Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

Λωρίδα της Γάζας: από το 2005 στο 2009

Το 2005 προβλήθηκε από τα ΜΜΕ ως μια χρονολογία σταθμός στην εξέλιξη του παλαιστινιακού προβλήματος. Οι Σαρόν και Μπους αποφασίζουν να εγκαταλείψουν τους παράνομους οικισμούς στη Γάζα. Η απόφαση παρουσιάστηκε πανηγυρικά ότι στόχευε στην ειρήνευση.

Μέχρι τότε οι ισραηλινές δυνάμεις είχαν κατορθώσει να ενσπείρουν μια θεομηνία και να ισοπεδώσουν τα πάντα στη Λωρίδα της Γάζας. Η Αμίρα Χας, ανταποκρίτρια στη Γάζα, συνοψίζει την τότε πραγματικότητα: «Για χάρη του 0.5% του πληθυσμού της Λωρίδας της Γάζας, του εβραϊκού πληθυσμού, αναστατώθηκε και καταστράφησε ολοκληρωτικά η ζωή του υπόλοιπου 99.5%». Και το 0.5% διέμενε σε υπέροχες βίλες, μπορούσε να ποτίζει το γκαζόν με ποτιστήρες, ενώ σε απόσταση 20 μέτρων υπήρχε ένα πυκνοκατοικημένο, ασφυκτικό στρατόπεδο προσφύγων όπου 20.000 άνθρωποι εξαρτιόνταν από τη διανομή νερού με υδροφόρες.

Το 2005 πανηγυρικά οι Μπους και Σαρόν αποφασίζουν να εγκαταλείψουν τους παράνομους οικισμούς των Ισραηλινών στη Γάζα. Πρόσχημά τους η ειρήνη. Στην πραγματικότητα η απόφαση πάρθηκε γιατί χρειαζόταν σημαντική δύναμη του ισραηλινού στρατού για την προστασία λίγων χιλιάδων εποίκων που κατείχαν μεγάλο τμήμα της περιοχής και των λιγοστών φυσικών πόρων. Απώτερος σκοπός των ΗΠΑ και του Ισραήλ ήταν να γίνει η Γάζα «η μεγαλύτερη και πιο πυκνοκατοικημένη φυλακή στον κόσμο», στην οποία θα σάπιζαν ενάμισυ εκατομμύριο Παλαιστίνιοι αποκλεισμένοι από ξηρά και θάλασσα από τον έξω κόσμο και με λιγοστά μέσα συντήρησης. Η ακαδημαϊκός από το Χάρβαρντ Σάρα Ρόυ υποστηρίζει ότι με την απόφαση ουσιαστικά διασφαλιζόταν η κατοχική παρουσία. Οι κάτοικοι της Γάζας θα περιορίζονταν εντός συνόρων με ηλεκτροφόρο φράχτη.

Από το 2006 και στα πλαίσια της διαδικασίας ειρήνευσης οι Παλαιστίνιοι της Λωρίδας της Γάζας έκαμαν μια επιλογή μη αρεστή στα κράτη-αφέντες. Επέλεξαν να τους εκπροσωπεί η Χαμάς. Από τότε ο εγκλεισμός στη μεγάλη φυλακή έγινε ακόμα πιο βασανιστικός: απαγόρευση της κυκλοφορίας και «απονέκρωση» της οικονομίας. Η ισραηλινή ηγεσία από τότε εφαρμόζει εντατικά «τη θεωρία του τρελλού»:οι εχθροί μας θα πρέπει να κατανοήσουν ότι είμαστε παράφρονες και απρόβλεπτοι, με μια τεράστια καταστροφική δύναμη στα χέρια μας, ώστε να υποταχθούν στη δική μας θέληση από φόβο. Και η δική μας θέληση είναι ο αποκλεισμός της Χαμάς από «τη διαδικασία ειρήνευσης» και εσείς από φόβο θα πρέπει να υποταχθείτε στη θέλησή μας.
Το 2009 απλώς οι ΗΠΑ και το Ισραήλ συνεχίζουν με συνέπεια να υλοποιούν τους στόχους τους στη Μέση Ανατολή. Και η τυπική νομιμοποίηση των όρων της ειρήνης των ηγεμόνων απαιτεί επιλογή και των κατάλληλων συνομιλητών.Η Χαμάς είναι ακατάλληλος συνομιλητής σύμφωνα με τους αφέντες της περιοχής. Επομένως οι κάτοικοι της Λωρίδας της Γάζας θα πρέπει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να εκπροσωπηθούν από κάποιο πρόσωπο αρεστό στους ηγεμόνες.
Κάποτε ο πρεσβευτής του Ρίγκαν στον ΟΗΕ υποστήριξε: «Οι κοινοί θνητοί που μεγαλώνουν σε κάθε κοινωνία εξοικειώνονται με τις δυστυχίες της παραδοσιακής ζωής. Γι αυτό και τις θεωρούν ανεκτές και μαθαίνουν να αντεπεξέρχονται...και επιζούν για το δύστυχο ρόλο που τους επιβάλλεται.» Αυτό είναι το όραμα της νέας τάξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της «δημοκρατίας»; Η υποκρίσια των δυτικών και της Ε.Ε. είναι απύθμενος, όπως και η αηδία των πολιτών.

2 σχόλια:

faraona είπε...

Πολυ ενδιαφέρον το αρθρο σου!Να τα λεμε.

andreas f.stavrou είπε...

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.