Τρίτη 7 Απριλίου 2009

Πολιτική και ξυλοδαρμός πολιτών από την αστυνομία ή "ο ένας τους εαυτός δέρνει μας και ο άλλος τους εαυτός διαμαρτύρεται"!!!

Λογικά θα ανέμενε κάποιος ότι το κράτος έχει αποστολή να υπηρετεί τον πολίτη. Σε μια τέτοια περίπτωση θα ήταν αδιανόητη η άσκηση βίας εναντίον του πολίτη ή της κοινωνίας. Γιατί θα ακύρωνε το σκοπό του κράτους , το σκοπό της πολιτικής ώς έκφρασης του συμφέροντος της συνολικής κοινωνίας.
Αντίθετα λοιπόν με την κυρίαρχη λογική , το κράτος ασκεί βία εναντίον των πολιτών με διάφορες μορφές, συμπεριλαμβανομένου και του ξυλοδαρμού. Τα όργανα άσκησης της βίας είναι οι αστυνομικοί. Οι αστυνομικοί , όταν ξυλοκοπούν τους πολίτες, δεν ενεργούν με δική τους πρωτοβουλία. Γιατί σε αυτή την περίπτωση, ο πρώτος που θα αποτολμούσε κάτι τέτοιο, θα φαινόταν τόσο παρανοϊκό, που θα εξαποστελλόταν στο πυρ το εξώτερον. Οι αστυνομικοί ασκούν βία συστηματικά

εναντίον των πολιτών και με εντολή ή ανοχή των πολιτικών προϊσταμένων. Οι αστυνομικοί αποτελούν απλώς ένα διοικητικό μηχανισμό του κράτους , τη διαχείριση του οποίου φέρει ο πολιτικός προϊστάμενος. Αυτός φέρει την πολιτική ευθύνη για τις πράξεις της αστυνομίας. Όπως διοικητικός μηχανισμός του κράτους είναι και η δικαιοσύνη η οποία έχει αρμοδιότητα μόνο στους πολίτες και την κοινωνία, αλλά όχι στους πολιτικούς!!!
Επομένως αν δε θέλουμε να είμαστε αιθεροβάμονες, η πραγματική απεικόνιση του γεγονότος είναι: η αστυνομία ξυλοκοπεί τους πολίτες με την ανοχή ή την εντολή των φορέων της εξουσίας, δηλαδή των κομμάτων. Χωρίς αυτή την κάλυψη η αστυνομία δε θα αποτολμούσε να ξυλοκοπεί αυτούς που την πληρώνουν και υποτίθεται ότι αποστολή της είναι να τους υπηρετεί.
Το πολιτικό ζήτημα λοιπόν είναι: γιατί οι φορείς της κρατικής εξουσία (πολιτικοί , κόμματα) επιλέγουν ή ανέχονται τα διοικητικά όργανα να δρούν σε βάρος του πολίτη;
Το ερώτημα μπορεί να επιμεριστεί σε πολλά ειδικότερα:
-Γιατί οι φορείς της εξουσίας ψηφίζουν ένα νόμο, για παράδειγμα ένα όριο στα έξοδα των υποψηφίων σε μια εκλογική αναμέτρηση, και τον παραβιάζουν;
-Γιατί οι πολιτικοί αρνούνται να πληρώσουν τα πρόστιμα για παραβάσεις στον κώδικα οδικής κυκλοφορίας;
- Γιατί οι πολιτικοί αποφασίζουν ότι το ρουσφέτι είναι παράνομο και στη συνέχεια οι ίδιοι παρανομούν;
- Γιατί οι πολιτικοί ψηφίζουν να χρησιμοποιούν τα χρήματα του κοινωνικού συνόλου για τη χρηματοδότηση των κομμάτων τους και στη συνέχεια αρνούνται να δώσουν λογαριασμό;
-Γιατί οι πολιτικοί και τα κόμματα διαπλέονται με το ιδιωτικό κεφάλαιο και απομυζούν το δημόσιο πλούτο;
-Γιατί οι βουλευτές και τα κόμματα ψηφίζουν νόμους για την παρακολούθηση τηλεφωνικών συνδιαλέξεων των πολιτών καταργώντας το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ελεύθερης επικοινωνίας;
Όλα αυτά τα φαινόμενα εκδηλώνονται σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα , ένα σύστημα εκτροφείο της κατάχρησης και της διαφθοράς.
Δηλαδή οι πολιτικοί, όταν αναλάβουν την εξουσία, αυτονομούνται έναντι του πολίτη και της κοινωνίας. Θεωρούν ότι πια δεν είναι αντιπρόσωποι των πολιτών και στον πολίτη δεν αναγνωρίζεται η αρμοδιότητα να τους ελέγχει ως εντολέας. Έτσι ιδιοποιούνται το πολιτικό σύστημα και ενεργούν κατά τη δική τους βουληση, έστω και αν έρχεται σε σύγκρουση με τη βούληση της κοινωνίας. Η ιδιοποίηση του πολιτικού συστήματος ταυτίζεται με την καταχρηστική λειτουργία της πολιτικής σε όλα τα επίπεδα. Δηλαδή λειτουργούν σε ένα περιβάλλον ανομίας.
Η κατάχρηση δεν τους ενοχλεί γιατί απολαμβάνουν ασυλίας όχι μόνο για τον πολιτικό τους βίο αλλά και τον ιδιωτικό τους βίο. Επιπλέον δεν υπάρχει πολιτικό δίκαιο, αν και οι πράξεις τους είναι περισσότερο επιβλαβείς από το κοινό έγκλημα. Γιατί το ιδιωτικό έγκλημα ενέχει βλάβη μόνο για το θύμα, ενώ το πολιτικό έγκλημα βλάπτει ολόκληρη την κοινωνία. Έτσι η όποια δράση του πολίτη υπόκειται στη δικαιοσύνη, ενώ η όποια δράση του πολιτικού είναι ανεξέλεγκτη (η κατ΄ φαντασία ισονομία).
Το τρίπτυχο λοιπόν ιδιοποίηση-κατάχρηση-ασυλία των φορέων της κρατικής εξουσίας είναι το εκτροφείο του ξυλοδαρμού των πολιτών και όχι μόνο. Και οι πολίτες δε θα πρέπει να αναμένουμε αποδείξεις για τον επόμενο ξυλοδαρμό, ώστε να βγούμε στους δρόμους να διαμαρτυρηθούμε. ΄Η να συστήνουμε παρατηρητήρια για να μετατρέπεται ο ξυλοδαρμός σε ένα στατιστικό αριθμό. Οι πολίτες οφείλουν να προβάλλουν πολιτικές διεκδικήσεις για να βελτιώνεται η θέση όλων, δηλαδή για το κοινωνικό συμφέρον. Και στο θέμα του ξυλοδαρμού αντίπαλος είναι – είτε συνειδητοποιείται είτε όχι – οι φορείς της κρατικής εξουσίας. Και όσο οι πολίτες δε διεκδικούν τη θεσμοθέτηση του ελέγχου των πολιτικών, του ελέγχου των φορέων της κρατικής εξουσίας , τότε απλώς θα επιβραδύνεται ή θα επιταχύνεται, θα αποκαλύπτεται σποραδικά ή θα αποκρύπτεται ο ξυλοδαρμός των πολιτών. Αλλά ο πολίτης θα δέρνεται. Μπορεί να εκλεπτυνθούν και οι μορφές άσκησης βίας, να γίνουν πιο μοντέρνες και πιο αποτελεσματικές. Όμως το πολιτικό ζήτημα είναι εκεί. Και όσο δε δίνεται πολιτική απάντηση από τους πολίτες, οι φορείς της κρατικής εξουσίας θα ασκούν βία γιατί έτσι τους συμφέρει. Και θα μας δέρνουν και ταυτόχρονα θα διαμαρτύρονται στους δρόμους μαζί μας γιατί μας έδειραν!!!
Το πολιτικό ζήτημα λοιπόν του ξυλοδαρμού των πολιτών από την αστυνομία είναι για μεν τους φορείς της κρατικής εξουσίας ( κόμματα) η διαιώνιση της ασυδοσίας να ασκούν βία σε βάρος των πολιτών με διάφορα προσχήματα, για δε τους πολίτες αν θα διαιωνίσουν με την ανοχή τους τη δυνατότητα να «βιάζονται» από τους εξουσιαστές ή αν θα απαίτησουν το δικαίωμα να ελέγχουν τους εξουσιαστές μέσα από θεσμούς, ώστε να αποδίδεται και πολιτική ευθύνη για τις πράξεις τους. Ή όπως στον ίδιωτικό βίο η πρόκληση βλάβης επιφέρει και ενοχή, έτσι και στον πολιτικό βίο η πρόκληση βλάβης στο κοινωνικό σώμα, αν θα επιφέρει και ενοχή των πολιτικών. Θέλουμε ή δε θέλουμε κράτος δικαίου και ισονομία στη θεωρία και στην πράξη;

6 σχόλια:

Λεμέσια είπε...

"...για δε τους πολίτες αν θα διαιωνίσουν με την ανοχή τους τη δυνατότητα να «βιάζονται» από τους εξουσιαστές ή αν θα απαίτησουν το δικαίωμα να ελέγχουν τους εξουσιαστές μέσα από θεσμούς, ώστε να αποδίδεται και πολιτική ευθύνη για τις πράξεις τους."

Πιστεύω ότι όλο το νόημα των κινητοποιήσεων των ημερών συγκεντρώνεται στα πιο πάνω γραφόμενα σου. Το μεγάλο ερώτημα: θα μπορέσουν οι πολίτες να κατοχυρώσουν το δικαίωμα να ελέγχουν τους εξουσιαστές μέσα από θεσμούς; Όλ' αυτά θεωρούνται εδώ και δεκαετίες δεδομένα στις προηγμένες χώρες της Ευρώπης, ενώ σε μας τώρα αρχίζει δειλά-δειλά να δημιουργείται η συνείδηση του Πολίτη. Όμως, κάλλιο αργά παρά ποτέ...

andreas f.stavrou είπε...

Για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω ακόμα αν έχει δημιουργηθεί τέτοια συνείδηση. Η διαπίστωση επί του παρόντος είναι πως κινούνται και αντιδρούν ποιο πολλοί πολίτες. Και αυτό είναι θετικό.

Ανώνυμος είπε...

Εντάξει με τη θεωρία για τις εξουσίες και τους κρατικούς μηχανισμούς.

Όμως τώρα υπάρχει ένα κίνημα, μια κινητοποίηση στη Λεμεσό κατά της καταστολής και της αστυνομικής βίας, απ΄την Κίνηση Πολιτών.

Την πρώτη που έγινε με την Αλέρτ την πρόβαλες πολύ, με τον τρόπο που έπρεπε να την προβάλουν όλοι οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες.

Τώρα γιατί δεν προβάλλεις τίποτε; Εκπλήττομαι! Τι γίνεται τελικά ρε παιδιά; Δεν καταλαβαίνω! Και εδώ ανταγωνισμός; Τι είναι τώρα αυτό; Συναγωνισμός μήπως ποιος θα...ηγηθεί; Γιατί δε βρίσκω καμιά άλλη εξήγηση.Δε μου φαίνεται τυχαίο αυτό.

Είναι τραγικό και μικρόψυχο, για ένα τέτοιο θέμα, που ενώνει όλους όσους έχουν μέσα τους ανθρωπιά και δεν ανέχονται να τσαλαπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα από κανέναν, κάποιοι να αρνούνται να τα προβάλουν, αλλά να κάνουν αναλύσεις επί αναλύσεων για τους κυρίαρχους πολίτες! ΠΟΛΙΤΕΣ διαμαρτ'υρονται το Σάββατο!!

Δεν προβάλλουν τις εκδηλώσεις τα ΜΜΕ μας τα...ανεξάρτητα και ...δημοκρατικά. Ε! Να μην τις προβάλλουν και τα ...Δημοκρατικά ιστολόγια και μάλιστα Λεμεσιανά, αυτό είναι άξιο για ένα μεγάλο "ΖΗΤΩ Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ" ΖΗΤΩ ΚΑΙ Η...ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΡΗΤΟΡΕΙΑ. δεν κοστίζει και βολεύει!

ΑΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΠΑΛΕΥΟΥΝ. Κάποιοι πρέπει και να σκέφτονται για πάρτυ τους...

andreas f.stavrou είπε...

@Ανώνυμο

Σκέφτηκα αν θα πρέπει να σου απαντήσω. Ο λόγος είναι απλός: είναι η πρώτη φορά που μου γίνεται προσωπική επίθεση από ένα ανώνυμο. Και όταν ο άλλος είναι ανώνυμος και επιτίθεται προσωπικά, πάντοτε είναι ο κερδισμένος. Γιατί αυτός που ρίχνει τη λάσπη πάντοτε κερδίζει. Είναι σαν αυτό που κάνουν τα κόμματα με τη μορφή του ψιθύρου εναντίον των αντιπάλων τους. Τους διασύρουν σε προσωπικό επίπεδο με τον ψίθυρο για να τους εξοντώσουν πολιτικά.
Θα σου απαντήσω λοιπόν όπως απαντώ σε όλους με τους οποίους διαλέγομαι σε αυτό το ιστολόγιο, με βάση δηλαδή το λόγο.
1. Είχα την εντύπωση ως τώρα ότι ο έλεγχος των ιστολογίων γίνεται από την κρατική εξουσία και τα φερέφωνά της. Δεν ήξερα ότι γίνεται έλεγχος και από πολίτες. Μόνο ως οργάνου κρατικής εξουσίας μπορεί να γίνει κατανοητή η πράξη σου. Και αν δεν είσαι ένας ελεγκτής του κράτους, τότε σκέψου σε τι διαφέρεις από αυτό.
2.Επίσης η κρατική τρομοκρατία έχει στόχο να εξαναγκάσει τους πολίτες να υποταχθούν στη βούλησή της. Δεν ήξερα ότι υπάρχει και στο διαδίκτυο από αυτο-αναγορευόμενους αγωνιστές προσπάθεια τέτοια, δηλαδή να ασκήσουν τρομοκρατία σε πολίτες για να συμμορφωθούν προς τις άνωθεν υποδείξεις.
3. Επίσης φαντασιώνεσαι όπως και ο κάθε εξουσιολάγνος που φτιάχνει σενάρια για εξαπάτηση των πολιτών. Πρέπει να ξέρεις ότι στην Κίνηση πολιτών Λεμεσού δεν υπάρχει εξουσία για να τη διεκδικήσει κάποιος. Γίνονται συνελεύσεις και σε καθεμιά συνέλευση εκλέγεται μια επιτροπή για προώθησή των αποφάσεων της συνέλευσης ως την επόμενη.
4.Αν σε ενόχλησε το κείμενο της ανάρτησης, γιατί τώρα έχουμε αγώνες και η σκέψη πρέπει να αναστέλλει τη λειτουργία της, αυτό δείχνει και τον τρόπο της σκέψης σου. Είναι η λογική του κάθε εξουσιαστή που θέλει μόνο εκείνος να σκέφτεται και να αποφασίζει και ο λαός να εκτελεί. Προσωπικά και σκέφτομαι και θα σκέφτομαι και θα υποβάλλω και τον εαυτό μου σε συνεχή αξιολόγηση. Ούτε ζώο είμαι ούτε και ανήκω σε κάποια αγέλη.
5.Η εκδήλωση του Σαββάτου δεν έχει καμία σχέση με δημοκρατίες και τέτοια. Είναι μια από τις πολλές δράσεις μιας κίνηση της λεγόμενης κοινωνίας των πολιτών για ένα θέμα, στο οποίο οι συμμετέχοντες είναι ευαισθητοποιημένοι.Η λόγικη της ετικετοποίησης πρέπει να αποφεύγεται κύριε ανώνυμε και κυρίως το δόγμα του Ρήγκαν "όσοι δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας".
6. Σε πληροφορώ λοιπόν ότι ανήκω στην κίνηση πολιτών της Λεμεσού. Ότι θα συμμετέχω στην εκδήλωση του Σαββάτου, ότι εργάζομαι για ενημέρωση συμπολιτών και μαθητών και πιστέυω ότι θα έλθει περισσότερος κόσμος τούτη τη φορά.
7. Ο λόγος που εργάζομαι είναι απλός. Συμμετείχα στη συνέλευση που πήρε την απόφαση. Και στη ζωή μου έμαθα ότιη συμμετοχή σε μια συνέλευση καθιστά δεσμευτικές τις αποφάσεις της, είτε συμφωνείς είτε διαφωνείς. Τα κηρύγματά σου λοιπόν και οι ευαισθησίες σου αλλού.
8. Και για τις αναρτήσεις στο ιστολόγιό μου είναι δικό μου ζήτημα και όχι δικό σου.Είναι ατομικό ιστολόγιο. Και για να μην αγωνιάς , όπως ακριβώς έκανα την προηγούμενη φορά, έτσι και τώρα θα κάνω μια ανάρτηση με ένα δικό μου κείμενο, όπως εγώ κατανοώ τα πράγματα.
9. Το Σάββατο εγώ θα είμαι στην εκδήλωση διαμαρτυρίας. Εσύ αποκλείεται να είσαι γιατί είσαι είτε βαλτός είτε προβοκάτορας. Και αν δεν είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο, τότε λίγο διαφέρεις από τέτοιους ρόλους.Και σίγουρα καμία σχέση δεν έχω μαζί σου είτε ιδεολογικά είτε σε επίπεδο δράσης. Και να βρεθούμε στο δρόμο μαζί, μάλλον πρόκειται περί λάθους που η ίδια η πραγματικότητα της ζωής θα διορθώσει.

Ανώνυμος είπε...

Ναι είμαι βαλτός, είμαι και προβοκάτορας, είμαι φερέφωνο, όργανο της κρατικής εξουσίας και αυτοαναγορευόμενος αγωνιστής.

Άδικα επιτίθεσαι, γιατί με πολλά απ΄όσα λες συμφωνώ κι εγώ. Μόνο που δεν ισχύουν στην παρούσα περίπτωση.

Μην αναζητούμε κίνητρα, καταστάσεις, σενάρια που δεν υπάρχουν!

Ένας απλός πολίτης είμαι που συμμετέχω και πιστεύω στις εκδηλώσεις με αυτό το θέμα και που είδα ότι δεν προβάλλεις όπως τις προηγούμενες φορές την εκδ'ηλωση.

Ασφαλώς δικό σου το ιστολόγιο, δικό σου θεμα κι οι αναρτήσεις. Κανείς δεν θα υπαγορεύσει σε κανέναν τίποτα.

Και οι πολίτες που παρακολουθούν μια στάση που προβάλλεται μέσα απ΄τα ιστολόγια μπορούν και να την κρίνουν ,να σχολιάσουν. Αναφέρομαι σε ΣΤΑΣΗ ΠΡΟ΅Σ ΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟ ΓΕΓΟΝΟΣ, όχι στις απόψεις σου. Δικαίωμά σου και δικαίωμα όλων οι απόψεις.

Πιστεύω πως είναι απόλυτα δημοκρατικό δικαίωμα να κρίνει και να σχολιάζει κανείς στάσεις όσων καταθέτουν δημόσια λόγο πάνω στα συγκεκριμένα κοινωνικά ζητήματα.

andreas f.stavrou είπε...

@ Ανώνυμο
Αν είχες απορία, θα μπορούσες να βάλεις ένα ερώτημα για να σου απαντήσω. Όπως με ρώτησαν και άλλοι. Δεν έκανες αυτό. Επιτίθεσαι προσωπικά στον άλλο χωρίς καν να τον γνωρίζεις. Ερμηνεύεις στάσεις, αναζητείς κίνητρα και αναγορεύεις τη δική σου στάση στη μόνη ορθή και μέτρο της κρίσης των άλλων.
Στα ιστολόγια, όντας άγνωστοι μεταξύ μας συνήθως, κυριαρχεί ο λόγος. Και αυτό είναι πολύ καλό. Λόγος επί κειμένων και απόψεων με θεμιτή τη διαφωνία. Γιατί αυτή είναι η βάση του διαλόγου. Τίποτε από αυτά δεν έκανες. Κρίνεις ανθρώπους. Δεν έχεις κανένα δικαίωμα. Δικαίωμα έχεις να κρίνεις τις θέσεις μου. Ως εκεί.