Η απάτη της ανασυγκρότησης του κράτους από τον κ. Αναστασιάδη

O Πρόεδρος Αναστασιάδης προχώρησε στις 30 Απριλίου 2013 σε εξαγγελίες αναφορικά με την ανασυγκρότηση και εκσυγχρονισμό του κράτους σε διάφορους τομείς: διαφθορά, μεταρρύθμιση δημόσιας διοίκησης, πολιτική ευθύνη και λογοδοσία, αξιοκρατία-ισοπολιτεία, ενεργός συμμετοχή των πολιτών, ταχεία απονομή της δικαιοσύνης.

Τα εξαγγελθέντα μέτρα από πολιτική άποψη είναι επιδερμικά και αποπροσανατολιστικά. Τι εννοώ;

Το πολιτικό πρόβλημα σήμερα στην Κύπρο είναι το πολιτικό σύστημα και οι φορείς του - τα κόμματα – τα οποία κυριολεκτικά αποδείχτηκαν ανίκανοι να διαχειριστούν το δημόσιο αγαθό, αποδείχτηκαν άπληστοι και ληστές του δημόσου αγαθού, αποδείχτηκαν απατεώνες, αφού στήριξαν την επιλογή τους στην εξαπάτηση των πολιτών. Το πρόβλημα είναι οι πολιτικοί και το πολιτικό σύστημα. Η διοίκηση έχει προβλήματα αλλά είναι αποτέλεσμα της λογικής και πρακτικής αυτών που έχουν την ευθύνη της διαχείρισης του συστήματος, δηλαδή των πολιτικών.

Σε μια περίοδο οικονομικής και πολιτικής κρίσης είναι φανερό ότι ο κ. Αναστασιάδης προσπαθεί να περισώσει –όχι την κοινωνία- αλλά το κομματικό σύστημα με προτάσεις σε πολλά σημεία γελοίες.

Ας εξετάσουμε δυο από τις προτάσεις του για να δούμε το βάθος της σκέψης και της απάτης.

ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ

Κάτω από το θεματικό τίτλο «πολιτική ευθύνη και λογοδοσία» προτείνει:

«Με συνταγματική τροποποίηση διασφαλίζεται η πλήρης ελευθερία λόγου και η ελευθέρα άσκησις του δικαιώματος ψήφου των βουλευτών κατά την ενάσκηση των νομοθετικών τους καθηκόντων. Αίρεται, όμως, η ασυλία τους για για όλες τις μορφές αδικημάτων».

Διαβάζοντας την παραπάνω πρόταση κυριολεκτικά θλίβεσαι για το ήθος και το μυαλό των ανθρώπων που κυβερνούν αυτό τον τόπο. Και εξηγούμαι:

1.Το άρθρο 83 (1)του συντάγματος της Κ.Δ.   αναφέρει: «Οι βουλευταί δεν υπόκεινται εις ποινικήν δίωξιν και δεν ευθύνονται αστικώς ένεκεν οιασδήποτε εκφρασθείσης γνώμης ή ψήφου δοθείσης υπ΄ αυτών εν τη Βουλή των Αντιπροσώπων».

Τι εξαγγέλλει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας;

Πώς θα κάνει συνταγματική τροποποίηση για να διασφαλίσει τα ήδη διασφαλισθέντα από το σύνταγμα και να να άρει την ήδη αρθείσα από το σύνταγμα ασυλία; Αφού αυτά που προτείνει ήδη κατοχυρώνονται στο σύνταγμα, τι είναι αυτό που θα αλλάξει;

Ζούμε μήπως σε ένα απέραντο τρελλοκομείο;

Είναι λογικό, για παράδειγμα, κάποιος να προτείνει συνταγματική τροποποίηση για να έχουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όταν ήδη έχουμε;

2.Μήπως δεν είναι έτσι τα πράγματα;

Ναι, δεν είναι έτσι. Γιατί τα κόμματα και οι βουλευτές , ενώ ορκίστηκαν πίστη και υπακοή στο σύνταγμα, στην πορεία το ξέχασαν και υπέταξαν το σύνταγμα στις ανάγκες τους. Διεκδίκησαν ελέω θεού και κατά παράβαση του συντάγματος να έχουν ασυλία στον ατομικό και κοινωνικό τους βίο. Και με τη βοήθεια του κύριου στυλοβάτη της παρανομίας Γενικού Εισαγγελέα, κατόρθωσαν –όχι τυπικά- αλλά ουσιαστικά να τυγχάνουν ασυλίας, να είναι υπεράνω του νόμου, να είναι προνομιούχοι δεσποτίσκοι.

Λογικά αυτή την αυθαιρεσία των κομμάτων, της βουλής, της κυβέρνησης και του γενικού εισαγγελέα αναμένεται να τερματίσει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Ναι, αλλά τότε γιατί δεν εφαρμόζει το σύνταγμα και θέλει να το αλλάξει;

Το πιο πιθανό είναι γιατί θέλει να κατοχυρώσει και συνταγματικά την ασυλία των βουλευτών, ενώ διακηρύττει ότι θα την καταργήσει!!! Γιατί  στην πράξη αυτός που επέβαλε την ασυλία  δεν ήταν το σύνταγμα , αλλά ο Γενικός Εισαγγελέας.

Το πιο πιθανό, λοιπόν, είναι ο κ. Αναστασιάδης με τη συνταγματική τροποποίηση να θεσμοθετήσει το ρόλο του Γενικού Εισεγγελέα, ώστε να κρατεί «όμηρους» τους βουλευτές σε περίπτωση αδικημάτων. Δηλαδή θα εισαχθούν πρακτικές της μαφίας στην πολιτική ζωή με απειλές και εκβιασμούς!

3.Ασυλίας , όμως, δεν τυγχάνουν μόνο οι βουλευτές αλλά και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Το θέμα αρχής που τίθεται είναι αν σε ένα κράτος δικαίου και ισονομίας μπορεί κάποιος να έχει προνόμια ως κληρονομιά της προγενέστερης φεουδαρχίας; Ο Πρόεδρος πιστεύει στην ασυλία για τον εαυτό του λες και είναι απόλυτος μονάρχης. Αν, λοιπόν, ο Πρόεδρος ως θέση αρχής είναι εναντίον της ασυλίας θα έπρεπε να προτείνει την κατάργηση της δικής  του ασυλίας με τροποποίηση του άρθρου 45 του συντάγματος. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού.

4.Τώρα, αν συνδυάσεις τον τίτλο των θεματικών προτάσεων του Προέδρου «πολιτική ευθύνη και λογοδοσία» με την πρότασή του για πλήρη ελευθερία των βουλευτών στο λόγο και την ψήφο, τότε κυριολεκτικά τραβάς τα μαλιά σου! Γιατί αν έχουν πλήρη ελευθερία λόγου και ψήφου , τότε αυτό δεν είναι πολιτική ευθύνη αλλά πολιτική ανευθυνότητα! Η πολιτική ευθύνη συνεπάγεται την ύπαρξη δικαιοσύνης και τη λογοδοσία για τις πράξεις ή αποφάσεις σου ως βουλευτή που μπορεί να έβλαψαν την κοινωνία και για τις οποίες καλείσαι να απολογηθείς και να τιμωρηθείς.

5. Και ενώ ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είτε εν πλήρει συγχύσει είτε συνειδητά εξαπατά το λαό με διάφορες κενολογίες, το ΑΚΕΛ είναι πιο ειλικρινές: δε θέλει με τίποτε πολιτική ευθύνη γιατί λέει συνιστά ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής! Βασικά συμφωνούν και οι δυο ως γνήσια κατάλοιπα της δεσποτείας, μόνο που το ΑΚΕΛ το εκφράζει φανερά και ο Πρόεδρος καλυμμένα. Επί της ουσίας , όμως ως γνήσια νεοφεουδάρχες δεσποτίσκοι, είναι εξίσου φανατικόι της πολιτικής ανευθύνοτητας, γιατί έτσι τους συμφέρει. Φυσικά το συμφέρον της κοινωνίας είναι άλλο, να τους ελέγχει  και να τους αποπέμπει και να τους ανακαλεί και να τους τιμωρεί, αν με τις πράξεις τους ή τις παραλείψεις τους είτε αποδεικνύονται ανεπαρκείς είτε βλάπτουν την κοινωνία είτε υιοθετούν επιλογές που μπορεί να βλάψουν την κοινωνια, είτε εξαπατούν την κοινωνία είτε λειτουργούν έκνομα. Μόνο με το θεσμοθετημένο  κοινωνικό έλεγχο των αρχών η κοινωνία μπορεί να γλυτώσει τα χειρότερα.

ΑΛΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ

Κάτω από το θεματικό τίτλο «πολιτική ευθύνη και λογοδοσία» ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προτείνει: «Τα ομόφωνα ευρήματα των ερευνητικών επιτροπών θα είναι δεσμευτικά για τον υπό διερεύνηση πολιτειακό αξιωματούχο».

Τι εννοεί ο Πρόεδρος;

Μια ερευνητική επιτροπή αποφαίνεται ομόφωνα ότι ο κ. Αναστασιάδηςή η βουλή, για παράδειγμα, έχει πολιτικές ευθύνες για τη χρεοκοπία του κράτους. Τι σημαίνει αυτή η θέση της ερευνητικής επιτροπής είναι δεσμευτική; Εντάξει, είπε ο  Πρόεδρος ή η βουλή ότι αναλαμβάνουν το μερίδιο της ευθύνης που τους αποδόθηκε από την ερευνητική επιτροπή. Παρακάτω;

Αυτά στα κυπριακά λέγονται «καρκασιαλλίκια». Η απονομή ευθύνης προϋποθέτει την ύπαρξη κανονιστικού πλαισίου –δικαίου και δικαιοσύνης-  και όχι δημόσιο διασυρμό ανάλογα με τους συσχετισμούς δύναμης. Γιατί τότε στην κοινωνία θα επικρατήσει ο νόμος της ζούγκλας. Και μάλλον αυτός είναι ο στόχος του κ. Αναστασιάδη, αφού είναι λάτρης της αυτο-ρύθμισης των κομμάτων και της αγοράς και όχι της ύπαρξης δικαιϊκού πλαισίου, ώστε ο εκάστοτε δυνατός να ερμηνεύει και να εφαρμόζει αυτό που του συμφέρει σε κάθε περίσταση!!!  Σε αυτή την περίπτωση η πρόταση Αναστασιάδη είναι αδιαμφίσβητητα εκπόρνευση λέξεων για εξαπάτηση του λαού.

Επίλογος

Τι είναι τελικά τα εξαγγελθέντα εκσυγχρονιστικά μέτρα του κ. Αναστασιάδη; Μέτρα απόπειρας εκσυγχρονισμού της κομματοκρατίας/ολιγαρχίας σε βάρος καθ΄ολοκληρίαν της κοινωνίας. Η πορεία της κυπριακής κοινωνίας προς τον όλεθρο δεν έχει τέλος.

ΥΓ.Τα κόμμματα και οι πολιτικοί στην Κύπρο είναι αυτοί που κατήργησαν το σύνταγμα, ώστε να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Οι όποιες συνταγματικές τροποποιήσεις επιφέρουν θα είναι για κατάργηση του συντάγματος προς ίδιον όφελος και όχι γιατί γνοιάζονται για το κανονιστικό πλαίσιο δράσης τους. Σκέπτονται ακριβώς όπως αυτοί που ελέγχουν την οικονομία. Στόχος του είναι η πλήρης υποταγή της κοινωνίας στην πολιτική και οικονομική ολιγαρχία.