Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2009

Λωρίδα της Γάζας: Ποιος είναι ο τρομοκράτης;

Το Μάρτιο του 2005 ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Κόφι Ανάν διακήρυξε ότι «τρομοκρατία συνιστά οποιαδήποτε ενέργεια, η οποία αποσκοπεί στο θάνατο ή σοβαρό τραυματισμό πολιτών ή αμάχων, προκειμένου να εκφοβιστεί ένας πληθυσμός ή να εξαναγκαστεί μια κυβέρνηση ή διεθνής οργανισμός, ώστε να προβεί σε ενέργειες οποιασδήποτε μορφής ή να απόσχει αυτών».
Ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Άμυνας του Ισραήλ Σλόμο Ντρορ σε συνέντευξή του στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ στις 31/12/2008
κάλεσε τους κατοίκους της Γάζας «να αναλάβουν την ευθύνη για τις ζωές τους» και « να πιέσουν τη Χαμάς εάν θέλουν μια καλύτερη ζωή».Τόνισε ακόμα ότι «δεν μπορείς από τη μια να εκλέγεις έναν τρομοκρατικό οργανισμό και να θέλεις να σε προσέξουμε. Λυπάμαι αλλά πρέπει να αναλάβεις τις ευθύνες σου, οι οποίες κάποιες φορές έχουν τίμημα».
Ήδη από το 2005 ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν ενημέρωσε τον ΟΗΕ πως
, εάν επιτρεπόταν στη Χαμάς να μετάσχει στις εκλογές, το Ισραήλ θα αξιοποιούσε τα άφθονα μέσα που διαθέτει και θα τις παρεμπόδιζε, γιατί η Χαμάς δεν έχει αποκηρύξει την ένοπλη δράση.
Η έννοια των εκλογών και της ειρήνευσης για τις ΗΠΑ και το Ισραήλ έχουν συγκεκριμένο περιεχόμενο.Καλές οι εκλογές φτάνει το αποτέλεσμα να είναι αρεστό σε μας. Καλή και η ειρήνευση φτάνει να αποδεχτείς άνευ όρων τις απαιτήσεις μας.


Το πρόβλημα δεν είναι η ένοπλη δράση της Χαμάς. Το πρόβλημα είναι ο αποκλεισμός της Χαμάς από το διάλογο για την «ειρήνη», δηλαδή η πλήρης υποταγή των Παλαιστίνιων στις απαιτήσεις των ΗΠΑ και του Ισραήλ.
Το πρόβλημα είναι η Χαμάς να μην εκπροσωπεί τους Παλαιστίνιους της Λωρίδας της Γάζας. Και βασικά ο στόχος δεν είναι η Χαμάς στην παρούσα φάση. Στόχος είναι η τρομοκράτηση του πληθυσμού, ώστε να εξαναγκαστεί να επιλέξει τους «σωστούς ηγέτες» που θα διαπραγματευτούν την υποταγή του. Και σε κάθε περίπτωση η νομιμοποίηση του Ισραήλ να απαιτεί τον αποκλεισμό της Χαμάς από τη διαδικασία «ειρήνευσης».
Οι Παλαιστίνιοι της Λωρίδας της Γάζας τιμωρούνται γιατί στηρίζουν τη Χαμάς με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν τα σχέδια «ειρήνευσης» των ΗΠΑ και του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή. Δηλαδή τα σχέδια των ΗΠΑ για τον έλεγχο του πετρελαίου της περιοχής.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Ισραήλ είναι ότι δεν υπάρχει έγκυρος συνομιλητής στην άλλη πλευρά. Παρακολουθώ τις εξελίξεις με μεγάλη μου θλίψη, τελείως άδικα γίνονται όλ’αυτά, αργά ή γρήγορα το Ισραήλ θα αναγκαστεί να αναγνωρίσει τη Χαμάς ως εκπρόσωπο των Παλαιστινίων, αφού δε θα υπάρχει κανείς άλλος στο προσκήνιο. Ακριβώς όπως παλιά πολεμούσε την ΟΑΠ (PLO) και μετά τη δέχτηκε ως κυβέρνηση…Όσο κι αν είναι απεχθές να συνομιλεί κανείς με φανατικούς ισλαμιστές της απόλυτης διαφθοράς, οι οποίοι καταπιέζουν και κατακλέβουν τον ίδιο τους το λαό, είναι προτιμότερο από τους βομβαρδισμούς και την αδικαιολόγητη αιματοχυσία, η οποία το μόνο που πετυγχαίνει είναι να αυξάνονται παγκοσμίως οι εχθροί του Ισραήλ μέρα με τη μέρα…
Η βία δεν είναι η λύση.

Anef_Oriwn είπε...

Κύριε Stavrou,

Επειδή δεν θεωρώ σωστό να παρεμβαίνω (στη συζήτηση) μόνο όταν διαφωνώ μαζί σου (γιατί αυτό δημιουργεί κακές και λανθασμένες εικόνες και εντυπώσεις) να σημειώσω ότι συμφωνώ (και επαυξάνω) σχεδόν με ΟΛΑ όσα λες!

Anef_Oriwn
Δευτέρα 5/1/2008 – 5:26 μ.μ.

andreas f.stavrou είπε...

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ηγεσίας του Ισραήλ είναι πως δεν αναγνωρίζει ότι οι Παλαιστίνιοι είναι άνθρωποι με δικαιώματα αλλά τους θεωρεί κατώτερους και τους αντιμετωπίζει ρατσιστικά και απάνθρωπα.

Ανώνυμος είπε...

Ανδρέα,
ρατσισμός και μίσος υπάρχουν και στις δύο πλευρές. Έχω ακούσει τα χείριστα από αραβικής πλευράς, όταν αναφέρονται στους Ισραηλινούς, τους οποίους δε συγκαταλέγουν καν στους ανθρώπους. Οι μουσουλμανικές χώρες δεν ανέχονται την ύπαρξη καμίας θρησκείας στο έδαφος τους, πέρα από το Ισλάμ και μετά διαμαρτύρονται για το Ισραήλ, το μοναδικό εβραϊκό κράτος στον κόσμο...Η κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας δε διαφέρει πολύ από τη εξαθλίωση που συναντά κανείς σε γειτονιές στο Κάιρο ή το Μαρόκο. Πώς να συζητηθούν νηφάλια όμως αυτά, όταν οι πολεμικές επιχειρήσεις συνεχίζονται;

andreas f.stavrou είπε...

Ο Αράφατ από το 1989 αποδέχτηκε την ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ. Το Ισραήλ γιατί δεν αποδέχεται ένα κράτος στα κατεχόμενα εδάφη των Παλαιστινίων; Γιατί τους διαχώρισε και τους περιόρισε ρατσιστικά σε 4 ουσιαστικά καντόνια υπό την επιτήρησή του;
Εξαθλίωση υπάρχει και σε πολλές χώρες του δυτικού κόσμου.Τοζήτημα εδώ είναι ότι ένας κατακτητής συστηματικά εξαθλιώνει ένα ολόκληρο λαό: δεν τους αναγνωρίει ούτε ατομικά ούτε κοινωνικά ούτε πολιτικά δικαιώματα.
Και αυτό το κάνει ως χωροφύλακάς της υπερδύναμης που θεωρεί τη Μέση Ανατολή ως λάφυρο. Και λειτουργεί και ως προστάτης των τυραννικών αραβικών καθεστώτων με τα οποία κατοχυρώνεται η υποταγή στις ΗΠΑ. Αποστολή του Ισραήλ και των τυραννικών αραβικών καθεστώτων είναι να καρατούν εξαθλιωμένους τους λαούς για να μην διεκδικήσουν τον πλούτο που καρπώνονται σήμερα μια χούφτα τύραννοι.Το Ισραήλ και τα τυραννικά καθεστώτα παίζουν το ίδιο ακριβώς παιγνίδι και αλληλοϋποστηρίζονται σε βάρο των λαών και υπέρ του ηγεμόνα , των ΗΠΑ.

Λεμέσια είπε...

Ο Αραφάτ δεν υπέγραψε τις συμφωνίες. Αυτό σήμαινε αυτόματα τη διαιώνιση του προβλήματος και τις σημερινές του προεκτάσεις. Τα προβλήματα είναι ΚΑΙ πολιτικά ΚΑΙ πρακτικά.

Σε αυτό το σημείο...
"Το Ισραήλ και τα τυραννικά καθεστώτα παίζουν το ίδιο ακριβώς παιγνίδι και αλληλοϋποστηρίζονται σε βάρος των λαών και υπέρ του ηγεμόνα, των ΗΠΑ."
...συμπλήρωσε και τον εβραϊκό λαό, ο οποίος όχι μόνο ζει υπό μονίμου απειλής τρομοκρατίας στη Μέση Ανατολή, αλλά καλείται να πολεμήσει και πάλι στην πρώτη γραμμή, επειδή έτσι το θέλησαν "τύρρανοι" και "ηγεμόνες". Κι αυτοί άνθρωποι είναι, οι οποίοι επιθυμούν να ζήσουν ειρηνικά και με ασφάλεια μέσα στα σύνορα τους, ακριβώς όπως και οι Παλαιστίνιοι.

andreas f.stavrou είπε...

Ο Αραφάτ δεν υπέγαψε ποιες συμφωνίες; Για ίδρυση παλαιστινιακού κράτους και αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ; Τι δεν υπέγραψε;
Αν η ηγεσία του Ισραήλ επιθυμεί να ζήσει και αυτή με ειρήνη και ασφάλεια μέσα στα εδάφη της, όπως και οι Παλαιστίνιοι, τότε δε θα υπήρχε κανένα πρόβλημα.
Η ισραηλινή ηγεσία ουδέποτε θα αποδεχθεί ισότητα πολιτική με τους Παλαιστίνιους και ουδέποτε θα σταματήσει να είναι ο χωροφύλακας των ΗΠΑ στην περιοχή.