Ο Πρόεδρος της Βουλής Γ. Ομήρου συχνά
αρθρογραφεί με κείμενα γεμάτα ρητορείες. Το ίδιο κάνει και σε σημερινό άρθρο
του στην καθεστωτική εφημερίδα «Ο φιλελεύθερος» (15/9/2013) με τίτλο «Η
συμμόρφωση «προς τας υποδείξεις».
Στο άρθρο του αναφέρεται στην πολιτική τάξη
που επιβλήθηκε μετα-μνημονιακά ή στην τροϊκανή εποχή.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της τροϊκανής
εποχής, σύμφωνα με τον κ. Ομήρου;
-«της απόλυτης συμμόρφωσης «προς τας
υποδείξεις»,
-«εποπτεία που παραπέμπει σε αποικιακές
νοοτροπίες»,
-«της δουλικής και άνευ εντάσεων υπακοής στα
κελεύσματα και τις εντολές της τρόικας»,
-«η νοοτροπία της απόλυτης υποταγής στον
δεσποτισμό της Τρόικας»,
-«το σύνταγμα, ως ο υπέρτατος νόμος του
κράτους, καταργείται και αντικαθίσταται με την υπέρτατη εξουσία της Τρόικας»,
-«γκρέμισμα των αρχών του διαλόγου, των
δημοκρταικών διαδικασιών και του Συντάγματος της χώρας».
Γιατί μας τα λέει όλα αυτά ο κ. Ομήρου;
Ακολουθεί τη μέθοδο του κάθε ολιγαρχικού,
δηλαδή προβάλλει ο ίδιος τα προβλήματα που θα έπρεπε να αντιμετωπίσει νομίζοντας ότι έτσι αποενοχοποιείται ή
αυτοαθωώνεται!!!
Αν πράγματι πιστεύει αυτά που γράφει και ο
ίδιος αυτή τη στιγμή είναι ένας Πρόεδρος Βουλής δουλικής, υποταγμένης στην
Τρόικα, χωρίς καμία βούληση,
Αν αυτά που γράφει σχετίζονται με την
παραβίαση του συντάγματος και με τις δημοκρατικές του αρχές,
Αν δε θέλει να συνδέσει το όνομά του με τη
δικτατορική τροϊκανή εποχή,
τότε μια επιλογή έχει, να παραιτηθεί από τη
θέση του.
Αν δεν παραιτείται από την καρέκλα και απλώς
τα γράφει, είναι μια μέθοδος εξαπάτησης της κοινωνίας και σε τίποτε δε διαφέρει
από αυτούς που κατηγορεί, αφού με την παρουσία του νομιμοποιεί τις αποφάσεις
που του επιβάλλουν δικτατορικά μετατρέποντάς τον σε ένα φερέφωνο, σε ένα
εθελόδουλο, σε ένα πιόνι, σε έναν προδότη κοινωνίας.
ΥΓ. Αφού ο κ. Ομήρου έχει τόσες
δημοκρατικές ευαισθησίες, γιατί όταν η
κυβέρνηση προέβαλλε την «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» που παρέπεμπε σε
περιορισμό της ελευθερίας, δεν τους σταμάτησε επικαλούμενος το Σύνταγμα που
προβλέπει επακριβώς πότε κηρύσσεται «έκτακτη ανάγκη»; Οι ευθύνες του κ. Ομήρου
στη συνταγματική διολίσθηση και την πορεία προς τη δικτατορία είναι τεράστιες,
αφού ως Πρόεδρος της Βουλής προτίμησε να κάμνει «τη γλάστρα» και να βολεύεται
στην καρέκλα του,αντί να τηρήσει τον όρκο που έδωσε «για πίστη και υπακοή στο
σύνταγμα».
Γιατί αυτά που λέει στους πολίτες δεν τα γράφει ως θέμα στη βουλή;
Τελικά, ποιος νομίζει ότι είναι ο ρόλος του;
1 σχόλιο:
Ρόλος. Τίποτε άλλο.
Δημοσίευση σχολίου