Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Η ανομία ή το ξεχαρβάλωμα των θεσμών ή περί κομματοκρατίας

Η κυβέρνηση αποφάσισε να διορίσει στη θέση του Ρυθμιστή Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών και Ταχυδρομείων τον Πόλυ Μιχαηλίδη. Ο κ. Μιχαηλίδης, προέρχεται σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του τύπου, από το χώρο της ΕΔΕΚ και η επιλογή του εντάσσεται στη νομή των διαφόρων αξιωμάτων από τα κόμματα και στις σχετικές ισορροπίες. Συνταξιοδοτείται τον προσεχή Μάρτιο και βρήκε τρόπο να συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες του για το κοινό μας καλό.
Δε θα αναφερτώ στη κομματοκρατία ούτε και στη γεροντοκρατία ούτε στην αναξιοκρατία ούτε και στην ανακύκλωση προσώπων σε διάφορες θέσεις. Δε θα σχολιάσω την αντίληψη των κομμάτων ότι το κράτος είναι λάφυρο προς διανομή ανάμεσα στα κόμματα.
Θα επικεντρωθώ στο νόμο για να αποδείξω ότι το καθεστώς ανομίας που εγκαθιδρύουν τα κόμματα, δε θα αφήσει τίποτε όρθιο και θα επιφέρει το νόμο της ζούγκλας. Είναι τόσο αδίστακτοι στην προώθηση του προσωπικού και κομματικού συμφέροντος, που ο νόμος έχει μόνο μια διάσταση, τον ψηφίζουμε για να τον παραβιάζουμε. Οι πολιτικοί και τα κόμματα είναι υπεράνω του νόμου, μπορούν και τον ερμηνεύουν κατά το δοκούν και πωλούν κουτόχορτο στο λαό.
Ο νόμος λοιπόν προβλέπει για το διορισμό του Ρυθμιστή Επικοινωνιών: «Το Υπουργικό Συμβούλιο αφού διαβουλευθεί με την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, διορίζει ως Επίτροπο Ρυθμίσεως....».
Ο νόμος λοιπόν προβλέπει ότι, πριν το διορισμό από το Υπουργικό Συμβούλιο, γίνεται διαβούλευση με την αρμόδια επιτροπή της βουλής. Τι είναι η διαβούλευση; Στα πλαίσια της πολιτικής λειτουργίας υπάρχουν διάφορα στάδια: η διαβούλευση, η εισήγηση, η απόφαση, η επικύρωση, η εκτέλεση. Η διαβούλευση είναι το αρχικό στάδιο της ανταλλαγής απόψεων για διαμόρφωση εισήγησης προς απόφαση.
Η κυβέρνηση λοιπόν αφού διόρισε το Ρυμιστή Επικοινωνιών, ανακοίνωσε την απόφασή της στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής. Αυτή η διαδικασία προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις των βουλευτών του ΔΗΣΥ γιατί δεν τηρήθηκε η νόμιμη διαδικασία. Και οι βουλευτές του ΔΗΣΥ, ανεξάρτητα από μικροπολιτικές επιδιώξεις ή υποκριτική στάση, από νομική και πολιτική άποψη είχαν δίκιο.Ο νόμος είναι σαφής.
Ο Υπουργός των Συγκοινωνιών υπεραμύνθηκε της επιλογής του συγκεκριμένου προσώπου –δεν ήταν αυτό το πρόβλημα –και οι βουλευτές του ΑΚΕΛ, του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ θεώρησαν τη διαδικασία νομότυπη!!! Δηλαδή οι βουλευτές ψήφισαν ένα νόμο και στη συνέχεια εγκρίνουν νόμιμα την παραβίασή του με το σκεπτικό ότι είναι πλειοψηφία στη βουλή και μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν!!! Αυτό που μετρά είναι οι συσχετισμοί δύναμης σε μια δεδομένη στιγμή και όχι ο νόμος!!! Συσχετισμοί δύναμης που είχαν διαμορφωθεί πιο νωρίς, στο παρασκήνιο και στη συναλλαγή ανάμεσα στα κόμματα που συμμετέχουν στην κυβέρνηση.
Έτσι η βουλή αυτο-εξευτελίζεται και γίνεται τόπος επικύρωσης αποφάσεων που λαμβάνονται στο παρασκήνιο. Η βουλή σταδιακά χάνει το δια-βουλευτικό της χαρακτήρα και μετατρέπεται σε χώρο συνάντησης κομμάτων. Σταδιακά όλοι οι κρατικοί θεσμοί ξεχαρβαλώνονται, τα κόμματα θεωρούν το κράτος ως λάφυρο προς διαμοιρασμό, επικρατεί η ανομία και η δύναμη και όχι ο νόμος.
Φυσικά η λογική της δύναμης μεταφέρεται στο εσωτερικό των κρατών ως αποτέλεσμα της νέας τάξης πραγμάτων στον πλανήτη και την υιοθέτησή της από τις τοπικές δυνάμεις. Τα κόμματα δηλαδή με την πρακτική που ακολουθούν, γίνονται καλοί αγωγοί αυτού που ονομάζεται παγκοσμιοποίηση. Σε αυτά τα πλαίσια το λεγόμενο κράτος-δικαίου αργοπεθαίνει και δίκιο πια είναι το δικαίωμα του ισχυρού να επιβάλλεται στον ανίσχυρο. Αυτή η κυρίαρχη λογική του συστήματος , όταν υιοθετηθεί και από την κοινωνία,τότε θα επέλθουν κοσμογονικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα.
Επί του παρόντοςη κοινωνία θα βιώνει την ολιγαρχία, το παρασκήνιο, τη συναλλαγή, τη διαφθορά των κρατούντων και, φυσικά, θα απαξιώνει όλο και περισσότερο τους πολιτικούς και τα κόμματα σε πείσμα των κομματικών φερεφώνων και των εξουσιολάγνων.Και οι πολιτικοί θα καταγγέλλουν την ανομία, τη σήψη και τη διαφθορά τους!!! Και η κοινωνία θα διερωτάται όλο κια πιο συχνά: «τώρα τι λέει αυτός;» Όσο οι πολίτες χαμογελούν με τα τερτίπια των πολιτικών και τους ανέχονται , τότε το σύστημα θα λειτουργεί. Όταν οργιστούν, τότε....

3 σχόλια:

rose είπε...

σε ευχαριστω που το ανεδειξες

ποσα να παρακολουθει κανεις πια?

σε καθε επιτροπη και διαδικασια υπάρχει και η αντίστοιχη "τρυπα"

andreas f.stavrou είπε...

Αυτή που ονομάζεις τρύπα είναι η ερμηνεία που δίνουν οι κρατούντες στους νόμους ώστε να εξυπηρετούνται τα συμφέροντά τους.Δηλαδή μια κατάσταση ανομίας και εφαρμογή στην πράξη του δικαίου του πιο ισχυρού ή του νόμου της ζούγκλας.

Ανώνυμος είπε...

αγαπητέ αντρέα.........τι να πω.. τα έχουμε ξαναπεί.....

το θέμα είναι πως πολεμάται αυτή η σαπίλα......

σωστά το έθεσες στο τέλος, το θέμα είναι ότι μας παίρνει όλους η μπάλα.... αυτή η οργή πρέπει να εκφραστεί...με ποιο τρόπο τώρα; δεν ξέρω

waiting for the sun....