Ο Αβέρωφ Νεοφύτου, ο Άλαν Γκρίσπαν και ο Νόαμ Τσόμσκι ή από την οικονομική κρίση στον ηθικό φρονηματισμό

Ο Αναπληρωτής Πρόεδρος του ΔΗΣΥ σε κείμενό του που δημοσιεύτηκε στην εφ. Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ στις 28/10/2008 με τίτλο «Αντιμέτωποι με την κρίση άξιων» αναφέρεται στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση.
Ο κ. Νεοφύτου για να τεκμηριώσει τις θέσεις του επικαλείται τον Άλαν Γκρίσπαν, πρώην διοικητή της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ. Ο κ. Γκρίσπαν, κατά τον κ. Νεοφύτου, εξέφρασε το συγκλονισμό του για την κατάσταση που έχει περιέλθει το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ. Αφού ο κ. Γκρίπσαν, ένας από τους πολλούς ειδικούς, παραδέχεται ότι έκανε λάθος στις εκτιμήσεις του, υποστηρίζει: « Είχα την άποψη πως το συμφέρον των πιστωτικών ιδρυμάτων υπαγόρευε την προστασία του μετοχικού κεφαλαίου».
Αφού επικαλείται ο κ. Νεοφύτου την αυθεντία από τις ΗΠΑ, προβαίνει σε κάποιες εκτιμήσεις:
1.Η ευθύνη βαραίνει τις διευθύνσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων και των διοικητικών τους συμβουλίων.
2.Είναι πρόβλημα ορθολογιστικής διαχείρισης.
3.Η κατάρρευση των χρηματιστηριακών αξιών είναι αποτέλεσμα της κατάρρευσης των ηθικών.
4.Το μάθημα είναι πως, πέραν της αυστηρής εποπτείας, θα πρέπει να θέσουμε ψηλά τον πήχη της διαφάνειας και της εταιρικής διακυβέρνησης.

Ποιος φταίει λοιπόν για την κρίση; Οι διαχειριστές, η διαχείριση και η ηθική!!! Αυτά μας λέει με κάθε σοβαρότητα ο κ. Νεοφύτου.

Φταίνε κάποια άτομα λοιπόν. Αυτή είναι η ανάλυση του κ. Νεοφύτου. Η κακή διαχείριση, η κακή προαίρεση κάποιων μεμονωμένων ατόμων.Και αφού είναι ατομικό και όχι πολιτικό το πρόβλημα, ο κ. Νεοφύτου νομιμοποιείται να επικαλείται και την ηθική.

Η συνταγή για αποπροσανατολισμό του πολίτη είναι τέλεια. Φταίει "η κατάρρευση των ηθικών"!!! Φταίει το σύστημα κανόνων συμπεριφοράς όπου καθοριστική σημασία έχει η αυτοδέσμευση του υπευθύνου στην τήρηση του κανόνα!!!

Ποιος φταίει λοιπόν για τη κρίση; Μεμονωμένα άτομα και η ηθική!!!
Φυσικά ο μεταλλαγμένος λόγος που αρθρώνει ο κ. Νεοφύτου έχει ως αποκλειστικό στόχο να αθωώσει την πολιτική και οικονομική ολιγαρχία. Γιατί η δράση των όποιων διαχειριστών καθορίστηκε με πολιτικές αποφάσεις. Αυτοί που αποφάσιζαν την αυτο-ρύθμιση των αγορών, δηλαδή η πολιτική τάξη, αντί να αναλάβει τις ευθύνες της, προσπαθεί να τις φορτώσει αλλού,να ενοχοποιήσει κάποιους «κακούς διαχειριστές».
Αν δεν κατανοεί την πραγματικότητα ο κ. Νεοφύτου, επισημαίνω ότι οι πολιτικοί δημιούργησαν ένα κανονιστικό πλαίσιο χωρίς κανόνες όπου εκφράζονταν και τα άτομα και η ηθική τους και χωρίς καμία δικλίδα ασφαλείας για τη λειτουργία του συστήματος!!!

Και αυτό το κανονιστικό πλαίσιο που γέννησε την οικονομική κρίση και τη διαφθορά καθορίστηκε από την οικονομική και πολιτική ολιγαρχία. Η αυτο-ρύθμιση των αγορών απλώς δημιούργησε ένα νέο πλαίσο λειτουργίας της πολιτικής με τη διαπλοκή, το παρασκήνιο και τη διαφθορά. Υπόλογοι στους πολίτες είναι οι πολιτικοί και όχι οι διαχειριστές και τα διοκητικά συμβούλια των τραπεζών.

Επομένως η λεγόμενη οικονομική κρίση είναι συνυφασμένη με το συγκεκριμένο πολιτικό και οικονομικό σύστημα το οποίο επιτρέπει στους φανερούς και διαπλεκόμενους φορείς της εξουσίας να αποφασίζουν κατά το δοκούν και είς βάρος των συμφερόντων της κοινωνίας. Αριστεροί και δεξιοί προτάσσουν ως σωσίβιο τον κρατικό παρεμβατισμό. Μα η κρίση δημιούργηθηκε με την παρέμβαση του κράτους υπέρ της οικονομικής ολιγαρχίας και στο στάδιο της γένεσης της κρίσης και στο στάδιο της αντιμετώπισής της. Το πρόβλημα είναι κατεξοχήν πολιτικό και ως τέτοιο επιβάλλει την πολιτική αντιμετώπιση. Και το οικονομικό πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο όταν τεθεί το πολιτικό και οικονομικό σύστημα υπό τον έλεγχο της κοινωνίας. Δηλαδή να αναγνωριστεί θεσμικά το δικαίωμα στον πολίτη να ελέγχει τους φορείς της εξουσίας και για την ορθότητα της πολιτικής τους και για το σύννομο των πράξεών τους. Η θεσμική αναγνώριση του πολίτη ως εντολέα θα αλλάξει δραματικά τη σχέση της κοινωνίας με την πολιτική και την οικονομία.

Φυσικά ο κ. Νεοφύτου, για να είναι πιο αντικειμενικός, θα μπορούσε εκτός από τον Γκρίσπαν να επικαλείται και τον Τσόμσκι. Σε συνέντευξή του (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ,17/10/2008) τονίζει για την κρίση: « Απ΄ όσο μπορώ να δω, προς το παρόν δεν υπάρχει ένδειξη κάποιας σημαντικής θεσμικής αλλαγής, αν και θα υπάρξουν τροποποιήσεις των ρυθμιστικών μέσων. Οι βασικές και γνωστές συνέπειες της οικονομικής φιλελευθεροποίησης, όπως η υποτίμηση των ρίσκων, με συνέπεια τις πιθανές προκλήσεις κρίσεων, και η επίθεση στη δημοκρατία, παραμένουν απαράλλακτες». Επισημαίνει ακόμα: «...οι αντιπρόσωποι των δύο φατριών του κυβερνώνος επιχειρηματικού κόμματος, παίρνουν τις αποφάσεις. Ως συνήθως, ο λαός διαφωνεί κάθετα με τα μέτρα».
Το τραγικό είναι πως ο κ. Γκρίσπαν είναι ,όπως και ο κ. Αβέρωφ, συγκλονισμένος από την κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Δεν είναι συγκλονισμένοι από τη φτώχεια, την πείνα, την ανεργία , τη θνησιμότητα στον πλανήτη. Ο κ. Γκρίσπαν δεν είναι συγκλονισμένος που 9.600.000 οικογένειες ( ποσοστό 28% ) στις ΗΠΑ ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας!!!

Το σύνθημα των όπου γης ολιγαρχικών είναι: «δώστε στους τραπεζίτες, πάρτε από τους πολίτες»!!! Όσο γι αυτούς που πιστεύουν ότι οι κυβερνήσεις αντιπροσωπεύουν τους λαούς, είναι τουλάχιστον αφελείς. Ποτέ και πουθενά κανένας λαός δε θα συναινούσε στη χρηματοδότηση των τραπεζιτών !!!