Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Ο Χριστόφιας, ο Αναστασιάδης και....ο Χίτλερ

Οι φορείς της πολιτικής εξουσίας στην Κύπρο κυριολεκτικά δε ντρέπονται. Ανοίγουν το στόμα τους και ότι θέλουν πετάσσουν. Είναι τόσο υπερμεγέθεις οι ανοησίες τους που κυριολεκτικά δε βρίσκεις λογικό επιχείρημα να τους αντιμετωπίσεις. Οι πρωτομάστορες της καταστροφής της Κύπρου , το αμίμητο δίδυμο Χριστόφια – Αναστασιάδη, έχουν κυριολεκτικά γίνει πρωταγωνίστες ενός θεάτρου με τίτλο: «Πώς εξαπατούμε το λαό;»Υποτίθεται ότι για μήνες αντιδικούσαν για το μημόνιο. Ο ένας έλεγε εδώ και τώρα μνημόνιο και ο άλλος έλεγε: «μη βιάζεσαι Νίκο, σιγά-σιγά, θέλει τρόπο το πράμα». Και για μήνες ολόκληρους αμφότεροι αερολογούσαν και κινδυνολογούσαν, ώστε σε αγαστή συνεργασία με τους τραπεζίτες να τα φορτώσουν στο λαό.
Σε αυτά τα πλαίσια και σε συνθήκες πλήρους σκοταδισμού συζητούσαν με την τρόϊκα για το περιεχόμενο του μνημονίου χωρίς να ενημερώνουν το λαό με πρόσχημα ότι είναι απαίτηση της τρόϊκας δήθεν. Αιφνιδιαστικά τροϊκανοί και κυβέρνηση συμφώνησαν σε ένα μνημόνιο και τώρα με συνοπτικές διαδικασίες πρέπει να περάσει από τη βουλή για να σωθεί ο τόπος, να προλάβουν , λένε, το επόμενο eurogroup. Χριστόφιας και Αναστασιάδης χέρι – χέρι περνούν τα νομοσχέδια για το μνημόνιο στο άψε-σβήσε μήπως και προλάβει κάποιος και αντιδράσει. Δηλωμένος εχθρός και των δύο είναι ο λαός.
Και οι πάτρωνές τους απο το εξωτερικό θα τους δίνουν συγχαρητήρια για τις ασύλληπτες ικανότητες τους στην επιβολή των μεθοδεύσεων τους σε βάρος του λαού. Και θα ανταγωνίζονται ποιος είναι το καλύτερο τσιράκι της διεθνούς ολιγαρχίας στην Κύπρο.
Τι κοινό έχουν αυτά τα δύο υπολείμματα της δεσποτείας στην Κύπρο; Η πίστη τους στον σκοταδισμό, η αποφασιστικότητά τους στη λήψη μέτρων εναντίον του λαού, η ανευθυνότητά τους ως πολιτικών και πάνω απ΄ όλα η δεσποτική τους νοοτροπία. Και οι δυο ακόμα είναι καλά μαθητάκια του νεοφιλελευθερισμού: όπως οι ιδιοκτήτες του οικονομικού συστήματος θέλουν να αυτορυθμίζονται – η λεγόμενη ελεύθερη αγορά – έτσι και οι ίδιοι ως ιδιοκτήτες του πολιτικού συστήματος θέλουν να αυτορυθμίζονται. Και φυσικά η αυτορύθμισή τους θα γίνεται με έξοδα των δουλοπαροίκων της κυπριακής κοινωνίας.
Και ο δεσποτισμός τους είναι τόσο έντονος που τα κόμματά τους προκειμένου να τους ξεφορτωθούν, η μόνη λύση που βρήκαν, ήταν να τους φορτώσουν στον κυπριακό λαό!!!
Να φανταστείτε, προκειμένου να κατανοήσω τις υψηλού επιπέδου προσεγγίσεις τους, άρχισα να διαβάζω Χίτλερ. Όπως τους κανόνες που έθεσε το 1938 για την πληροφόρηση:
«1.Μην πληροφορείτε κανένα που δεν χρειάζεται να ενημερωθεί.
2.Κανείς να μην μάθει περισσότερα απ΄ όσα χρειάζεται να μάθει.
3.Κανείς να μην μαθαίνει κάτι πιο γρήγορα απ΄ ότι χρειάζεται».
Άμα τα κάμνει ο Χίτλερ είναι φασίστας, άμα τα κάμνουν οι τωρινοί πολιτικάντηδες είναι δημοκρατικοί!!! Αυτά για όσους διερωτούνται ποιος εκτρέφει το φασισμό στην Κύπρο.
Κανένας Χριστόφιας και κανένας Αναστασιάδης δεν έχουν άμεσα ή έμμεσα εξουσιοδότηση να δεσμεύσουν ένα λαό με μνημόνια. Ο μόνος αρμόδιος να αποφασίσει για το μέλλον του είναι ο ίδιος ο λαός με δημοψήφισμα.
Οι κύριοι Χριστόφιας και Αναστασιάδης ως δεσποτίσκοι στην πολιτική είναι απόλυτο φυσικό να μην αποδέχονται κάτι τέτοιο, γιατί θεωρούν ότι η ψήφος του λαού είναι εν λευκώ εξουσιόδοτηση στο πρόσωπό τους. Όπως παλαιότερα υπήρχε εν λευκώ εξουσιόδοτηση του θεού στον απόλυτο μονάρχη!Τι να κάνουμε; Ας πάνε στο σπιτάκι τους να κάνουν τους δεσπότες. Γιατί να τους ανεχόμαστε εμείς όντας ανίκανοι δεσποτίσκοι και λεηλάτες;

ΥΓ. Το κείμενο δεν απευθύνεται σε τυφλά ή συμφεροντολόγα κομματόσκυλα.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

εν αξιο απωρειας που το πιο αυτονοητο πραμα και η πρωτη λεξη που ερχεται στο μυαλο οταν μιλουν στες τηλεορασεις για "επωδυνα μετρα" ειναι ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ αλλα αυτη την λεξη εχτος απο τον νου, δεν την ακους πουθενα αλλου.. ΚΑΖΑΝΙ

andreas f.stavrou είπε...

Αυτοί που κυνικά αποφάσισαν να φορτώσουν το κόστος της απληστίας και της ανικανότητάς τους στις πλάτες του λαού, θα ήταν παράδοξο να θέλουν και δημοψήφισμα. Το πρόβλημα δεν είναι τα κόμματα, τα ΜΜΕ, οι ταπεζίτες, οι συντεχνίες,ο αρχιεπίσκοπος, αυτοί κατοχυρώνουν τα συμφερόντα τους.
Αλλά οι από κάτω; Τόση ηλιθιότητα ώστε να πιστεύους τους σφάκτες τους ως σωτήρες τους;Γιατί οι κάτω δε ζητούν δημοψήφισμα;Η ιδεολογία της εθελοδουλείας των πάνω στη διεθνή ολιγαρχία έχει εμπεδοθεί και ως εθελοδουλεία των κάτω. Μια κοινωνία ιεραρχημένης δουλοπρέπειας δεν έχει κανένα μέλλον.

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς -και δυστυχώς για εμάς- είναι εύστοχη η παρομοίωσή σου ότι οι σημερινοί ηγέτες και η πολιτική που εφαρμόζουν θυμίζει εκείνη του Μεσαίωνα. Γιατί και σήμερα και τότε, η μοίρα ενός έθνους εξαρτόταν από τα καπρίτσια και τις ορέξεις ενός ατόμου που η δύναμη και τα πλούτη τον είχαν διαφθείρει. Και τότε και σήμερα, υπήρχε ο περίγυρος του μονάρχη, τότε οι ευγενείς, και σήμερα οι αγενείς (βλέπε Βουλή) που δήθεν εκπροσωπούσαν τα κατώτερα στρώματα, αλλά στην ουσία έψαχναν (και έβρισκαν, και βρίσκουν) τρόπους να βάλουν χέρι στις τσέπες του μονάρχη για να ικανοποιήσουν τη δική τους απληστία. Καλοί και οι παραλληλισμοί, όμως υπάρχει και μια διαφορά: Κατά τους σκοτεινούς καιρούς του Μεσαίωνα υπήρχε τουλάχιστον μια διαφάνεια, όσο οξύμωρο κι αν φαίνεται αυτό το σχήμα, γιατί τότε τα πράγματα λέγονταν με το όνομά τους δίχως να 'χουν άλλη σημασία. Αυτό δείχνει μια τιμιότητα από την πλευρά των εκμεταλλευτών και από την πλευρά του πλήθους δείχνει μια καθυστέρηση. Αντίθετα σήμερα που ο κόσμος έχει και τις γνώσεις και τις δυνατότητες να ανακαλύψει την αλήθεια, συνεχώς αποδεικνύει ότι ο νους του κόβει λιγότερο από του μεσαιωνικού άνθρωπου. Μήπως λοιπόν αναλογεί και σε εμάς τους ίδιους ένα μερίδιο ευθύνης για ό,τι μας συμβαίνει; Διότι αν είμασταν ηλίθιοι θα μπορούσαμε να απαλλαγούμε λόγω ηλιθιότητας, η αδιαφορία όμως πληρώνεται και μάλιστα ακριβά.