Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Απόδοση ευθυνών και εκκόλαψη δικτατοριών στην Κύπρο


Επειδή οι λέξεις από τους εκαστότε κυβερνώντες δεν χρησιμοποιούνται τυχαία και επειδή δεν μπορώ να πιστέψω  ότι στην κυβέρνηση μαζεύτηκαν όλοι οι αγράμματοι της Κύπρου, γι αυτό και έχω ως πολίτης κάθε δικαίωμα να υποπτεύομαι:
Τι σημαίνει η δήλωση της κυβέρνησης Αναστασιάδη πως «δεν θα διστάσει να αποδώσει ευθύνες»; Από πότε η κυβέρνηση αποδίδει ευθύνες και με βάση ποιο άρθρο του συντάγματος;
Μήπως προετοιμάζεται πολιτικό πραξικόπημα;
Εξ άλλου, σήμερα στην Κύπρο ένα πείραμα γίνεται και όλα επιτρέπονται. Πώς θα γίνει το πείραμα, εάν ισχύει το σύνταγμα, δηλαδή η προηγούμενη συνταγματική τάξη πραγμάτων;
Και επειδή τα αυταρχικά καθεστώτα επιβάλλονται και με "ες μικρόν" ή με μικρές αλλαγές, και επειδή τελευταία γίνονται πολλές μικρές αλλαγές με επίκληση όχι του νόμου ή του δικαίου, αλλά ως αποτέλεσμα εκβιασμών και τετελεσμένων από τους ντόπιους και διεθνείς ολιγαρχικούς, έχουμε κάθε δικαίωμα να ανησυχούμε.
Λέω, όπως τότε που ξαφνικά ξυπνήσαμε κουρεμένοι, μήπως το ίδιο ξαφνικά ξυπνήσουμε και φιμωμένοι;
Ξέρει κανείς τι σημαίνει η κυβέρνηση "αποδίδει ευθύνες", ώστε να μην ανησυχώ άδικα;

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Περί της δήθεν τιμωρίας των ενόχων και άλλα ανοητολογήματα

Αφού οι καταστροφείς της κυπριακής κοινωνίας έβαλαν σε ένα αυλάκι με απίστευτη επιτυχία τη διαδικασία φτωχοποίησης της κυπριακής κοινωνίας, τώρα προχώρησαν , όπως πάντα, στο επόμενο βήμα: ανακριτές, έρευνες, τιμωρίες!!!!!!!!!!!!
Δηλαδή, τι;
Ποιος θα τιμωρηθεί και με βάση ποιο νόμο;
Πολιτικός φυσικά κανένας δε θα τιμωρηθεί γιατί πολιτικό δίκαιο δεν υπάρχει, ή οι πολιτικοί απολαμβάνουν ασυλίας.
Από την άλλη, δεν υπάρχει τραπεζικό έγκλημα που δεν είχε άμεσα ή έμμεσα πολιτική κάλυψη με αποφάσεις ή μη αποφάσεις πολιτικών προσώπων.
Επιπλέον, στην Κύπρο είναι μια μαφία πολιτικών-τραπεζιτών-μεγαλοκαρχαριών που σε αγαστή συνεργασία καθορίζουν το μέλλον της υπόδουλης κοινωνίας. Αυτοί η συνωμοταξία-που τώρα διακηρύττει έρευνες και τιμωρίες- γνωρίζουν πολύ καλά τα εγκλήματα που διέπραξαν γιατί είτε οι ίδιοι αδικοπράγησαν είτε συνήργησαν σε αδικοπραγία.
Προς τι λοιπόν η έρευνα;
Όπως πάντοτε.
Για να κερδηθεί χρόνος από τους πολιτικούς εγκληματίες.
Για να εκτονώσουν τη λαϊκή οργή.
Για να φτιάξουν ένα σενάριο αυτο-αθώωσής τους ή , αν η πίεση είναι μεγάλη, να βρουν κανένα διορισμένο ή δευτεροκλασάτο να του τα φορτώσουν  όλα.
Για όσους έχουν επιφυλάξεις για τα πιο πάνω, θυμηθείτε τι έκαναν οι καταστροφείς της Κύπρου σε αγαστή συνεργασία και σε βάρος εννοείται του λαού, στην κλοπή του χρηματιστηρίου, στην υπόθεση ΗΛΙΟΣ, στην υπόθεση Μαρί.
Ο κάθε λοιπόν πολίτης που δέχεται με τόση ευκολία να τον εξαπατούν, είναι ο πολίτης φερέφωνο των καταστροφέων της Κύπρου, δηλαδή των κομμάτων, των οικονομικών ολιγαρχών, των καναλαρχών και των ανίδεων ειδικών. 
Ποιο είναι το μέλλον;
Η πορεία προς το μέλλον είναι προδιαγεγραμμένη. Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο από τους ντόπιους ολιγάρχες ούτε και μπορεί το φτωχό τους μυαλουδάκι να δημιούργήσει έστω και και ιδέα. Επομένως, θα περιμένουν με αγωνία τους τροϊκανούς να πάρουν αποφάσεις σχετικά με τη διαδικασία καταστροφής της κυπριακής κοινωνίας. Η πολιτική και οικονομική ολιγαρχία θα έχει το πολύ σοβαρό ρόλο, να περάσει με τον κατάλληλο τρόπο τα μέτρα της καταστροφής στον ηλίθιο λαό. Και ενώ θα το καταστρέφουν, σύσσωμοι θα βροντοφωνάζουν προς τον όχλο πως είναι οι σωτήρες τους. Και ο λαός θα χειροκροτεί συγκινημένος.
Δικαιοσύνη δεν μπορεί να αποδοθεί από τους πολιτικούς εγκληματίες.
Στην πολιτική, υπόλογοι οι πολιτικοί είναι μόνο απέναντι στην κοινωνία και μόνο αυτή μπορεί να αποδώσει πολιτική δικαιοσύνη.

Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

Κουρέματα και δουλέματα Κυπρίων ολιγαρχικών και η ήττα της κοινωνίας


Ανακοίνωση-απόφαση !
Όταν λοιπόν το Σάββατο 15/3/2012 εκδόθηκε η ανακοίνωση του  Eurogroup περί του κουρέματος των κυπριακών καταθέσεων στις τράπεζες και άλλων τινών, ουσιαστικά η κυπριακή οικονομία και πολιτική εισήλθε βίαια σε νέα τροχιά.
Η ανακοίνωση του  Eurogroup ουσιαστικά ήταν μια απόφαση χωρίς επιστροφή για τους εμπνευστές της και τα θύματά τους. Γιατί αμφισβητούσε έμπρακτα το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου του οποίου η μεγένθυνσή στηριζόταν στην πίστη ή με την ανακοίνωση το σύστημα ανακηρυσσόταν αναξιόπιστο. Γι αυτό πολύ εύστοχα η κ. Μέρκελ υποστηρίζει «ότι έχει πεθάνει» με την ανακοίνωση και μόνο του  Eurogroup.
Οι Κύπριοι ολιγαρχικοί
Η συναίνεση του κ. Αναστασιάδη σε αυτή την ανακοίνωση ουσιαστικά ανέδειξε σε όλα τη μεγαλοπρέπειά το ποιόν του:οσφυοκάμπτης, εθελόδουλος, φερέφωνο, αχάπαρος.
Το πιο σημαντικό από πολιτική άποψη είναι πως ο Πρόεδρος, αντίθετα με το προεκλογικό του πρόγραμμα και τις διακηρύξεις του, εξαπάτησε την κοινωνία και επέλεξε να συμμαχήσει με τους πάτρωνές του στρεφόμενος εναντίον της κυπριακής κοινωνίας. Δηλαδή, αποδείχτηκε ότι δεν διαφέρει ποσώς από τον προκάτοχό του κ. Χριστόφια ή είναι όντως άξιος συνεχιστής του καταστροφικού του έργου.
Αντί ο «πατριώτης» κ. Αναστασιάδης να πει το «όχι» και να παραιτηθεί , εκεί στις Βρυξέλλες, ήλθε εδώ και ως κακόμοιρο ανθρωπάκι έγινε «ευαγγελιστής» των καταστροφικών του επιλογών με δικαιολογίες ενός μωρού.
Η βουλή των κομμάτων αποδείχτηκε γελοία πολλαπλώς. Με διάφορες μικροπολιτικές προσεγγίσεις ή μεγαλόστομες διακηρύξεις είπε το «όχι». Ένα όχι που δε σήμαινε τίποτε: ούτε παραίτηση Αναστασιάδη ούτε εναλλακτική πρόταση. Και σε ελάχιστό χρόνο, με διάφορες παραλλαγές, επανήλθε σε ένα μεταλλαγμένο ναι αυτο-γελοιοποιούμενη.
Τα ΜΜΕ , ως συνήθως, δραματοποίησαν την κατάσταση αφ΄ ενός μεν για να εκτονωθεί το «πλήθος» και αφ΄ετέρου για να προσδώσει αξία και να νομιμοποιήσει τις επιλογές της κυπριακής ολιγαρχίας, που αγωνιζόταν να βρει μια δήθεν «διέξοδο»-λύση.
Διλήμματα και ψευτο-διλήμματα
Το πραγματικό δίλημμα που ανέκυπτε με βάση τις μεθοδεύσεις την πολιτικοοικονομικής ολιγαρχίας – ντόπιας και διεθνούς- στο συγκεκριμένο χρόνο είναι μόνο ένα:
Είτε συνέχιση της μνημονιακής πορείας με απώλειες σε βάθος χρόνου ένός άλφα ποσού είτε απώλειες σε βάθος χρόνου του ίδιου ποσού ή παραπλήσιου αλλά με δική μας απόφαση. Δηλαδή, το πρόβλημα είναι πια καθαρά πολιτικό και η μόνη διαφοροποίηση δεν είναι η υλική ζημιά –αυτή είναι δεδομένη- αλλά ο βαθμός ελευθερίας στη συγκεκριμένη κοινωνία, το πόσο εξαρτημένη θα ήταν από ξένα κέντρα αποφάσεων.
Το περιεχόμενο που αποκτά η κάθε πολιτική επιλογή δεν αναιρεί μεν την υλική  ζημιά ως σύνολο, αλλά η κάθε επιλογή μπορεί να διαφοροποιήσει την κατανομή της ζημιάς στην κοινωνία ή ποιος πληρώνει τη ζημιά καθώς και την επιλογή μοντέλου πολιτικής και οικονομικής ανάπτυξης.
Η μνημονιακή επιλογή είναι κατεξοχήν επιλογή της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας στην Κύπρο και των διεθνών πατρώνων της γιατί ναι μεν η ολιγαρχική τάξη θα υποστεί και αυτή απώλειες, αλλά η εξάρτηση της Κύπρου από τη διεθνή ολιγαρχία κατοχυρώνει πλήρως τα συμφέροντά της σε βάθος χρόνου. Ή κατοχυρώνεται πως η κρίση δεν θα ακυρώσει στο παρόν και στο μέλλον το κυρίαρχο ρόλο της στην Κύπρο ή πως οι ζημιές στο παρόν αλλά και σε βάθος χρόνου θα πληρωθούν από τους πολλούς και τα κέρδη πάλι θα συσσωρεύονται στους λίγους σφογγοκωλάριους Κύπριους ολιγάρχες.
Από την άλλη, μια εξω-μνημονιακή επίλυση της κρίσης απλώς θα παρείχε δυνατότητες μιας πιο δίκαιης κατανομής των υλικών ζημιών αλλά και περισσότερες δυνατότητες παρέμβασης της κοινωνίας στη διαμόρφωση του πολιτικού και οικονομικού μέλλοντος της Κύπρου.
Η ήττα της κυπριακής κοινωνίας
Στην πράξη τώρα, η τοπική πολιτική και οικονομική ολιγαρχία όντας μηρυκαστική της διεθνούς, ουσιαστικά επέλεξε και επέβαλε μέσω Αναστασιάδη και των κομματικών ολιγαρχικών ενώσεων τη μνημονιακή επιλογή, γιατί αυτή διασφαλίζει καλύτερα τα συμφέροντά της. Ή, η κοινωνία ηττήθηκε κατά κράτος. Όχι γιατί διαδήλωνε ή δεν διαδήλωνε αλλά γιατί δεν είχε πολιτική επιλογή ή αίτημα να προβάλει.
Μπροστά στην πίεση της κοινωνίας, το μόνο ιστορικό μνημείο που έχει απομείνει είναι το περιβόητο «Ταμείο Αλληλεγγύης» του οποίου η σύλληψη έγινε μπροστά στην αυτονόητη και ορθή λαϊκή πίεση για συνεισφορά του κοινωνικού συνόλου για να απαλλαγούμε από τη διεθνή ολιγαρχία και τους εκφραστές της-τροϊκανούς, Γερμανούς, Ευρωπαίους. Η ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου είναι γελοία πολιτική πράξη, γιατί μόνο ως εναλλακτική εξω-μνημονιακή επιλογή μπορεί να γίνει κατανοητό. Γι αυτό και η άρχουσα τάξη φρόντισε να το αχρηστεύσει μετατρέποντάς το σε ένα ακόμα νόμο αλλά και ακυρώνοντας τη γενεσιουργό αιτία του, που ήταν η βούληση της κοινωνίας στο συγκεκριμένο χρόνο να συνδράμει από μόνη της για να σωθεί από το στόμα των λύκων. Φυσικά η προώθηση μιας τέτοιας επιλογής σήμαινε ότι η πολιτική και οικονομική ολιγαρχία, για να γίνει πιστευτή για την ειλικρίνεια των προθέσεών της, θα έπρεπε να συνεισφέρει πρώτη στο εν λόγω Ταμείο, ώστε να πειστεί και ο λαός να συνεισφέρει. Και δεύτερον, σήμαινε ότι θα υπήρχε κοινωνικός έλεγχος του Ταμείου και όχι διορισμένοι από την ολιγαρχία διαχειριστές. Τίποτε δεν έγινε, όχι γιατί δεν ήταν δυνατόν, αλλά γιατί η συγκεκριμένη εξω-μνημονιακή επιλογή ήταν πολλαπλά ασύμφορος για τους ντόπιους ληστές και κλέφτες αλλά και τη διεθνή μαφία.
Η μνημονιακή λογική επεκράτησε κατά κράτος, η κυπριακή κοινωνία ηττήθηκε ολοκληρωτικά από τους Κύπριους δυνάστες της: κόμματα, τραπεζίτες, ΜΜΕ, ανίδεους ειδικούς. Στην παρούσα φάση η κυπριακή κοινωνία θα εισέλθει σε φάση μακροχρόνιας φτωχοποίησης χωρίς δυνατότητες αντίστασης. Ο κυριότερος λόγος είναι πως η λογική της κοινωνίας είναι εγκλωβισμένη θεωρητικά και πρακτικά στη μέγγενη των ολιγαρχικών και αδυνατεί να διαβουλευτεί και να δράσει εξω-ολιγαρχικά. Σε αυτά τα πλαίσια θα συνεχίσει να διαδηλώνει και να πληρώνει κανονικά από το υστέρημά της 50 άπληστους  και βλάκες και απατεώνες που, αφού την οδήγησαν στην καταστροφή, τώρα θα έχουν το θεάρεστο έργο της σωτηρίας της!!!
Η κυριαρχία των ολιγαρχικών
Κανένας δεν τολμά να αμφισβητήσει την πολιτική και οικονομική ολιγαρχία στην Κύπρο η οποία θα έπρεπε να βρίσκεται στη φυλακή με δημεμευμένη την περιουσία της για πολιτικά εγκλήματα κατά της κοινωνίας. Η μεσαία τάξη θα συνεχίσει να ελπίζει πως δεν θα περιπέσει στην ανεργία ή την φτωχοποίηση , η νέα γενιά – η μόνη επικίνδυνη ομάδα αλλά χωρίς ανεπτυγμένη κοινωνική συνείδηση - μαζικά θα μεταναστεύει και οι φτωχοποιημένοι θα αναμένουν κανένα κοινωνικό βοήθημα από τους καταστροφείς τους και θα τους ευγνωμονούν κιόλας.   
ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΥΛΙΚΟΙ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΦΗΣΑΝ  ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥΣ; 

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Αναστασιάδης ή νεκροθάφτης;


Με ανακοίνωση του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Ν. Αναστασιάδης αναφέρεται στις δραματικές στιγμές που έζησε  στο Eurogroup. Έτσι, συνεχίζει αμέριμνος να βιώνει το δράμα του όντας μέρος της θεατρικής παράστασης που έστησε ο ίδιος μαζί με τους διεθνείς πάτρωνές του. Και ενώ απολαμβάνει το δράμα του, παρουσιάζεται και ως θύμα των άλλων, ως αποφασιστικός ηγέτης, ως ωμός εκβιαστής, δηλαδή όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που είχε και ο προκάτοχός του κ. Χριστόφιας, του οποίου το καταστροφικό έργο ανέλαβε να ολοκληρώσει με επιτυχία.
Τι μας λέει ο κ. Αναστασιάδης;
Βρέθηκε, λέει, αντιμέτωπος με «προειλημμένες αποφάσεις και τετελεσμένα». Αυτό υποδηλώνει ότι πήγε ο πρέοδρος στο Eurogroup τελείως αχάπαρος, γεγονός που φανερώνει ότι είναι ακατάλληλος για πρόεδρος ή το πιο πιθανό παίζει θέατρο, οπότε είναι πολιτικός απατεώνας.
Δεν μπορεί με επίκληση της αχαπαροσύνης να δολοφονεί τον κυπριακό λαό, όπως ο προηγούμενος αχάπαρος Δ, Χριστόφιας που αποδέχτηκε το κούρεμα του ελληνικού χρέους με αποτέλεσμα να φορτώσει τον κυπριακό λαό με 4 σχεδόν δις ευρώ.
Από την άλλη, o κ. Αναστασιάδη, δε συμφώνησες με τη τρόικα πριν λίγες μέρες για δανειοδότηση της Κύπρου ύψους 10 δις; Τα υπόλοιπα 7.5 δις από που σχεδίαζες να τα βρεις για να δούμε ποιο ήταν το εναλλακτικό σχέδιο που είχε και πώς τάχα βρέθηκε προ τετελεσμένων και εκβιασμών;
Και αν του συμπεριφέρθηκαν, όπως λέει, ως εκβιαστές και απατεώνες, γιατί τότε με αυτά τα υποκείμενα θέλει στενότερη σχέση και παρουσιάζεται ευρωλάγνος;
Τι μας λέει ο κ. Αναστασιάδης;
«’Οτι η οικονομική κρίση δεν προέκυψε τις τελευταίες 15 μέρες». Εγώ το ξέρω. Εσύ το ξέρεις; Και αν το ήξερες γιατί εξαπατούσες με μεγαλόστομες διακηρύξεις τους πολίτες για να υφαρπάσεις την ψήφο  τους; Έχεις το δικαίωμα να εξαπατάς τους πολίτες; Πόση αξιοπιστία έχεις, ώστε και η Κύπρος να αποκτήσει αξιοπιστία διεθνώς, όπως διατυμπανίζεις; Από την άλλη πως κουρελιάζεις την αξιοπιστία του τραπεζικού συστήματος με το κούρεμα καταθέσεων και από την άλλη μιλάς για αξιοπιστία διεθνώς;  
Τι μας λέει ο κ. Αναστασιάδης;
Μας παρουσιάζει λεπτομερώς τα δυο σενάρια που του παρουσίασαν: της άτακτης χρεοκοπίας και της ελεγχόμενης διαχείρισης της κρίσης. Εδώ κυριολεκτικά κλαίμε: αφού ήσουν απροετοίμαστος και βρέθηκες προ τετελεσμένων, είτε λαλείς ότι σου είπαν –άρα συνεχίζεις να το παίζεις αχάπαρος – είτε ήσουν προετοιμασμένος και περιπαίζεις μας , οπότε προβάλλει η εναλλακτική επιλογή του απατεώνα.
Τι μας λέει ο κ. Αναστασιάδης;
Ότι  επέλεξε μια απόφαση «που οδηγεί στην ιστορική και οριστική διάσωση της οικονομίας μας». Καλά, που το ξέρεις; Δηλαδή από τώρα και στο εξής δε θα σου δημιουργήσουν νέα τετελεσμένα οι τροϊκανοί; Δηλαδή θα σε ρώτήσουν προηγουμένως; Και μετά ως καλός διαχειριστής θα μας ξαναπαρουσιάσεις τα νέα καταστροφικά σενάρια  που θα σου πλασάρουν; Και γιατί να πιστέψουμε αυτά που σήμερα λές, όταν χθες εξαπατούσες τους πολίτες;
Τι μας λέει ο κ. Αναστασιάδης;
Δε θέλει να μπει στη «λογική της επίρριψης ευθυνών». Τι μας λέεις κ. Πρόεδρε; Αυτο-αθωώνεσαι; Μόνο ένα φεουδάρχης ή χιτλεράκος ή σταλινάκος αυτο-αθωώνεται. Έτσι ,αντί στη φυλακή κάποιος μπορεί να είναι και πρόεδρος όντας πολιτικά  εγκληματίας.  Και φυσικά η μη επίρριψη ευθυνών είναι το μόνιμο σύνθημα όλων των κομμάτων και κάθε ολιγαρχικού, ώστε να συνεχίσουν αμέριμνοι να νέμονται πλούτο προνόμια, πλούτο και εξουσία σε βάρος του λαού.
Η ανακοίνωση του κ. Αναστασιάδη είναι μη λογική. Και η κυπριακή κοινωνία δεν αντέχει συνέχιση των παραλογισμών του προηγούμενου Προέδρου Δ. Χριστόφια.
Τι κάνουμε;
Κλείνουμε τα αυτιά μους στους αποδεδειγμένα απατεώνες ολιγαρχικούς:κόμματα, ΜΜΕ, ανίδεους ειδικούς φερέφωνα, κουβαλητούς κινδυνολόγους.
Στοχαζόμαστε ο καθένας ως πολίτης –χωρίς οργή – τι κάνουμε.
Και τότε θα ανακαλύψουμε ότι υπάρχουν αμέτρητοι τρόποι ατομικής και συλλογικής δράσης.
Η ΟΠΟΙΑ ΔΡΑΣΗ ΑΠΑΙΤΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ.ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ, Η ΔΡΑΣΗ ΣΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΧΑΜΕΝΗ, ΟΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ. ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ, ΑΝ ΘΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΘΥΤΕΣ ΜΑΣ -ΧΩΡΙΣ ΕΜΦΥΤΕΥΜΕΝΕΣ  ΠΑΡΩΠΙΔΕΣ- ΚΑΙ ΝΑ ΔΡΑΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΑΜΕΝΟΥΝ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΨΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΩΣ  ΜΑΖΑ ΗΛΙΘΙΩΝ. 
ΥΓ. ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΣ ΑΦΕΛΟΥΣ
Αν χάσαμε την αξιοπιστία μας στις διεθνείς αγορές και δε μας χρηματοδοτούν λόγω του προβλήματος των τραπεζών, όπως λένε. 
Αν το πρόβλημα των τραπεζών θα το επιλύσουν χρηματοδοτώντας τις τράπεζες οι καταθέτες αναγκαστικά, όπως ανακοινώνουν.
Τότε τι το θέλουμε το μνημόνιο με την τρόικα;
Δεν μπορούσαμε από μόνοι μας να λύσουμε το πρόβλημα; Για παράδειγμα ο πρόεδρος να πάει αύριο το πρωί να αγοράσει μετοχές της Λαϊκής μερικών εκατομμυρίων μαζί με όλη τη συγχορδία των ολιγαρχικών και αφού καλύψουν το 50% των ζημιών δίνοντας και το καλό παράδειγμα, τότε να κληθεί και ο λαός σε σταυροφορία να ενισχύσει τις τράπεζες με το υπόλοιπο 50%; Και γιατί δεν το κάναμε πριν ένα χρόνο από μόνοι μας, αφού υπήρχε αυτή η δυνατότητα; Χα,χα,χα!!!

Σάββατο 16 Μαρτίου 2013

Κυπριακό μνημόνιο για -αμνήμονες ή η επέλαση των βαρβάρων


Μέσα σε δραματικές συνθήκες που διαμόρφωσαν οι επαγγελματίες δραματοποιοί –κόμματα, κυβέρνηση, ΜΜΕ, ανίδεοι επιστημόνες της καταστροφής – έγινε το αναμενόμενο: η κυβέρνηση φόρτωσε το κόστος της ανιδεότητας και απληστίας της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας στους ώμους του λαού.
Ήταν αναμενόμενο. Γιατί τις ζημιές της ανικανότητάς τους ή θα τις πλήρωναν οι ίδιοι –πράγμα αδύνατο – ή θα τις πλήρωνε ο λαός. Κανένας πολιτικός δεν διατύπωσε θέση να πληρώσουν οι Κύπριοι ολιγάρχες, αλλά με αποφασιστικότητα τα φόρτωναν σιγά-σιγά στους ώμους των «ηλιθίων»  πολιτών. Όλοι ενωμένοι ως μια γροθιά προάσπισαν τα συμφέροντα της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας σε βάρος, φυσικά, του λαού.
Με το μνημόνιο λοιπόν δεν σώζεται η Κύπρος – άκου βλακεία- , δεν σώζεται η οικονομία –άλλη βλακεία- ,σώζονται μόνο οι ολιγάρχες της Κύπρου, δηλαδή παρόλη την αποδεδειγμένη ανικανότητα και απληστία τους, θα συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται τους Κύπριους πολίτες χωρίς να παράγουν – η πλειονότητά τους- τίποτε απολύτως.
Με κύριο όπλο – όπως κάθε ολιγαρχικού φυσικά – την απάτη οδηγούν την κυπριακή κοινωνία στη χρεοκοπία προκειμένου να σωθούν οι ίδιοι. Και όσοι αφελείς πιστεύουν τα λόγια τους ότι θα γίνει «νέα αρχή» ή σώθηκε το τραπεζικό σύστημα και άλλες κινδυνολογίες που πλασάρει όποιος δεν έχει λογικά επιχειρήματα, σύντομα θα διαψευστούν.
Γιατί η απλή λογική υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να εμπιστεύεσαι απατεώνες. Φυσικά οι βλάκες-επειδή δεν καταλαβαίνουν και επειδή δεν θέλουν με τίποτε να αποδεχθούν τη βλακεία τους –θα στηρίξουν με υπομονή και ελπίδα τα όποια μνημόνια τους πλασάρουν. Ο κάθε βλάκας - επειδή δεν μπορεί να σκεφτεί τίποτε από μόνος του –είναι υποχρεωμένος να υιοθετεί όποια άποψη του πλασάρουν οι άλλοι.
Όταν λοιπόν μια κοινωνία κυριολεκτικά και ολοφάνερα  εμπαίζεται από  κλέφτες και απατεώνες –ντόπιοι,Ευρωπαίοι και «κοσμοπολίτες»-  και αυτή απλώς χειροκροτεί, αυτή η κοινωνία δεν έχει μέλλον.
Τα μέτρα που ακολουθούν θα είναι πιο επώδυνα με στόχο να επιβληθεί στην Κύπρο το όραμα της διεθνούς οικονομικής ολιγαρχίας και των ανόητων τοπικών φερέφωνών της για φτωχοποίηση-πλήρη εξάρτηση των «ηλίθιων» πολιτών. Τα μέτρα αυτά δεν είναι το τέλος, αλλά η αρχή για μια πραγματική  και γενικευμένη φτωχοποίηση της κυπριακής κοινωνίας.
Η φτωχοποίηση των πολιτών είναι και ο δηλωμένος στόχος της κυβέρνησης Αναστασιάδη η οποία προφανώς γνωρίζοντας που θα οδηγήσουν τα μέτρα της , φροντίζει να προ-εξαγγέλλει μέτρα κοινωνικής ευαισθησίας. Φυσικά δεν είναι μέτρα κοινωνικής ευαισθησίας που θα ληφθούν , αλλά κοινωνικής αναισθησίας. Μια κυβέρνηση που στοχεύει στην φτωχοποίηση της κοινωνίας συνειδητά και προ-αναγγέλλει μέτρα για κοινωνικά βοηθήματα, δεν το κάνει από κοινωνική ευασθησία, αλλά από αγωνία πως η ανάλγητη στάση της μπορεί να προκαλέσει κοινωνική εξέγερση και με ξερο-κόμματα προσπαθεί να την προλάβει. Αυτή  είναι η λογική της βαρβαρότητας από την οποία είναι διαποτισμένη η κυπριακή κυβέρνηση, ως γνήσια συνεχιστής του αρχι-καταστροφέα Δημήτρη Χριστόφια.
Τα όποια μέτρα σταδιακά θα ενισχυθούν με μια σταδιακή και παράλληλη ενίσχυση του αυταρχισμού των φορέων της εξουσίας του κράτους, ώστε να εξασφαλιστεί η επιτυχία της εφαρμογής του προγράμματος φτωχοποίησης της κυπριακής κοινωνίας. Η επιτυχία του προγράμματος είναι εξασφαλισμένη όντας υπό την επιτήρηση της διεθνούς ολιγαρχίας από την οποία είναι πλήρως εξαρτημένη η ντόπια ολιγαρχία, αφού επιβιώνει με τα δικά της χρήματα.  
Τι κάνουμε λοιπόν;
Κλείνουμε τα αυτιά μους στους αποδεδειγμένα απατεώνες.
Στοχαζόμαστε ο καθένας ως πολίτης –χωρίς οργή – τι κάνουμε.
Και τότε θα ανακαλύψουμε ότι υπάρχουν αμέτρητοι τρόποι ατομικής και συλλογικής δράσης.
ΥΓ. Προς ψηφοφόρους Αναστασιάδη: καλά, σας εξαπάτησε νωρίς. Πόσα ψέματα με περισσή αφέλεια πιστέψατε! Αν η δουλειά του άλλου είναι να σε εξαπατά, και εσύ με απέριττη αφέλεια εξαπατιέσαι, υπάρχει σίγουρα ένα πρόβλημα.

Σάββατο 2 Μαρτίου 2013

"Χάρτα δεοντολογίας" Αναστασιάδη και άλλα παραμύθια


Χάρτα δεοντολογίας υπέγραψαν οι Υπουργοί της κυβέρνησης Αναστασιάδη με στόχο την οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους πολίτες. Η Χάρτα συνιστά ένα θεωρητικό κείμενο χωρίς ιδιαίτερη πρακτική αξία. Όμως και έτσι, αντανακλά τη φιλοσοφία των κυβερνώντων σήμερα.
Η Χάρτα δεοντολογίας εκφράζει την κυρίαρχη λογική της διεθνούς ολιγαρχίας –οικονομικής και πολιτικής – περί της ανάγκης αυτο-ρύθμισης. Δηλαδή, η αγορά αυτορυθμίζεται, τα κόμματα αυτο-ρυθμίζονται. Κατά  ανάλογο τρόπο και τα μέλη της κυβέρνησης αυτο-ρυθμίζονται με ένα κώδικα που εφηύραν οι ίδιοι και θα εφαρμόσουν (;) οι ίδιοι.
Η έννοια της αυτο-ρύθμισης , όπως γίνεται κατανοητή σήμερα, είναι το όχημα για απομείωση της σημασίας του νόμου αλλά και αποδυνάμωσης του φορέα του νόμου, δηλαδή αυτού που ονομάζεται κράτος. Η επιβολή του από την οικονομική ολιγαρχία και η αποδοχή του από τη πολιτική ολιγαρχία έχει ως αποκλειστικό σκοπό να τεθούν υπεράνω του νόμου –κράτους και να ενεργούν χωρίς κανένα κοινωνικό έλεγχο. Ή, η αναγνώριση της αρχής πως το κράτος και η πολιτική θα υπηρετούν την αυτο-ρυθμιζόμενη αγορά, δηλαδή αυτούς που ελέγχουν την οικονομία ή τους κάτόχους του πλούτου, των προνομίων και της εξουσίας.
Σε αυτά τα πλαίσια η Χάρτα δεν έχει κάποια πολιτική σημασία με την έννοια ότι δεσμεύει πολιτικά κάποιον, αλλά μόνο ηθική, Δηλαδή στόχος της δεν είναι η επίλυση προβλημάτων της κοινωνίας , αλλά η ηθική διαπαιδάγωγηση ανήθικων πολιτικών!
Έτσι, η Χάρτα Αναστασιάδη αποτυπώνει με τις αναφορές της τη σήψη και τη διαφθορά που επικρατεί στο πολιτικό προσωπικό και προσπαθεί να το διαπαιδαγωγήσει ηθικά, ώστε να βελτιωθεί κάπως και να μην προκαλούν την κοινωνία με τη συμπεριφορά τους.
Η ηθική προσέγγιση πολιτικών προβλημάτων αναδεικνύει ότι δεν υπάρχουν πολιτικές προτάσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων και αναδεικνύει τη Χάρτα σε ένα κείμενο γενικόλογο αλλά και γελοίο.
Ειδικότερα:
Είναι μη λογικό στην πολιτική να φτιάχνεις κώδικες χωρίς μηχανισμό ελέγχου. Τι μας λέει η Χάρτα; Για παράδειγμα, ένας Υπουργός που θα κάνει κάποιο ρουσφέτι, θα πρέπει ταυτόχρονα να ετοιμάσει την επιστολή παραίτησης του!Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει!!!
Αν τώρα ψιλοκοσκινήσεις το ζήτημα και δεδομένου ότι κανείς δεν κρατεί αποδεικτικά στοιχεία για ρουσφέτι, τότε ένας υπουργός πώς θα παραιτηθεί για κάτι που δεν μπορεί να αποδεικτεί;
Αν προχωρήσεις πιο πέρα, διερωτάσαι γιατί ο Πρόεδρος δεν έδωσε εντολή στον Γενικό Εισαγγελέα να εφαρμόσει το νόμο περί ρουσφετιού, κάτι που ο Γενικός Εισαγγελεάς αρνείται να πράξει, παραβιάζοντας το σύνταγμα και τους νόμους;
Και αν πάρεις το γράμμα της Χάρτας που καλεί τους υπουργούς να «απέχουν από την όποια παρέμβαση που μπορεί να εκληφθεί ως εύνοια ή προνομιακή μεταχείριση προς οποιονδήποτε», τότε τι γίνεται με την εφευρετική προσέγγιση του ΔΗΚΟ πως οι παρεμβάσεις γίνονται για την αποφυγή αδικίας και εφαρμογή της αξιοκρατίας; Ποια είναι τα όρια της εύνοιας από την αποφυγή αδικίας για να ξέρουν και οι υπουργοί τι κάνουν;
Και αν πάρεις τις απόψεις του κ. Αναστασιάδη  που ταύτιζε την αξιοκρατία με τον μη αποκλεισμό των μελών του ΔΗΣΥ από διορισμούς και προαγωγές, τέτοιες παρεμβάσεις υπουργών θεωρούνται ρουσφέτι;
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΡΟΥΣΦΕΤΙ. Ας το πιστέψουμε. Τότε, ο μόνος που απομένει από κυβερνητικής πλευράς να κάνει ρουσφέτι είναι ο κ. Αναστασιάδης. Αυτόν ποιος θα τον ελέγχει; Και τι θα γίνει με τα κόμματα και τους βουλευτές; Μήπως είναι τελικά πρόθεση της κυβέρνησης το ρουσφέτι να το αφήσει στα χέρια τους;
Tι είναι λοιπόν η Χάρτα Αναστασιάδη; Απόδειξη της πλήρους υποταγής της πολιτικής στην αυτο-ρυθμιζόμενη  οικονομία της αγοράς, επιβεβαίωση της ολιγαρχικής πολιτικής του και πρόθεση δημιουργίας μιας κοινωνίας της ζούγκλας με απομείωση της σημασίας του νόμου. 
ΥΓ. Απορία αφελούς πολίτη: Εφαρμόστηκαν οι αρχές της Χάρτας στις πρόσφατες μετακινήσεις των μελών της αστυνομικής δύναμης; Δηλαδή, δεν έγινε επιλογή των μελών της προεδρικής φρουρας με αναφορές του τύπου «τούτος είναι δικός μας» ή «τηλεφώνησε ο τάδε για μετακίνηση του τάδε»;