Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

Ευρωεκλογές: Κοινωνία και εξουσία ή γιατί πανηγυρίζουν ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ

Μια κοινωνία αποτελείται από το σύνολο των πολιτών.
Η οργάνωση του βίου της αποτύπωνεται στο πολιτικό σύστημα. Αυτό καθορίζει και τη σχέση της κοινωνίας με την πολιτική.
Στα μετα-φεουδαρχικά πολιτικά συστήματα της δύσης – και στην Κύπρο – το πολιτικό σύστημα ταυτίστηκε με το κράτος το οποίο κατέχεται από τις πολιτικές δυνάμεις – κόμματα- που διαμεσολαβούν ανάμεσα στην κοινωνία και το κράτος. Τα κόμματα νομιμοποιούνται στην κρατική εξουσία με τη ψήφο των ενήλικων πολιτών κάθε τέσσερα/πέντε χρόνια. Αυτό είναι και το μοναδικό πολιτικό δικαίωμα που έχουν οι πολίτες, να νομιμοποιούν τα κόμματα στην κρατική εξουσία.
Επομένως η σχέση της κοινωνίας με την πολιτική στις μέρες μας ουσιαστικά περιορίζεται σε αυτό το στιγμιαίο νομιμοποιητικό ρόλο των φορέων της εξουσίας. Στη συνέχεια περιπίπτει σε κατάσταση ιδιωτείας.
Και ενώ παλαιότερα οι μάζες προσέτρεχαν να παρέχουν υποστήριξη στα κόμματα, σήμερα αποστασιοποιούνται. Και πιο πολύ τα κόμματα προστρέχουν να αντλήσουν υποστήριξη από τις μάζες. Και ενώ παλαιότερα τα κόμματα στην εξουσία είχαν την ηθική – όχι θεσμική – υποχρέωση να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των μαζών, στις μέρες μας παρατηρείται ότι αγνοούνται προκλητικά οι προσδοκίες αυτές.

Οι ευρωεκλογές λοιπόν αξιολογούνται ως προς τον κύριο σκοπό τους, που ήταν οι πολίτες να νομιμοποιήσουν στην ευρωβουλή κάποιους κομματικούς φορείς.
Εννοείται λογικά. Γιατί τα κόμματα δεν τα βλέπουν έτσι.
Το ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ πανηγυρίζουν για τα ποσοστά τους. Όμως τα ποσοστά που επικαλούνται - 35,65% και 34,90% αντίστοιχα –έχουν νόημα μόνο σε σχέση με τη νομιμοποίησή τους στην εξουσία.Αυτά τα ποσοστά δεν έχουν καμία σχέση με τη νομιμοποίησή τους στην κοινωνία.
Το ΔΗΣΥ το 2004 πήρε 99.355 ψήφους σε ένα σύνολο εγγεγραμμένων ψηφοφόρων 488.311 ή ποσοστό 19,32%. Το 2009 πήρε 109.209 ψήφους σε ένα σύνολο 526.060 ή ποσοστό 20,76. Αυτό το ποσοστό της κοινωνίας τον νομιμοποίησε με την ψήφο του στην εξουσία. Η αύξηση της αποδοχής του στην κοινωνία ανήλθε στο 1%.
Το δε ΑΚΕΛ το 2004 πήρ 93.212 ψήφους σε ένα σύνολο 488.311 ή ποσοστό 19.08%. Το 2009 πήρε 106.922 σε ένα σύνολο 526.060 ή ποσοστό 20.32%. Σημείωσε και αυτό τρομακτική αύξηση 1,2%.
Αυτή είναι η πραγματική απήχησή τους στην κοινωνία τη δεδομένη στιγμή.
Από τα δύο κόμματα εξελέγησαν από δυο ευρωβουλευτές.
Τα πράγματα γελοιοποιούνται όταν διαβάσεις τα φτηνά προπαγανδιστικά μηνύματα των κομμάτων για αποκοίμιση των προβάτων.
Ο ΔΗΣΥ με την υποστήριξη του 20% της κοινωνίας «ταρακούνησε» και «τιμώρησε την αλαζονεία της κυβέρνησης»!!!
Το δε ΑΚΕΛ με την υποστήριξη του 20% της κοινωνίας πήρε ψήφο εμπιστοσύνης το κόμμα και η κυβέρνηση στη διαχείριση του κυπριακού και την εσωτερική διακυβέρνηση!!!
Και οι ευρωβουλευτές τους αυτά θα λένε, όταν πάνε στην ευρωβουλή!!!

Ταυτόχρονα τα δυο κόμματα λένε πώς πήρα το μήνυμα της αποχής , δηλαδή πανηγυρίζουν τώρα, μελλοντικά θα το μελετήσουν και στις επόμενες βουλευτικές θα φροντίσουν με «δημοκρατικά μέσα» να το μειώσουν, ώστε να συνεχίσουν απρόσκοπτα το φαγοπότι τους!!!
Φυσικά αυτοί που κατέχουν την εξουσία και η αυλή τους έχουν κάθε συμφέρον να σκέπτονται έτσι. Το πρόβλημα είναι οι άλλοι που δεν έχου συμφέρον και σκέπτονται επίσης έτσι!!!

4 σχόλια:

MARINOS είπε...

Με καρτελ μοιάζει η κατάσταση!

Ευστοχες οι παρατηρήσεις σου!

the Idiot Mouflon είπε...

Δεσμεύομαι να... κερνώ τεκίλες επί ένα συνεχόμενο 24ωρο όποιον πολιτικό μιλήσει με απόλυτα νούμερα (δλδ. "τόσες" χιλιάδες ψήφους) αντί με τα πλασματικά ποσοστά !!!

naive citizen είπε...

Ανδρέα:
Πολύ καλή η παρουσίαση της πραγματικής ανάλυσης των ποσοστών.

Idion mouflon :
Δεν πρόκειται να κεράσεις κανένα να είσαι σίγουρος.

andreas f.stavrou είπε...

Οι κομματάρχες δεν καταλαβαίνουν τίποτε. Δώσ΄τους εξουσία και παρε την ψυχή τους.