Νεκρολογίες εναντίον νεκρού πολιτικού λόγου ή η διάσταση κοινωνίας και κομμάτων στην Κύπρο

Τα κόμματα, η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ με αφορμή τη δολοφονία 13 συμπολιτών μας έστησαν ένα σκηνικό αηδιαστικό. Οι τρεις φορείς – κατακτητές της κυπριακής κοινωνίας συνεχίζουν να παίζουν το πιο ανέντιμο και ανήθικο παιγνίδι σε βάρος των πολιτών.
Σύγκρουση των ολιγαρχικών
Τα κόμματα σε συνεργασία με τα ΜΜΕ, με αφορμή τη δολοφονία των 13, έστησαν ένα παιγνίδι ξεκαθαρίσματος λογαριασμών με στόχο το μοναδικό λόγο ύπαρξής τους:ποιος θα νέμεται την εξουσία.
Το ΑΚΕΛ παρουσιάζεται δέσμιο της βλακώδους και αντι-συνταγματικής επιλογής του να αυτο-αναγορευτεί σε κυβερνών κόμμα. Έτσι ταυτίζει την τύχη του με το μέλλον της κυβέρνησης, κάτι που επέβαλε στο κόμμα ο κ. Χριστόφιας.
Τα άλλα κόμματα άρπαξαν την ευκαιρία να λαϊκίσουν σε βάρος της κυβέρνησης με την ελπίδα ότι θα είναι οι μελλοντικοί κάτοχοι της εξουσίας. Ή η διαμάχη των νεκρολάγνων πολιτικών είναι η μεν κυβέρνηση -ΑΚΕΛ να περιορίσουν τη ζημιά που προκαλούν οι νεκροί , της δε αντιπολίτευσης είναι να προσπορτιστεί όφελος από τους νεκρούς.
Ένας Πρόεδρος εκτός τόπου και χρόνου
Το διάγγελμα του Προέδρου είναι απόδειξη του αδιεξόδου της κυβέρνησης. Δεν είπε τίποτε καινούριο. Αντίθετα, ακολουθώντας τη γνωστή τακτική προσπάθησε ο Πρόεδρος να πείσει ο Πρόεδρος το λαό ότι κινδυνεύει η δημοκρατία με ανούσιες συγκρίσεις με το 1974!!! Φαίνεται ότι ο Πρόεδρος έχει μανία να θέλει να αναδεικνύεται σε πρωταγωνιστή των εξελίξεων, όταν και εξώφθαλμα είναι ουραγός.
Από την άλλη, ανέδειξε ο Πρόεδρος ότι και ο ίδιος και το κόμμα του είναι κατεξοχήν φορείς της συντήρησης και της αντίδρασης στην Κύπρο. Γιατί το ουσιαστικό κάλεσμά του ήταν προς τα άλλα κόμματα να συνεργαστούν μαζί του εναντίον του κινδύνου που ονομάζεται λαός. Αντί, ο προοδευτικός κύριος Χριστόφιας να αρπάξει την ευκαιρία και να ταυτιστεί με το λαό σε όλα, επέλεξε για χάρη της καρέκλας, να ζητήσει τη συνδρομή του κατεστημένου εναντίον της κοινωνίας!!! Αντί ο κύριος Χριστόφιας να αξιοποιήσει την αντίδραση του λαού εναντίον του αστικού κράτους, επέλεξε να το προασπιστεί!!! Φυσικά, μπορεί το ΑΚΕΛ να νιώθει μια πίκρα, γιατί για χρόνια πρόσφερε -περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο κόμμα- νομιμοποιήση στο παρόν τρισάθλιο πολιτικό συστημα, και τώρα που ήλθε η στιγμή να καρπωθούν και οι ίδιοι κάποια ωφελήματα με την κατάληψη της εξουσίας, βλέπουν όλα γύρω τους να γκρεμίζονται. Αυτό φυσικά αφορά το ΑΚΕΛ, δεν αφορά την κοινωνία.
Οι αερολογίες των αντι-πολιτευομένων
Τα αντι-πολιτευόμενα κόμμματα πήραν χρόνο στα ΜΜΕ και μαζεύονται νυχθημερόν στα ΜΜΕ και θρηνούν τους αδικοχαμένους και ζητούν την απόδοση ευθυνών!!! Όταν μιλούν για απόδοση ευθυνών εννοούν μόνο ένα, να παραιτηθεί ο Χριστόφιας για να αναλάβουν οι ίδιοι. Ουδόλως τους ενδιαφέρει η τιμωρία των ενόχων, γιατί και οι ίδιοι, όπως και ο κ. Χριστόφιας απολαμβάνουν της περιβόητης ασυλίας.
Όταν λοιπόν το ΑΚΕΛ τους κατηγορεί ότι λαϊκίζουν σε μεγάλο βαθμό έχει δίκιο. Όμως δεν είναι αρκετό αυτό.Η στάση του ΑΚΕΛ τους διευκολύνει να λαϊκίζουν.
Από την άλλη τα αντι-πολιτευόμενα κόμματα που τώρα θρηνούν νυχθημερόν το χαμό των 13 συμπολιτών μας, γνώριζαν και αποδείκτηκαν ανίκανοι να ασκήσουν αποτελεσματικό έλγχο στην κυβέρνηση. Αν το μισό χρόνο από όσο διαθέτουν τώρα για θρηνωδίες, τον διέθεταν προηγουμένως για κοινοβουλευτικό έλεγχο, ίσως κάτι να περισωζόταν.Γι αυτό και οι πιο πολλοί πολίτες δεν τους παίρνουν στα σοβαρά, όσο και αν κλαψουρίζουν ή πομπωδώς απαιτούν την απόδοση ευθυνών.
Στην περίπτωση της δολοφονίας των 13 το πολιτικό σύστημα αποδείχτηκε χρεοκοπημένο τόσο στο επίπεδο της εκτελεστικής όσο και της νομοθετικής εξουσίας.
ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Σε αυτό το άθλιο σκηνικό , η κοινωνία επικεντρώνεται σε κάτι άλλο: όχι απόδοση ευθυνών γενικά και αόριστα, όχι παραιτήσεις για ανάληψη ευθυνών, αλλά τιμωρία των ενόχων.
Στο σημείο αυτό δημιουργείται ένα πολιτικό πρόβλημα. Πρώτον, κανένας Υπουργός από ιδρύσεως Κυπριακής Δημοκρατίας δεν οδηγήθηκε σε δικαστήριο και να τιμωρηθεί για τις πολιτικές του αποφάσεις, έστω και αν προκλήθηκε βλάβη στην κοινωνία. Δεύτερον, ο Πρόεδρος και οι βουλευτές απολαμβάνουν «ασυλίας», είναι υπεράνω του νόμου και σε καμία περίπτωση δεν διώκονται αν οι πολιτικές τους επιλογές έβλαψαν την κοινωνία.
Παράλληλα, η κοινωνία ξανα-ανακαλύπτει το όλον, δηλαδή το άτομο επανεντάσσει τον εαυτό του στο εξελεκτικό γίγνεσθαι ως μέλος της κοινωνίας.Ή ο επιμέρους κομματικός πατριωτισμός εξασθενεί υπέρ ενός πολιτικού πατριωτισμού με άξονα τη βούληση της κοινωνίας και το κοινό καλό.
Παράλληλα, εγκαθιστά στα πλαίσια των διαδηλωσέων δημοκρατικές διαδικασίες.Οι πολίτες ανακαλύπτουν ξανά τη δημοκρατία και εντάσσουν τους εαυτούς τους ως μόριον εντός του όλου, της πολιτικής κοινωνίας.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Η σύγκρουση στο παρόν αφορά από τη μια ένα μέρος της κοινωνίας που διαδηλώνει στους δρόμους και απαιτεί τιμωρία και από την άλλη την κομματική ολιγαρχία που συγκρούεται για τη νομή της εξουσίας. Είναι μια διπλή σύγκρουση.
Στο βαθμό που οι διαδηλώσεις θα συνεχιστούν και θα αποκτήσουν αυξημένη συμμμετοχή – η κοινωνία ως δύναμη- αναπόφευκτα όλα τα κόμματα θα αναγκαστούν να συνεργαστούν για να περισώσουν τα κεκτημένα τους.Θα χρησιμοποίησουν την ανάγκη της «ειρήνης, της τάξης και της ασφάλειας», τα οικονομικά προβλήματα, το κυπριακό σε επίπεδο ρητορείας. Σε επίπεδο πράξης θα χρησιμοποιήσουν τη δύναμη του κράτους εναντίον της δύναμης των πολιτών. Κάποιες προβοκάτσιες είναι αναγκαίες δεδομένου ότι οι διαδηλώσεις είναι ειρηνικές.
Ανεξάρτητα από την επιτυχία ή όχι των διεκδικήσεων των διαδηλωτών, η κοινωνία εισέρχεται σε μια νέα περίοδο συνειδητοποίησης, που αναπόδραστα- «ακαταμάχητα» - θα αλλάξει το πολιτικό σύστημα.
ΠΡΟΣ ΑΘΛΙΟΥΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟΥΣ
Το πρόβλημα που δημιούργηθηκε είναι πολιτικό, συνιστά μια σύγκρουση ανάμεσα στην κοινωνία και τα κόμματα ως φορείς της εξουσίας. Είναι και προς το συμφέρον σας να προσαρμοστείτε τώρα στις απαιτήσεις της κοινωνίας με αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, που θα στρέφονται μάλιστα εναντίον σας, τώρα. Είναι τραγικό για σας κάτι τετοιο, το ξέρω, η εξουσία είναι ο έρωτάς σας. Όμως αν δεν το πράξετε τώρα, τότε το πολιτικό σας μέλλον θα είναι τρισχειρότερο με δικής σας αποκλειστικά ευθύνη. Γιατί , όταν θα έπρεπε να συλλάβετε τα μηνύματα, αδυνατούσατε. Και αντί να ταυτιστείτε με την κοινωνία – που είναι και ο μοναδικός λόγος της ύπαρξης σας–επιλέξατε να την αγνοήσετε ή και αν στραφείτε εναντίον της. Έχετε την ευκαιρία να υλοποιήσετε τώρα ανώδυνα όλες τις απαιτήσεις της κοινωνίας.Τώρα.
Διαφορετικά, θα βιώσετε τον εφιάλτη ενός προαναγγελθέντος πολιτικού θανάτου, πολύ χειρότερου και πιο επώδυνου και από τον προαναγγελθέντα θάνατο των 13. Ή οι νεκρολογίες μπροστά στα άψυχα σώματα των 13, θα διαλύσουν τον νεκρό πολιτικό λόγο. Έχετε γνώση τώρα: η έκρηξη στη ναυτική βάση στο Βασιλικό ήταν αναπόδραστη, αφέθηκε να γίνει αναπόδραστη. Φανταστείτε μόνο την έκρηξη σε μια κοινωνία ποιους θα συμπαρασύρει στο πέρασμά της. Γι αυτό σας λέω, ξυπνήστε τώρα, υποκύψετε στις απαιτήσεις της κοινωνίας.Τουλάχιστον έτσι θα εξασφαλίσετε ακόμα λίγο καιρό το πολιτικό μέλλον σας, «ίσια με πάρατζι» που λέμε στα κυπριακά.
ΖΗΤΩ Η ΕΧΕΦΡΩΝ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ
(για να δείτε πόσο πολύ σας σκέφτομαι και σας αγαπώ, σας δίνω και προτάσεις διεξόδου, ρε άθλιοι ολιγάρχες)

Υ.Γ. Ένας ακελικός διερωτήθηκε: "Καλά, θα πήγαινε ο Πρόεδρος να καθαρίσει το χόρτο στο στρατόπεδο;" Η απάντηση είναι όχι.Αλλά αν έχει ένα διοικητικό μηχανισμό και δεν μπορεί να τον λειτουργήσει αποτελεσματικά, τότε - ναι - την πολιτική ευθύνη να καθαρίσει το χορτάρι την έχει ο ίδιος.