Ομολογία ενοχής(;) Ρίκκου: «Ο Θεός είναι μαζί μου»!

Ποια ανάγκη ώθησε τον κ. Ρίκκο Ερωτοκρίτου να πει το απίστευτο «Ο Θεός είναι μαζί μου»;

Είναι φανερό ότο επικαλούμενος στα επουράνια  θεώρησε ότι είναι μια διέξοδος από τα επίγεια. Ή διαφορετικά, επειδή δεν τον ικανοποιούσε το βιούμενο επίγειο περιβάλλον, βρήκε καταφυγή στον Κύριο, όπως κάνει ο καθένας στις δύσκολες στιγμές, όταν δεν μπορεί να τις ελέγξει.

Όμως, δεν επικαλέστηκε απλώς το Θεό. Δήλωσε εμφαντικά ότι «ο θεός είναι μαζί  μου». Αυτή η αναφορά δε συνιστά αναζήτηση  μιας διεξόδου , μιας καταφυγής στο αδιέξοδο. Είναι η έκφραση μιας βεβαιότητας λυτρωτικής, μιας σιγουριάς ότι θα δικαιωθεί στη βασιλεία των ουρανών. Η αναζήτηση δικαίωσης στην επουράνια βασιλεία σαφώς υποδηλώνει την απουσία ελπίδας για δικαίωση στο επίγειο βασίλειο. Ή είναι έκφραση σιγουριάς ότι εδώ στη γη θα καταδικαστώ, αλλά θα δικαιωθώ στον ουρανό.

Γιατί λοιπόν κάποιος αναζητεί τη δικαίωση στον ουρανό, αν είναι δικαιωμένος στο παρόν στη γη; Μόνο ένας προκαταβολικά ένοχος στο επίγειο βασίλειο θα αναζητούσε και προκαταβολικά δικαίωση στο επουράνιο βασίλειο. Σε αντίθετη περίπτωση, δε θα περνούσε καν από το μυαλό του η δικαίωση στους ουρανούς, όχι ως προσδοκία αλλά ως βεβαιότητα στον παρόντα χρόνο.

Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλη λογική ερμηνεία.

ΥΓ. Προσωπικά , μετά τη δήλωση του Ρίκκου, πήρα τηλέφωνο το θεό και του είπα κατά λεξη τα εξής: «Έλα θεέ, μ΄ ακούς; Μα πότε αποφάσισες ότι είσαι μαζί με τον Ρίκκο και εμάς εν μας είπες τίποτε; Εγώ πάντως λέω σου το, αν πράγματι είσαι μαζί με το Ρίκκο, εν θα σε ξαναψηφίσω».