Η αστυνομία την 1η Οκτωβρίου και λίγο πριν την έναρξη της στρατιωτικής παρέλασης προχώρησε σε προληπτικές συλλήψεις δεκαέξι νεαρών οι οποίοι μοίραζαν φυλλάδια στο χώρο της παρέλασης.
Η ενέργεια της αστυνομίας ήταν προληπτική, είπε ο Υπουργός Δικαιοσύνης.Και ο Αρχηγός της Αστυνομίας συμπλήρωσε πως ήταν «μια προληπτική κίνηση».
Η ανάγκη για πρόληψη προϋποθέτει κάποιο «κακό». Και το «κακό» στην προκειμένη περίπτωση ήταν οι «πληροφορίες» της αστυνομίας πως κάποιοι θα δημιουργούσαν «τεταμένη κατάσταση» στο χώρο της παρέλασης.
Τέτοιες επαίσχυντες, αντιδημοκρατικές και ανελεύθερες προσεγγίσεις δεν είναι κάτι καινούριο.
Στα αρχαία χρόνια προληπτική πολιτική ασκούσαν οι τύραννοι εγκαθιδρύοντας ένα σύστημα καθολικής επιτήρησης με τους «ωτακουστές». Στο μεσαίωνα η καθολική επιτήρηση χρησιμοποίηθηκε για την αντιμετώπιση της πανούκλας. Και στις μέρες μας επανήλθε γενικευμένα με πρωτοστάτη τις ΗΠΑ και τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Το νέο μεγάλο «κακό» είναι η τρομοκρατία, αυτή είναι η πανούκλα της εποχής μας για την οποία επιβαλλέται η καθολική επιτήρηση. Οι νέοι «τύραννοι» της εποχής μας για να διαφυλάξουν τα συμφέροντά τους σε βάρος των λαών εφηύραν τη νέα πανούκλα. Η εφεύρεση αυτή βόλευε για την επιβολή ενός συστήματος καθολικής επιτήρησης των πολιτών με πρόσχημα την πρόληψη του «κακού».
Με πρόσχημα την τρομοκρατία οι ΗΠΑ και η ΕΕ και η Κύπρος φυσικά προώθησαν και προωθούν το κτύπημα των ατομικών ελευθεριών, την αστυνομοκρατία, το χαφιεδισμό και το φακέλωμα. Και όλα αυτά προληπτικά, για το καλό μας!!!
Και η ανθρωπότητα άρχισε να βιώνει τις προληπτικές συλλήψεις, τις προληπτικές φυλακίσεις, τα προληπτικά βασανιστήρια και τους προληπτικούς θανάτους.
Αυτό το κλίμα στην Κύπρο άρχισε να επιβάλλεται από τις «δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις» της τριμερούς διακυβέρνησης του Τάσσου.
Ο Πρόεδρος Τ. Παπαδόπουλος διακήρυττε( World Leadership Forum 2005): «Σε αυτή τη νέα εποχή της παγκοσμιοποίησης και την καθολική πάλη ενάντια στην τρομοκρατία, υπερασπιζόμαστε την πλευρά των ΗΠΑ και εργαζόμαστε μαζί στην καταπολέμηση αυτής της σοβαρής απειλής στον ανθρώπινο πολιτισμό. Έχουμε υποστηρίξει τις ΗΠΑ στην πάλη της ενάντια στην τρομοκρατία».
Συνήργησε λοιπόν η «προοδευτική» τριμερής του Τάσσου,σύμφωνα με καταγγελίες του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Ευρωκοινοβουλίου, στις παράνομες πτήσεις της CIA στην Ευρώπη για μεταφορά υπόπτων για τρομοκρατία, παραβιάζοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα ,συμφώνησε με τα άλλα κράτη της ΕΕ στον ευρω-χαφιεδισμό και το ευρω-φακέλωμα των πολιτών,αποδέχτηκε τη Σύμβαση του Προυμ,προώθησε στη Βουλή την τροποποίηση του Συντάγματος για άρση του απορρήτου των επικοινωνιών, ώστε να επιτρέπονται οι παρακολουθήσεις πολιτών υπό όρους.
Η κυβέρνηση του «προοδευτικού» κ. Χριστόφια συνεχίζει τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, την πρόληψη της πανούκλας. Προσχηματικά εννοείται γιατί οι ανάγκες οι κομματικές και οι καθεστωτικές επιβάλλουν την προσαρμογή στις ιδιαιτερότητες της Κύπρου.
Τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών που κατέχει το κράτος είναι στην ελεύθερη διάθεση των πολιτικών και των κομμάτων αντίθετα με το νόμο!!!
Εγκαθιστά σύστημα παρακολούθησης των δημόσιων χώρων με 480 κάμερες και κόστος 28 εκατ. ευρώ για αντιμετώπιση δήθεν των τροχαίων παραβάσεων, αλλά οι κάμερες θα μπορούν και να βιντεογραφούν!!!
Προωθεί στη βουλή νομοσχέδιο για παρακολούθηση τηλεφώνων με απόφαση του ανακριτή και χωρίς δικαστική απόφαση για προστασία «της ανθρώπινης ζωής». Και μάλιστα με το αιτιολογικό ότι «παρόμοια ρύθμιση περιέλαβαν οι Γάλλοι στη δική τους νομοθεσία»!!!
Προωθεί στη βουλή νομοσχέδιο που δίνει το δικαίωμα στην αστυνομία και το Γ. Εισαγγελέα να αποφασίζουν ποια οργάνωση θεωρείται τρομοκρατική και προκαλεί την αντίδραση όλων των κομμάτων!!!
Και τη 1η Οκτωβρίο προχώρησε σε προλήπτικές συλλήψεις πολιτών με πρόσχημα πληροφορίες για επεισόδια.
Η λογική των μέτρων και των ενεγειών που προωθούνται είναι πως όλοι οι πολίτες είναι ύποπτοι, άρα επιτήρηση όλων, καθολική επιτήρηση. Όλοι οι πολίτες είναι εκ προοιμίου ύποπτοι στα μάτια της εξουσίας. Η καθολική επιτήρηση επιφέρει την καθολική παρακολούθηση.
Αυτή η προσέγγιση δεν είναι καινούρια. Παραπέμπει σε κάποιους σκοτεινούς χρόνους, που οι άνθρωποι πίστευαν πως είχαν περάσει οριστικά. Όμως επανέρχονται, λες και διανοητικά ο άνθρωπος δεν μπορεί να προχωρήσει, να προοδεύσει και η μόνη διέξοδός του είναι ο μεσαίωνας.
Στα πιο πάνω πλαίσια εφευρίσκονται οι προληπτικές συλλήψεις, οι προληπτικές φυλακίσεις, οι προληπτικοί βασανισμοί, οι προληπτικοί θάνατοι και οι προληπτικές καταδίκες. Όλα αυτά αποτελούν αποτελεσματικούς τρόπους αποκλεισμού στη βάση της λογικής της εξορίας του λεπρού. Οι αυθαίρετες συλλήψεις, η μεταφορά υπόπτων σε χώρες όπου επιτρέπονται τα βασανιστήρια, το Γκουαντάναμο, τα στρατιωτικά δικαστήρια για εκδικασμό των υπόπτων συντηρούν το πλαίσιο του ατέλειωτου πολέμου,της καθολικής επιτήρησης και του μεγάλου εγκλεισμού των πολιτών.
Η κυβέρνηση Χριστόφια, το ΑΚΕΛ, οι συνοδοιπόροι σε τέτοιες μεθοδεύσεις ανελεύθερες της νέας τάξης γράφουν πράγματι ιστορία. Και πρέπει να συμπεριληφθεί στα σχολικά βιβλία για να γνωρίζουν οι νέοι μας ποιοι «αγωνίζονται» στις μέρες μας για περιορισμό των ατομικών τους ελευθεριών.
Η woke τζαι η woke τζαι η woke!
Πριν από 3 εβδομάδες
8 σχόλια:
Κύριε Σταύρου,
Διαβάζοντας το κείμενο σας (στο άλλο σας μπλογκ) με τίτλο «Η αναπαλαιωμένη εκπαιδευτική πολιτική ή περί βίας στα σχολεία και ο μύθος του Σίσυφου», μου δημιουργήθηκαν οι εξής απορίες και ερωτηματικά, τα οποία και υποβάλλω εδώ*:
(*Σημείωση: Επειδή δεν έχω μπλογκ τα ερωτήματα που έγραψα (πιο πάνω) δεν μπορούσα να τα στείλω (ως ανώνυμος) στο μπλογκ σας για την εκπαίδευση, γι’ αυτό και τα στέλνω εδώ, όπου επιτρέπεται η ανωνυμία).
- Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα αιτία της βίας στα σχολεία;
- Η παραβατικότητα στα σχολεία είναι ανεξάρτητη της παραβατικότητας στην κοινωνία (νεανικής και γενικότερης);
- Πως καταπολεμάται το κακό στη ρίζα του;
- Ποιος ο ρόλος της οικογένειας στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους;
- Τα ρίχνουμε όλα στους εκπαιδευτικούς και στο Υπουργείο Παιδείας και οι υπόλοιποι νίπτουμε τα χείρας μας ως σύγχρονοι Πόντιοι Πιλάτοι;
- Δεν πρέπει ο καθένας να αναλάβει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί και να κοιτάξει τα κακώς έχοντα στο δικό του τον τομέα;
- Δεν πρέπει στο τέλος της ημέρας πέραν από τις ανησυχητικές διαπιστώσεις να προχωράμε και σε συγκεκριμένες εισηγήσεις και ενέργειες για επίλυση του προβλήματος;
Σας ευχαριστώ για την κατανόηση.
ΖουΖου
Κύριε Stavrou,
Βασικά θα συμφωνούσα με το περιεχόμενο του κειμένου Σας πλην δυο σημείων.
(Τα πλείστα απ’ όσα γράφετε σε σχέση με την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Αμερική και την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις μεθοδεύσεις αυτών των κρατών για την αντιμετώπιση της δήθεν διεθνούς τρομοκρατίας ισχύουν βασικά για την Αμερική και την Ευρώπη και ίσως μερικώς για την Κύπρο).
Όμως:
1. Το περιστατικό με τους διανομείς των εθνικιστικών φυλλαδίων και τις ατυχείς και αψυχολόγητες ενέργειες της Αστυνομίας δεν νομίζω να έχει σχέση με τις διεθνείς πρακτικές καταπολέμησης της «τρομοκρατίας». Αντίθετα πρέπει να το δούμε ως ένα περιστατικό που χαρακτηρίζει το καθεστωτικό ρόλο της Αστυνομίας, ως μέρος του κατασταλτικού μηχανισμού του αστικού κράτους, άρα καμιά σχέση δεν έχει μ’ όσα αναπτύσσετε στο κείμενο σας.
2. Υπερβολική και φοβική πέρα για πέρα η τελευταία παράγραφος του κειμένου σας. Κοινός δικτάτορας ο Χριστόφιας! Ο.Κ. τότε να τον βάλουμε και στα σχολικά βιβλία. Άραγε πόσα τέτοιας φύσεως περιστατικά πρέπει να βάλουμε; Νομίζω ότι οι εμμονές μας κάποιες στιγμές μας κάνουν να χάσουμε και το μέτρο!
Anef_Oriwn
Κυριακή 5/10/2008 – 7:15 μ.μ.
@ Ζου Ζου
Συμφωνώ μαζί σας ότι η παραβατικότητα στα σχολεία δεν είναι ανεξάρτητη από το κοινωνικό γίγνεσθαι.
Σήμερα στα σχολεία η παραβατικότηα παίρνει τη μορφή της γενικευμένης ανομίας, μιας κατάστασης που μεταφέρεται από την κοινωνία αλλά και που αναπαράγεται μέσα από τις σχολικές δομές.
Σε συνθήκες ανομίας κυρίως σταδιακά αρχίζει να επικρατεί, κατά μίμηση των κοινωνικών προτύπων , ο νόμος της δύναμης.Γι αυτό και εδραιώνονται οι κλίκες, οι συμμορίες, οι προστάτες κλπ..
Δυστυχώς η οικογένεια σήμερα δεν μπορεί να κάνει πολλά.
Για το θέμα των ευθυνών είναι για μένα ότι την πολιτική ευθύνη έχει αυτός που αποφασίζει για όλους. Αφού αποφασίζει ο Υπουργός αυτός έχει και την ευθύνη.Ασκώ κρτική σε αυτούς που πληρώνονται και έχουν το χρόνο και την αρμοδιότητα να παίρνουν αποφάσεις.
Δεν μπορεί οι αρμόδιοι να εμφανίζονται ως αναρμόδιοι και μετά να λέμε ο καθένας να ναλάβει τις ευθύνες του.
Μου ζητάς να υποβάλω εισηγήσεις για το πρόβλημα. Αν γνωρίζεις κάποια διαδικασία πολιτική όπου ο πολίτης καταθέτει τις προτάσεις του, όταν τίθεται ένα πρόβλημα, και συζητούνται ή έστω λαμβάνονται υπόψη , τότε υπόσχομαι ότι θα το κάνω.
@ anef
Για την αστυνομία δε συμφωνούμε. Οι αρμοδιότητές της στα πλαίσια της καταπολέμησης της τρομοκρατίας έχουν αναβαθμιστεί. Εσύ το βλέπεις ως μεμονωμένη καθεστωτική συμπεριφορά.
Για το κ. Χριστόφια παραθέτω συγκεκριμένες ενέργειές της κυβέρνησής του που πλήττουν την ατομική ελευθερία των πολιτών. Ποιο είναι το φοβικό ή το υπερβολικό; Για μένα τίποτε αλλά για σένα που έχεις διαφορετική αφετηρία όλα.
Μέτρο στην καταπάτηση των ατομικών ελευθεριών δεν υπάρχει. Δεν μπορεί να είμαι ολίγον ελεύθερος.
Η αναφορά στη σχολική ιστορία υπονοεί ότι ιστορία δεν είναι ότι πιστεύει η δεξιά ή η αριστερά στην Κύπρο. Υπάρχει και μια άλλη ιστορία που παίρνει ως κέντρο την κοινωνία και την ελευθερία.
Κύριε Stavrou,
Αν διαβάσεις καλύτερα και πιο προσεκτικά τα σχόλια μου θα δεις ότι δεν θεώρησα καθόλου «ως μεμονωμένη καθεστωτική συμπεριφορά», τις ενέργειες της Αστυνομίας ... Αντίθετα θεωρώ ότι αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα της διαχρονικής της καθεστωτικής αντίληψης (των εκάστοτε κρατούντων) για το ρόλο της Αστυνομίας και όπως τούτος ο ρόλος καθιερώθηκε και εμπεδώθηκε μέσα στα 40-50 χρόνια λειτουργίας της Κυπριακής Δημοκρατίας και του (αστικού) κρατικού μηχανισμού.
Η Αστυνομία βασικά λειτουργεί κατασταλτικά, συνήθως γραφειοκρατικά και με το γράμμα του Νόμου κι όχι το πνεύμα (συνήθως όταν έχουν να κάνουν με κανένα μικρό κι ασήμαντο κι όχι με κανένα μεγάλο). Συχνά μάλιστα παρατηρούμε και φαινόμενα κατάχρησης εξουσίας (όπως με το περιστατικό στο χώρο της παρέλασης αλλά και στα γήπεδα πρόσφατα όταν επέβαλαν με το έτσι θέλω διακοπές ποδοσφαιρικών αγώνων), για να μη μιλήσουμε για το τι ψιθυρίζεται για συναλλαγές με ανθρώπους της νύχτας κι άλλα ύποπτα στοιχεία.
Την πολιτική ευθύνη για ότι έγινε στην παρέλαση σίγουρα την έχει ο αρμόδιος Υπουργός και κατ’ επέκταση ο Πρόεδρος. Μέχρις εδώ ορθά και πολύ καλά, αλλά ρε μεγάλε να το γράψουμε και στα σχολικά βιβλία δεν νομίζεις ότι υπερβάλλεις; Πολύ το’ χουμε ψειρίσει το θέμα – γιατί δηλαδή επειδή το κατεστημένο (η Αστυνομία) άγγιξε τώρα κάποια εθνικοφρονάκια, που παλαιοτέρα τους έκανε πλάτες;
Anef_Oriwn
Δευτέρα 6/10/2008 – 5:59 μ.μ.
@ ανευ
Το θέμα της ελευθερίας του ανθρώπου θα πρέπει να γνωρίζεις ότι δεν είναι θέμα "ψειρίσματος".
Αν η αστυνομία αγγιξε τώρα κάποια "εθνικοφρονάκια" ή κάποιους άλλους συμπολίτες μας δεν αλλάζει την ουσία του ζητήματος ούτε κατά ένα σίγμα. Γιατί είναι ζήτημα της στάσης των φορέων της εξουσίας και της γραφειοκρατίας απέναντι στον πολίτη και την ελευθερία του. Και η ελευθερία των πολιτών δεν κινδυνεύει , όπως ίσως νομίζεις, από το δεξιό ή αριστερό πολίτη αλλά οι πάντες κινδυνεύουν από την εξουσία του κράτους.
Κατανοώ ότι προσπαθείς να υποβαθμίσεις το συμβάν για τους δικούς σου λόγους. Αυτοί οι λόγοι δεν ισχύουν και για μένα.
Κύριε Σταύρου,
Είδα, πριν μερικές μέρες, την απάντηση που δώσατε για τα σχόλια που έκανα αλλά μόλις σήμερα καταφέρνω να σας ανταπαντήσω.
Με λύπη μου θα ήθελα να αναφέρω ότι η ποντιοπιλατική σας απάντηση (και δη από ένα εκπαιδευτικό) μ’ έχει απογοητεύσει.
Σίγουρα την πολιτική ευθύνη για ότι σχετίζεται με την Παιδεία την έχει ο εκάστοτε Υπουργός Παιδείας, ενώ πρακτικά την φέρουν οι ανώτεροι λειτουργοί και τεχνοκράτες του Υπουργείου του, οι οποίοι είναι και οι αρμόδιοι για επί μέρους ζητήματα.
Όμως δεν νομίζετε ότι η σχέση Εκπαιδευτικών – Υπουργείου θα ‘πρεπε να ήταν αμφίδρομη για εφαρμογή της πολιτικής του Υπουργείου μέσα στο σχολικό χώρο αλλά και για την επεξεργασία σχεδίων αναβάθμισης και βελτίωσης των εκπαιδευτικών προγραμμάτων και όχι μόνο; Δεν έχουν άποψη για ότι διαδραματίζεται (καλώς ή κακώς) στα σχολεία; Δεν θα έπρεπε να επεξεργαστούν τρόπους για να φτάνουν οι απόψεις τους στα υψηλά δώματα του Υπουργείου; Ποιος ο ρόλος της οργάνωσης τους της ΟΕΛΜΕΚ καθώς και το παραταξιακών οργανώσεων; Κι αν δεν σας ικανοποιεί η υφισταμένη κατάσταση (με τις οργανώσεις και το ρόλο που παίζουν) τι κάνετε για ν’ αλλάξει τούτο;
Καταιγισμός οι ερωτήσεις μου (και με συγχωρείτε γι’ αυτό αλλά πιστεύετε πως απλώς με το να γράφετε επικριτικά κείμενα και να μεμψιμοιρείτε στο διαδίκτυο θα βελτιωθούν τα πράματα;
ΖουΖου
@ΖΟΥ ΖΟΥ
Το γεγονός ότι δε σε ικανοποίησε η απάντηση μου είναι κάτι θεμιτό. Φυσικά αυτό επιβεβαιώνει - και δεν υπάρχει πρόβλημα - το γεγονός ότι αντικρύζουμε διαφορετικά την πραγματικότητα.
Κανένας πολίτης δεν έχει ρόλο ποντιοπιλατικό γιατί δεν έχει τέτοια εξουσία. Πολτιοπιλατική στάση μπορούν να κρατούν οι φορείς της εξουσίας και όχι οι πολίτες που ασκούν κριτική στην εξουσία.
Αν για παράδειγμα μια κοινωνία στραφεί εναντίον μιας απόφασης της κυβέρνησης ή την καταψηφίσει στις εκλογές, τόυε η στάση της κοινωνίας είναι ποντιοπιλατική γιατί δεν είχε προτάσεις;
Συμφωνώ ότι άλλο η πολιτική ευθύνη και αάλλο η διοικητική ευθύνη. Αλλά και για την απόδοση διοικητικών ευθυνών απαιτείται πολιτική απόφαση. Και οι διοικητικές ευθύνες είναι πολιτικό ζήτημα.
Ένα πράγμα είναι η δράση του εκπαιδευτικού στην αίθουσα διδασκαλίας. Εκεί είναι η ατομική πρωτοβουλία και ευθύνη σε μια προσπάθεια βελτίωσης μερικών κακώς εχόντων. Άλλο πράγμα η δράση στη σχολική μονάδα.Εκεί έχεις δυνατότητα να ακουστείς, αλλά η αρμοδιότητα ανήκει σε άλλους.Μπορείς να υποβάλειςκαι τν πιο λογική πρόταση για βελτίωση, όλοι να συμφωνούν αλλά ο αρμόδιος να πει όχι. Άρα είναι θέμα εξουσίας και όχι εισηγήσεων.
Για το θέμα τώρα της αμφίδρομης επικοινωνίας για την εφαρμογή της πολιτικής του Υπουργείου, δηλαδή για να δείξω στο Υπουργείο πόσο καλό εκτελεστικό όργανο είμα, πόσο πειθήνιο όργανο είμαι, αυτό δε χρειάζεται. Μπορώ να παίρνω αποφάσεις σε σχέση με τη διδακτική πράξη για να περιορίσω το κακό, αν υπάρχει. Δεν μπορεί όμως να εξαλειφθεί αφού η απόφαση είναι δεδομένη. Γιατί καμία εξουσία θα παραδεχθεί ποτέ ότι έκανε ένα λάθος.
Επικριτικά κείμενα γράφω. Δε μεμψιμοιρώ γιατί δεν είμαι μίζερος.
Γιατί γράφω; Γιατί εφόσον επικρατεί ο δικός σας τρόπος σκέψης- και πράματι αυτός επικρατεί - τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει. Είναι λοιπόν και αυτό που κάνω κάτι.
Και αν μεν είστε Υπουργός Παιδείας ή ο ιδιοκτήτης της τάδε τράπεζας κατανοώ τον τρόπο σκέψης σας.
Αλλά αν είσαι ένας πολίτης και παίρνεις τη στάση του ουδέτερου, τότε ήδη έχεις διαλέξει στρατόπεδο.
Για να αλλάξουν τα πράγματα χρειάζεται πολλή δουλειά μέσα στους πολίτες ώστε να απαγκιστρωθούν από της λογικές που τους επιβάλλουν κάποιοι για τα δικά τους συμφέροντα και απροβλημάτιστα αποδέχονται.
Γι αυτό θα συνεχίσω να γράφω, μέχρι να μη χρειάζεται να γράφω.Γι αυτό θα μιλώ, γι αυτό θα χρησιμοποιώ κάθε τρόπο επικοινωνίας, και το διαδίκτυο φυσικά.
Δημοσίευση σχολίου