Η συνάντηση των δύο ηγετών στην πανηγυρική τελετή – όπως λέχθηκε – της έναρξης των απευθείας διαπραγματεύσεων δε διαφώτισε περαιτέρω τους πολίτες.
Η παρουσία των ΜΜΕ ουσιαστικά καθόρισε και τη στάση των δύο ηγετών. Δηλαδή πιο πολύ ο καθένας - άλλος σε μεγαλύτερο και άλλος σε μικρότερο βαθμό - απευθυνόταν στην κοινότητά του με σκοπό να κερδίσει εντυπώσεις. Δηλαδή ο καθένας στόχευε στο να ακούσει η κάθε κοινότητα αυτά που επιθυμούσε.
Ήταν ένα παιγνίδι προπαγάνδας χωρίς ουσία. Γι αυτό και ο κάθε ηγέτης , μετά τη συνάντηση, συνέχισε την παράστασή σου στη δική του κοινότητα με διαγγέλματα και αναλυτικά κείμενα.
Τα ελληνοκυπριακά ΜΜΕ διευκολύναν στο μέγιστο βαθμό την πολιτική Χριστόφια. Προέβαλαν λοιπόν αναλυτικά τα λεχθέντα και γραφέντα από τον κ. Χριστόφια χωρίς καν να μπαίνουν στον κόπο να τα αξιολογούν. Συνεχίζουν τα ΜΜΕ να εντοπίζουν ανύπαρκτες διαφορές ανάμεσα στους δύο ηγέτες και να δραματοποιούν την κατάσταση χωρίς σοβαρό λόγο.
Οι ξένοι αποδίδουν τα εύσημα στους δύο ηγέτες με βαρύγδουπους χαρακτηρισμούς που τους εκθειάζουν,ώστε να συνεχίσουν την προδιαγεγραμμένη πορεία.
Από την άλλη ο Ταλάτ, χωρίς να αποφεύγει τους λαϊκισμούς, ήταν σταθερός στις θέσεις του αλλά και ξεκάθαρος. Ουσιαστικά εδώ και μήνες επαναλαμβάνει τις ίδιες απόψεις και οι συνομιλίες προχωρούν χωρίς πρόβλημα. Αυτός που κάθε λίγο και λιγάκι διαφοροποιεί τις θέσεις του, ανάλογα με το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, είναι ο κ. Χριστόφιας.
Επομένως η πιο αξιόπιστη πηγή πληροφόρησης είναι ο κ. Ταλάτ. Όσα υποστηρίζει συνάδουν με τα συμφωνηθέντα των δύο ηγετών και οι όποιες αντιδράσεις της ελληνοκυπριακής ηγεσίας δεν είναι επί της ουσίας αλλά με την έννοια ότι οι δηλώσεις του δεν είναι υποβοηθητικές για την όλη διαδικασία.
Πιο αξιόπιστη λοιπόν πηγή πληροφόρησης, πιο κοντά στην αλήθεια, είναι ο κ. Ταλάτ. Αύριο αναλυτικά το γιατί με συγκεκριμένα επιχειρήματα. Αυτό το κείμενο είναι η πρώτη εντύπωση.
Η woke τζαι η woke τζαι η woke!
Πριν από 3 εβδομάδες
3 σχόλια:
Τι παράξενο! είχα ακρίβώς την ίδια αίσθηση χτες
:-)
καλημερα Αντρέα
Ανδρέα
την αξιοπιστία και των δύο μέτρησα το 2004. Ήδη τότε οδηγήθηκα σε ανάλογο συμπέρασμα. Ελπίζω όμως, αυτή η εισαγωγή στις συνομιλίες να είναι συνάμα και το πέσιμο της αυλαίας στο δράμα του Κυπριακού, η κορύφωση του οποίου συμπίπτει με την αξιοποίησή του για εσωτερική κατανάλωση...
Αυτό που λέμε εσωτερική κατανάλωση είναι η προπαγάνδα που συγχίζει και αποπροσανατολίζει τον πολίτη. Είναι πολύ επικίνδυνη. Γιατί όσο και να αποκοιμίζεις τους πολίτες , κάποτε θα ξυπνήσουν. Τότε πολύ πιθανό να μαζεύειες ερείπια. Ας θυμηθούμε τι έγινε το 1960 και εντεύθεν.
Δημοσίευση σχολίου