Τα κράτη κακοποιοί και η εξέλιξή τους

Σύμφωνα με το Νόαμ Τσόμσκι το κράτος κακοποιός ορίζεται ως το κράτος που θεωρεί ότι δεν δεσμεύεται από τους διεθνείς κανόνες. Ο Τζον Ρόουλς τα ονομάζει παράνομα κράτη.

Σύμφωνα με τον Τσόμσκι τέτοιο κράτος κακοποιός είναι οι ΗΠΑ. Θεωρούν ότι οι προκλήσεις εναντίον της ισχύος τους «δεν αποτελεί νομικό ζήτημα». Γι αυτό και δεν δεσμεύονται από το διεθνές δίκαιο. Το χρησιμοποιούν όμως , όταν τους συμφέρει «για να επικαλύπτει τις θέσεις μας με ένα ήθος».Σε αυτά τα πλαίσια οι ΗΠΑ φροντίζουν ο ΟΗΕ « να καταστεί απολύτως ανενεργός σε όλα τα μέτρα που λαμβάνει» και δε συμβαδίζουν με το συμφέρον τους. Ακόμα οι ΗΠΑ και οι Βρετανία είναι οι πρωταθλητές στην άσκηση του βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Μετά το 1990 η ρύθμιση των διεθνών σχέσεων με βάση την ισχύ ουσιαστικά επιβλήθηκε κυνικά από τις ΗΠΑ σε ολόκληρο τον πλανήτη. Φυσικά για τις ΗΠΑ κράτος κακοποιός είναι εκείνο που δεν υποκύπτει στα κελεύσματά της.

Το δικαίωμα να είσαι κράτος κακοποιός οι ΗΠΑ πιστεύουν ότι πρέπει να το έχουν μόνο οι ίδιες και επικαλούνται την απροσμέτρητη ισχύ τους. Όμως διατηρούν το δικαίωμα να το μεταβιβάζουν «στους υποτελείς της κατά περίπτωση». Σε αυτά τα πλαίσια σε διάφορες χρονικές στιγμές ανέλαβαν το ρόλο του παραρτηματικού κακοποιού κράτους πολλά άλλα κράτη, ανάμεσά τους και το Ισραήλ και η Τουρκία. Γενικά τα κράτη κακοποιοί λειτουργούν ως δορυφόροι του αρχι-μαφιόζου. Ή, η χρήση της δύναμης από τα παραρτηματικά κράτη κακοποιούς γίνεται μόνο με την έγκριση του πιο ισχυρού, δηλαδή των ΗΠΑ.

Το πρόσφατο επεισόδιο με την απόπειρα αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας στη μεγαλύτερη ανθρώπινη φυλακή στον πλανήτη, τη Γάζα, ενέχει κάποια νέα στοιχεία σε σχέση με την εξέλιξη των κρατών κακοποιών. Το μεν Ισραήλ εφάρμοσε τη «θεωρία του τρελού» του Νίξον σκοτώνοντας εν ψυχρώ μέλη της αποστολής. Δηλαδή σύμφωνα με την ευγενική αυτή θεωρία των πολιτισμένων κρατών «ο εχθρός πρέπει να αναγνωρίσει ότι είμαστε παράφρονες και απρόβλεπτοι με εξαιρετικά καταστροφική δύναμη στα χέρια μας, έτσι ώστε να υποταχθούν στη θέλησή μας από φόβο». Το Ισραήλ είναι το κράτος κακοποιός που ενσπείρει το φόβο, σύμφωνα με την παραδοσιακή τακτική των κρατών κακοποιών.

Η αδυναμία της θεωρίας του τρελού είναι ότι στηρίζεται μονομερώς στο φόβο.Και το ξεπέρασμα του φόβου μπορεί να δημιουργήσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Γι αυτό και η θεωρία του τρελού φαίνεται να συμπληρώνεται στον παρόντα χρόνο και με τη θεωρία της ελπίδας. Αυτό το ρόλο ανέλαβε ο άλλος κακοποιός, η Τουρκία. Ο ένας κακοποιός στηριγμένος στη δύναμή του σκοτώνει και ο άλλος κακοποιός στηριγμένος στη δύναμή του προσφέρει την ελπίδα. Σίγουρα αυτή η συνταγή των ΗΠΑ είναι πολυ αποτελεσματική για τον έλεγχο των λαών της περιοχής. Και όλοι οι κακοποιοί κερδίζουν.

Στις προσεγγίσεις των κρατών κακοποιών η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει μόνο η κατοχύρωση των συμφερόντων της τοπικής και διεθνούς ολιγαρχίας μέσω του ελέγχου των λαών και των ηγεσιών. Και με το φόβο και την ελπίδα που προσφέρουν οι κακοποιοί ο στόχος στον παρόντα χρόνο φαίνεται ότι επιτυγχάνεται.

Τώρα αν τον έλεγχο της περιοχής συνεχίσει να γίνεται από το Ισραήλ μέσω της χρήσης βίας και φόβου ή από την Τουρκία μέσω της λεκτικής βίας και της ελπίδας, η ουσία δεν αλλάζει: εξασφαλίζεται ο έλεγχος της περιοχής. Και αυτό συμφέρει σε όλους τους κακοποιούς. Και δίνει και ένα καλό πρότυπο και για τους υποψήφιους κακοποιούς του πλανήτη. Για τους λαούς τα πράγματα είναι αδιέξοδα: δε συνιστά επιλογή ποιον κακοποιό θα διάλεξω!!!