Ο κ. Αναστασιάδης, το κυπριακό και η διαιώνιση της απάτης

Ο πανάξιος συνεχιστής του καταστροφικού έργου του κ. Χριστόφια κύριος Νίκος Αναστασιάδης, αφού ολοκήρωσε την καταστροφική πορεία της κυπριακής κοινωνίας, βάλθηκε να λύσει και το κυπριακό πρόβλημα.

Η λογική που ακολουθεί είναι η δοκιμασμένη μνημονιακή λογική. Η μνημονιακή λογική στηρίζεται σε δύο άξονες επιβολής: ο ένας είναι η ηλιθιότητα, δηλαδή « εγώ εν τζιαι ήξερα»-«εν οι άλλοι που φταίσιν» και ο άλλος είναι  ο φασισμός, δηλαδή «ο μονόδρομος»/ «δεν είχαμε άλλη επιλογή»! Αυτές οι προσεγγίσεις είναι η αποθέωση της ανθρωπίνης βλακείας, γιατί ούτε ένα μωρό δεν προβάλλει τέτοιες δικαιολογίες.

Φυσικά, πίσω από τον αυτοεξευτελισμό του ανθρώπου με τέτοιες προσεγγίσεις βρίσκεται η ακλόνητη πίστη του να υπηρετήσει τους διεθνείς πάτρωνές του, γιατί σε κείνους δίνει πιστοποιητικά εθελοδουλείας  και , παράλληλα, να εξαπατά μονίμως την κοινωνία με αφελείς προσεγγίσεις. Το κύριο χαρακτηριστικό της κυβερνητικής πολιτικής είναι η απάτη.

Όπως λοιπόν τα έκαμε μαντάρα στην οικονομία λόγω κυρίως ανικανότητας/απάτης, τα ίδια μεθοδεύει απτόητος και στο κυπριακό. Με αφοπλιστική αφέλεια προβάλλει θέσεις χωρίς καμία ουσία που προκαλούν τη νοημοσύνη της κοινωνίας.

1.Η πρώτη θέση που προβάλλει είναι όχι τώρα συνομιλίες λόγω της οικονομικής κρίσης αλλά από τον Οκτώβριο. Θέλει , λέει, να ασχοληθεί απερίσπαστος  με την «επανεκκίνηση» της οικονομίας. Δηλαδή, κύριε Πρόεδρε, τι θα κάνεις από τώρα μέχρι τον Οκτώβρη για την επανεκκίνηση της οικονομίας; Τίποτε απολύτως δεν μπορείς να κάνεις. Γιατί ό,τι αφορά το δημόσιο, το σκηνικό το έχουν στήσει οι τροϊκανοί. Ό,τι αφορά τον ιδιωτικό τομέα το σκηνικό το έχουν στήσει οι Ευρωπαίοι.

Ύστερα, αν δεν επανεκκινήσει η οικονομία ως τον Οκτώβρη, θα ακυρώσεις το ραντεβού σου; Ή, ως τον Οκτώβρη σοβαρά αναμένει κάποιος επανεκκίνηση της οικονομίας, ώστε να το θέτεις ως προϋπόθεση για επανέναρξη των συνομιλιών;

Φυσικά, το πρόβλημα του κυρίου Αναστασιάδη είναι άλλο. Δε θέλει συσσώρρευση ξεπουλημάτων για να μην προκληθεί κοινωνική αγανάκτηση. Αλλιώς, η εθελοδουλεία του κυρίου Αναστασιάδη , όπως και του προκατόχου του, είναι παροιμιώδης.

2.Η δεύτερη θέση που εισπράξαμε με κάθε σοβαρότητα από τον κύριο Αναστασιάδη είναι πως «το έγγραφο επιδόθηκε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ύστερα από αίτημα του ιδίου, κατά την τελευταία συνάντηση που είχε με τον κύριο Ντάουνερ» (Χρ. Στυλιανίδης, 16/5/2013).

Ποια ανάγκη ώθησε τον κύριο Αναστασιάδη να ζητήσει το έγγραφο με τις συγκλίσεις από τον κύριο Ντάουνερ; Αν ήταν απλώς λόγοι πληροφόρησης, τότε θα μπορούσε να ρωτήσει τον κύριο Χριστόφια. Θα πει κάποιος πως δεν τον εμπιστεύεται.Μα καλά, εμπιστεύεται τον Ντάουνερ; Φυσικά, ο κύριος Αναστασιάδης, ως γνώσιος συνεχιστής του καταστροφέα Δ. Χριστόφια, θέλει να ολοκληρώσει το έργο του. Και η κατάθεση εγγράφου από τον ΟΗΕ είναι αναγκαία και επαρκής προϋπόθεση. Τι δηλαδή, να αγνοήσουμε έγγραφο του ΟΗΕ που απεικονίζει μια πραγματικότητα επιβεβαιωμένη και από τον κύριο Χριστόφια; Να στραφούμε εναντίον του ΟΗΕ από τον οποίο ζητούμε εμείς λύση; Έτσι, σιγά σιγά στήνεται το σενάριο λύσης. Το οποίο με τη βοήθεια της «άγνοιας» και του «μονόδρομου» θα ολοκληρωθεί. Ή πιο σώστα με τη χρήση της απάτης της διεθνούς ολιγαρχίας και των τοπικών εθελόδουλων φερεφώνων της.

Και επί του παρόντος η κυπριακή κοινωνία σιωπά. Είναι πολύ απαισιόδοξο αλλά και πολύ ενθαρρυντικό. Ίδωμεν!