» και στον «κακό Ταλάτ».
Με τέτοια παραμύθια το κυπριακό δε λύνεται. Όταν συγχύζεις είτε την ιδεολογία είτε την προσδοκία είτε την ηθική με τα γεωπολιτικά συμφέροντα, τότε ακολουθείς το δρόμο του χαμού. Και αφελώς εσύ βλέπεις ότι είναι στρωμένος με ροδοπέταλα.Εννοείται μέχρι να σε "δαγκώσουν" τα αγκάθια.
Η woke τζαι η woke τζαι η woke!
Πριν από 3 εβδομάδες
8 σχόλια:
Ανδρέα,
χαίρομαι για δύο λόγους...
Πρώτον, για το ότι ασχολούνται κι άλλοι, πέρα από μένα, με την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων Χριστόφια-Ταλάτ και δεύτερον, επειδή συμφωνώ με το πνεύμα της ανάρτησης σου.
Αυτό που είναι εκπληκτικό σε αυτό τον τόπο είναι πως δεν ασχολούνται σε ένα δημόσιο διάλογο με αυτό που υποτίθεται ότι είναι το πιο βασικό πρόβλημα. Ο ρόλος του πολίτη είναι απλώς να στηρίζει τον ηγέτη και να σκάζει!!!Λες και ο Ταλάτ είναι δεοδμένο πως ότι πει θα ε΄ναι βλακεία και ότι πειο Χριστόφιας είναι σοφία. Ή να συνθηματολογούμε σύμφωνα με τη βούληση της εξουσίας για τον εθνικισμό, το σοβινισμό, τον ιμπεριαλισμό, την ειρήνη και άλλα παρόμοια.Αλλά να μην ελέγχουμε τον ηγέτη αν πράγματι πράττει για το κοινωνικό συμφέρον.Αυτός είναι υπεράνω.Και αν τολμήσεις να ασκήσεις κριτική στους θιασώτες "της προόδου", αμέσως αρχίζει ο προοδευτικός ρατσισμός: είσαι έτσι, είσαι αλλιώς!!!
Κύριε ANDREA F.STAVROU,
Για να είμαι ειλικρινής δεν κατάλαβα που τελικά αποσκοπεί (ποιος είναι ο στόχος) το κείμενο σου... Ότι τίποτα δεν μπορούμε να πετύχουμε, είναι άσκοπο που συνομιλούμε και πρέπει να συμβιβαστούμε με ότι μας προσφέρεται γιατί έτσι υπαγορεύουν τα “γεωπολιτικά συμφέροντα”; Ποιος είπε ότι ο δρόμος είναι “στρωμένος με ροδοπέταλα”; Η άρνηση να συμβιβαστείς με τα “γεωπολιτικά συμφέροντα” [σίγουρα γι’ αυτό παίζουν πελλόν τζιαι οι αμερικάνοι τζιαι η Ευρωπαϊκή Ένωση] γιατί να υπονοείται ότι είναι λανθασμένη τακτική και να μας λες μάλιστα ότι συγχύζει [προφανώς ο Πρόεδρος] “… είτε την ιδεολογία είτε την προσδοκία είτε την ηθική με τα γεωπολιτικά συμφέροντα …”;
Μήπως πλάθεις εσύ “παραμύθια” για να τεκμηριώσεις την όλη συλλογιστική σου; Κι «αφελώς» να ρωτήσω αφού με “… τέτοια παραμύθια το κυπριακό δε λύνεται …”, πως ΕΣΥ νομίζεις ότι θα λυθεί (για να μιλάμε και πιο συγκεκριμένα);
Και μη ΜΑΣ πεις πάλι ότι ΕΣΥ ως πολίτης κρίνεις (πράξεις και ενέργειες) κι ας βρουν αυτοί που είναι ηγέτες τον τρόπο!
Anef_Oriwn
Σάββατο 17/1/2009 – 5:50 μ.μ.
Ο στόχος του κειμένου είναι πολύ απλός: μια απόπειρα να κατανοήσω την πραγματικότητα. Αν εννοείς ότι ο στόχος είναι κάποιος από τις δύο πλευρές, δυστυχώς ή ευτυχώς έχω ξεπεράσει τέτοιες προκαταλήψεις.
Οι δικές μου θέσεις είναι αναρτημένες στα δημοσιεύματα του σιτολογίου για το κυπριακό.
Η τακτική του ελληνοκύπριου διαπραγματευτή κρίνεται γιατίς αυτός διαπραγματεύεται. Απλώς υποστηρίζω ότι η τακτική του είναι αδιέξοδη και οδηγεί αναγκαστικά στην επαναφορά του σχεδίου Ανάν.Δε βλέπω ποιος είναι ο αγώνας που διεξάγει εναντίον των γεωπολιτικών συμφερόντων. Από τη στιγμή που αναγνωρίζει εγγυήσεις και βάσεις ως αποτέλεσμα διεθνών συμφωνιών, για ποιο αγώνα μιλάς.
Αυτά είναι για λαϊκή κατανάλωση.
Υποστηρίζω το διάλογο και δε το θεωρώ μάταιο. Αυτή τη στιγμή κρίνεται το συγκεκριμένο είδος διαλόγου που επέλεξε ο κ. Χριστόφιας.Και αν ασχολούμαι με το θέμα δεν είναι γιατί δεν έχω δουλειά να κάμνω, αλλά γιατί οι επιλογές τούτου του ανθρώπου- καλές ή κακές -θα επηρεάσουν και το δικό μου μέλλον, όχι μόνο το δικό του ή των οπαδών του ΑΚΕΛ.
Μα αφού ο Πρόεδρος είπε ότι η λύση θα είναι "από τους Κύπριους για τους Κύπριους", γιατί ανακατώνεις την ΕΕ και τις ΗΠΑ; Το ζήτησε ο Πρόεδρος και ως διά μαγείας τότε όλες οι χώρες το αποδέχτηκαν και παπαγαλίζουν το δόγμα του Προέδρου.
Βασικά δεν έχω καταλάβει τι υπσοτηρίζεις εσύ, εννοώ ποια είναι η θέση σου στο πρόβλημα πέρα από το ότι νιώθεις την ανάγκη να υπερασπίζεσαι τον Πρόεδρο Χριστόφια.
Κύριε Stavrou,
Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί θεωρείς την κριτική προσέγγιση μου και τα σχόλια μου για το κείμενο σου ως μια δική μου “… ανάγκη να υπερασπίζομαι τον Πρόεδρο Χριστόφια ...”. Με το ίδιο τρόπο θα μπορούσα να διερωτηθώ κι εγώ γιατί ΕΣΥ “… νιώθεις [συνεχώς] την ανάγκη ...” να επικρίνεις τον Πρόεδρο Χριστόφια και μάλιστα μέσα από αντιφατικές τοποθετήσεις και χωρίς την πρόταξη από μέρους σου των οποιοδήποτε (εποικοδομητικών) υπαλλακτικών προτάσεων. Οι θέσεις σου αποτελούν μήπως αξίωμα και δεν έχει το δικαίωμα κάποιος να αντιδράσει όταν μάλιστα αντιλαμβάνεται (με το φτωχό του μυαλό) ότι τούτες αποτελούν στείρα κριτική; (Όταν διερωτόμουν για το «στόχου του κειμένου σου» στην προηγούμενη μου παρέμβαση μου δεν εννοούσα ότι “… ο στόχος είναι κάποιος από τις δύο πλευρές …”, αλλά σε τι ακριβώς ήθελες να καταλήξεις με το κείμενο σου όπου ΕΓΩ δεν το έβλεπα τίποτα άλλο από επικρίσεις ...).
Για να είμαι ειλικρινής ουδέποτε κατάλαβα (ίσως και πάλι λόγου του φτωχού μου του μυαλού) ποιες είναι οι δικές σου θέσεις στο κυπριακό. Δεν ξέρω αν ήσουν υπέρ του Σχεδίου Ανάν, όμως αν τελικά ήσουν [υπέρ] γιατί ενοχλείσαι που “… η τακτική του είναι αδιέξοδη και οδηγεί αναγκαστικά [όπως λες] στην επαναφορά του σχεδίου Ανάν ...”; Ή πάλι πως γίνεται να επικρίνεις τον Πρόεδρο ότι δεν λαμβάνει υπ’ όψη τα «γεωπολιτικά συμφέροντα» (λέγοντας χαρακτηριστικά ότι “… συγχύζει είτε την ιδεολογία είτε την προσδοκία είτε την ηθική με τα γεωπολιτικά συμφέροντα … [κι έτσι] ... ακολουθεί το δρόμο του χαμού...”, κι από την άλλη να υποβάλλεις ότι θα έπρεπε να κάνει αγώνα ενάντια στις βάσεις (αφού λες “… από τη στιγμή που αναγνωρίζει εγγυήσεις και βάσεις ως αποτέλεσμα διεθνών συμφωνιών, για ποιο αγώνα μιλάς ...”). [Φυσικά καλό θα ήταν να έβαζες αυτούσιες τες δηλώσεις του για να δούμε κι εμείς οι αφελείς πως “… τούτος ο άνθρωπος ...”, όπως τον αποκαλείς, “… αναγνωρίζει εγγυήσεις και βάσεις …”]!
Anef_Oriwn
Κυριακή 18/1/2009 – 2:20 μ.μ.
Νομίζω στις 5 /6/2008 ο Πρόεδρος υπέγραψε ένα Μνημόνιο Συναντιληψης με τη Μ. Βρετανία όπου οι δυο πλευρές επαναβεβαίωναν την πίστη τους στις συνθήκες εγκαθίδρυσης και εγγυήσεων. Και αφού υπεγραψε το Μνημόνιο, στις δηλώσεις του αμέσως μετά υποστήριξε ότι η Κύπρος δε έχει ανάγκη απο εγγυητές!!!
Η αλήθεια είναι πως τότε όλα τα κόμματα -μερικά με επιφυλάξεις - χαιρετισαν το Μνημόνιο. Τότε ήταν στην επικαιρότητα το θέμα της παρθενογένεσης και όλοι θεώρησαν πως το Μνημόνιο ενισχύει τη λογική της μετεξέλιξης.
Επιπλέον ο κ. Χριστόφιας δήλωσε ότι δεν τίθεται θέμα βάσεων πριν τη λύση αλλά θα το δουν οι δυο πλευρές μετά τη λύση!!!
Αυτά είναι εν μέρει τα γεγονότα. Τα ερωτήματα του προηγούμενου σχόλιο μου παραμένουν αναπάντητα!!!
Anef_Oriwn
Κυριακή 18/1/2009 – 8:21 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου