"Χάρτα δεοντολογίας" Αναστασιάδη και άλλα παραμύθια

Χάρτα δεοντολογίας υπέγραψαν οι Υπουργοί της κυβέρνησης Αναστασιάδη με στόχο την οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους πολίτες. Η Χάρτα συνιστά ένα θεωρητικό κείμενο χωρίς ιδιαίτερη πρακτική αξία. Όμως και έτσι, αντανακλά τη φιλοσοφία των κυβερνώντων σήμερα.

Η Χάρτα δεοντολογίας εκφράζει την κυρίαρχη λογική της διεθνούς ολιγαρχίας –οικονομικής και πολιτικής – περί της ανάγκης αυτο-ρύθμισης. Δηλαδή, η αγορά αυτορυθμίζεται, τα κόμματα αυτο-ρυθμίζονται. Κατά  ανάλογο τρόπο και τα μέλη της κυβέρνησης αυτο-ρυθμίζονται με ένα κώδικα που εφηύραν οι ίδιοι και θα εφαρμόσουν (;) οι ίδιοι.

Η έννοια της αυτο-ρύθμισης , όπως γίνεται κατανοητή σήμερα, είναι το όχημα για απομείωση της σημασίας του νόμου αλλά και αποδυνάμωσης του φορέα του νόμου, δηλαδή αυτού που ονομάζεται κράτος. Η επιβολή του από την οικονομική ολιγαρχία και η αποδοχή του από τη πολιτική ολιγαρχία έχει ως αποκλειστικό σκοπό να τεθούν υπεράνω του νόμου –κράτους και να ενεργούν χωρίς κανένα κοινωνικό έλεγχο. Ή, η αναγνώριση της αρχής πως το κράτος και η πολιτική θα υπηρετούν την αυτο-ρυθμιζόμενη αγορά, δηλαδή αυτούς που ελέγχουν την οικονομία ή τους κάτόχους του πλούτου, των προνομίων και της εξουσίας.

Σε αυτά τα πλαίσια η Χάρτα δεν έχει κάποια πολιτική σημασία με την έννοια ότι δεσμεύει πολιτικά κάποιον, αλλά μόνο ηθική, Δηλαδή στόχος της δεν είναι η επίλυση προβλημάτων της κοινωνίας , αλλά η ηθική διαπαιδάγωγηση ανήθικων πολιτικών!

Έτσι, η Χάρτα Αναστασιάδη αποτυπώνει με τις αναφορές της τη σήψη και τη διαφθορά που επικρατεί στο πολιτικό προσωπικό και προσπαθεί να το διαπαιδαγωγήσει ηθικά, ώστε να βελτιωθεί κάπως και να μην προκαλούν την κοινωνία με τη συμπεριφορά τους.

Η ηθική προσέγγιση πολιτικών προβλημάτων αναδεικνύει ότι δεν υπάρχουν πολιτικές προτάσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων και αναδεικνύει τη Χάρτα σε ένα κείμενο γενικόλογο αλλά και γελοίο.

Ειδικότερα:

Είναι μη λογικό στην πολιτική να φτιάχνεις κώδικες χωρίς μηχανισμό ελέγχου. Τι μας λέει η Χάρτα; Για παράδειγμα, ένας Υπουργός που θα κάνει κάποιο ρουσφέτι, θα πρέπει ταυτόχρονα να ετοιμάσει την επιστολή παραίτησης του!Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει!!!

Αν τώρα ψιλοκοσκινήσεις το ζήτημα και δεδομένου ότι κανείς δεν κρατεί αποδεικτικά στοιχεία για ρουσφέτι, τότε ένας υπουργός πώς θα παραιτηθεί για κάτι που δεν μπορεί να αποδεικτεί;

Αν προχωρήσεις πιο πέρα, διερωτάσαι γιατί ο Πρόεδρος δεν έδωσε εντολή στον Γενικό Εισαγγελέα να εφαρμόσει το νόμο περί ρουσφετιού, κάτι που ο Γενικός Εισαγγελεάς αρνείται να πράξει, παραβιάζοντας το σύνταγμα και τους νόμους;

Και αν πάρεις το γράμμα της Χάρτας που καλεί τους υπουργούς να «απέχουν από την όποια παρέμβαση που μπορεί να εκληφθεί ως εύνοια ή προνομιακή μεταχείριση προς οποιονδήποτε», τότε τι γίνεται με την εφευρετική προσέγγιση του ΔΗΚΟ πως οι παρεμβάσεις γίνονται για την αποφυγή αδικίας και εφαρμογή της αξιοκρατίας; Ποια είναι τα όρια της εύνοιας από την αποφυγή αδικίας για να ξέρουν και οι υπουργοί τι κάνουν;

Και αν πάρεις τις απόψεις του κ. Αναστασιάδη  που ταύτιζε την αξιοκρατία με τον μη αποκλεισμό των μελών του ΔΗΣΥ από διορισμούς και προαγωγές, τέτοιες παρεμβάσεις υπουργών θεωρούνται ρουσφέτι;

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΡΟΥΣΦΕΤΙ. Ας το πιστέψουμε. Τότε, ο μόνος που απομένει από κυβερνητικής πλευράς να κάνει ρουσφέτι είναι ο κ. Αναστασιάδης. Αυτόν ποιος θα τον ελέγχει; Και τι θα γίνει με τα κόμματα και τους βουλευτές; Μήπως είναι τελικά πρόθεση της κυβέρνησης το ρουσφέτι να το αφήσει στα χέρια τους;

Tι είναι λοιπόν η Χάρτα Αναστασιάδη; Απόδειξη της πλήρους υποταγής της πολιτικής στην αυτο-ρυθμιζόμενη  οικονομία της αγοράς, επιβεβαίωση της ολιγαρχικής πολιτικής του και πρόθεση δημιουργίας μιας κοινωνίας της ζούγκλας με απομείωση της σημασίας του νόμου. 

ΥΓ. Απορία αφελούς πολίτη: Εφαρμόστηκαν οι αρχές της Χάρτας στις πρόσφατες μετακινήσεις των μελών της αστυνομικής δύναμης; Δηλαδή, δεν έγινε επιλογή των μελών της προεδρικής φρουρας με αναφορές του τύπου «τούτος είναι δικός μας» ή «τηλεφώνησε ο τάδε για μετακίνηση του τάδε»;