1. Στην αναγόρευση σε κυρίαρχο θέμα από τα ΜΜΕ, κάποια κόμματα και πολιτικούς των επιδομάτων που χορηγούνται στους μετανάστες/πρόσφυγες από το δημόσιο ταμείο. Όχι γιατί η επιδοματική πολιτική είναι σωστή, αλλά γιατί απεχθάνομαι την υποκρισία των κομμάτων και των πολιτικών. Το να φωνασκούν οι πολιτικοί για τα επιδόματα των μεταναστών συνιστά μια εσκεμμένη προσπάθεια αποπροσανατολισμού των πολιτών από το γεγονός ότι οι κατεξοχήν επιδοτούμενοι σε αυτό τον τόπο και με όρους μάλιστα οικονομικής λεηλασίας του δημόσιου πλούτου είναι τα κόμματα και οι πολιτικο.Και αν ο οικονομικός μετανάστης ή ο πολιτικός πρόσφυγας επιδοτούνται και σε κάποιο βαθμό ικανοποιούν πραγματικές υλικές ανάγκες, η επιδότηση των κομμάτων και των πολιτικών συνιστά κυριολεκτικά κλοπή από το δημόσιο ταμείο. (Γιατί σιωπούν όλοι – πολιτικοί και οργανώσεις - γι αυτό το επιχείρημα; Δεν συμφέρει ή λέμε μόνο ότι μας συμφέρει;)
Επίσης τα επιδόματα που χορηγούνται στους Κύπριους πολίτες και με τα οποία γελά ο καθένας – σε αρκετές περιπτώσεις – λογικά θα έπρεπε να προκαλούν εξίσου οργή. Γιατί και στην περίπτωση των επιδομάτων σε Κύπριους πολίτες, η εξαπάτηση του κράτους και η κατασπατάληση των πόρων του δημόσιου ταμείου δεν είναι λιγότερο προκλητική. Δηλαδή, χορηγούνται επιδόματα τα οποία δεν καλύπτουν πραγματικές ανάγκες των πολιτών.
2.Στην απόφαση της κομματικής ολιγαρχίας να αναγορεύσει σε κυρίαρχο πολιτικό ζήτημα το μεταναστευτικό. Οι κομματικές προσεγγίσεις είναι λαϊκιστικές, βρίθουν αρλουμπολογιών και εντάσσονται σε μια λογική αποκόμισης κομματικού οφέλους εν όψει βουλευτικών εκλογών.
Ούτε και στις ποικίλες οργανώσεις ένθεν και ένθεν που ανέλαβαν να λειτουργήσουν ως φερέφωνα των κομματικών επιταγών με συνθήματα για την λαθρομετανάστευση, την ανεργία, το ρατσισμό και την ξενοφοβία ή τον εθνικισμό και το φασισμό.
Η κομματικοποίηση του μεταναστευτικού , όπου επιχειρήθηκε, είχε μόνο ένα αποτέλεσμα, τη θυματοποίηση των μεταναστών. Όντας η πιο αδύναμη κοινωνικά ομάδα θα κληθεί να πληρώσει τα «σπασμένα» της κομματικής αντιπαράθεσης.
3.Στις εκδηλώσεις βίας στο Γραφείο Ευημερίας και σε κάποιο λύκειο της Λάρνακας. Σε κάποιο βαθμό είναι απότοκος κομματικών επιλογών, δράσεων οργανωσεων – φερεφώνων, λειτουργίας ΜΜΕ. Τώρα αν εκ των υστέρων όλοι καταδικάζουν, συνιστά απύθμενη πολιτική υποκρισία. Ή διαφορετικά, η πολιτική «της αγάπης και του μίσους» που συστηματικά καλλιεργήθηκε, έδωσε αποτελέσματα και στο επίπεδο της πράξης.
Ούτε κάποιος μπορεί να ασχοληθεί σοβαρά με αναφορές του τύπου:
Της Υπουργού Εργασίας η οποία με αφέλεια διερωτήθηκε γιατί οι μετανάστες δεν απευθύνθηκαν στα κόμματα για τα επιδόματά τους(!!!).
Του κυβερνητικού εκπροσώπου ο οποίος με κάθε σοβαρότητα αναφέρθηκε στα στερεότυπα περί παραβίάσης των νόμων με «απαράδεκτες και παράνομες ενέργειες και συμπεριφορές». Γιατί αυτοί που θέτουν τον εαυτό τους υπεράνω του νόμου είναι πρώτιστα οι πολιτικοί, γιατί αυτοί που κύρια διδάσκουν τη βία είναι οι πολιτικοί που εκλαμβάνουν την πολιτική ως δύναμη αδιαφορώντας ή αδυνατώντας να αντιληφθούν τις συνέπειες των επιλογών τους στην σύνολη λειτουργία μιας κοινωνίας.
Των κομμάτων που καταγγέλουν τη μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης με τόση υποκρισία, αφού οι ιδιοι δεν έχουν να προτείνουν τίποτε απολύτως ή το χειρότερο είναι τα ίδια που στη βουλή νομιμοποίησαν τις παραμέτρους της μεταναστευτικής πολιτικής.
Του Υπουργού Παιδείας που λαϊκίζει ασύστολα για να σώσει το τομάρι του ανακαλύπτοντας βαρύγδουπα ότι υπάρχει επιθετικότητα στην κοινωνία{!!!) ή επιρρίπτοντας ευθύνες σε κάθε εμπλεκόμενο εκτός από τον εαυτό του.
Του σχολείου στη Λάρνακα που εφηύρε νέο θεσμικό όργανο του σχολείου στο οποίο μετέχουν ελέω θεού το Κεντρικό Μαθητικό Συμβούλιο, οι λαβαροφόροι και οι παραστάτες, ώστε να εκδοθεί μια ανακοίνωση της αρεσκείας μας μέσα από την κατασκευή νέων τεχνητών «αριστοκρατικών» πλειοψηφιών!!!
Και ενώ το σχολείο ακολουθούσε μια μέθοδος απόκρυψης, ο Υπουργός καλούσε τα σχολεία να μην αποκρύπτουν τα προβλήματα, ώστε να μπορούν να αντιμετωπιστούν!!!
4.Με τη φιλοσοφική συζήτηση περί οικουμενισμού, σχετικισμού, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ρατσισμού και ανεκτικότητας και την πληθώρα των αντιφάσεων που διαπερνούν αυτές τις προσεγγίσεις σε πείσμα όλων αυτών που λειτουργούν μηρυκαστικά ως ντόπιοι κομισάριοι διεθνών «εφεύρεσεων».
Η κυπριακή κοινωνία όντας πολιτικά πιο ώριμη από τους πολιτικούς και τους κομισάριους στοχάζεται επί των πραγματικών προβλημάτων που σχετίζονται με την μετανάστευση και πιο ειδικά, οι νέοι. Ή το κατασκευασμένο :ρατσιστής – αντιρατσιστής, ΑΚΕΛ – ΔΗΣΥκλπ, άρα ψηφίζω στις εκλογές το τάδε κόμμα, ελάχιστα απασχολεί την κοινωνία. Την απασχολούν πιο σοβαρά πράγματα από τις διανοητικές εφευρέσεις των κομματοκρατόρων και της συν αυτοίς αγέλης.
Η κατασκευασμένη αντι-κοινωνική κομματική πολιτική ευτυχώς επιτείνει τον υπαρκτό προβληματισμό των πολιτών αναφορικά με τη μετανάστευση και ενισχύει την υπαρκτή αβεβαιότητά αναφορικά με το μέλλον. Η αβεβαιότητα της κοινωνίας είναι συνυφασμένη φυσικά και με την ανικανότητα της πολιτικής ηγεσίας να δώσει πειστικές απαντήσεις στα προβλήματα που την απασχολούν. Και οι άχρηστοι πολιτικάντηδες αναμένουν κανένα φώς από το εξωτερικό για να αρχίσουν να το παπαγαλίζουν ως διέξοδο και να το πλασάρουν στην κοινωνία ως νέοι φωστήρες και μεσσίες!!! Ή το αδιέξοδο των πολιτικών μεταμφιέζεται σε ξαφνική εκτίμηση προς «τους διανοούμενους και τους επιστήμονες»! Μέχρι την επόμενη αμφίπλευρη προδοσία!!!
Υ.Γ. Ένα μαγικός τρόπος για την εξαφάνιση του ρατσισμού από την κυπριακή κοινωνία είναι η παραγόμενη υπεραξία από την εκμετάλλευση των μεταναστών να διαμοιράζεται σε όλους τους Κύπριους πολίτες!!! Αν το πρόβλημα είναι ο ρατσισμός δηλαδή και η ξενοφοβία των Κυπρίων πολιτών, όπως διατυμπανίζουν κάποιοι μονότονα, τότε με τη «βάρβαρη» πρότασή μου, το μίσος θα γίνει αιφνιδίως αγάπη, λατρεία για τους ξένους!!! Ή μήπως πρέπει να δούμε την υλική βάση των αντιπαλοτήτων που αναπτύσσονται στην κυπριακή κοινωνία; Γι αυτό το ζήτημα θα αναφερθώ στην επόμενη ανάρτησή μου.
Υ.Γ. Στην πιο πάνω πρόταση θα αντιδρούσαν πρώτιστα προβάλλοντας τη βαρβαρότητά της και αρθρωνοντας έναν πρωτόγνωρο ανθρωπιστικό λόγο –συγκινητικό μέχρι δακρύων - η πλουτοκρατία και η κομματοκρατία. Γιατί; Είναι απλό: θέλουν να μας εκμεταλλεύονται όλους, και ντόπιους και ξένους, στην αέναη και βαθιά «ανθρωπιστική» προσέγγισή τους για συσσώρευση πλούτου σε βάρος του «κοπαδιού»!!! Και αν ο λαός αντιμετώπιζεται ως κοπάδι/αγέλη, τότε οι φύλακες του κοπαδιού είναι οι σκύλοι!!! Το ήξεραν πολύ καλά, οι μακρινοί και πολύ ανεπτυγμένοι πρόγονοί μας στην Κύπρο!!! Τώρα αν ο σκύλος είναι κυπριακής προέλευσης ή τουρκικής, λίγη σημασία έχει.Ούτε και έχει σημασία για το σκύλο αν είναι δαγκανιάρης ή αιμοβόρος ή απλώς γαυγίζει όντας «πολιτισμένος»! Απλώς όντας «προοδευμένος» χρησιμοποιεί πιο εκλεπτυσμένες μεθόδους φύλαξης του κοπαδιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου