Ο κ. Χριστόφιας και η παράλογη αντίληψή του πως με τις εκλογές αποδίδονται ευθύνες στους πολιτικούς

Ο κ. Χριστόφιας σημειώνει στην επιστολή του προς την Ερευνητική Επιτροπή στις 22/8/2013:

«Οι πολιτικές κρίνονται από τον κυρίαρχο λαό στις εκλογές και τελικός κριτής είναι η ίδια η ζωή».«Οι πολιτικοί καθημερινά λογοδοτούν στην κοινωνία και είναι συνεχώς κάτω από κρίση με κορυφαία στιγμή της δημοκρατίας, τις εκλογές».

Η αντίληψη του κυρίου Χριστόφια είναι πως ο πολιτικός και οι πολιτικές κρίνονται με τις εκλογές.Για αυτό και δεν πρέπει να υπόκεινται σε άλλη διαδικασία είτε δικαστική είτε ερευνητική.

Το επιχείρημα αυτό δεν έχει καμία απολύτως λογική βάση. Ειδικότερα:

1. Ο κύριος Χριστόφιας δεν ήταν υποψήφιος στις τελευταίες εκλογές. Άρα ξέφυγε από την κρίση του λαού. Γενικότερα, αν ο πολιτικός κρίνεται με τις εκλογές, αν δεν κατέλεθει υποψήφιος πώς θα κριθεί; Το συμπέρασμα είναι πως δεν μπορεί να κρίνονται οι πολιτικοί με τις εκλογές γιατί απλούστατα μπορεί να μην κατέλθουν υποψήφιοι. Άρα, δε θα κριθούν ποτέ σε περίπτωση διάπραξης πολιτικών εγκληματών.
2. Οι πολιτικές επίσης δεν κρίνονται με τις εκλογές. Γιατί οι πολιτικοί εξαπατούν τους πολίτες με τα προεκλογικά προγράμματα. Παράδειγμα οι κύριοι Χριστόφιας και Αναστασιάδης.
3. Για να κριθεί ένας πολιτικός και οι πολιτικές του προϋποτίθεται θεσμοθετημένη διαδικασία απολογισμού για το παραχθέν έργο του. Τέτοια διαδικασία δεν υπάρχει. Άρα δεν κρίνεται. Ή , όπως γίνεται σε όλα τα σωματεία, πρώτα είναι ο απολογισμός και η έγκρισή του και μετά η εκλογή νέου Δ.Σ..
4. Η έννοια της κρίσης και η απόδοση ευθύνης προϋποθέτει δικαιϊκό σύστημα. Οι εκλογές είναι διαδικασία επιλογής του επόμενου άρχοντα και όχι απόδοση ευθύνης για τα πεπραγμένα του προηγούμενου άρχοντα. Ένα πράγμα η εκλογική διαδικασία και άλλο πράγμα η απολογιστική/ελεγκτική διαδικασία.
5. Αν οι εκλογές αποτελούν και δικαιϊκή διαδικασία,όπως λέει ο κ. Χριστόφιας, τότε η μη εκλογή δε συνιστά τιμωρία αλλά μη επιβράβευση. Για παράδειγμα, αν καταχράστηκε 100 εκατομμύρια ένας πολιτικός από το δημόσιο ταμείο και δεν εκλέγηκε στις επόμενες εκλογές, αυτό σημαίνει ότι τιμωρηθηκε για την κλοπή των 100 εκ.; Αυτά είναι γελοιότητες που δεν αντέχουν σε μια κριτική.
6. Αν με τις εκλογές αποτυπωνόταν η κρίση για τα πεπραγμένα ενός άρχοντα, τότε λογικά θα έπρεπε να παρέχεται στους κριτές-κοινωνία  η πληροφόρηση, ώστε να κρίνουν. Όχι μόνο δεν παρέχεται τέτοια πληροφόρηση, αλλά επιπλέον με τη χρήση των ΜΜΕ εξαπατούν συστηματικά την κοινωνία όχι γαι να κρίνει φυσικά, αλλά για να υποκλέψουν την ψήφο της.
7. Η έννοια της κρίσης και η απόδοση ευθύνης σε ένα πολιτικό  καθίσταται αναγκαία σε συγκεκριμένες περιπτώσεις/στιγμές και όχι διαχρονικά σε μια θητεία ενός αξιωματούχου, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην ίδια τη ζωή του κάθε ατόμου. Δηλαδή, αν με πράξεις ή παραλείψεις του προκαλέσει βλάβη στην κοινωνία, αν κινείται εκτός της έννομης τάξης, αν καταχράται της εξουσίας του για οικονομικό όφελος, είναι αυτές οι ενέργειες που θα κριθούν και όχι γενικά και αόριστα η θητεία του ως Πρόεδρος. Γι αυτές ακριβώς τις συγκεκριμένες πράξεις απαιτείται δικαιϊκό σύστημα για να αποδίδεται θεσμοθετημένα η απόδοση ευθύνης, όπως ταιριάζει σε ένα κράτος δικαίου/μια ευνομούμενη πολιτεία και όχι λαϊκίστικες παραστάσεις των πολιτικών με τη συνδρομή των καθεστωτικών ΜΜΕ.

Η παράλογη αυτή η αντίληψη του κ. Χριστόφια είναι μια μεμονωμένη περίπτωση; Όχι. Αυτή είναι η κυρίαρχη αντίληψη ανάμεσα στην πολιτική και οικονομική ολιγαρχία. Δηλαδή, όλα τα κόμματα και οι διάφοροι σφογγοκωλάριοί τους τα ίδια ακριβώς υπστηρίζουν, γιατί απλούστατα έτσι τους συμφέρει. Το πολιτικο πρόβλημα είναι πως αυτό δε συμφέρει στην κοινωνία ή είναι απόδειξη πως τα κόμματα έχουν πάρει διαζύγιο από την κοινωνία. Επίσης, πολιτικό πρόβλημα είναι πως η κοινωνία δεν έχει ακόμα συνειδητοποιήσει το εκδοθέν διαζύγιο και βιώνει έναν εικονικό γάμο!!!

ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΣΤΟΝ 21^Ο ΑΙΩΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ ΤΟΥΣ ΩΣ ΓΝΗΣΙΟΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ ΤΩΝ ΦΕΟΥΔΑΡΧΩΝ.