Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008

Ο κ. Χριστόφιας και η αξιοκρατία ή μια απόπειρα κατανόησης του διορισμού του κ. Πιττοκοπίτη

Φαντάζομαι ότι ο κ. Χριστόφιας, όταν θα διορίσει κάποιον, ανοίγει το προεκλογικό του πρόγραμμα - το συμβόλαιό του με το λαό - , διαβάζει με προσοχή τις δεσμεύσεις του και τις υλοποιεί κατά γράμμα. Η πολιτική με ανθρωπιά, το όραμα της δίκαιης κοινωνίας δεν του αφήνουν άλλες επιλογές.
Έπρεπε λοιπόν ο Πρόεδρος να διορίσει τα μέλη της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών. Άνοιξε το πρόγραμμά του και διάβασε με προσοχή:
«Η σχέση μας θα βασίζεται σε αρχές, αξίες και ιδανικά» και στις αρχές «της δημοκρατίας, της ισοπολιτείας και της κοινωνικής δικαιοσύνης». (σελ. 8 )
«Η χρηστή διοίκηση και η αξιοκρατία θα είναι απαραίτητο συστατικό της κυβερνητικής πολιτικής». (σελ. 25)
Και στο κεφάλαιο του προεκλογικού προγράμματός του για τη νεολαία (σελ 99) αναφέρει: «Χρειάζεται μεγάλος αγώνας, χωρίς ταλαντεύσεις και ημίμετρα , προκειμένου να επέλθει η ποιοτική αλλαγή στον τομέα της αξιοκρατίας και των ίσων ευκαιριών. ...Βασική προϋπόθεση είναι να απαντάς στις αναξιοκρατικές πρακτικές με την πρόταξη αρχών και θεσμών. Το πιο σημαντικό όμως είναι η αποδεδειγμένη πολιτική μας βούληση για εφαρμογή αρχών στα ζητήματα αξιοκρατίας».
Στη συνέχει ο κ. Χριστόφιας ρώτησε τον εαυτό του – ο διορισμός είναι αποκλειστικό προνόμιο του Προέδρου - :
Ποιος πληρεί τα πιο πάνω κριτήρια;
Ποιου η επιλογή αναταποκρίνεται στο συμβόλαιό μου με το λαό;
Ποιου η επιλογή ανταποκρίνεται στις αρχές της ισοπολιτείας, της ίσης μεταχείρισης των πολιτών, των ίσων ευκαιριών , της χρηστής διοίκησης και της αξιοκρατίας;
Και τότε το μυαλό του κ. Προέδρου πήγε στον άνθρωπο που πληρούσε όλα αυτά τα προεκλογικά. Και το πρόσωπο αυτό ήταν ο κ. Πιττοκοπίτης. Έτσι ο Πρόεδρος διόρισε τον κ. Πιττοκοπίτη στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών με αντιμισθία 72 χιλιάδων ευρώ ετησίως.
Και στον κ. Χριστόφια έμεινε η απόφαση αρχών, ο λαός εισέπραξε τις προεκλογικές διακηρύξεις και οι νέοι ανακουφίζονται με την ελπίδα. Και το κατεστημένο με μεγάλη ικανοποίηση διαπιστώνει ότι ανακυκλώνεται στην κατοχή πλούτου, προνομίων και εξουσίας με τη μέγιστη δυνατή ομαλότητα.

Μεγάλη κουβέντα, τελικά, οι αρχές με ευελιξία: η ευελίξια είναι για τους πάνω και οι αρχές για τους κάτω.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Υπήρχε πάντοτε αναξιοκρατία στην Κύπρο, αυτή η λερναία ύδρα καταφέρνει να επιβιώνει σε κάθε κυβέρνηση. Δε θέλω να δικαιολογήσω τον κ. Χριστόφια τώρα, αλλά όταν ως κοινωνία απαιτούμε τη μεσολάβηση των εκάστοτε αξιωματούχων, προς εξυπηρέτηση των προσωπικών μας φιλοδοξιών, δεν μπορούμε να ενοχοποιούμε αποκλειστικά τους πολιτικούς γι αυτό το χρονίζων φαινόμενο. Είναι σα να κατηγορούμε το ίδιο το είδωλο μας στον καθρέφτη...

andreas f.stavrou είπε...

Οι πελατειακές σχέσεις , το ρουσφέτι είναι ένα πράγμα. Όταν ένας πολιτικός προεκλογικά υπόσχεται κάτι για να εξασφαλίσει ψήφους και μετά το αθετεί, είναι κάτι άλλο. Ακόμα όταν υπάρχει ανακύκλωση προσώπων στη νομή των αξιωμάτων, άρα του πλούτου και της εξουσίας είναι κάτι άλλο ως πολιτική εκδήλωση.
Για το ζήτημα που θέτεις σε σχέση με το ρουσφέτι και τις ευθύνες, το ζήτημα κατά τη γνώμη μου είναι το εξής: ευθύνονται αυτοί που συντηρούν το πολιτικό σύστημα γιατί έχουν συμφέρον (κόμματα, πολιτικοί) ή η κοινωνία που έχοντας τεθεί εκτός πολιτικού συστήματος για να ιδιωτεύει, αρνείται να εκχωρήσει τα πολιτικά της δικαιώματα εν λευκώ και χωρίς αντάλλαγμα στους πολιτικούς και τα κόμματα;

Nasos είπε...

Γεγονος οτι το φαινομενο ρουσφετι εχει χρονια παραδοση, αλλα εδω δεν μελεταμε το ρουσφετι που εχει αμφιδρομες ευθυνες (πολιτικων - πολιτων) αλλα τον διορισμο απο τον Προεδρο, μοναδικο υπευθυνο για αυτην την πραξη , η οποια ειναι εναντια σε οσα διακηρυττε για να κερδισει τις εκλογες αλλαζοντας το πολιτικο σκηνικο ...υποτιθεται

Ανώνυμος είπε...

Ανδρέα,

δε γνωρίζω λεπτομέρειες για το συγκεκριμένο διορισμό του κ. Πιττοκοπίτη. Ομολογώ ότι περιορίστηκα στο θέμα των πελατειακών σχέσεων κυβέρνησης/πολιτών.

Ίσως οι υπόλοιποι, ο Νάσος, για παράδειγμα, να έχουν περισσότερα να πουν πάνω στο ζήτημα του διορισμού από τον Πρόεδρο.

Κατά τ' άλλα, λαμβάνω σοβαρά υπόψιν, το ερώτημα που έθεσες στο τέλος:

"ευθύνονται αυτοί που συντηρούν το πολιτικό σύστημα γιατί έχουν συμφέρον (κόμματα, πολιτικοί) ή η κοινωνία που έχοντας τεθεί εκτός πολιτικού συστήματος για να ιδιωτεύει, αρνείται να εκχωρήσει τα πολιτικά της δικαιώματα εν λευκώ και χωρίς αντάλλαγμα στους πολιτικούς και τα κόμματα;"

Με βάζεις σε σκέψεις...(και το εκτιμώ ιδιαίτερα αυτό)

Ανώνυμος είπε...

αγαπητέ αντρέα το βασίλειο της αναξιοκρατίας ζει και βασιλεύει.......

το πλέον τρομακτικό όμως είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι θα δεσμεύσουν εμάς τα παιδιά μας και τις επερχόμενες αγέννητες γεννεές για το επίπεδο διαβίωσης στον τόπο αυτό......

ο αλλάχ να βάλει το χέρι του