Το γεγονός ότι στη διαχρονία ο κάθε εξουσιαστής χρησιμοποιεί δυο μέσα – τη βία και την απάτη – σε βάρος του λαού, είναι καλά γνωστό. Αυτό το «δημοκρατικό» και « προοδευτικό» πλαίσιο σε βάρος του λαού χρησιμοποιεί και ο "φιλολαϊκός" πρόεδρος Δ. Χριστόφιας.
Πριν τις προεδρικές εκλογέςτου 2008 ο τότε υποψήφιος Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας τόνιζε δημόσια ότι «θα είναι πρόεδρος μιας πενταετίας». Αυτή ήταν η διακήρυξή του προς την κοινωνία. Και αυτά άκουε ο πολίτης και έκανε τις επιλογές του αναδεικνύοντάς τον στην προεδρία της δημοκρατίας.
Τώρα άλλαξε τροπάριο. Αν δε λυθεί το κυπριακό , τότε δε θα είναι υποψήφιος. Αν λυθεί, τότε θα επαναδιεκδικήσει την προεδρία. Έτσι λέει τώρα ο κ. Χριστόφιας.
Το πρόβλημα φυσικά είναι άλλο. Ποιος πολίτης δίνει σημασία στα λεγόμενά του; Πόσο αξιόπιστος είναι ο κ. Χριστόφιας, όταν άλλα λέει προεκλογικά για να υφαρπάσει την ψήφο του λαού και άλλα μετεκλογικά; Και γιατί να τον πάρουμε στα σοβαρά, όταν ο ίδιος δε σοβαρολογεί;
Και αν ο κ. Χριστόφιας υποτιμά τόσο προκλητικά τη νοημοσύνη της κοινωνίας, γιατί η κοινωνία να τον σεβαστεί;
Κάποιοι σε αυτό τον τόπο με ολιγαρχική νοοτροπία έχουν καβαλήσει προ πολλού το καλάμι. Αυτο-αναγορεύονται σε σωτήρες και νομίζουν ότι είναι ταγμένοι σε κάποια θεάρεστη αποστολή. Και ίσως και να πιστεύουν ότι μας κάνουν και χάρη που κατέχουν την εξουσία και μας κυβερνούν!!!
Ο κ. Χριστόφιας λοιπόν, αν δεν είναι ένας ακόμα εξαπατητής της κοινωνίας, να κρατήσει τον προεκλογικό λόγο του και να μας αδειάζει τη γωνιά. Είτε λυθεί είτε δε λυθεί το κυπριακό. Χορτάσαμε από μονάρχες και σωτήρες σε αυτό τον τόπο.
22 σχόλια:
και να σκεφτείς ότι κάποιοι το εξέλαβαν ως δέσμευση ότι θα λύσει το κυπριακό!
εγω είμαι πιο αισιοδοξη θα μας αδειασει τη γωνια
...μετα που θα μετατρέψει την κύπρο σε έρημο!
έτσι κι αλλιως έχουμε μάθει να ζουμε με παρατεταμενες περιοδους ανοβρίας, ζώα, κουφάδες και άλλα ερπετά
καλα, αν ήταν μόνο αυτο που μας έταξε και στο τελος αλλο μας εμπηξε, εγω θα τον συγχωρούσα...Στο κάτω κατω όλοι αυτα μας λενε και ο προηγούμενος τα ιδια ακριβώς μας έλεγε... υποψιάζομαι το πόσο εθιστική είναι η εξουσία, το πόσο φιάχνονται όλοι αυτοι στον ρόλο του σωτήρα... αδημονούν να βάλουν τα πορτραίτα τους όλοι οι καφενέδες δίπλα απ τον μακάριο...
Όλοι αυτοι που απαιτούν διεκδικητικη στάση στο κυπριακο, πόσο διεκδικιτικοι ειναι στο εσωτερικο για τα δίκαια όλων μας??? Σταθηκαν όλοι τους πολυ διεκδικητικα στο πλευρό των τραπεζων και των μεγάλων επιχειριματιων...καθε τους θεληση ηταν διαταγή...
Δηλαδη αν φυγει αυτός ο χοντρούλης και έρθει ο επόμενος 5ετης πρόεδρος θα δούμε καλυτερες μερες? Λοιπόν προτεινω να θεσπίσουμε μια εκ περιτροπής προεδρία πέρκει δει κανενα χαϊρι ο καϊμενος ο Ομήρου...να γλυτώσουμε κι εμεις το παναϊρι με τες εκλογες...
τοκαζανι
Προέχουν οι βουλευτικές...
Η δε υστεροφημία και οι "παρακαταθήκες" μπορούν να ταχοποιηθούν και χωρίς δική του -δεύτερη -υποψηφιότητα.
Έτσι ή αλλιώς, για τις προεδρικές υπάρχει και το θέμα εάν του το επιτρέπει η υγεία του να επαναδιεκδικήσει.
@rose
Συλλαμβάνω τον εαυτό μου τώρα τελευταία να διαλέγεται όχι τόσο με ζώα, όσο με φυτά.Φαίνεται ότιυπάρχουν στοχευμένες πολιτικές για επιστροφή στη φύση.
@το καζανι
Δε θεωρώ ότι οι άλλοι είναι καλύτεροι. Είναι όλοι μέλη της ίδιας τάξης που καρπώνονται πλούτο, προνόμια και εξουσία σε βάρος του λαού.Και το ονομάζουν οι άθλιοι αυτό πολιτική.
Προσωπικα συμφωνώ με την πρότασή σου "όλοι με τη σειρά". Έτσι θα ήταν και πιο διασκεδαστικό.
@the idiot mouflon
Μπορεί ο πρόεδρος να συνυπολογίζει όποιες παραμέτρους επιθυμεί στις επιλογές του. Φτάνει να μην περιπαίζει τον κόσμο.
Κύριε Andrea F. Stavrou,
ΣΕ χαιρετώ!
Καιρό έχει να τα πούμεν ... Από την μια η απουσία ΣΟΥ [τον τελευταίο καιρό] από τη blogόσφαιρα [κάπου χάθηκες] κατέστησε την επικοινωνία αδύνατη, κι από την άλλη οι διαμετρικά διαφορετικές συλλογιστικές ΜΑΣ, οδηγούσαν [κάθε φορά] τις συζητήσεις ΜΑΣ σε αδιέξοδα, κάτι που ΜΕ προβλημάτιζε για την ωφελιμότητα τους ...
Όπως έχω κι άλλες φορές επισημάνει, τα κείμενα ΣΟΥ είναι γενικώς [και προς πάσα κατεύθυνση] καταγγελτικά και διαμαρτυρικά, αλλά δυστυχώς σ’ αυτά ΔΝΕ υπάρχουν [γιατί ΔΕΝ κάμνεις] ουσιαστικές προτάσεις για ξεπέρασμα των προβλημάτων που κατακρίνεις [συνήθως με ύφος χιλίων καρδιναλίων τζιαι δκιακόσιων καρδιολόγων] ή για βελτίωση κάποιων καταστάσεων …
Δεν θα μπω στη διαδικασία να ψάξω τι είπε ο Χριστόφιας προεκλογικά κι αν «τώρα άλλαξε τροπάριο», ή αν είναι τζιαιρός «να μας αδειάζει τη γωνιά»… Θα δεχτώ για χάριν συζήτησης ότι [ο Χριστόφιας] πρέπει να φύγει [πριν «μετατρέψει την κύπρο σε έρημο»] και ότι τελικά φεύγει! Αυτός που θα έρθει [όπως λίγο πολύ υποβάλλει τζιαι το τοκαζανι] δεν θα έχει «ολιγαρχική νοοτροπία», ή δεν θα «είναι ένας ακόμα εξαπατητής της κοινωνίας»;
Ξέρω ... Θα πεις ότι όλοι οι ίδιοι είναι ότι “… οι άλλοι … [ΔΕΝ] … είναι καλύτεροι …”
Ας πούμεν ότι γενικώς συμφωνούμε ... Ποια είναι όμως η υπαλλακτική αντιπρόταση σ’ ΟΛΟΥΣ αυτούς; Πως τροχιοδρομούμε την αλλαγή αυτών των κακώς εχόντων δεδομένων; Με το απλώς να γράφουμε και να δημοσιεύουμε πύρινα κείμενα στο διαδίκτυο, και να ΜΑΣ λιβανίζουν μάλιστα και οι διαδικτυακοί ΜΑΣ φίλοι “τι ωραία που τα λες [ας πούμεν], κύριε Αντρέα”; Πως το λέει ο Κατσαρός σ’ ένα ποίημα του; “Φοβού αυτούς που γράφουν λόγους στη ζεστασιά της θερμάστρας τους”;
Τέλος πάντων ... [Σήμερα στον “Πολίτη” είχε κι ένα εκπληκτικό σχετικό αρθρίδιο του Γιώργου Κασκάνη ...]
τωρά εγω διαιρωτούμε τι ειδούς σημασία να γυρεύει αυτός ο κύριος με την "Ανευ οριών" θράσους παρέμβαση...
το καζανι
@ ανευ οριων
Έχεις δίκιο σε αρκετά.
Ο λόγος μου είναι καταγγελτικός.Έτσι είναι. Μέσα στο σημερινό σύστημα έχεις δυο επιλογές: ή να καταγγέλεις τους εξουσιολάγνους ή να τους υπηρετείς. Ο καθένας διαλέγει στρατόπεδο. Και εγώ και εσύ.
Μιλάς για προτάσεις που δεν καταθέτω. Προτάσεις καταθέτω. Αυτό που δεν καταθέτω είναι προτάσεις που να συνάδουν με τις κομματικές και εξουσιαστικές λογικές. Επομένως, τι να τις κάνεις τις προτάσεις μου;
Πράγματι έχω ύφος χίλιων καρδιναλίων. Και σωστά ενοχλείσαι και το επισημαίνεις. Όμως το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Γιατί δεν ενοχλείσαι από το αυτοκρατορικό ή έστω μοναρχικό ύφος ενός φορέα της εξουσίας και να γράψεις έστω και μια γραμμή, ενώ ενοχλείσαι τόσο από το καρδιναλιακό ύφος ενός πολίτη;
Σε προβληματίζει πώς θα αλλάξουν τα πράγματα, τα κακώς έχοντα. Το μόνο σίγουρο είναι πως αν για παράδειγμα σε μια χώρα υπάρχει δεσποτεία, δε θα πάω να πω του δεσπότη πως θα απολέσει τη δεσποτική του εξουσία γιατί θα με θεωρήσει - και σωστά -τρελλό.
Χαίρομαι επίσης που σημείωσες με προσοχή όλες τις ενοχλητικές φράσεις για την εξουσία. Πήραμε το μήνυμα. Και εγώ και οι διαδικτυακοί μου φίλοι. Και μας έπιασε πανικός!!!
Τι σχέση έχεις εσύ με τον Κατσαρό; Μόνο να το διαστρεβλώνεις και να το προσαρμόζεις στην εξουσιαστική σου λογική μπορείς.
@το καζανι
"Δημοκρατικός έλεγχος" από τους φορείς του νόμου, της τάξης και της ασφάλειας!!!
@ το καζανι,
Ειλικρινά «διαιρωτούμε» κι ΕΓΩ [όπως κι ΕΣΥ] τι «ειδούς» σημασία να γυρεύγω ...
Κύριε Andrea F. Stavrou,
Εξαιρετικά αφιερωμένο [αντί άλλων σχολίων]: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=935781&-V=archivecolumns&-p - του Γιώργου Κασκάνη:
“Κατάθλιψη”
“Ο άνθρωπος ο οποίος δεν μπορεί σε τίποτα να βρει κάτι θετικό και που ζει μονίμως σε μια γκρίζα κατάσταση, συνήθως πάσχει από κατάθλιψη. Και, κατά πως λένε τουλάχιστον οι ειδικοί, χρήζει ιατρικής παρακολούθησης. Πρέπει να βρει σιγά σιγά ξανά τον τρόπο να προσεγγίζει τη ζωή όχι με την άρνηση αλλά με τη θέση. Να ατενίζει το μέλλον όχι σαν μια προδιαγεγραμμένη πορεία προς την καταστροφή, αλλά με τη σιγουριά ότι μπορεί να το διαμορφώσει όσο καλύτερα μπορεί. Στην περίπτωση του ατόμου, η επιστήμη έχει τη δυνατότητα να επιλύσει αυτού του είδους τα προβλήματα. Στην περίπτωση των κοινωνιών, όμως, τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα.
Η κυπριακή κοινωνία παρουσιάζει, δυστυχώς, συμπτώματα συλλογικής κατάθλιψης. Κυρίως σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του πολιτικού της προβλήματος. Αυτό της επεβλήθη από την πολιτική της ηγεσία. Μια ηγεσία η οποία συνήθισε να προβάλλει τα αρνητικά, τους κινδύνους, τους φόβους, τις συνωμοσίες, την καταστροφή. Χωρίς να προτείνει, χωρίς να αναζητεί διεξόδους. Αντιμετωπίζει την κάθε πρόταση, κίνηση ή ιδέα με την αυθόρμητη σιγουριά ενός «όχι», αντί με τη διάθεση να αντιπροτείνει κάτι συγκεκριμένο.
Χθες, ο Πρόεδρος Χριστόφιας έκανε τον απολογισμό των δύο χρόνων διακυβέρνησής του στο Κυπριακό. Κι ήταν από τις λίγες φορές που παρουσιάστηκε μια πολιτική αντίληψη που ανεδείκνυε το ρόλο το δικό μας, αντί το ρόλο όλων των άλλων. Γι΄ αυτό και είχαν μια θετική διάσταση τα όσα ανέφερε, γι΄ αυτό κι έβγαζε την εικόνα ενός ανθρώπου που θέλει -τουλάχιστον- να προσπαθήσει. Ακόμα και στην τουρκική πρόταση για τετραμερή ή πενταμερή, ο κ. Χριστόφιας προχώρησε να αντιπροτείνει κάτι, αντί της συνηθισμένης τακτικής της απόρριψης.
Τι έγινε μετά; Αν ρίξει κανείς μια ματιά στις αντιδράσεις των γνωστών κύκλων της πολιτικής κατάθλιψης, θα διακρίνει τη διαφορά. Τίποτα θετικό δεν λέχθηκε, τίποτα θετικό δεν συμβαίνει, όλα είναι μαύρα γύρω μας κι εμείς τραβάμε το δρόμο για τον γκρεμό. Και τι προτείνουν; Αλλαγή στρατηγικής! Πόσο εύκολα, αλήθεια, λέγονται ορισμένα πράγματα. Και πόσο δύσκολο είναι να προσδώσει κάποιος σαφές και συγκεκριμένο περιεχόμενο στις φράσεις-κλισέ.
Το άτομο έχει υποχρέωση να βοηθήσει τον εαυτό του καταφεύγοντας στους ειδικούς, αν διαπιστώσει τα συμπτώματα της κατάθλιψης. Κι υπάρχουν πολλές θεραπείες. Για τις κοινωνίες, μια είναι η θεραπεία: ν΄ αφήσουν πίσω τους εκείνους που έμαθαν να απορρίπτουν αλλά ποτέ να προτείνουν...”
@ανευ ορίων
Ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση.
Πότε θα ανοίξετε τα αναμορφωτήρια για να μας βοηθήσετε να απαλλαγούμε από την κατάθλιψη;
Κύριε Andrea F. Stavrou,
Μην μεταφέρεις την κουβέντα αλλού. Η ουσία του άρθρου του Κασκάνη ΔΕΝ είναι η “κατάθλιψη” [αλλά η υποβολή προτάσεων] κι άσε τις ιστορίες μετά αναμορφωτήρια! Το ουσιαστικό είναι αυτό που γράφει στο τέλος: “…Για τις κοινωνίες, μια είναι η θεραπεία: ν΄ αφήσουν πίσω τους εκείνους που έμαθαν να απορρίπτουν αλλά ποτέ να προτείνουν...”
Σήμερα ΔΕΝ ΜΑΣ χρειάζονται θεωρίες που θα μπορούν να εφαρμοστούν [ή να έχουν αποτελέσματα] σε 50 ή άντε 30 χρόνια, αλλά προτάσσεις που θα ΜΑΣ βγάζουν ΤΩΡΑ από τα αδιέξοδα! Απο ουτοπίες έχουμε μπουχτίσει!
Μα αφου εγω εκαμα ολοκληρη προτασαρα φιλε μου ανευ ορίων προτασιολαγνε: ΕΚ ΠΕΡΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΕΔΡΙΑ τζιαι βαλε τα μωρα να ππέσουν! Που 6μηνες ο καθενας! Αρκέφτει ο Ομηρου και θα δωκουν ούλλοι γυρώ τζιαι πάλε... μεχρι ο αρχιεπισκοπος θα δικαιουται ατε και ο Σιακολας. Μεγαλο παρτυ λαλω σου και αφου γελασουμε καμποσο εμεις και αυτοι το γλεντησουν επεισης μεχρι σκασμου ΤΟΤΕ και μονον τοτε θα συλλογιστουμε σοβαρα πως επιτέλους θα μπορεσουν οι πολιτες να ελεξουν ολους αυτους τους αθεοφοβους που εχασαν καθε μετρο...και πως επιτελους θα προχωρησουμε προς μια δημοκρατια...
τοκαζανι
@ανευ
Αν κάποιος, για παράδειγμα, είναι άπληστος και κατέχει και την εξουσία, τι πρόταση να κάνω στον άπληστο; Οποιαδήποτε πρόταση θέτει στο επίκεντρο την απληστία του εξουσιαστή, θα θεωρείται ουτοπία!
Κοντολογής το πρόβλημα είναι συστημικό. Από τη στιγμή που θεωρείς ότι το πρόβλημα είναι απλώς μεταρρυθμιστικό - να βρούμε τη σωστή συνταγή - και μάλιστα θεωρείς ότι οι συστημικές προσεγγίσεις είναι ουτοπικές, τότε δεν έχω να προτείνω τίποτε.
Εξάλλου η ολιγαρχική τάξη στην Κύπρο πάντοτε αντιγράφει τους διεθνείς πάτρωνές της.Έτσι θα γίνει και τώρα με κάποια χρονική καθυστέρηση.
Κύριε Andrea F. Stavrou,
ΟΥΔΕΠΟΤΕ είπα ΕΓΩ ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος παγκόσμια ΔΕΝ είναι συστημικά ... Κατ’ ΕΜΕΝΑ τούτα είναι εγγενή του καπιταλιστικού συστήματος, ενώ κατ’ ΕΣΕΝΑ είναι γενικώς κι απροσδιορίστως των “ολιγαρχικών τάξεων”!
Και τι σημασία έχει, αγαπητέ κύριε Stavrou, τι θεωρώ ΕΓΩ [ας πούμεν, ότι “… το πρόβλημα είναι απλώς μεταρρυθμιστικό …”], για να κάμεις ΕΣΥ προτάσεις; Δηλ. αν κατάλαβα καλά, για να προτείνεις ΕΣΥ κάτι εξαρτάται από το πως σκέφτομαι ΕΓΩ; Μα τι ΜΑΣ λες τώρα! Απλώς ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ!!! Είναι προς πολλού διαπιστωμένο ότι ΜΟΝΟ επισημάνσεις κάμνεις!!!
****************
@ τοκαζανι,
Keep Walking! Whisky Johnny Walker – προτίμηση Black Label!
@ανευ
Όταν μιλάμε για ολιγαρχική τάξη είναι σαφώς προσδιορισμένη. Οι λίγοι που ελέγχουν το οικονομικό σύστημα αλλά και οι λίγοι που ελέγχουν το πολιτικό σύστημα.
Δηλαδή το οικονομικό και πολιτικό σύστημα ελέγχεται από την πολιτική και οικονομική ολιγαρχία. Δηλαδή αυτό που εσύ ονομάζεις καπιταλιστικο σύστημα και ταυτίζεται με την κατοχή του πλούτου από τους λίγους , οι οποίοι αποφασίζουν με βάση το ίδιο συμφέρον και σε βάρος των πολλών, αλλά καινομιμποιούν τις αποφάσεις του μέσα από τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος, το οποίο και βασικά ελέγχουν.
Οι κάτοχοι λοιπόν της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας είναι οι ολιγαρχική τάξη. Και όποιος υποστηρίζει το υφιστάμενο πολιτικό και οικονομικό σύστημα - δικαίωμά του - είναι ολιγαρχικός. Το γεγονός ότι διακινεί διαφορετική ιδεολογία δεν ακυρώνει την ολιγαρχική του ιδεολογία στον παρόντα χρόνο.
Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Το πρόβλημα είναι όταν κάποιος συνήθισε μια ζωή να ονομάζει τον εαυτό του δημοκρατικό και προοδευτικό, χωρίς ο αυτοπροσδιορισμός αυτός να έχει κάποια τεκμηρίωση.
Κύριε Andrea F. Stavrou,
Λαλείς ΜΑΣ: “…όταν κάποιος συνήθισε μια ζωή να ονομάζει τον εαυτό του δημοκρατικό και προοδευτικό, χωρίς ο αυτοπροσδιορισμός αυτός να έχει κάποια τεκμηρίωση.” --- Αν ΔΕΝ κάμνω λάθος το Blog ΣΟΥ [αυτό] ονομάζεται «dimokratikos»;
Πράγματι, έτσι ονομάζεται.Συμφωνήσαμε και σε κάτι.
Δημοσίευση σχολίου