Είναι γελοία η πολιτική τάξη στην Κύπρο. Από το όχι στο μηχανισμό στήριξης, σταδιακά προχώρησαν στο «πιθανόν» και από το πιθανόν στην αίτηση ένταξης.
Είναι τόσο ανίκανοι και απατεώνες που κυριολεκτικά μηχανεύονται διολισθήσεις μέχρι να εξοικειωθεί ο λαός με την εφευρετική και μακρόπνοη πολιτική τους!
Και αρχίζουν τα ανόητα: ποιος φταίει; Αλληλοκατηγορούνται για να αποκρύψουν τη συλλογική τους ανικάνοτητα και να αποπρασανατολίσουν ομαλά το πλήθος.
Υπάρχει σωτηρία από το μηχανισμό στήριξης;
Κατηγορηματικά όχι.
Η αιτία του κακού είναι οι ίδιοι οι πολιτικάντηδες και η συναιτημόνες τους, η οικονομική ολιαγαρχία. Αν είχαν και τις ελάχιστες ικανότητες, δεν θα οδηγούμασταν στο μηχανισμό. Δεν ήταν ικανοί να σώσουν την οικονομία πρίν την ένταξη, θα τη σώσουν μετά;
Από ανίκανοι και άπληστοι ληστές του δημοσιου πλούτου θα μεταμορφωθούν ξαφνικά;
Ή όλα θα αλλάξουν εκτός από τους αφέντες μας;
Πριν το μνημόνιο - αν υπάρξει - με το μηχανισμό στήριξης, απαιτούνται δυο άλλα μνημόνια για να ορθοποδήσει ο τόπος: ένα μνημόνιο για το πολιτικό σύστημα και ένα μνημόνιο για το κράτος. Αυτά είναι προϋπόθεση για να εξυγιανθεί η κυπριακή κοινωνία από το καρκινώματα της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας που λυμαίνεται τον τόπο και έχει ως κύριο χαρακτηριστικό την ανικανότητα και την απληστία.
Τι θα γίνει με το μηχανισμό στήριξης;
Με δανεικά θα συνεχιστεί το πάρτι της ολιγαρχίας και θα βάζουν τον κόσμο να κτυπά παλαμάκια και να πληρώνει τα έξοδά τους. Γιατί στην Κύπρο δεν υπάρχει μια κάποια πολιτική, μόνο πολιτική αλητεία. Μια πολιτική αλητεία που από την ίδρυση του κράτους το εξέλαβε ως λάφυρο και το εκμεταλλευόταν ανάλογα. Και συνέχισαν αμέριμνοι ακόμα και όταν από τη δεκαετία του 1980 ο κόσμος άρχισε να αλλάζει. Και φτάσαμε τώρα στο αυτονόητο: μηχανισμός στήριξης.
Και ξαφνικά οι καταστροφείς του τόπου μεταμόρφώθηκαν σε επίδοξους σωτήρες. Θα μας σώσουν!!!Καλά, ποιοι μας κατέστρεψαν; Άθλιοι, ε άθλιοι!
Είναι τόσο ανίκανοι και απατεώνες που κυριολεκτικά μηχανεύονται διολισθήσεις μέχρι να εξοικειωθεί ο λαός με την εφευρετική και μακρόπνοη πολιτική τους!
Και αρχίζουν τα ανόητα: ποιος φταίει; Αλληλοκατηγορούνται για να αποκρύψουν τη συλλογική τους ανικάνοτητα και να αποπρασανατολίσουν ομαλά το πλήθος.
Υπάρχει σωτηρία από το μηχανισμό στήριξης;
Κατηγορηματικά όχι.
Η αιτία του κακού είναι οι ίδιοι οι πολιτικάντηδες και η συναιτημόνες τους, η οικονομική ολιαγαρχία. Αν είχαν και τις ελάχιστες ικανότητες, δεν θα οδηγούμασταν στο μηχανισμό. Δεν ήταν ικανοί να σώσουν την οικονομία πρίν την ένταξη, θα τη σώσουν μετά;
Από ανίκανοι και άπληστοι ληστές του δημοσιου πλούτου θα μεταμορφωθούν ξαφνικά;
Ή όλα θα αλλάξουν εκτός από τους αφέντες μας;
Πριν το μνημόνιο - αν υπάρξει - με το μηχανισμό στήριξης, απαιτούνται δυο άλλα μνημόνια για να ορθοποδήσει ο τόπος: ένα μνημόνιο για το πολιτικό σύστημα και ένα μνημόνιο για το κράτος. Αυτά είναι προϋπόθεση για να εξυγιανθεί η κυπριακή κοινωνία από το καρκινώματα της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας που λυμαίνεται τον τόπο και έχει ως κύριο χαρακτηριστικό την ανικανότητα και την απληστία.
Τι θα γίνει με το μηχανισμό στήριξης;
Με δανεικά θα συνεχιστεί το πάρτι της ολιγαρχίας και θα βάζουν τον κόσμο να κτυπά παλαμάκια και να πληρώνει τα έξοδά τους. Γιατί στην Κύπρο δεν υπάρχει μια κάποια πολιτική, μόνο πολιτική αλητεία. Μια πολιτική αλητεία που από την ίδρυση του κράτους το εξέλαβε ως λάφυρο και το εκμεταλλευόταν ανάλογα. Και συνέχισαν αμέριμνοι ακόμα και όταν από τη δεκαετία του 1980 ο κόσμος άρχισε να αλλάζει. Και φτάσαμε τώρα στο αυτονόητο: μηχανισμός στήριξης.
Και ξαφνικά οι καταστροφείς του τόπου μεταμόρφώθηκαν σε επίδοξους σωτήρες. Θα μας σώσουν!!!Καλά, ποιοι μας κατέστρεψαν; Άθλιοι, ε άθλιοι!
7 σχόλια:
θλιβεροι και αθλιοι
http://www.tzimakos.gr/diskogr/shmaia/d17-b06.php
Αδυνατώ να πιστέψω ότι φτάσαμε σε αυτό το σημείο...
ΠΩΣ γίνεται μια χώρα των 800χιλ. κατοίκων να μην μπορεί να ελέγχει τα οικονομικά της;
@rose
Και αδίστακτοι στη εξυπηρέτηση των ατομικών και κομματικών συμφερόντων.Είναι αντι-κοινωνικοί και πολύ επικίνδυνοι.
@Λεμέσια
Αν μελετήσεις τις γινόταν στην Κύπρο απο τη δεκαετία του 1990 και το οποίο συνεχίστηκε και την επόμενη δεκαετία στα πλαίσια ενός κομματικού ανταγωνισμού για λαφυραγώγηση του κράτους, τότε το σημερινό ήταν αναπόφευκτο.
Οι λεγόμενοι πολιτικοί στην Κύπρο είναι αστείοι. Ο κόμσος αλλάζει ε΄δω και τουλάχιστον 4 δεκαετίες, και μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισαν να ψελλίζουν διάφορα ανοητολογήματα που του σερβίρουν απέξω και τα υιοθετούν ως μηρυκαστικά ζώα. Είναι ηλίθιοι, ανίκανοι, αδίστακτοι, επικίνδυνοι.
Οι δε πολιτικοί /τραπεζίτες / οικονομολόγοι μας θεωρούν ανάπτυξη το δάνειο σε "επιχειρηματία" για να ανοίξει καφετέρια...
Καλά, αν βάλεις έστω για συζήτηση το θέμα της ανάπτυξης, κυριολεκτικά γελάς με τις προσλήψεις τους. Η έννοια της ανθρωποκεντρικής ανάπτυξης τους είναι τελέιως άγνωστη. Τόσο στενοκέφαλοι είναι, αλλά θέλουν να κυβερνούν και ως απόλυτοι μονάρχες.
Δημοσίευση σχολίου